Α, ρε Λότζο...

Ύστερα από τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς των ημιτελικών μεταξύ Περιστερίου Βίκος Cola και Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, λίγο-πολύ γνωρίζαμε μέσα μας ότι η 3η αναμέτρηση δεν θα εξελισσόταν και πάλι σε παράσταση για έναν ρόλο. Παρά το γεγονός του διαφαινόμενου (αν όχι δεδομένου) αποκλεισμού, ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι η ομάδα των δυτικών προαστίων θα έβγαζε αντίδραση. Άλλωστε και στον Παναθηναϊκό ήθελαν αυτήν την αντίδραση ώστε να έχουν και εκείνοι από τη πλευρά τους μια διαφορετική αντιμετώπιση του αγώνα.

Περισσότερη ένταση, μεγαλύτερη συγκέντρωση, αυξημένα (μπασκετικά) νεύρα και μια δυνατή μονομαχία ενόψει και των τελικών της Basket League. Αν μη τι άλλο ο Αργύρης Πεδουλάκης ξέρει να βάζει δύσκολα σε όλες τις ομάδες που αντιμετωπίζει (σ.σ. μην ξεχνάμε ότι το Περιστέρι κέρδισε φέτος τόσο τον Παναθηναϊκό, όσο και τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ) και αυτό ακριβώς φρόντισε να κάνει και στο παιχνίδι της Δευτέρας (3/6) στο κλειστό της οδού Τζον Κένεντι.

Βέβαια όπως έχουμε γράψει η διαφορά ποιότητας είναι τόσο μεγάλη, που ακόμα και ένας παίκτης μπορεί να βγει μπροστά και να «καθαρίσει» για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Όπως ακριβώς έκανε ο Ματ Λοτζέσι. Μπορεί μία να παίζει και... πέντε να είναι εκτός λόγω της ευαισθησίας του στους τραυματισμούς, αλλά παραμένει (ακόμα και τώρα) ο πιο αξιόπιστος σουτέρ της ομάδας του. Όταν παίρνει τη μπάλα εκεί που θέλει βγαίνοντας από τα σκριν και καταφέρει να βρει ρυθμό, μπορεί να κάνει «σμπαράλια» οποιαδήποτε άμυνα.

Άλλωστε ήταν από τους καλύτερους «catch and shoot» παίκτες που πέρασαν από τα ευρωπαϊκά παρκέ. Φαντάζομαι ότι στο 2Κ θα είχε το συγκεκριμένο «badge» κλειδωμένο, χωρίς να χρειαζόταν η... παραμικρή προπόνηση. Στον φετινό Παναθηναϊκό είναι σαν την μύγα μέσα στο γάλα όσον αφορά το σουτ και σίγουρα αν ήταν μερικά χρόνια νεότερος και χωρίς τραυματισμούς, ο... απαιτητικός Ρικ Πιτίνο που θέλει καλούς σουτέρ στις ομάδες του, θα τον επέλεγε από τους πρώτους προκειμένου να στελεχώσει το ρόστερ της ομάδας.

Μπορεί να είναι πραγματικός «δολοφόνος» έξω από τα 6.75 μέτρα, μπορεί στα δύο ματς που έγιναν στο Περιστέρι να ήταν «λίρα εκατό» αλλά... κακά τα ψέμματα. Ο χρόνος είναι αμείλικτος και τα καλά μπασκετικά χρόνια του «Λότζο» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Εκτός συγκλονιστικού απρόοπτου οι φετινοί τελικοί θα είναι και τα τελευταία παιχνίδια του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Και απ' ότι φαίνεται θέλει να ευχαριστηθεί και με το παραπάνω το κύκνειο άσμα του με τα «πράσινα» τα οποία και τίμησε με το παραπάνω. Όμως, είπαμε: Οι ρημαδιασμένοι οι τραυματισμοί του στέρησαν μια λαμπρότερη καριέρα και σίγουρα η ιστορία της ζωής του στα παρκέ να είχε γραφτεί τελείως διαφορετικά.

Από εκεί και πέρα και όσον αφορά τη σειρά με το Περιστέρι, ο Νικ Καλάθης κατάφερε και στα τρία παιχνίδια των ημιτελικών να έχει double-double με 14,7 πόντους, 11,3 ασίστ αλλά και 4,3 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Κι όλα αυτά με λιγότερα από 26 λεπτά στο παρκέ σε καθένα από τα αυτά τα ματς. Άλλωστε επιβεβαιώθηκε και κάτι που λέει συνέχεια ο Πιτίνο: Αν ο Καλάθης έχει δίπλα του καλούς σουτέρ θα μπορεί να μοιράζει ασταμάτητα ασίστ. Οι «πράσινοι» ευστόχησαν σε 29 τρίποντα (9,7 σε κάθε ματς κατά μέσο όρο) στα ημιτελικά και ο αρχηγός μπόρεσε να έχει διψήφιο αριθμό στις τελικές πάσες και στα τρία παιχνίδια. Διόλου τυχαίο...

Βέβαια υπάρχει και ένας παίκτης που έκλεψε και με το παραπάνω την προσοχή και τις εντυπώσεις στις τρεις αναμετρήσεις των ημιτελικών. Ο Ζώης Καράμπελας του Περιστερίου. Μπορεί μόλις τον περασμένο Απρίλιο να ενηλικιώθηκε κλείνοντας τα 18 του χρόνια (σ.σ. γεννημένος στις 27/4/2001) αλλά μέσα στο παρκέ βγάζει τεράστια -για την ηλικία του- ωριμότητα, δείχνει να έχει υψηλό μπασκετικό IQ όπως επίσης και φοβερό θράσος. Επιτρέψτε μου με αυτό που θα πω, αλλά όσον αφορά το πόσο «διαβάζει» το ματς και το πόσο «έμπειρος» δείχνει μέσα στο παρκέ, μου θυμίζει τον Νίκο Ζήση της αντίστοιχης ηλικίας.

Όλοι λέγαμε για τον πρώην αρχηγό της Εθνικής ομάδας ότι γεννήθηκε ώριμος. Κάτι αντίστοιχο φαίνεται να ισχύει και για τον Καράμπελα του Περιστερίου. Ίσως να υπερβάλω αλλά αυτό είναι κάτι που θα φανεί τα επόμενα χρόνια. Σίγουρα έχει το «πακέτο» για να κάνει καριέρα, βρίσκεται υπό τις οδηγίες του Πεδουλάκη (βασικότατο για εμένα, ενώ μην ξεχνάμε ότι τον έριξε αμέσως στα βαθιά ξεκινώντας τον στην βασική πεντάδα!) αλλά από εκεί και πέρα είναι καθαρά και μόνο στο δικό του χέρι για το παραπάνω βήμα. Όμως, εδώ που τα λέμε, να μοιράζει ένας 18χρονος 10 ασίστ απέναντι στον Παναθηναϊκό και μάλιστα σε ένα κλειστό ματς που κρίθηκε στα τελευταία λεπτά, δεν το βλέπεις και συχνά... Όσο για το μπασκετικό θράσος που ανέφερα προηγουμένως; Δεν φοβάται να πάρει προσπάθειες, να σουτάρει με παίκτες πάνω του, να κάνει drive απέναντι στα απλωμένα χέρια του Παπαγιάννη των 220 εκατοστών, αλλά και να τα... βάλει με παίκτες που θαύμαζε μικρός, όπως ο Νικ Καλάθης.

Αν μη τι άλλο πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα projects του ελληνικού μπάσκετ και όλος ο μπασκετικός κόσμος θα περιμένει να δει την εξέλιξή του...