Κωστή, κόψε την πλάκα!

Ο κουμπάρος μου και επί σειρά ετών υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του ΑΓΟΡ (προτού η ομάδα ξαναβαπτιστεί σε Cretan Kings»), Δημήτρης Τζέτζος έγραψε σήμερα το πρωί στο Facebook κάτι που μου ράγισε την καρδιά…

Είδε, λέει, το τέλος την αρχή και μελαγχόλησε!

Η αλήθεια να λέγεται: η μελαγχολία και η θλίψη που προκαλεί η έξοδος του Κωστή Ζομπανάκη από το Ρέθυμνο ξεπερνούν τα όρια του συναγερμού!

Μιλάω δυο τρεις μέρες τώρα μαζί του και επειδή έλκω την καταγωγή μου από αυτή την πόλη (που εκτός από των γραμμάτων και των τεχνών έγινε και του μπάσκετ) προσδοκούσα κάθε φορά πως θα είχε αλλάξει γνώμη, αλλά τζίφος.

Εκτός από να έλκω την καταγωγή μου από το Ρέθυμνο θα μολογήσω και κάτι άλλο, που με τιμά ως πατριώτη, αλλά μπορεί κιόλας να με εκθέτει κομματάκι ως δημοσιογράφο: αυτή την ομάδα την πονάω, διότι πρόσφερε στην πατρίδα μου μεγάλες στιγμές και αποτελεί ένα σημείο αναφοράς στο ελληνικό μπασκετικό γίγνεσθαι…

Ισχύει αυτό, το δίχως άλλο και δεν εννοώ τα όσα έπραξε εντός παιδιάς, αλλά κυρίως εκείνα που κάποιοι άνθρωποι οραματίσθηκαν και τους έδωσαν σάρκα και οστά εκτός των τεσσάρων γραμμών.

Εδώ και πάνω από 15 χρόνια (από την εποχή του Νίκου Σαραντινού και του Γιώργου Μαμαλάκη) αυτή η ομάδα εμφορούνταν από όραμα κι αυτό δεν ήταν ποτέ σχήμα λόγου!

Προτού προχωρήσω, οφείλω να επισημάνω κάτι που βεβαίως το ξέρουν καλά οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ: ο Κωστής είναι απρόβλεπτος, παρορμητικός, δεν παίζεται με καμιά από τις γνωστές άμυνες και ώρες ώρες είναι σκέτο… τρελοκομείο!

Εκεί πόνταρα ο δόλιος ότι μπορεί να θέσει (όπως λέμε και στην Κρήτη) το βράδυ και το πρωί που θα ξυπνήσει να ανακρούσει πρύμναν…

Μιλώντας μαζί του μου είπε δυο τρεις φορές μια λέξη που μπορεί να μην ταιριάζει στην αριστοκρατική καταγωγή, στις σπουδές και στο status του (που πάντως ούτε το ένα ούτε το άλλο τα έκανε ποτέ σημαία στο modus vivendi του), αλλά εκφράζει την τωρινή κατάσταση του από οικονομικής, ψυχολογικής και συναισθηματικής πλευράς…

Ταβάνωσα, λέει!

Ταβάνωσα πάει να πει βάρεσα το ταβάνι μου και για το λέει αυτός, κάτι παραπάνω θα ξέρει…

Το ήξερε από καιρό, το δούλευε στο μυαλό του, το στροβίλιζε και αίφνης έσκασε η μπόμπα!

Βεβαίως εδώ υπάρχει ένα οξύμωρο σχήμα, διότι ο Ζομπανάκης δεν έπαιξε απλώς πρωταγωνιστικό ρόλο στις τελευταίες εξελίξεις στους κόλπους του ΕΣΑΚΕ με στόχο την («έτσι μας την είπανε, έτσι σας τη λέμε», όπως έλεγε και ο Μανώλης Μαυρομάτης) αναβάθμιση του πρωταθλήματος, αλλά υπήρξε πρωτίστως ο ηθικός αυτουργός της!

Δικές του ήταν σχεδόν όλες οι προτάσεις για τα κριτήρια και τα κάθε λογής προαπαιτούμενα της Basket League και εκείνος σχημάτισε έναν συνασπισμό ομάδων για να τα θέσουν επί τάπητος.

Αρα, λοιπόν, μια πρώτη απορία είναι για ποιο λόγο από τη στιγμή που εγκρίθηκαν κιόλας οι ιδέες και οι εισηγήσεις του(ς), δεν μένει ώστε να τις εδραιώσει;

Υπάρχει άλλη μια παράμετρος στην υπόθεση που δεν σηκώνει αμφιβολία, ούτε περιβάλλεται κιόλας από σκιές: οι Cretan Kings δεν χρωστάνε όχι ούτε ευρώ, αλλά ούτε καν μια δραχμή σε κανέναν κερατά!

Ο Κωστής δεν ήταν ποτέ μπαταχτσής, δεν έχει βάλει φέσι σε κανέναν, σιχαίνεται από στάση ζωής και από αγάπη στα σπορ το «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» κατά πώς έλεγε και το σατιρικό θεατρικό έργο του Ντάριο Φο!

«Μας παραδίδει λευκή επιταγή» μου είπε ο πρόεδρος του ερασιτέχνη, Γιάννης Καλαϊτζάκης, που εκ της θέσεως του καλείται να σηκώσει τον σταυρό του μαρτυρίου σε αυτή τη μεταβατική και μετεξελικτική φάση της ομάδας και ξέρει ότι χρειάζεται λίπος υπομονής…

Ετούτο πάντως δεν του λείπει διότι είναι ευτραφής!

Γιατί λοιπόν φεύγει; Αντε πάλι τα ίδια…

Το είπαμε, ο άνθρωπος (λέει ότι) ταβάνωσε!

Για τον πατέρα του, τον συχωρεμένο διαπρεπή και διάσημο οικονομολόγο και κάτοχο φερώνυμης έδρας στο Χάρβαρντ, Μίνωα Ζομπανάκη λεγόταν μεταξύ σοβαρού κι αστείου ότι ήταν ο δεύτερος, το πολύ ο τρίτος άνθρωπος που έμαθε ότι η Ελλάδα χρεωκόπησε και μπήκε στα μνημόνια…

Ε, αυτό προφανώς θέλει να αποφύγει και ο Ζομπανάκης: να μην προσφύγει σε μηχανισμούς στήριξης και να μη χρειαστεί να περικόψει το επώνυμο του και να γίνει …ζόμπι!

Δεν είναι άλλωστε καιροί για ακροβασίες και ο Κωστής το κατάλαβε τις προάλλες που του ΄ρθαν τα χαμπέρια από έναν συμπατριώτη του, χορηγό της ομάδας. Tι του είπε ο λεγάμενος; Ότι λόγω και της μειωμένης τουριστικής κίνησης, τα… μπικικίνια της επόμενης σεζόν θα είναι δραματικά λιγότερα από τα εφετινά…

Ένα ματσάκι χιλιάρικα και πολλά λέω!

Συν τοις άλλοις ο Ζομπανάκης βαρέθηκε να περιμένει ένα έγγραφο που απαιτείται για να τρέξουν οι απαραίτητες διαδικασίες ανακατασκευής του γηπέδου. Η έδρα της ομάδας, το «Μελίνα Μερκούρη» όπως κι ένα σωρό άλλα γυμναστήρια στην Ελλάδα, είναι στον αέρα και για να εγκριθεί η μελέτη και να υπάρξει η χρηματοδότηση χρειάζεται ένα έγγραφο που βρίσκεται πάνω στο τραπέζι του Δημάρχου…

Θα το υπογράψει βεβαίως ο Γιώργης Μαρινάκης και προφανώς θα πραχθούν τα δέοντα, αλλά το πουλάκι, κατά πως φαίνεται… πέταξε!

«Πώς θα παίξω στην Α1, αφού εγώ έθεσα και τα γηπεδικά κριτήρια; Και πώς θα μπορούσα να παίξω στην Ευρώπη; Αυτή η υπόθεση είναι εκ των ων ουκ άνευ» μου έλεγε χθες ο Ζομπανάκης.

Εφόσον λοιπόν η απόφαση του να την κάνει δεν ήταν … φλασιά της στιγμής, για ποιο λόγο, διάβολε, μπλέχτηκε τόσο πολύ στις διαδικασίες του ΕΣΑΚΕ τις τελευταίες ημέρες; «Έτερον εκάτερον» μου απαντά. «Εγώ πέρα από ιδιοκτήτης, μεγαλομέτοχος, πρόεδρος και οτιδήποτε άλλο, είμαι φίλαθλος του μπάσκετ και θέλω να δω ένα πρωτάθλημα σε σωστές βάσεις, ανεξαρτήτως του αριθμού των ομάδων που μπορούν να το υποστηρίξουν. Πόσες να είναι αυτές; Ακόμα και με έξι αξίζει τον κόπο. Του χρόνου οι έξι θα γίνουν επτά, του παραχρόνου οι επτά θα γίνουν οκτώ και πάει λέγοντας».

Μου έδωσε και άλλη μια διάσταση σε αυτή την υπόθεση: «Εκτός από junkie του μπάσκετ, «άνορακ» όπως τους λένε, είμαι και επιχειρηματίας και δεν θέλω να βάλω σε κίνδυνο τις δουλειές μου πολλές από τις οποίες (ΣΣ: όπως παραδείγματος χάρη το τυρεμπόριο και η παραγωγή της μπίρας Cretan Kings) στεγάζονται στο Ρέθυμνο».

Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Ζομπανάκης πιάνει πόρτα για τον χειμώνα, ώστε να διεκδικήσει την προεδρία της λίγκας. Ξα του…

Κάποιοι άλλοι εικάζουν ότι θα πάρει την ομάδα από το Ρέθυμνο και θα την μεταστεγάσει στην πατρίδα του, τα Χανιά, όπου ο πληθυσμός, η αγορά και το στερητικό (μπασκετικό) σύνδρομο ξεπερνούν το ενδεχομένως χορτασμένο και στραγγισμένο Ρεθύμνου. Αλλά αυτό το σενάριο δεν μου κάθεται και πολύ, άλλωστε πριν από τρία χρόνια που ο ίδιος αποφάσισε να διεξαχθεί το τουρνουά στη μνήμη του Οικονομάκη στο υπέροχο γήπεδο του Κλαδισού, οι μόνοι που έδωσαν παρών ήταν οι γονείς του συχωρεμένου του Πέτρου!

Στα πάνω από δέκα χρόνια που ο Ζομπανάκης νταλαβερίζεται με το Ρέθυμνο έβαλε από την περιουσία του ένα σκασμό… Μανούσους!

Τι ν’ τούτο πάλι; Το 2013, όταν συμπληρώθηκε ένας αιώνας από την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα και κάποιοι ήγειραν θέμα ανεξαρτητοποίησης της (!), ο Ζομπανάκης είχε πει αστειευόμενος ότι «εάν γίνει αυτό, τότε θα τυπώσουμε και δικό μας νόμισμα που αντί για ευρώ θα το λέμε.. Μανούσο»!

Όπως υπολογίζεται grosso modo, βάζοντας περίπου 300 με 400.000 κάθε χρόνο θα πρέπει να έχει βάλει πάνω από τρία εκατομμύρια… Μανούσους, που για μια ομάδα της περιφέρειας δεν τα λες και λίγα.

Από τη στιγμή που ο Ζομπανάκης βαρέθηκε να βουρλίζεται και να πετάει λεφτά σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο, κανείς δεν μπορεί να τον υποχρεώσει να μείνει και να χάνει…

Δεν είναι ο πρώτος επενδυτής που αποχωρεί και σίγουρα ούτε ο τελευταίος…

Το δε μέλλον; Αδηλον. Αυτή τη στιγμή, με βάση την κείμενη νομοθεσία, το Ρέθυμνο πρέπει να παραμείνει ΚΑΕ για άλλον έναν χρόνο και να αγωνισθεί στην Α2. «Εγώ δεν θα είχα πρόβλημα να παίξω σε μια Α1 που θα είχε στοιχεία Α2 ή το αντίστροφο, εννοώ μια ημιεπαγελματική λίγκα» μου είπε την περασμένη εβδομάδα ο ίδιος, αλλά και αυτό πλέον παίζεται.

Παίζεται διότι η Α2 είναι μια πολυέξοδη κατηγορία, χώρια που εξ ορισμού σε βάζει αμέσως στον πειρασμό και στο τριπάκι της επιστροφής στην Α1, οπότε θέλοντας και μη ξαναπέφτεις στα σκληρά!

Από τη στιγμή που ο Ζομπανάκης δηλώνει ότι αποστασιοποιείται, τον λόγο έχουν ο Ερασιτέχνης και η τοπική κοινωνία. Την ερχόμενη εβδομάδα με πρωτοβουλία του Γιάννη Καλαϊτζάκη θα πραγματοποιηθεί μια ανοιχτή συνάντηση για να τεθούν επί τάπητος όχι τόσο τα δεδομένα, όσο τα ζητούμενα!

Τι θα απογίνει η ομάδα; Μπορεί να κατέβει δυο κατηγορίες κάτω και να παίξει στη Β’ Εθνική, όπως ενδεχομένως τη βολεύει ώστε να επιδιώξει μια βαθμιαία και ελεγχόμενη επανεκκίνηση;

Απ’ ό,τι έμαθα αυτό απαιτεί μια νομοθετική ρύθμιση ώστε το Ρέθυμνο να μην υποχρεωθεί να παίξει στην Α2, μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο αυτό το είχε φέρει προς συζήτηση στο ΔΣ του ΕΣΑΚΕ ο ίδιος ο Ζομπανάκης!

Ο Κωστής δεν είπε ότι ρίχνει μαύρη πέτρα και αποστασιοποιείται εντελώς από το μπάσκετ, μάλιστα άφησε να εννοηθεί (ή κάποιοι το μετέφρασαν τοιουτοτρόπως) ότι ενδέχεται να σταθεί στο πλευρό εκείνων που θα αναλάβουν τη διοίκηση…

Παρεμπιπτόντως η πατρίδα μου έχει ξαναζήσει μια τέτοια περιπέτεια και οι μνήμες μπορεί να μην είναι νωπές, αλλά παραμένουν τραυματικές και θλιβερές: την ακμή και την παρακμή της (ποδοσφαιρικής) ΕΑΡ εννοώ που έφτασε μια ανάσα από την Α’ Εθνική, αλλά διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη όταν έφυγε από τη ζωή ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης…

Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται, εφόσον δεν συμβεί κάποια δραματική ανατροπή στα φερόμενα ως δεδομένα, είναι πώς θα καλυφθεί η χηρεύουσα θέση των Cretan Kings στην Basket League…

Απλούστατα, δεν θα καλυφθεί, τόσο απλά! Οι εταίροι του ΕΣΑΚΕ συνομολόγησαν ότι οποιαδήποτε ομάδα δηλώσει αδυναμία συμμετοχής, δεν πρόκειται να αντικατασταθεί από άλλη, ούτε με την τρίτη ή τέταρτη ομάδα της Α2, ούτε μέσω wild card…

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ενδέχεται για δεύτερη φορά στα χρονικά το συφοριασμένο (από την πανδημία) πρωτάθλημα να διεξαχθεί με μονό αριθμό ομάδων: με 15, ενώ τη σεζόν 2011-12 είχαν παίξει 13, λόγω του εξοβελισμού του Πανελληνίου, που δεν πέρασε τις εξετάσεις της αδειοδότησης.

Την ίδια στιγμή ο ΕΣΑΚΕ ετοιμάζεται για την απαραίτητη αυτοψία στα… στέκια του Χαρίλαου Τρικούπη και του Διαγόρα Δρυοπιδέων, που βάσει της απόφασης της ΕΟΚ προάγονται στην Basket League, αλλά αμφότερες-εφόσον ανταποκριθούν στην πρό(σ)κληση έχουν προβλήματα με τα γήπεδα τους και πρέπει οι μεν να εγκαταλείψουν για κάποιους μήνες το Μεσολόγγι, οι δε να φύγουν από το Αιγάλεω…