Για να τελειώνουμε…

Αυτή τη φορά θα είμαι πολύ σύντομος. Παρακολουθώντας το ρεπόρταζ του Άρη αδυνατώ να συμβιβαστώ με την άποψη ότι το «μείζον» θέμα είναι η αποδέσμευση του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη. Επί του προσωπικού, θα ήθελα να διαπιστώσω αν ο 19χρονος μπορεί να ανταποκριθεί στις υψηλές προσδοκίες, θα προτιμούσα επίσης να εξαντληθεί κάθε σχετικό περιθώριο στον Άρη. Αλλά…

1.Ο Άρης απέκτησε τα αδέρφια Καλαϊτζάκη με υποσχετική και το συμφωνητικό που υπογράφηκε τότε έδινε τη δυνατότητα στον καθένα από τα αδέρφια να φύγουν εφόσον έχουν πρόταση 30.000 ευρω. Κακώς υπογράφηκε. Έτσι ο Γιώργος Καλαϊτζάκης πήγε στον Παναθηναϊκό.

2.Στον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη οφείλονται χρήματα από το συμβόλαιο της περσινής χρονιάς. Αυτό της σεζόν 2018-19 περιλαμβάνει το ποσό των 28.000 ευρώ και το αντίστοιχο της επόμενης (2019-20) 35.000 ευρώ. Ο Άρης δεν μπορεί να πληρώσει αυτά τα ποσά ούτε να δώσει στον 19χρονο μεγαλύτερο συμβόλαιο σε σχέση με αυτά των Νταλό, Βεργίνη, Φλιώνη, Σλαφτσάκη. Είναι θέμα οικονομικής δυναμικής αλλά και ισορροπιών.

3.Υπήρξε παρεξήγηση μεταξύ του Βαγγέλη Αγγέλου με τον παίκτη στο διάστημα των μεταβατικών προπονήσεων τον περασμένο Ιούνιο και ο παίκτης έφυγε από τη Θεσσαλονίκη χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν. Εκεί φάνηκε το μέλλον…

4.Λίγες ώρες μετά ο ατζέντης του παίκτη επικοινώνησε με τον Βαγγέλη Αγγέλου όπου πιστοποιήθηκε ότι ο 19χρονος θέλει να φύγει. Το ζήτημα έμεινε στάσιμο για περίπου έναν μήνα, ακολούθησε νέο τηλεφώνημα του ατζέντη και τελικώς με απόφαση του Βαγγέλη Αγγέλου (η οποία εμπεριέχει και τεχνικοαγωνιστικά κριτήρια) ο παίκτης αποδεσμεύτηκε.

5.Ο Άρης δεν μπορεί να δώσει εγγυημένο χρόνο συμμετοχής σε κανέναν. Το ξεκαθάρισε στον Δημήτρη Φλιώνη στη διάρκεια των συζητήσεων, ομοίως και στον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη.

6.Ο Άρης προσπάθησε να κρατήσει τα δικαιώματα του αθλητή, πρότεινε τον δανεισμό του σε ομάδα της Α2, επί της ουσίας όμως αυτή η προοπτική απορρίφθηκε με τη λογική ότι οι ομάδες της Α2 βασίζονται αποκλειστικά σε έμπειρους.

Αυτά σε ότι αφορά τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη. Πάμε στο θέμα του Βαλάντη Κουρτίδη.

1.Ήταν ο μοναδικός από τους παίκτες-πρωταγωνιστές της εφηβικής ομάδας του Άρη που δεν έκανε ούτε μία προπόνηση με την ανδρική ομάδα. Λάθος.

2.Εδώ και περίπου τρεις μήνες οι δύο πλευρές είναι σε συζητήσεις για να υπογράψει συμβόλαιο ο αθλητής με την ενηλικίωσή του, αλλά η συμφωνία κολλάει σε ζητήματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αγωνιστική σχέση Άρης-Κουρτίδης. Επί του παρόντος δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες για λόγους σεβασμού.

3.Η πλευρά του παίκτη ζήτησε (πριν από έναν μήνα) το δελτίο από τον ΑΣ αλλά δεν ικανοποιήθηκε.

4.Ο παίκτης κατέθεσε προσφυγή, ζητάει την ελευθέρας του, αυτή εκδικάσθηκε και ο Άρης επιχειρηματολόγησε μέσω της κατάθεσης υπομνήματος.

Συμπερασματικά…

Όταν ο αγωνιστικός προϋπολογισμός ορίζεται στα 350.000 ευρώ δεν γίνεται (περίπου) το 10% να πάει σε παίκτη ο οποίος δεν θα έχει βασικό ρόλο. Ο Άρης δεν έδιωξε τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη. Δεν μπορούσε να τον κρατήσει με το ζόρι.

Μια ομάδα με παίκτες μετριότατης ποιότητας αντιμετωπίζει μεγαλύτερη δυσκολία στο να δώσει ρόλο και μπόλικο χρόνο συμμετοχής σ’ έναν παίκτη γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να παίξει… κορώνα γράμματα την επιβίωσή της. Αυτή τη στιγμή το βασικό πρόβλημα του Άρη είναι η διαφωνία με τον Λευτέρη Μποχωρίδη καθώς η απόσταση παραμένει μεγάλη. Μεγάλο πρόβλημα είναι επίσης ότι δεν έχει στείλει υπογεγραμμένο συμβόλαιο ο Μάικ Κάιζερ, ότι γενικώς διαπιστώνεται δυσκολία στο να «τελειώσουν» μεταγραφικά ζητήματα.

Καταλήγοντας…

Εφόσον βρεθεί η φόρμουλα και δημιουργηθεί ομάδα, θα πρέπει επιτέλους να εξηγήσει ο Δημήτρης Γουλιέλμος ποιο είναι το σχέδιό του. Καταλαβαίνω ότι εν μέσω διαπραγματεύσεων είναι αφελές να ανοίξει τα χαρτιά του. Πρέπει όμως να καταλάβει ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ ότι περισσότερο προβληματίζει τον απλό φίλαθλο του Άρη η λεγόμενη «άγνοια» γιατί πολύ απλά, δεν έχει τη γνώση για να ερμηνεύσει, να αξιολογήσει και εν τέλει να κρίνει τις κινήσεις της ομάδας.