Το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης: Από το ζενίθ στο ναδίρ (Μέρος 2ο)
Η πρώτη ερώτηση που τέθηκε σε όσους συμμετείχαν στην έρευνα ήταν αν ο νόμος που επέτρεπε σε όσους συμπλήρωναν το 18ο έτος της ηλικίας τους να υπογράφουν επαγγελματικό συμβόλαιο, λειτούργησε θετικά για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης ή αρνητικά με την έννοια ότι έδινε την δυνατότητα σε ισχυρότερους οικονομικά συλλόγους να μεταγράψουν στο δυναμικό τους τα ταλέντα της περιφέρειας.
Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΚΙΟΥΣΗΣ απαντά εστιάζοντας σε τρείς άξονες:
Όλα τα σωματεία έχουν την δυνατότητα να υπογράψουν μια σύμβαση εργασίας με τον παίκτη απευθείας χωρίς να είναι υποχρεωμένες να τον αγοράσουν από την ομάδα του. Αυτό ακριβώς δίνει την δυνατότητα και στα αδύναμα οικονομικά σωματεία να συμφωνήσουν με τον παίχτη χωρίς να χρειάζεται να πλειοδοτήσουν προς την ομάδα του αντιμετωπίζοντας πλούσια σωματεία με τα οποία δεν έχουν καμία δυνατότητα να συναγωνιστούν οικονομικά.
Ένας ΝΕΟΣ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ παίκτης οποίος είναι ελεύθερος , λιγότερο τον ενδιαφέρει το οικονομικό κομμάτι και περισσότερο για το αγωνιστικό . Έτσι, ένας τέτοιος παίκτης , τώρα πλέον θα μπορεί να επιλέξει και να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με την ομάδα που πιστεύει πως θα έχει περισσότερες ευκαιρίες να παίξει κα να αναδειχτεί. Άρα το πιο πιθανό είναι να επιλέξει μια όχι τόσο δυνατή ομάδα επειδή εκεί οι ευκαιρίες που θα πάρει είναι περισσότερες. Φυσικά αν μιλάμε για ένα πολύ αναγνωρισμένο ταλέντο τύπου Ντόντσιτς , σε αυτήν την περίπτωση πιστεύω πως έτσι ή αλλιώς δεν έχει τύχη κανένα αδύναμο οικονομικά σωματείο.
Οι εύρωστες οικονομικά ομάδες συνήθως επιλέγουν «έτοιμους» παίκτες και όχι νεαρά ταλέντα. Επίσης οι παίκτες οι οποίοι είναι έτοιμοι αγωνιστικά, συνήθως δεν είναι «μεγάλα ονόματα» στις ηλικίες των 17-18 ετών. Μην ξεχνάτε πως όταν ο Ηρακλής υπέγραφε τον Διαμαντίδη , τον Χατζηβρέτα , τον Ηλιάδη δεν τους ήξερε κανένας αλλά δεν ενδιαφερόταν και κανένας να τους υπογράψει. Άλλωστε πολλοί παίκτες που άξιζαν μια ευκαιρία κινδύνεψαν να μην υπογράψουν ή δεν υπέγραψαν ποτέ επαγγελματικό συμβόλαιο επειδή οι «ερασιτέχνες» πρόεδροι των ομάδων στις οποίες ανήκαν είχαν υπερβολικές οικονομικές απαιτήσεις αλλά και οι ομάδες που τους ήθελαν δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα. Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω πως τελικά είναι σωστό και καλό για όλους το να έχουν πρόσβαση σε μια ανοιχτή αγορά.
Ο ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΒΡΕΤΑΣ από τα μεγαλύτερα ταλέντα που ανέδειξε η περιφέρεια και ανέφερε στην τοποθέτηση σου ο Λευτέρης Κακιούσης έχει την δική του άποψη:
«Θεωρώ ότι αυτός ο νόμος ευνοεί αυτήν τη στιγμή τις ομάδες της Θεσσαλονίκης, διότι για έναν δεκαοκτάχρονο παίχτη είναι πιο εφικτό και σωστό να πάει σε ομάδα που θα του δώσει χώρο και χρόνο. Στον Π.Α.Ο, στον Ολυμπιακό ή στην ΑΕΚ , ομάδες με μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια και αγωνιστικές απαιτήσεις ,δε θα βρει αυτό που ψάχνει. Άρα, οι ομάδες που δεν έχουν πολλά χρήματα για έτοιμους παίχτες μπορούν με σωστό πρόγραμμα να αναπτύξουν τον παίχτη μέσα από την ομάδα τους. Το θέμα είναι πώς σκέφτονται , επιλέγουν , στηρίζουν και οργανώνουν αυτό το πρόγραμμα . Μακροχρόνια μπορεί να έχουν και οικονομικό όφελος».
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΠΑΚΗΣ απαντά με ένα τρόπο περισσότερο δηκτικό απ’ όσους προηγήθηκαν και εστιάζει σε θέματα νοοτροπίας των συλλόγων και όχι στο γράμμα του νόμου:
«Γιατί θέλουν να τα έχουν καλά με τους μάνατζερ!!! Δεν τους ενδιαφέρουν οι νέοι αθλητές , γιατί πιάνουν θέσεις ξένων και έτσι δεν διευκολύνουν το έργο των μάνατζερ που τους ελέγχουν! Οι μάνατζερ τους δίνουν παίκτες και τους ελέγχουν! Παρκάρουν παίκτες και μόλις τους ζήτησει μια ομάδα αμέσως φεύγουν χωρίς όφελος για τον σύλλογο στον οποίο αγωνίστηκαν!
Παράδειγμα όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια που έπαιζαν πολύ καλά και ξεχώρισαν αγωνίζονται πλέον σε ομάδες των Αθηνών (ΠΑΟ, ΑΕΚ Περιστέρι, Ολυμπιακό , Προμηθέα) ή στο εξωτερικό χωρίς κανένα όφελος για την ΚΑΕ ΠΑΟΚ! Βλέπε Παππάς, Χαραλαμπόπουλος, Κόνιαρης ,Χάτσερ, Χρυσικόπουλος, Κατσίβελης και άλλοι!
Εάν ο ΠΑΟΚ πχ ήθελε να φτιάχει ανταγωνιστική ομάδα θα έπρεπε να τους κλίσει για 3-4χρονια άλλα προτιμάνε κάθε χρόνε να αλλάζουν ομάδα, να αγοράζουν άλλοις 10 παίκτες.
Άλλωστε έχουν χάσει όλα τα ταλέντα της πόλης όπως οι: Μήτογλου , Νικολαίδης ,Σλούκας και όσους ανέφερε πριν!
Έχουν ακαδημίες 400 ατόμων εδώ και 20 χρόνια με γήπεδα δικά τους κλειστά και δεν έχουν βγάλει ένα παίκτη ,ενώ έχουν κατακτήσει πρωταθλήματα παιδικά-εφηβικά αλλά παίκτες για την πρώτοι ομάδα… μηδέν εις το πηλίκον
Παράδειγμα ο Μήτογλου , τον έβαζε ο Ροδόπουλος σε θέση 3 για να μάθει να σουτάρει αν και ήταν πανύψηλος για τους αντιπάλους και θυσίαζε το αποτέλεσμα της παιδικής του ομάδες και εφηβικής
Ενώ εάν έμενε στον ΠΑΟΚ θα τον έβαζαν κάτω από το καλάθι για να πάρουν το παιδικό πρωτάθλημα και ούτε άμυνα δεν θα ήξερε γιατί και αυτό δεν τους ενδιαφέρει πολύ!
Το αναφέρω για να καταλάβετε ότι ο καλός προπονητής- δάσκαλος χρειάζεται στις μικρές ηλικίες για να μάθει στα παιδιά μπάσκετ και όχι να πάρει παιδικό πρωτάθλημα και αυτοί οι προπονητές-δάσκαλοι σπανίζουν στις μέρες ή δεν τους αφήνουν να κάνουν την δουλειά τους!
Ότι κάνουν το κάνουν μόνο για να εισπράττουν 30 -40 ευρώ τον μήνα και να τους πουλάνε Φώτο και ρούχα της ομάδας
Και αναφέρομαι στον Μήτογλου που στην συνέχεια έφυγε και χάθηκε για τις ομάδες τις πόλης γιατί αποτελεί για μένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Όταν ήταν στον ΠΑΟΚ κατέλαβε ότι δεν είναι Η ομάδα μπάσκετ που θα του διδάξει το άθλημα αλλά σκέτο παιδομάζωμα και έτσι πήγε στην ομάδα του Ροδοπούλου
Ο Ροδόπουλος έβγαλε 15 διεθνείς παίκτες με μια «μικρή» ομάδα και όλοι έπταιξαν σε ομάδες των Αθηνών ή του Νότου!»
Και καταλήγει: «Σημειώνω αυτό και κλείνω. Με αυτήν την λογική τους εάν σήμερα ερχόταν ένας Φασούλας στον ΠΑΟΚ σε μικρή ηλικία όπως ήρθε και ο Μήτογλου εάν δεν είχε λεφτά να τους πληρώσει , δεν θα τον έπαιρναν!»
Ο ΛΑΖΑΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ απαντά στο ερώτημα λιτά και περιεκτικά σημειώνοντας ότι:
«Οι ομάδες τις Θεσσαλονίκης δεν έδωσαν μακροχρόνιο όραμα στα νέα παιδιά , σε όσα τουλάχιστον είχαν τις δυνατότητες να ξεχωρίσουν , έδειξαν να μην θέλουν να επιμείνουν σ’ αυτά να μη τους ενδιαφέρουν . Δεν τα ενέταξαν σε ένα πλάνο 5ετίας ώστε να νοιώσουν οργανικά κομμάτια ενός συνόλου με δυνατότητες προοπτικής. Τα νέα παιδιά αν έβλεπαν ανταπόκριση στο όραμα τους σίγουρα ,τα περισσότερα, θα έμεναν στις ομάδες γιατί σε αυτές έβλεπαν τα σκαλοπάτια τα οποία οφείλουν να πατήσουν για να ανέβουν ψηλά! Και είναι σίγουρο ότι μέσα από αυτή την προσπάθεια και τα ίδια τα παιδιά θα βελτιώνονταν και κατ’ επέκταση θα ανέβαζαν και το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας. Χωρίς όραμα και πλάνο δεν γίνεται τίποτα και πουθενά!
Εκ των Πατριαρχών του Μπάσκετ στην Θεσσαλονίκη ο πολύπειρος κόουτς ΛΑΚΗΣ ΤΣΑΒΑΣ καταθέτει την δική του άποψη. Αν και το ωραίο με τον κόουτς Τσάβα είναι να τον ακούς ζωντανά να διατυπώνει τους ισχυρισμούς του!
Ο κόουτς λοιπόν μου είπε: «Τα ταλέντα πάντα υπάρχουν και θα υπάρχουν. Εξαρτάται βέβαια από τις φουρνιές. Σίγουρα όμως κάθε περίοδο υπάρχουν αξιόλογα παιδιά με δυνατότητες. Όταν έρθει η ώρα όμως να υπογράψουν επαγγελματικά συμβόλαια εκεί υπεισέρχεται και ένας άλλος σημαντικός παράγοντας… οι παράγοντες της ομάδας!
Εκεί πολλές φορές είχαμε θέματα σοβαρά. Γιατί έβαζαν τα παιδιά να υπογράψουν επαγγελματικά συμβόλαια , έβρισκαν τρόπο να τα δεσμεύσουν , συμφωνούσαν στα λεφτά και τα λεφτά αυτά δεν υπήρχαν. Όταν έφτανε η ώρα λοιπόν , η κρίσιμη ώρα , να δώσουν τα λεφτά… τα λεφτά έκαναν φτερά!!! Ως εκ τούτου η έλλειψη αξιοπιστίας των παραγόντων οδήγησε πολλούς ταλαντούχους παίκτες να αναζητήσουν μακριά από την πόλη τους σίγουρους και φερέγγυους παράγοντες που θα τους εξασφάλιζαν τα συμβόλαια τους, ανεξάρτητα αν στις ομάδες που θα πήγαιναν είχαν λιγότερες πιθανότητες να αγωνιστούν».
Συνεχίζεται…
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
