Δημήτρη θεέ, πάρε την ΚΑΕ!

Χθες ο μήνας είχε εννιά…

Εννιά Ιουνίου, μόνο που σε αντίθεση με τη θετική και ευχάριστη έννοια την οποία έχει εδώ και 200 χρόνια αυτή η έκφραση (και γι’ αυτό έγινε κιόλας τραγούδι) για τον Παναθηναϊκό ο μήνας είχε… 1987 και βάλε!

Θα τρίζουν τα κόκκαλα του γιατρού Μάκη Ιθακήσιου και του Γιάννη Μαλακατέ που μέριασαν πριν από 33 χρόνια για να διαβεί ο Παύλος και να θεμελιωθεί η δυναστεία των Γιαννακόπουλων…

Εχουμε και λέμε, λοιπόν…

Στις 10 Ιουνίου του 1971 ο Παύλος Γιαννακόπουλος ενεγράφη ως μέλος του Παναθηναϊκού …

Στις 10 Ιουνίου του 1987, ανήμερα τον προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ (Ελλάδα-Ιταλία) ο Παύλος Γιαννακόπουλος εξελέγη πρόεδρος του Παναθηναϊκού…

Στις 10 Ιουνίου του 2018 ο Παύλος Γιαννακόπουλος έφυγε από τη ζωή…

Στις 8 Ιουνίου του 2018 ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος εξελέγη πρόεδρος του (ερασιτέχνη) Παναθηναϊκού και πρόλαβε να το πει στον πατέρα του…

Χθες ο μήνας Ιούνιος είχε εννιά…

Στις 9 Ιουνίου του 68 μετά Χριστόν ο Νέρων έβαλε έναν αυλικό του να τον δολοφονήσει. Τέσσερα χρόνια αργότερα (θρυλείται ότι) έδωσε εντολή να πυρποληθεί η Ρώμη και ενώ την έβλεπε να καίγεται, ελόγου του έπαιζε λύρα και απάγγελνε στίχους!

Ο θάνατος του Νέρωνος σηματοδότησε το τέλος της Ιουλιοκλαυδιανής δυναστείας…

Στις 9 Ιουνίου του 2020, δέκα τρεις ημέρες πριν από τα γενέθλια του, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος (δηλώνει ότι) βγαίνει από το κάδρο του μπάσκετ…

Δεν χρειάστηκε να βάλει κάποιον άλλον να τον σκοτώσει, έμπηξε μόνος του το μαχαίρι στην εκ γενετής πράσινη καρδιά του!

Οσο για τον εμπρησμό, τη φωτιά δεν την έβαλε στην πόλη του, αλλά στην «πράσινη πολιτεία» του που δεν την βλέπει κιόλας να οικοδομείται κι αυτό είναι το μαράζι του…

Εβαλε βεβαίως φωτιά στα μπατζάκια του Μάνου Παπαδόπουλου και του Τάκη Τριαντόπουλου, στους οποίους ενεχείρισε «την μεγαλύτερη ομάδα που έχει βγάλει ποτέ αυτός ο τόπος»!

Καυτή, τσουρουφλιστή πατάτα, το δίχως άλλο…

Εάν δεν συμβεί κάποια θεαματική και δραματική ανατροπή των δεδομένων, τότε χθες γράφτηκε η τελευταία πράξη της Γιαννακοπουλικής δυναστείας…

Φεύγει λοιπόν. Φεύγει χωρίς ν’ αφήσει πίσω του συντρίμμια, τουναντίον καταλείπει μια ανεκτίμητη κληρονομιά…

Μολονότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει κάμποσα ανοικτά μέτωπα εντός των κόλπων του Παναθηναϊκού (παραδείγματος χάρη με τον πυρήνα της «Θύρας 13») ασφαλώς δεν θα έφευγε μόνο και μόνο για να εκδικηθεί τους κάθε λογής αντιφρονούντες και αντιπολιτευόμενους…

Θυμήθηκε πάντως εν τη ρύμη του λόγου το πανό που σηκώθηκε κάποτε με το σύνθημα «Παύλο η σιωπή είναι χρυσός», διερωτώμενος «τι να πεις;»

Φεύγει πουλώντας όχι την εξ απαλών ονύχων πράσινη συλλογική συνείδηση του, αλλά μια επώνυμη, αλλά… ανώνυμη εταιρεία!

Πουλάει, όχι διότι κάποιος του φώναξε «Δημήτρη πούλα» ή «Δημήτρη φύγε» (παλλαϊκά συνθήματα που άκουγε σε συλλαλητήρια ή διάβαζε σε φέιγ βολάν στους δρόμους της Αθήνας ο Τζίγγερ), αλλά διότι δεν θέλει να ξεζουμίζεται έτι περαιτέρω!

Πουλάει, όχι αντί ενός ευρώ (όπως συνηθίζεται να λέγεται σχηματικώς σε κάμποσες τέτοιες περιπτώσεις ), αλλά με αντίτιμο 25 εκατομμύρια…

Έλεγα και χθες το βράδυ στην μπασκετοκουβέντα του gazzetta.gr ότι βγαίνοντας από τις εγκαταστάσεις της ΒΙΑΝΕΞ το μυαλό μου τριβελιζόταν από πιο πολλές απορίες απ’ όσες κουβάλησα άμα τη εισόδω μου εκεί…

Φαντάζομαι πως δεν είμαι ο μόνος που μολονότι δεν σοκαρίστηκε απ’ όσα άκουσε (στο βαθμό που κάποια ήταν αναμενόμενα, προαναγγελθέντα από τις 28 Ιουνίου του 2019 και κατ’ απαίτηση του, «γραμμένα πάνω στην πέτρα»), αναρωτιέται το τι, το γιατί, το πότε, το πού και το ποιος…

Αυτά είναι κιόλας τα 5w που ορίζονται από τον βασικό κανόνα της δημοσιογραφίας σε ό,τι αφορά μια είδηση και φαντάζομαι ότι το ένα μετά το άλλο θα ξεδιαλύνουν εν ευθέτω χρόνω…

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος από χθες το μεσημέρι αυτοσυστήνεται και αυτοπροσδιορίζεται ως πρώην μεγαλομέτοχος και ιδιοκτήτης της ΚΑΕ, λίαν συντόμως δε μπορεί να απεκδυθεί και του μανδύα του προέδρου του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού.

Ήταν γραμμένα αυτά από τις 28 Ιουνίου του 2019. Γραμμένα στην κάμερα και στην πέτρα, όπως υπενθύμισε ο ίδιος, ώστε να αποδείξει ότι υπήρξε συνεπής και όχι ανακόλουθος με τις περυσινές εξαγγελίες του.

Για την οικογένεια Γιαννακόπουλου ανέκαθεν ο Παναθηναϊκός ήταν κάτι πολύ παραπάνω από χόμπι ή επιχειρηματική ενασχόληση: ήταν μια αθεράπευτη ψύχωση και μια μεγάλη καψούρα!

Τούτου δοθέντος μου φαίνεται αδιανόητο ότι ο γιος του Παύλου και ανιψιός του Θανάση κατεβαίνει από τη σκηνή και περιμένει έναν ανυστερόβουλο επενδυτή να του κτυπήσει την πόρτα και να του δώσει ζεστά 25 εκατομμύρια…

Έχει κιόλας πικρή εμπειρία ο (ποδοσφαιρικός) Παναθηναϊκός από τους περιβόητους Σεΐχηδες που κουβάλαγε κάποτε ο Βλάσης Τσάκας και αποδείχθηκαν πως ήταν βγαλμένοι από το πραγματικό λίκνον τους…

Σκέτα παραμύθια της Χαλιμάς!

Στην προκειμένη περίπτωση, όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος…

Ο ίδιος (ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος) ξέρει πόσο ξεζούμισμα (δεν) θα άντεχε ακόμα, το πώς θα κλείσει τους λογαριασμούς στους οποίους αναφέρθηκε δυο φορές, το αν (δεν) θα υποκύψει στον πειρασμό να αναθεωρήσει την απόφαση του και να πει κι ελόγου του «I’m back»!

O ίδιος επίσης ξέρει (ως άνθρωπος της αγοράς και του επιχειρείν) πόσα Hilton και πόσους Σκορπιούς θα δήλωνε στο Ε9 του, εάν δεν είχαν δαπανηθεί 170 δισεκατομμύρια δραχμές στον Παναθηναϊκό…

Ο ίδιος πάλι ξέρει πώς θα αντιδράσει, εάν έχοντας φύγει, ακούσει κάποια στιγμή από την εξέδρα στο ΟΑΚΑ ένα μυριόστομο σύνθημα….

«Δημήτρη θεέ, ξαναπάρε την ΚΑΕ»!