Οι αποφάσεις που του άλλαξαν τη ζωή

Μόνο οι εμπλουτισμένοι από εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους έχουν την ψυχική δύναμη της παραδοχής ενός λάθους. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν αφορά μια λανθασμένη επιλογή αλλά ένα ολόκληρο πλάνο. Εκεί, οι ματαιόδοξοι επιμένουν στο λάθος και ταυτόχρονα αναζητούν την τέλεια δικαιολογία. Οι έχοντες τη φιλοδοξία της επιτυχίας, αναλαμβάνουν ευθύνη, διορθώνουν το λάθος και παίζουν τα ρέστα τους. Αυτός έκανε φέτος το φθινόπωρο ο ΠΑΟΚ και εκ του αποτελέσματος μπορεί ο καθένας να ισχυριστεί ότι πέτυχε.

Η παρελθοντολογία δεν είναι της παρούσης, αλλά δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ άλλαξε όλους τους ξένους του (σε σχέση με αυτούς που άρχισαν τη σεζόν) με εξαίρεση τον Ουσμάν Κρουμπάλι. Να σημειωθεί ότι σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν, τούτη τη φορά υπήρχε η οικονομική δυνατότητα καθώς η χρηματοδότηση του Ιβάν Σαββίδη δεν πήγε αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των δόσεων για το άρθρο 99, αλλά στην αγωνιστική ισχυροποίηση της ομάδας.

Βέβαια, τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία αν τα στελέχη που αποφασίζουν δεν γνωρίζουν την αγορά και δεν έχουν… μάτια και αυτιά ανοιχτά ούτως ώστε να αρπάξουν μια ευκαιρία. Έτσι προέκυψε εξάλλου και ο άνθρωπος ο οποίος έβαλε φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του στην πρόκριση επί της ΑΕΚ. Γιατί ο Τεράν Πέτεγουεϊ δεν ήταν απλά ένας παίκτης που ήρθε να προστεθεί στο ρόστερ, αλλά ένας στόχος του ΠΑΟΚ από το 2015. Από τότε δηλαδή που είχε αγωνιστεί στο Πόρτσμουθ (υπό το βλέμμα του Νίκου Σταυρόπουλου), αλλά οι οικονομικές δυνατότητες του Δικεφάλου δεν επέτρεπαν την απόκτησή του.

Ο 25χρονος Αμερικανός έκανε το λάθος να δηλώσει πρόωρα συμμετοχή στο draft κι ενώ ήταν από τους αστέρες του Nebraska και είχε απασχολήσει τους αρθρογράφους του Bleacher, ουσιαστικά χαντακώθηκε στο draft γιατί πολύ απλά δεν επιλέχθηκε. Ο φάκελός του υπήρχε στα γραφεία του PAOK SPORTS ARENA και αφού σκουπίστηκε από τη σκόνη, κατατέθηκε εκ νέου στο τραπέζι στα μέσα της χρονιάς. Φεύγοντας από τη Βιλερμπάν, ο Αμερικανός πληρώθηκε το σύνολο του συμβολαίου του, οπότε το οικονομικό πήγε σε δεύτερη μοίρα. Απλά αναζητούσε μια ομάδα η οποία θα του έδινε ρόλο, θα είχε συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση και κυρίως φιλοδοξία. Ο ΠΑΟΚ τον απέκτησε με πέντε χιλιάδες δολάρια τον μήνα και ο Πέτεγουεϊ έγινε ο… ήρωας των αγώνων με την ΑΕΚ με 19 πόντους κατά μέσο όρο στους δύο αγώνες!

«It’s money time»

Ο Πέτεγουεϊ έδωσε στον ΠΑΟΚ την ενέργεια που του έλειπε, αλλά ο άνθρωπος που άλλαξε τις ισορροπίες είναι ο Φιλ Γκος. Ο Αμερικανός αποκτήθηκε γιατί είχε όλο το… πακέτο. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου ήθελε έναν «γεμάτο» (από εμπειρίες) παίκτη, με ισχυρή αντίληψη της έννοιας «ομάδα» και συγκεκριμένα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Σε αντίθεση δηλαδή με τον Κέβιν Ντίλαρντ, ο Γκος φανέρωσε υψηλό επίπεδο προσαρμοστικότητας στα «θέλω» του συνόλου και δεν χρειάστηκε να επικεντρωθεί ο ΠΑΟΚ σε διαδικασία προσαρμογής στην ικανότητα του Γκος. Προφανώς και η τακτική μιας ομάδας εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά των παικτών, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει σώνει και καλά να αλλοιωθεί η φιλοσοφία της.

Ο επαγγελματισμός του Γκος αναδείχθηκε από μια δήλωσή του έπειτα από έναν εντός έδρας αγώνα. Είχε ερωτηθεί για τις διαδοχικές καλές εμφανίσεις. Χρησιμοποιώντας γλώσσα της αγοράς απάντησε… «it’s money time, man», εννοώντας ότι δουλεύει για το επόμενο συμβόλαιό του. Πιθανότατα αυτό θα είναι στον ΠΑΟΚ, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.

Τα τρίποντα του Ζάρα

Συμπεριλαμβανομένων των δύο νικών επί της ΑΕΚ στα playoffs, o ΠΑΟΚ μετρά 11 νίκες στους τελευταίους δώδεκα αγώνες με αφετηρία την εντός έδρας νίκη επί των Τρικάλων με 58-54. Τότε, η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου δεν ήταν στο pick της απόδοσής της, ακολούθησε και ο αποκλεισμός στο BCL από την Καρσίγιακα και η απώλεια διεκδίκησης ενός τίτλου. Ο αγώνας που άλλαξε τις ισορροπίες ήταν το ντέρμπι με τον Άρη. Τα δύο τρίποντα του Θόδωρου Ζάρα στο τελευταίο λεπτό του αγώνα που στοιχειοθέτησαν εκείνη την ανατροπή.

Αν λάβουμε ως δεδομένο ότι το μακρινό σουτ είναι (πρωτίστως) ζήτημα ψυχολογίας, από εκεί το παιχνίδι ο ΠΑΟΚ του 32% στα σουτ τριών πόντων πήγε στο 48.6%! Εκ του αποτελέσματος, εκείνη η νίκη στο ντέρμπι έδωσε αυτοπεποίθηση και φυσικά, ουδείς μπορεί να ξέρει τι θα μπορούσε να είχε επακολουθήσει στην αντίθετη περίπτωση.

Της πήρε τον αέρα

Ενδεχομένως να μη βρίσκεται στη σφαίρα του τυχαίου το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ στους αγώνες με την ΑΕΚ είχε τα καλύτερα ποσοστά ευστοχίας σε σχέση με κάθε άλλο αντίπαλο. Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια αλλά στους τέσσερις αγώνες με την «Ένωση» ο ΠΑΟΚ είχε συνολικά 44/87 τρίποντα, δηλαδή ποσοστό το οποίο υπερβαίνει το 50%. Αυτό ήταν ακόμη καλύτερο στα playoffs (24/45) πλησιάζοντας τα όρια του εξωπραγματικού για μια ομάδα η οποία για τουλάχιστον πέντε μήνες αναρωτιόταν… τι έφταιγε και δεν έμπαινε η μπάλα στο καλάθι.

Η εντύπωση που δόθηκε μέσα από τους φετινούς αγώνες των δύο ομάδων είναι ότι, ακόμη και στην περίπτωση που η πρόκριση κρινόταν στις τέσσερις νίκες, ο ΠΑΟΚ πάλι θα έκανε sweep. Γιατί με εξαίρεση τον πρώτο αγώνα για τα playoffs στα υπόλοιπα ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος. Γιατί επίσης διαθέτει καλύτερη ομάδα και συνάμα κατέθεσε στο παρκέ πολύ υψηλότερο κίνητρο. Και από τη στιγμή που επέβαλε να κριθούν οι αγώνες σε οτιδήποτε άλλο πλην της ατομικής ποιότητας, το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο.

Δεν άλλαξε τη συνταγή

Εδώ βρίσκεται ίσως ο ισχυρότερος λόγος της επιτυχίας του ΠΑΟΚ. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ του Ηλία Παπαθεοδώρου με τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ και η απόλυτη στήριξη που του παρείχαν στις δύσκολες εποχές μεταξύ των οποίων και μετά τον αποκλεισμό στο Κύπελλο από τον Άρη. Με την ομάδα να προσπαθεί να… παλαντζάρει και την κριτική να είναι έντονη κυρίως απ’ όλους όσοι θεωρούσαν ότι κακώς είχε αντικατασταθεί ο Σούλης Μαρκόπουλος. Τότε, ο συμβιβασμός με τις επιταγές του κοινού στοιχειοθετούσε την ευκολότερη λύση. Τελικώς επιλέχθηκε… the hard way, η λύση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του προπονητή και στη διατήρηση του status της ΚΑΕ σε όλα τα επίπεδα.