Νίκησε τον εαυτό του, διαψεύδοντας και την αγορά

Καταρχήν, η συμπλήρωση του ρόστερ πριν καλά-καλά έρθει ο Αύγουστος ήταν προαπαιτούμενο, αλλά στοιχειοθετεί επιτυχία. Διότι πέρα από τον περιορισμένο αγωνιστικό προϋπολογισμό, ο Άρης είχε να αντιμετωπίσει α) τη δυσπιστία σε επίπεδο εχθρότητας της αγοράς, β) τη διστακτικότητα των ίδιων των παικτών και κυρίως την καταστροφολογία που εκπορευόταν μέσα από τους χώρους του μπάσκετ για τον βαθμό βιωσιμότητας του συλλόγου με συνέπεια να χρειαστεί έντονη προσπάθεια για να πείσει για τις προθέσεις του.

Ταυτόχρονα, πήρε αυτό που ήθελε, με τους όρους που ήθελε και κυρίως, μέσα από διαδικασία ανταγωνισμού με ομάδες οι οποίες έδιναν περισσότερα χρήματα και οι οποίες αποτελούσαν πιο… secure option για τους παίκτες λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο ίδιος. Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα είναι ο Λευτέρης Μποχωρίδης. Άνθρωπος του Άρη (μου) παραδέχθηκε την περασμένη Πέμπτη ότι… «αν δεν ήταν ο Λευτέρης αλλά κάποιος άλλος παίκτης, δεν υπήρχε περίπτωση να υπογράψει στον Άρη». Γιατί το μυαλό και η σκέψη του κατευθύνθηκαν από το συναίσθημα. Διαφορετικά, θα είχε υπογράψει στον Προμηθέα Πατρών με σχεδόν διπλάσιο ποσό σε σχέση με αυτό που θα πάρει στον Άρη ή θα είχε «πάρει» την προσφορά του ΠΑΟΚ επίσης με περισσότερα χρήματα.

Η σχέση Άρη-Μποχωρίδη ήταν τόσο εύθραυστη, θύμιζε… εφηβικό ζευγαράκι. Μετά από έναν γερό καυγά, έδειξαν να μονιάζουν, μετά ακολουθούσε ένας εντονότερος καυγάς κι αυτή η ιστορία κράτησε περίπου ενάμιση μήνα. Τα συναισθήματα όμως παρέμειναν αναλλοίωτα και ακολούθησε μία ουσιαστική κίνηση. Αφού αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή ένα επικοινωνιακό λάθος και πρυτάνευσε η λογική, το ταξίδι του Μποχωρίδη στη Θεσσαλονίκη και η τετράωρη συνάντηση με τον Σάββα Καμπερίδη έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην επίτευξη της συμφωνίας.

Το δεύτερο ηχηρό (μεταγραφικό, αγωνιστικό και επικοινωνιακό) χτύπημα είναι ο Λάκι Τζόουνς. Ο Αμερικανός πίστεψε στο αγωνιστικό μοντέλο του Άρη, στον άνθρωπο Βαγγέλη Αγγέλου και τελικώς προτίμησε να συνεχίσει την καριέρα του στο Nick Galis Hall και σε μια ομάδα η οποία έχει να διαχειριστεί ένα σωρό προβλήματα και όχι σε άλλες οι οποίες αν μη τι άλλο έχουν αγωνιστική και οικονομική σταθερότητα. Γιατί ο Τζόουνς είχε προτάσεις από τους ΠΑΟΚ, Προμηθέα Πατρών.

Πάμε στην ουσία…

Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου το ρόστερ θα κλείσει με την προσθήκη του Ραμόν Χάρις, εκτός κι αν προκύψει και ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος. Σε κάθε περίπτωση, ξοδεύοντας λίγα χρήματα, ο Άρης αγόρασε αθλητικότητα, υψηλό επίπεδο ποιότητας για την Basketleague και παίκτες που έχουν τη δυνατότητα της εξέλιξης.

Ξεκινώντας από την περιφέρεια και καταλήγοντας στη φροντ λάιν. Στις σκέψεις του προπονητή του Άρη, Λευτέρης Μποχωρίδης και Μπορίς Νταλό είναι τα δύο από τα τρία «πολυεργαλεία» καθώς θα χρησιμοποιούνται από το «1» έως το «3». Δημήτρης Βεργίνης και Δημήτρης Φλιώνης είναι οι άλλοι δύο πλέι μέικερ, Μπελ και Λάκι Τζόουνς θα παίρνουν τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής στις θέσεις «2» και «3», ενώ ο Διαμαντής Σλαφτσάκης θα έχει βοηθητικό ρόλο στις θέσεις του φόργουορντ.

Μακρινό σουτ και δημιουργία

Παραμένοντας στην περιφερειακή γραμμή, το βασικό ζητούμενο για τους γκαρντ είναι να επιστρέψουν στην κανονικότητα στο μακρινό σουτ και φυσικά να… ξεπεράσουν τους εαυτούς τους σε σχέση με τις περσινές επιδόσεις τους. Κανείς από τους περιφερειακούς δεν σούταρε με ικανοποιητικό ποσοστό την περσινή χρονιά και το επίπεδο ευστοχίας τους δεν ήταν αντιπροσωπευτικό της καριέρας τους. Έχουμε και λέμε. Μποχωρίδης (30.3%), Μπελ (26.8%), Βεργίνης (22.4%), Φλιώνης (32.7%), Νταλό (31.3%), Λάκι Τζόουνς (30.3%). Στο σύγχρονο μπάσκετ, μια ομάδα θα πρέπει να σουτάρει με ποσοστό (τουλάχιστον) 37-38 τοις εκατό. Βέβαια, το σουτ – πέρα από ικανότητα – είναι και θέμα ψυχολογίας. Και η περσινή σεζόν για τους περισσότερους εξ’ αυτών έμοιαζε με ψυχογράφημα.

Πάμε στη δημιουργία. Ένας από τους βασικούς άξονες της φιλοσοφίας (επί των αριθμών) του Αγγέλου είναι ο συσχετισμός ασίστ-λαθών. Οι έξι παραπάνω παίκτες (επίσης την περσινή χρονιά) είχαν συνολικά 12 ασίστ κατά μέσο όρο, ενώ τα λάθη τους κυμάνθηκαν σχεδόν στο ίδιο επίπεδο. Συνήθως, ο τρόπος αντιμετώπισης της περιορισμένης δημιουργικότητας είναι η πίεση στα 4/4 του γηπέδου, τούτο προφανώς και εκφράζει τον προπονητή του Άρη κι αυτό θα είναι το αντιπροσωπευτικό στοιχείο του Άρη της επόμενης χρονιάς.

Οι 5+2 ψηλοί

Εφόσον ο Άρης αποφασίσει την ενεργοποίηση της συμφωνίας με τον Ραμόν Χάρις, κλείνει τη γραμμή των ψηλών και ο Αμερικανός θα πλαισιώσει τους Γκάρι ΜακΓκι, Μαϊκάλ Κάιζερ, Βασίλη Χρηστίδη, Στράτο Βουλγαρόπουλο και τους Λάκι Τζόουνς, Διαμαντή Σλαφτσάκη. Το πλάνο του Αγγέλου περιλαμβάνει τη χρησιμοποίηση του Τζόουνς και στη θέση «4» (σ. σ. το έκανε πέρυσι ο Ηλίας Παπαθεοδώρου στον ΠΑΟΚ και είχε αποτέλεσμα), ενώ ο Σλαφτσάκης θα είναι ο… μπαλαντέρ στις θέσεις «3» και «4».

Η απόκτηση των παραπάνω παικτών (συμπεριλαμβανομένων και των Νταλό, Μποχωρίδη) δείχνει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η εξασφάλιση των ριμπάουντ αποτελεί βασική προτεραιότητα του Αγγέλου. Αν προσθέσει κανείς τα ριμπάουντ που μάζευαν πέρυσι οι παραπάνω παίκτες θα καταλήξει στον αριθμό «36».

Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο και το εξής στοιχείο. Κάιζερ και ΜακΓκι είναι παίκτες οι οποίοι διακρίνονται στον… αέρα, πέρυσι στην Κύμη είχαν συνολικά τρία κοψίματα κατά μέσο όρο. Κυρίως όμως, γνωρίζονται πολύ καλά από την περσινή συνύπαρξή τους και λογικά το επίπεδο συνεργασίας τους θα είναι ακόμη καλύτερο την επόμενη χρονιά. Σε επίπεδο χαρακτηριστικών, αμφότεροι είναι pick n’ roll παίκτες, ο ΜακΓκι έχει post παιχνίδι, ενώ ο Μαϊκάλ Κάιζερ «τελειώνει» τις φάσεις όταν η μπάλα είναι ψηλά.

Ο Ραμόν Χάρις ταιριάζει με τους συμπατριώτες του γιατί έχει διαφορετικό στιλ παιχνιδιού ενώ παίζει τόσο με πλάτη όσο με πρόσωπο στο καλάθι. Όπως και στην περίπτωση των γκαρντ, πέρυσι δεν σούταρε αποτελεσματικά έξω από τα 6.75, περιορίστηκε στο 30%, αλλά πριν έρθει στην Ελλάδα το ποσοστό του ήταν άνω του 37%. Η βασική αδυναμία του είναι στη γραμμή των ελεύθερων βολών. Πέρυσι είχε 42%, γενικώς δεν ξεπερνά το 50% σε επίπεδο καριέρας. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον ΜακΓκι ο οποίος έβαλε τις μισές βολές από τις (περίπου) 120 που εκτέλεσε.

Καταλήγοντας, υπάρχοντας κι ένα ακόμη στοιχείο. Έχοντας «κλείσει» το ρόστερ ο Άρης μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στις αγωνιστικές υποχρεώσεις του. Αυτές θα ξεκινήσουν σε περίπου ενάμιση μήνα με τα προκριματικά του BCL, κυρίως όμως ο Βαγγέλης Αγγέλου έχει τη δυνατότητα εφαρμογής του πλάνου προετοιμασίας το οποίο περιλαμβάνει την έναρξη αυτής εντός των επόμενων 15 ημερών.