Το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης: Από το ζενίθ στο ναδίρ! (Μέρος 4ο)

Σήμερα ολοκληρώνεται ο κύκλος των απαντήσεων στο πρώτο ερώτημα της έρευνας:

-Αν ο νόμος που επέτρεπε σε όσους συμπλήρωναν το 18ο έτος της ηλικίας τους να υπογράφουν επαγγελματικό συμβόλαιο , λειτούργησε θετικά για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης ή αρνητικά με την έννοια ότι έδινε την δυνατότητα σε ισχυρότερους οικονομικά συλλόγους να μεταγράψουν στο δυναμικό τους τα ταλέντα της περιφέρειας.

Η πρώτη τοποθέτηση είναι του ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ όχι γιατί ξεκινώ το δημοσίευση τηρώντας την αλφαβητική σειρά στα επίθετα των ερωτηθέντων , αλλά γιατί πολύ απλά οι αδυναμίες δεν κρύβονται!

Έχει και το μπάσκετ Τίγρη και μάλιστα πραγματικό! Ο Τίγρης του ελληνικού μπάσκετ απαντά:

-«Ανέκαθεν οι αποφάσεις που ψηφίζονταν ήταν υπέρ των οικονομικά εύρωστων ομάδων.. δεν υπάρχει νομοθεσία που να προστατεύει τις μικρές ομάδες ακόμη..

Οποιαδήποτε στιγμή μπορούν να χάσουν τους καλούς παίκτες από τις ακαδημίες τους χωρίς καμία αποζημίωση και αυτό είναι το κυριότερο . Ότι δεν έχουν οικονομικό όφελος!

Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης έχουν μεγαλύτερα προβλήματα να λύσουν και δεν ασχολούνται.. έτσι φαίνεται

Άλλωστε, ελλείψει οικονομικών δυνατοτήτων, επενδύουν στο συναίσθημα περισσότερο για να κρατήσουν τους παίκτες που συμπληρώνουν τα 18 τους χρόνια!! Αλλά και αυτό φαίνεται ότι δεν το πράττουν σωστά»!

Περνάμε στην νεώτερη γενιά! Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ξεκίνησε από τη ΧΑΝΘ πριν μεταγραφεί στον ΠΑΟΚ. Υπήρξε μέλος της Εθνικής Ομάδας Παίδων που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Παίδων ο 1991!

«Ο νόμος που δίνει τη δυνατότητα στον αθλητή στα 18 του να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο είναι κάτι που έπρεπε να γίνει , μιλώντας και από την πλευρά του παίκτη , γιατί όπως γνωρίζουμε οι παίκτες ήταν σκλάβοι των ομάδων (βλ.ΧΑΝΘ). Από την άλλη μεριά, οι ομάδες της Θεσσαλονίκης, έπρεπε να πείσουν τους παίκτες πως είναι ικανές να τους προσφέρουν ένα εργασιακό περιβάλλον τέτοιο ώστε να τους διασφαλίζουν οικονομικά αλλά και αγωνιστικά. Η αιμορραγία που ακολούθησε, ανεξάρτητα αν οι αθλητές πήραν ή όχι την σωστή απόφαση αποδεικνύει ότι δεν αποδείχθηκαν πειστικές! Και όπως όλα δείχνουν η μεγάλη φυγή δυστυχώς θα συνεχιστεί μέχρι λοι ομάδες της πόλης να δημιουργήσουν ένα ασφαλές οικονομικό περιβάλλον που θα επιτρέπει στα νέα παιδιά να ελπίζουν σε κάτι καλό»!

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΙΛΑΦΙΔΗΣ παλαιός παίκτης πρωταγωνιστής στην ομάδα του Ηρακλή και μετέπειτα κόουτς ήταν αυτός που μεγάλωσε μπασκετικά ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του αθλήματος. Τον Δημήτρη Διαμαντίδη!

«Η μετάβαση στη σχέση ομάδων-παικτών από ερασιτεχνική σε επαγγελματική έγιοεν στην κυριολεξία σε μια νύχτα χωρίς καμία σοβαρή μελέτη των επιπτώσεων! Έτσι απ το απαράδεκτο καθεστώς που ήθελε την πλήρη δέσμευση των παικτών στις ομάδες βρεθήκαμε στο άλλο άκρο εντελώς απροετοίμαστοι.

Και να μην ξεχνάμε βέβαια , το αναφέρω για τους νεότερους, την έκφραση-απειλή των παραγόντων περασμένων χρόνων «θα σου καρφώσω το δελτίο στο ταβάνι»!

Ο λόγος που οι ομάδες τις Θεσσαλονίκης δεν αντέδρασαν στην εφαρμογή του νόμου, που έδινε την δυνατότητα σε ένα παίκτη με την ενηλικίωση του να υπογράφει επαγγελματικό συμβόλαιο, ήταν γιατί από την μία δεν αντιλήφθηκαν αυτό που επρόκειτο να συμβεί και από την άλλη καθώς αισθάνονταν τότε δυνατές θεωρούσαν ότι θα μπορούσαν να έχουν όφελος από αυτή την συνθήκη. Και έτσι μοιραία την πάτησαν»!

Συνεχίζουμε με ένα ακόμη πρώην αθλητή του Ηρακλή τον ΝΙΚΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗ που με την σειρά του σημειώνει:

«Η υπογραφή επαγγελματικού συμβολαίου στα 18 πρέπει να γίνεται χωρίς να υπάρχουν ομάδες ευνοούμενες και ομάδες αδικημένες. Είναι δύσκολο αυτό αλλά θα πρέπει να βρεθεί ένα πλαίσιο που θα προστατεύει τους ασθενέστερους οικονομικά συλλόγους , συγχρόνως να προστατεύει τους αθλητές αλλά και το πρωτάθλημα ώστε αυτό να γίνει και πάλι ανταγωνιστικό!

Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης δεν αντέδρασαν γιατί είχαν στην κυριολεξία χαθεί στα οικονομικά τους προβλήματα εξ’ αιτίας των μεγάλων ανοιγμάτων! Που μυαλό για τις υποδομές. Έτσι βρέθηκαν αντιμέτωπες με ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα το οποίο δυσκολεύονται επίσης λόγω οικονομικής δυσχέρειας να επιλύσουν»!

Ακολουθεί μια τεράστια μορφή του μπάσκετ της Θεσσαλονίκης ο ΜΑΝΘΟΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

«Όταν ένα παιδί , ένας νεαρός αθλητής έχει την δυνατότητα 18 χρονών να ψηφίζει είναι αδιανόητο να μην έχει την δυνατότητα να υπογράφει επαγγελματικό συμβόλαιο.

Αλλά για μένα δεν είναι μόνο ο νόμος ο βασικός παράγοντας που καθορίζει το μέλλον ενός νεαρού αθλητή. Οι ομάδες χτίζονται δεν είναι μόνο το οικονομικό σκέλος που θα τις καταστήσει κραταιές. Κι όταν λέμε χτίζεις δεν αναφέρομαι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι των υποδομών. Όταν χτίζεις νεαρούς αθλητές μαζί με τα μυστικά του αθλήματος χτίζεις και την νοοτροπία και την φιλοσοφία για να αντιμετωπίσει όχι μόνο τους αντιπάλους στο τερέν , αλλά για να αντιμετωπίσει την ζωή!

Δεν φτιάχνεις καριέρα μόνο με τα συμβόλαια. Καριέρα φτιάχνει με τις επιδόσεις που μπορεί να αργήσουν να έρθουν.

Το τονίζω αυτό γιατί ο αθλητής –και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου σε νεαρή ηλικία, είναι μια ζωή παιδί. Όσο φορά το σορτσάκι και παίζει στο γήπεδο είναι παιδί, παραμένει παιδί.

Άρα θα πρέπει να τον διαπαιδαγωγήσεις σωστά να ξέρει τι θέλει, να ξεχωρίζει τι είναι καλό , τι κακό στην καριέρα του , ποιο είναι το πρόσκαιρο και ποιο το μακροχρόνιο συμφέρον για την καριέρα του.

Το σημειώνω αυτό γιατί πολλά ταλέντα προτίμησαν για τα ακριβά συμβόλαια άλλες ομάδες απ’ αυτές που ανδρώθηκαν αλλά τελικά δεν είχαν την εξέλιξη που ακόμη και οι ίδιοι περίμεναν.

Τις ομάδες λοιπόν θα έπρεπε να τις ενδιαφέρει πρωτίστως να κρατήσουν τους νέους αθλητές πνευματικά ενεργούς , με σωστή διαπαιδαγώγηση ώστε να γνωρίζουν το συμφέρον τους, να μην παίρνουν τα μυαλά τους αέρα, να μην επηρεάζονται , να μην υποκύπτουν στις δελεαστικές προτάσεις των μάνατζερ και δευτερευόντως πως θα ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις ενός συμβολαίου που θα κρατούσε τον αθλητή στον σύλλογο»!

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ υπήρξε μέλος μιας Αυτοκρατορίας. Αναδείχθηκε μέσα από τις υποδομές του Αρη και με την μεγάλη ομάδα του συλλόγου που κυριάρχησε στην δεκαετία του 80 έπαιξε σε υψηλότατο επίπεδο. Υπήρξε επίσης μέλος της Εθνικής 87 που κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης. Παραμένει ενεργός στο άθλημα και ως εκ τούτου η γνώμη του έχει βαρύνουσα θέση!

«Ο νόμος δίνει την δυνατότητα σε ένα νεαρό αθλητή να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο αλλά αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές φουρνιές με ταλαντούχους νέους παίκτες εμφανίζονται με την συχνότητα 15-20 χρόνων.

Σίγουρα ο νόμος δεν ευνοεί τις οικονομικά ασθενέστερες ομάδες που τα τελευταία χρόνια είναι αυτές της Θεσσαλονίκης αλλά από την άλλη μια που τα ταλέντα δεν τα σπέρνεις , επιβάλλεται για τους συλλόγους της πόλης να εντατικοποιήσουν την παραγωγική διαδικασία. Γιατί όσα περισσότερα παιδιά βάλεις στο άθλημα , με όσα περισσότερα δουλέψεις σταθερά , μεθοδικά και με πρόγραμμα , τόσες περισσότερες πιθανότητες έχεις να παράγεις αξιόλογους παίκτες με μεγαλύτερη συχνότητα»!

Ο ΝΙΚΟΣ ΚΕΡΑΜΕΑΣ γνωρίζει το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης απ’ έξω και ανακατωτά και σε επίπεδο υποδομών γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις ανά το Πανελλήνιο!

Οι ομάδες δεν πίστεψαν ότι μπορούν να βγουν πολλά ταλέντα από τις υποδομές ικανά να ανταποκριθούν στο ανταγωνιστικό επίπεδο της πρώτης ομάδας. Στατιστικά μπορεί να είχαν δίκιο και το αναφέρω αυτό γιατί στην καριέρα μου συνάντησα δυο μόνο παιδιά έτοιμα να αγωνιστούν στην μεγάλη κατηγορία. Αυτοί ήταν ο Σχορτσιανίτης και ο Ζήσης.

Αλλά αυτή όμως είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Γιατί σε πολλά παιδιά καθυστερεί η αγωνιστική τους ανάπτυξη. Θέλουν περισσότερο χρόνο , περισσότερες ευκαιρίες μεγαλύτερη επιμονή στις δυνατότητες τους.

Οι ομάδες παρέβλεψαν τις συνέπειες του νόμου γιατί πίστεψαν ότι θα έχουν πάντα την οικονομική δυνατότητα να ψωνίζουν έτοιμους παίκτες ακόμη και νέους για να τους εντάξουν στο δυναμικό τους. Όταν χάθηκε ρευστότητα και τα χρέη αποδυνάμωσαν του συλλόγους ήταν πια πολύ αργά για να αλλάξουν πολιτική! Ήδη τα ταλέντα ετοίμαζαν τις βαλίτσες τους για άλλους προορισμούς!

Ακολουθεί ο πρώην αθλητής της ΧΑΝΘ και της ΜΕΝΤ ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΤΣΗΣ

« Όταν λέμε ομάδες προφανώς και αναφερόμαστε στους παράγοντες γιατί αυτοί διοικούν και αυτοί οφείλουν να δρομολογούν τις εξελίξεις και να προστατεύουν τα συμφέροντα των συλλόγων που εκπροσωπούν! Οι συγκριμένοι κύριοι λοιπόν είχαν άλλες φουρτούνες στο μυαλό τους και από την άλλη πίστεψαν ότι θα βρούνε κι αυτοί με την σειρά τους νεαρούς παίκτες που θα τους δέσουν με συμβόλαια. Απόλυτα θεμιτό με την διαφορά ότι έπρεπε να τα πληρώσουν!!!

Επειδή όμως τα λεφτά δεν υπήρχαν και με τα λόγια δεν εξασφαλίζεις συμβόλαια τελικά και τους αθλητές από τις υποδομές έχασαν και νεαρούς ταλαντούχους από άλλες ομάδες δεν κατάφεραν να προσελκύσουν»!!!

Ο πρώτος κύκλος ολοκληρώνεται με τα 3Μ: Εστι μεθερμηνευόμενο την Μεγάλη Μπασκετική Μορφή της πόλης τον ΓΙΩΡΓΗ ΜΠΟΥΣΒΑΡΟ! Να μιλήσεις για το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης χωρίς της συμμετοχή του Γιωργή Μπουσβάρου είναι σαν να αγοράζεις καρ ποστάλ της πόλης χωρίς τον Λευκό Πύργο!!!

«Ο νόμος επιτρέπει στον αθλητή να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο. Το θέμα όμως είναι αν η ομάδα γνωρίζει τον τρόπο να χειριστεί το ζήτημα συμβολαίου , αν γνωρίζει επίσης τις ακριβείς δυνατότητες του αθλητή και τέλος αν γνωρίζει ο ίδιος ο αθλητής από τον εαυτό του και κυρίως το περιβάλλον του παίκτη αν γνωρίζει τι θέλει απ’ αυτόν.

Το σημειώνω γιατί στον τομέα αυτό οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο επηρεάζοντας τα παιδιά στις αποφάσεις τους και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας ελέω της κρίσης ουκ ολίγοι γονείς προσπάθησαν να λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα μανατζάροντας το παιδί τους.

Το ζήτημα με τις ομάδες της Θεσσαλονίκης είναι ότι γέμισαν από τεχνοκράτες(;;;) του αθλήματος την ίδια ώρα που απουσιάζουν παντελώς από το στερέωμα , από την στελέχωση των ομάδων οι μικροί Άτσα Νίκολιτς που εκτός από τα μυστικά του μπάσκετ θα διδάξουν στα παιδιά την σωστή νοοτροπία για να φτάσεις ψηλά. Και η νοοτροπία αυτή δεν έχει να κάνει με τα λεφτά και τα συμβόλαια»!

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…