Το γήπεδο, ο "Ρόγκα" και το ήδη ανερχόμενο μέγεθος της ΑΕΚ!

Πριν από περίπου 13 μήνες, παραμονές της συμφωνίας της «Ένωσης» με τον Ηλία Παπαθεοδώρου, σας είχα τρόπον τινά προϊδεάσει για όλα αυτά που – λίγο-πολύ – είδατε στην διάρκεια της σεζόν που ολοκληρώθηκε. Προπάντως, όμως, σας είχα προτρέψει να κρίνετε την επιλογή του προπονητή με βάση τα πεπραγμένα του μέσα στο παρκέ και την εικόνα της «βασίλισσας» εντός των τεσσάρων γραμμών.

Τότε ακόμη υπήρχε δυσπιστία (για να το πω ευγενικά) ως προς την επιλογή του Μάκη Αγγελόπουλου στο πρόσωπο του έμπειρου τεχνικού, η οποία, όμως, πολύ γρήγορα διαλύθηκε κι αυτό, γιατί προϊόντος του χρόνου ο κόσμος αγκάλιασε την προσπάθεια και από τα μέσα της χρονιάς, έδειχνε απόλυτα ικανοποιημένος απ' αυτό που έβλεπε.

Το «αριστείο» που αξίζουν οι «κιτρινόμαυροι» για την διάρκεια στην περυσινή πορεία τους, ίσως να μην μπορεί να εκτιμηθεί στο έπακρο αλλά και στην πραγματική του αξία, πολύ απλά γιατί η σεζόν διεκόπη (λόγω πανδημίας), με την ΑΕΚ να έχει κατακτήσει το Κύπελλο, να έχει προκριθεί στους “8” του BCL και να υπολείπεται μόνο του Παναθηναϊκού στην βαθμολογία της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος.

Κι όλα αυτά, έχοντας πραγματοποιήσει το χειρότερο ξεκίνημα της επί εποχής Αγγελόπουλου (από το 2014 και μετά) στην Basket League, μετρώντας τέσσερις ήττες στα πρώτα πέντε ματς! Η στήριξη της διοίκησης, η τεχνογνωσία του προπονητικού επιτελείου και οι σωστές αποφάσεις που ελήφθησαν μετά την πώληση του, μέχρι τον Γενάρη, MVP της ομάδας, Χάουαρντ Σαντ-Ροος (μία κίνηση που προσωπικά σχολίασα δυσμενώς) σε συνδυασμό με την υπέρβαση που έγινε με τον Νίκο Ζήση.

Οι παραπάνω παράγοντες, εκτιμώ ότι αποτέλεσαν τους τέσσερις άξονες, πάνω στους οποίους «πάτησε» η «Ένωση» και προετοιμάστηκε για το επόμενο σκαλοπάτι, που αναμένεται πιο δύσβατο. Όλα αυτά έγιναν πέρυσι και σε έναν μεγάλο βαθμό εδραίωσαν την «κιτρινόμαυρη» προσπάθεια στην συνείδηση του κόσμου της!

Είναι πλέον φανερό τοις πάσι ότι κάτι γίνεται καλά στον σύλλογο που εκπροσωπεί τον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης. Μοιραία, λοιπόν, η νέα σεζόν ξεκινάει με περισσότερες προσδοκίες για την «Ένωση» κι αυτό δεν αποδεικνύεται μόνο από την πρόταση της ECA για μεταπήδηση στο Eurocup, ούτε από το ότι είναι η βασική επιλαχούσα για την διοργάνωση του Final 8 του Basketball Champions League.

Ο σημαντικότερος λόγος έχει να κάνει με το ότι η ΑΕΚ γίνεται πλέον η πρώτη ομάδα μπάσκετ των Αθηνών, που αποκτά ένα σύγχρονο γήπεδο (με επινοικίαση μέχρι το 2030), στο οποίο, τουλάχιστον για τα επόμενα 10 χρόνια μπορεί να αισθάνεται σαν στο σπίτι της! Ήδη, οι άνθρωποι της, με επικεφαλής τον νέο γενικό διευθυντή της ΚΑΕ, Γιώργο Χήνα, εργάζονται πυρετωδώς με στόχο να να μπορέσει η ομάδα να προπονηθεί έστω μία πρώτη φορά στη νέα έδρα της, πριν αναχωρήσει για τα Γιάννενα (17/08), όπου και θα διεξαχθεί το βασικό στάδιο της προετοιμασίας.

Η πλήρης λειτουργία του πάλαι ποτέ «Ολυμπιακού Γυμναστηρίου Άνω Λιοσίων» αναμένεται να πραγματοποιηθεί σε τρεις φάσεις. Η πρώτη είναι αυτή που περιγράψαμε πιο πάνω και θα ολοκληρωθεί με την τοποθέτηση των καλαθιών, η δεύτερη έχει να κάνει με τους χώρους των εμπορικών χρήσεων, η τρίτη με το μίνι εμπορικό κέντρο που θα χτιστεί στον περιβάλλοντα χώρο και η τέταρτη με τα δύο κλειστά προπονητήρια (με μπαλόνι), που θα στηθούν για να στεγάσουν τα τμήματα υποδομής της ΚΑΕ από την μεθεπόμενη σεζόν.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η οξυδέρκεια και η διορατικότητα με την οποία κινήθηκε ο Μάκης Αγγελόπουλος, θα φέρει πολύ σύντομα την ΑΕΚ στην ευχάριστη – επιχειρηματικά – θέση να είναι οικονομικά πλήρως ανεξάρτητη και αυτοχρηματοδοτούμενη. Τα χρήματα που σε βάθος χρόνου, θα μπουν στο ταμείο της ομάδας από την μετονομασία του γηπέδου, τους χορηγούς, από την εκμετάλλευση των εμπορικών χρήσεων και μεσοπρόθεσμα από τα εισιτήρια (το γήπεδο θα έχει συνολική χωρητικότητα 9.200 θεατών), θα καταστήσουν αυτομάτως την «Ένωση» μία κερδοφόρα επιχείρηση, ειδικότερα αφότου απομακρυνθεί οριστικά η πανδημία.

Απ' αυτή και μόνο την άποψη η «βασίλισσα» έχει ήδη κερδίσει το στοίχημα της νέας χρονιάς, ανεξαρτήτως του τι θα γίνει μέσα στο παρκέ και πριν καν γίνει το πρώτο τζάμπολ. Αυτό δεν όμως σίγουρα δεν αρκεί στον Ηλία Παπαθεοδώρου και τους συνεργάτες του, οι οποίοι έχουν την φιλοδοξία να παρουσιάσουν μία «σκληρή» κι ανταγωνιστική ομάδα που θα διεκδικήσει επί ίσοις όροις τους δύο εγχώριους τίτλους και θα κυνηγήσει την ευρωπαϊκή διάκριση εις διπλούν. Και στο Final 8 του BCL, με το οποίο θα ανοίξει η αυλαία της σεζόν αλλά και στην αντίστοιχη διοργάνωση της νέας χρονιάς.

Καλώς ή κακώς, άλλωστε, η εκάστοτε «παράσταση» κρίνεται από τα εισιτήρια που θα κόψει στο τέλος, έστω κι αν τα σημεία των καιρών δεν μας επιτρέπουν ακόμη να μιλάμε με σιγουριά για... εξυπηρέτηση πελατών! Κι επειδή στον αθλητισμό το αποτέλεσμα είναι αυτό που καθορίζει πάντα το όποιο αφήγημα, ο 45χρονος τεχνικός ετοιμάζει μία ομάδα με βάση τα στοιχεία (αθλητικότητα και μακρινό σουτ) που διαδραματίζουν τον σημαντικότερο ρόλο στο σύγχρονο μπάσκετ.

Υπ' αυτό το πρίσμα και μετά την απόκτηση του Γιανίκ Μορέϊρα, την ανανέωση του Μάρκους Σλότερ και την σχεδόν συμφωνημένη παραμονή του Κιθ Λάνγκφορντ και του Γιόνας Ματσιούλις, οι «κιτρινόμαυροι» ψάχνουν έναν Αμερικανό guard για τις θέσεις “2” και “3”, που να συνδυάσει την ευχέρεια στο σκοράρισμα, την εμπειρία και ιδανικά και την αμυντική ικανότητα (ένα λαβράκι δηλαδή), έχοντας ήδη εξασφαλίσει την θετική απάντηση του Δημήτρη Κατσίβελη για να γεμίσει και να ψηλώσει ακόμη περισσότερο την θέση του point-guard (Ζήσης, Γκίκας και Μωραϊτης).

Αν καταφέρουν να βρουν τον παίκτη με αυτά τα χαρακτηριστικά, ο 6ος ξένος θα είναι ένας αθλητικός και κινητικός ψηλός που θα μπορεί να παίξει με πρόσωπο (“4”) και με πλάτη στο καλάθι (“5”), ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα επιλεγεί ένας combo-guard, εξέλιξη που ίσως να μην ματαιώσει την μετεγγραφή του Κατσίβελη. Από 'κει και πέρα, η θέση “3” θα καλυφθεί κατά κύριο λόγο από τον Γιάνκοβιτς και τον Ρογκαβόπουλο (ο Ματσιούλις μαζι με τον Χρυσικόπουλο θα καλύψουν το “4”), κάτι που σημαίνει ότι το rotation του Παπαθεοδώρου θα είναι και μεγάλο αλλά το σημαντικότερο θα περιλαμβάνει πολλούς Έλληνες.

Υγ.: Τολμώ να προβλέψω ότι αν δεν συμβεί κάτι απρόοπτο, η χρονιά που έρχεται θα είναι αυτή της εκτόξευσης για τον Νίκο Ρογκαβόπουλο. Δεν είναι υπερβολή ότι στην καραντίνα, δεν πέρασε μέρα που ο 19χρονος διεθνής forward δεν προπονήθηκε (από ενδυνάμωση μέχρι ατομική προπόνηση σε ανοιχτό γήπεδο σχολείου) και αυτός είναι ο λόγος που η σωματική αλλά και η μπασκετική του εικόνα, είναι ήδη άκρως εντυπωσιακή. Οπότε, μην εκπλαγείτε αν τον δείτε να αποτελεί μέλος της βασικής πεντάδας ή αν παίζει ακόμη και 15-20 λεπτά μέσο όρο... Και μετά άντε να δούμε πως δεν επιλεγεί στον πρώτο γύρο του επόμενου draft...