Το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης : Από το ζενίθ στο ναδίρ (Μέρος 6ο)

-Οι κυριότερες αιτίες που οδήγησαν τις ομάδες της Θεσσαλονίκης στο περιθώριο και πως εξηγείται το γεγονός ομάδες με δυναμική και ιστορία να μην έχουν καταφέρει τόσα χρόνια να προσελκύσουν σοβαρούς επενδυτές;

ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΒΡΕΤΑΣ

Μια βασική αιτία ήταν η έλλειψη πρόβλεψης για ταμείο έκτακτης ανάγκης, την εποχή που οι ομάδες πρωταγωνιστούσαν.

Δεν προχώρησαν επίσης σε καμία επένδυση τους χαλεπούς καιρούς όπως στην ανάπτυξη υποδομών, στην δημιουργία , προπονητικών κέντρων ή στην οργάνωση ακαδημιών!

Οι περισσότεροι από τους παράγοντες που εμφανίστηκαν κατά καιρούς στο προσκήνιο εξυπηρετούσαν προσωπικές φιλοδοξίες και όχι το καλό της ομάδας.

Αρνητικό στοιχείο άξιο αναφοράς ήταν άσκηση διοίκησης από οπαδούς οι οποίοι σκέφτονται οπαδικά!

Τόσο αυτοί όσο και μερίδα παραγόντων καλλιέργησε την μεγαλομανία του παρελθόντος , ένα στείρο μεγαλοϊδεατισμό που οδήγησε σε αδιέξοδο!

Αρνητική παράμετρος το δίχως άλλο και η έλλειψη αυτογνωσίας που οδήγησαν σε υπερβολικά χρέη, όπως και η έλλειψη σύγχρονης διάρθρωσης στις δομές των συλλόγων. Παντελής απουσία τμημάτων μάρκετινγκ μάρκετινγκ , που οδήγησε στην έλλειψη χορηγιών.

Όταν δεν εκσυγχρονίζεσαι σε όλους τους τομείς τότε μοιραία μένεις πίσω!!!

Τα χρέη που κουβαλούσαν οι ομάδες από το παρελθόν αποδείχθηκαν θηλιά στο λαιμό τους που χρόνο με τον χρόνο έσφιγγε. Έτσι ακόμα κι όταν φάνηκαν στον ορίζοντα επιχειρηματίες αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ δύσκολο να απαλλαγούν από τις αμαρτίες των περασμένων ετών.

Με την σειρά τους οι λανθασμένες επιλογές σε πρόσωπα που ανέλαβαν νευραλγικά πόστα οδήγησε σε σπατάλες και διόγκωση των χρεών με αποτέλεσμα να απογοητευθούν και να εγκαταλείψουν!

ΛΑΖΑΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Οι διοικήσεις των συλλόγων της πόλης μετά την περίοδο της ακμής , τότε που οι ομάδες πρωταγωνιστούσαν σε όλα τα μέτωπα , αποδείχθηκαν ανίκανες να παρουσιάσουν ένα μακροχρόνιο πλάνο , το λιγότερο διάρκειας 5 χρόνων ώστε να αναδειχθεί η προοπτική ενός μακροχρόνιου οράματος , τόσο για του παίκτες όσο και για τον κόσμο.

Γιατί παίκτες να υπηρετήσουν αυτή ην προοπτική υπήρχαν. Πολλά παιδιά θα ήθελαν να παίξουν στις ομάδες της Θεσσαλονίκης σαν σκαλοπάτι για την υπόλοιπη καριέρα τους.

Το όραμα που βοηθά κάθε ομάδα να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται χρησιμοποιήθηκε από τους παράγοντες σε λάθος κατεύθυνση.

Έριξαν λεφτά με σκοπό να ανταγωνιστούν τις ομάδες της Αθήνας , μεγάλωσαν τα μπάτζετ γιατί πίστευαν ότι μόνο με τα λεφτά θα μπορούσαν να παραμείνουν ανταγωνιστικοί!

Χωρίς την παρουσία , την στελέχωση ανθρώπων στις ΚΑΕ ικανών να δημιουργήσουν τις ομάδες του μέλλοντος , το μόνο που κατάφεραν ήταν να μεγαλώσουν τα χρέη και να οδηγηθούν σε αδιέξοδο.

Όταν με υλικά για μονοκατοικία πιστεύεις ότι μπορείς να χτίσεις ολόκληρο ουρανοξύστη , τότε φυσικό κι επόμενο είναι να αποτύχεις.

Και επειδή το ένδοξο παρελθόν τους επέτρεπε να έχουν άδεια για ουρανοξύστη αυτοί συνέχισαν τα οικονομικά ανοίγματα ώστε με το έτσι θέλω να τον κατασκευάσουν.

Απέτυχαν γιατί εκτός του ότι δεν γνώριζαν το άθλημα , δεν ήταν ρεαλιστές. Οι περισσότεροι από αυτούς κοιτούσαν την προβολή τους.

Αν έλεγαν στον κόσμο την αλήθεια , αν σαν πραγματικοί ηγέτες επέβαλαν την φιλοσοφία τους για δημιουργία ομάδων με υποδομές, με προοπτική , αποδεσμευμένες τα πρώτα χρόνια από «πρέπει», από πρωταθλητισμούς, αν έλεγαν στον κόσμο ότι δεν μας ενδιαφέρει σε ποια θέση του βαθμολογικού πίνακα θα τερματίσει η ομάδα και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να χτίσουμε ομάδα, τότε υπήρχαν σοβαρές πιθανότητες και ομάδες ανταγωνιστικές να είχαμε και φιλάθλους με σωστή μπασκετική παιδεία θα αποκτούσαμε!

Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν έγιναν! Οι παράγοντες «πουλούσαν» ελπίδες στον κόσμο , τους κρατούσαν ζεστούς ρίχνοντας άσκοπα λεφτά για να αποκτήσουν ονόματα και τελικά από όλη αυτή την υπόθεση έμειναν μόνο τα χρέη , που λειτούργησαν μάλιστα απαγορευτικά για όποιον στο μέλλον θα ήθελε να εμπλακεί με τα διοικητικά των συλλόγων, με αποτέλεσμα οι ομάδες να απαξιωθούν!

ΜΑΝΘΟΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

Οι ομάδες έμειναν πίσω γιατί η φιλοσοφία τους κινήθηκε γύρω από το οικονομικό και όχι γύρω από το άθλημα. Γιατί δεν είναι μόνο τα λεφτά η πρώτη ύλη για την δημιουργία ανταγωνιστικού συνόλου.

Αυτό δεν το κατάλαβαν ποτέ. Μη ξεχνάμε όμως και κάτι βασικό.

Ότι οι σύλλογοι της Θεσσαλονίκης που πρωταγωνίστησαν τις περασμένες δεκαετίες στο μπάσκετ είχαν δημιουργήσει μεγάλα ανοίγματα τα οποία κληρονόμησαν στις επόμενες διοικήσεις.

Αυτές όμως αντί να αλλάξουν πολιτική ακολούθησαν το ίδιο δόγμα-ρίχνω λεφτά άρα παραμένω ανταγωνιστικός- χωρίς να έχουν την δυνατότητα να ανταποκριθούν στους καιρούς κα στις απαιτήσεις.

Τα χρέη του παρελθόντος αποδείχθηκαν δυσβάστακτα και κανένας δεν διδάχθηκε από το γεγονός ότι αυτά τα χρέη δημιουργήθηκαν από λανθασμένες πολιτικές των διοικήσεων ακόμα κι αν εξαργυρώθηκαν –όσες εξαργυρώθηκαν- με τίτλους.

Εμείς θυμάμαι στον ΠΑΟΚ σε μια χρόνια αλλάξαμε 5 προπονητές και 5 παίκτες!!!

Γιατί δυστυχώς αυτή ήταν η νοοτροπία. Κατακτώ ένα τίτλο με αλόγιστες σπατάλες , χωρίς μέθοδο και προγραμματισμό και με τα ανοίγματα που δημιούργησα, για να κερδίσω μια πρωτιά, υποθηκεύω το μέλλον του συλλόγου για τα επόμενα 20 χρόνια!!!

Αυτή η νοοτροπία λοιπόν αποδείχθηκε η ταφόπλακα του μπάσκετ της Θεσσαλονίκης!

ΤΕΛΗΣ ΖΟΥΡΝΑΤΣΙΔΗΣ

Οι ομάδες έμειναν πίσω γιατί δεν είχαν πρόγραμμα και ανθρώπους με γνώσεις στο άθλημα να υποστηρίξουν το χτίσιμο των ομάδων.

Επίσης δεν επένδυσαν στο μέλλον τη εποχή που κυριαρχούσαν στο στερέωμα , την εποχή που της παντοκρατορίας τους. Δεν θωράκισαν με δομές τις ομάδες ώστε να μην έχουν ανάγκη κανένα μεγαλοεπιχειρηματία.

Δεν δημιούργησαν τότε τις προϋποθέσεις ώστε οι σύλλογοι να στηρίζονται οικονομικά στον κόσμο τους. Δεν έφτιαξαν γήπεδα , δεν έφτιαξαν έδρες, υποδομές, τμήματα επικοινωνίας και μάρκετινγκ, δεν έφτιαξαν τίποτα που να κοιτάζει στο μέλλον , που να κοιτάζει μακριά. Όλα ήταν κοντόφθαλμα και αποσκοπούσαν στο σήμερα , αποκλείοντας το αύριο. Κι όταν αποκλείεις το αύριο αποκλείεις το μέλλον!

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ

Η κυριότερη αιτία είναι η απουσία οικονομικά δυνατών παραγόντων με την φιλοδοξία αλλά και την γνώση να ξαναπάρουν τα πρωτεία!

Γνωρίζω ότι υπάρχουν και θα ήθελαν να επενδύσουν αλλά.. υπάρχουν αρκετοί ανασταλτικοί παράγοντες που τους αποθαρρύνουν.

Ο κυριότερος εξ’ αυτών ,τα υπερβολικά χρέη και το γεγονός ότι και πρώτοι να τερματίσουν δεν έχουν το δικαίωμα της συμμετοχής στην Ευρωλίγκα !!

Εκτός από τους λόγους που προανέφερα ένα άλλο γεγονός είναι ότι μειώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα έσοδα, οπότε θα έπρεπε να υποστηρίξουν με πολλά ευρώ την επένδυση τους.

Αρνητικός παράγοντας που διαμόρφωσε καταστάσεις ο αρρωστημένος περίγυρος που έχει δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια διοικητικά στις ομάδες και αναφέρομαι σε μερίδα οργανωμένων οπαδών οι οποίοι φοβούμενοι μην χάσουν τα όποια προνόμια έχουν αποκτήσει άρχισαν να βάζουν εμπόδια και να επιβάλλουν πρόσωπα και καταστάσεις !!

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ

Επενδυτές υπήρχαν και θα υπάρχουν ,αλλά για μένα άλλος είναι ο λόγος που παραμένουν αμέτοχοι. Απέχουν επειδή οι… διάφοροι οι οποίοι ασχολούνταν με τα δρώμενα τα τελευταία χρόνια, ήθελαν να συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο(συν διαχείριση),οι επενδυτές δεν ήθελαν να βάζουν τα χρήματα και άλλοι να κάνουν διαχείριση τα χρήματα τους.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ

Το θέμα δεν μπορεί να μην είναι 100% οικονομικό όταν μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό και ΑΕ. Βέβαια την εποχή των παχιών αγελάδων δεν μπόρεσαν να προβλέψουν αυτό που ερχόταν , δηλαδή τα σκήπτρα στην Αθήνα λόγο της τεράστιας διαφοράς οικονομικών δυνατοτήτων. Πίστευαν ότι πάντα θα βρίσκουν ένα τρόπο για να πρωταγωνιστούν!

Ένας άλλος παράγοντας , σημαντικός, είναι που οι ομάδες της πόλης έχουν μείνει στο παρελθόν ανίκανες να αποδεχθούν την πραγματικότητα που δεν είναι και τόσο αρεστή στους φιλάθλους!

Όταν μιλάμε για ΑΕ οι ισολογισμοί είναι το Α και το Ω και εδώ και οι τρεις μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης έχουν τεράστια ανοίγματα που τις καθιστούν απαγορευτικές για οποιανδήποτε επενδυτή.

Στη ζωή και κατ’ επέκταση και στον αθλητισμό καλό είναι να απλώνεις το πάπλωμα μέχρι εκεί που σε φτάνει, και να λες πάντα την αλήθεια για να μπορέσεις να είσαι βιώσιμος οικονομικά.

Και βεβαία επενδύεις στις Ακαδημίες σου για την παράγωγη και προώθηση των ελλήνων μικρών σε ηλικία παικτών.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΤΖΟΥΛΙΔΗΣ

Η αλήθεια είναι ότι οι ομάδες της πόλης μας είχαν προσελκύσει δυνατούς οικονομικούς παράγοντες στο παρελθόν όπως οι Εφιετζόγλου, Κοντομηνάς.

Ο λόγος κατά την γνώμη μου που αποχώρησαν ήταν.... ότι ακόμη κι αν η επένδυση που είχαν αποφασίσει δεν είχε καθαρό ανταποδοτικό οικονομικό όφελος, η συμπεριφορά των οργανωμένων οπαδών και στην συνέχεια οι νόμοι που θεσπίστηκαν από την πολιτεία έκαναν την οποιαδήποτε επένδυση απαγορευτική για τους υγιείς επιχειρηματίες αφήνοντας τον χώρο ανοικτό στους κερδοσκόπους αριβίστες. Έτσι χωρίς την συμμετοχή ισχυρών παραγόντων το μπάσκετ στην πόλη οδηγήθηκε στην απαξίωση και στην παρακμή!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Κατά την γνώμη μου όταν ζεις την εποχή της κυριαρχίας και της ευημερίας πρέπει να λαμβάνεις μέτρα για την εξασφάλιση του μέλλοντος και της συνέχειας.

Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης στηρίχθηκαν σε έτοιμες λύσεις, σπαταλώντας πολλά κεφάλαια και ουδόλως επένδυσαν στο αναπτυξιακό πρόγραμμα με σοβαρότητα και σχέδιο.

Σήμερα, στην εποχή της οικονομικής κρίσης, δεν υπάρχει το κεφάλαιο για την αγορά έτοιμων παικτών με αποτέλεσμα να βλέπουμε αυτή την άθλια κατάσταση.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΑΝΑΝΙΑΔΗΣ

Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης στα χρόνια που μεσουρανούσαν δεν φρόντισαν να προετοιμαστούν για την επόμενη εποχή.

Θεώρησαν ότι η επιτυχία θα είναι μόνιμη. Δεν υπολόγισαν ότι η μεγάλη επικράτηση του διδύμου ΑΡΗΣ-ΠΑΟΚ αλλά και του ΗΡΑΚΛΗ που ακολουθούσε, δεν ήταν προϊόν οργανωμένου προγράμματος και δουλειάς αλλά περισσότερο θέμα συγκυριών αλλά και ολιγωρίας των παραγόντων του κέντρου. Ο ερχομός του Γκάλη (με την απρόσμενη αθλητική ικανότητα και αξία) και του Γιαννάκη στη συνέχεια , έγειρε την πλάστιγγα ετεροβαρώς προς τη Θεσσαλονίκη. Αν αυτοί οι παίκτες είχαν καταλήξει στην πρωτεύουσα, οι διακρίσεις που ακολούθησαν πιθανόν να ήταν μεγαλύτερες.

Η δόξα και η παραζάλη δεν επέτρεψαν στους διοικούντες να οργανώσουν την επερχόμενη κατάσταση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα χρόνια που όλη η Ελλάδα συνδεόταν συναισθηματικά με τον Άρη δεν έγινε τίποτα που να εξασφαλίσει την μετά τις επιτυχίες εποχή!

Πολλοί ισχυρίζονται(και εγώ ανάμεσα σ’ αυτούς) ότι θα μπορούσε ο Άρης να αποκτήσει ένα γήπεδο ή έστω να έχει βάλει τις βάσεις για μια ισχυρή παρακαταθήκη για την πορεία του σωματείου στη συνέχεια.

Αντιθέτως τα δυο σωματεία εξαντλήθηκαν σε ένα ατέρμονα ανταγωνισμό ξοδέματος . πιεζόμενοι και από τον κόσμο τους που μοναδικό κριτήριο είναι οι επιτυχίες του παρελθόντος και κυρίως η επιτυχής πορεία του παρόντος.

Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης με όντως δυναμική και ιστορία δεν επέδειξαν σοβαρότητα και νοικοκυροσύνη!

Αντιθέτως φρόντισαν να πικράνουν τους όποιους σοβαρούς επενδυτές εμφανίστηκαν και ασχολήθηκαν με τον σύλλογο.

Σπάνια οι εκάστοτε διοικήσεις , διοίκησαν με σύνεση και με γνώμονα τη σφιχτή και σίγουρη οικονομική πολιτική.

Μόνο για μικρά διαστήματα συνέβη αυτό , αλλά και πάλι πιεζόμενοι από τις προσωπικές τους επιθυμίες και φιλοδοξίες αλλά και του κόσμου που ακολουθεί αλλά πιέζει, έκαναν οικονομικά ανοίγματα τα οποία λειτουργούν αποτρεπτικά στη διοικητική εμπλοκή σοβαρών επενδυτών.

Είμαι σίγουρος ότι αν τα σωματεία ήταν καθαρά χρεών και υπήρχε μια ξεκάθαρη άποψη για μια αξιοπρεπή, χωρίς διακρίσεις αλλά ανταγωνιστική , πορεία των σωματείων , θα ενδιαφερόντουσαν είτε σοβαροί επενδυτές , είτε ομάδα-σχηματισμοί παραγόντων που θα επιθυμούσαν να διοικήσουν!

Αντιθέτως , ελλείψει σοβαρών διοικητικών παραγόντων, δίνεται η δυνατότητα σε αναξιόπιστους παράγοντες να εμπλακούν διοικητικά!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΛΑΡΙΝΟΣ

Η πρώτη αιτία που οδήγησε τις ομάδες της πόλης στο περιθώριο είναι το οικονομικό. Αυτό οδήγησε και τα πιο αξιόλογα στελέχη της Θεσσαλονίκης στην Αθήνα χωρίς καμία διάθεση να επιστρέψουν.

Από κει και πέρα η δεξαμενή των παραγόντων, των προπονητών και των αθλητών στέρεψε η τους διώξαμε από κοντά μας.

Όσοι έφυγαν θα μπορούσαν να στελεχώσουν τις ομάδες της Θεσσαλονίκης κι με την τεχνογνωσία τους να βοηθήσουν στην επανεκκίνηση του μπάσκετ στην πόλη!

Δεν μπόρεσε η Θεσσαλονίκη να προσελκύσει στον χώρο τού μπάσκετ μεγάλες προσωπικότητες που γεννήθηκαν στην πόλη και προτίμησαν άλλους χώρους διάκρισης.

Κι αυτό γιατί διαπίστωναν ότι οι συνθήκες δεν ήταν αυτές που θα τους επέτρεπαν να κάνουν την δουλειά τους όπως θα ήθελαν.

Η εξήγηση είναι πάρα πολύ απλή. Η Θεσσαλονίκη μαράζωσε σε όλα τα επίπεδα με αποτέλεσμα να μαραζώσει και στο μπάσκετ.

Η πόλη δεν είναι στο επίπεδο που θα έπρεπε να βρίσκεται κοινωνικά, πολιτιστικά, τουριστικά αυτό που επιβάλει και η γεωγραφική της θέση.

Όλα αυτά λειτουργούν αποτρεπτικά στο να προσελκύσει κάποιον σοβαρό παράγοντα γιατί νιώθει ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα και όραμα για ένα καλύτερο αύριο στην Θεσσαλονίκη.