Και όμως κόουτς είναι δυνατόν!

Θεωρώ ρητορικό το ερώτημα του κόουτς Μάκη Γιατρά που έθεσε στην συνέντευξη Τύπου πριν την διεξαγωγή του Super Cup, γιατί άραγε να μην έχουμε final 4 στο Κύπελλο!

Παλιά καραβάνα στα γήπεδα ο Πατρινός κόουτς γνωρίζει πολύ καλά τους λόγους που δεν επιτρέπουν –μα στην κυριολεξία δεν επιτρέπουν- την διοργάνωση ενός final 4 στο Κύπελλο , όπως και τους λόγους που τα τελευταία χρόνια οδηγούν τον τελικό της διοργάνωσης κάπου …μακριά στο Ηράκλειο της Κρήτης με παρουσία μαθητών στις κερκίδες για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο!

Γιατί δοκιμάσαμε ακόμα και στο Ηράκλειο να γίνει με φίλους και των δυο ομάδων στις εξέδρες αλλά αποτύχαμε παταγωδώς!

Να διευκρινίσω για όσους ίσως βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα ότι δεν είμαι αρνητικός στο να διεξάγεται ο τελικός Κυπέλλου σε πόλεις της περιφέρειας!

Το αντίθετο μάλιστα . Όμως άλλο είναι να στήνονται γιορτές ανά την περιφέρεια προς τέρψιν των φίλων του αθλήματος ανά την επικράτεια και άλλο να στέλνουμε τον τελικό με δυσμενή μετάθεση κάπου μακριά ώστε να είμαστε απόλυτα σίγουροι για την ομαλή διεξαγωγή του.

Οι τελικοί σε πόλεις της περιφέρειας με τη παρουσία κόσμου , φιλάθλων και οπαδών υποδηλώνει εξωστρέφεια και σοβαρή πολιτική αποκέντρωσης του αθλήματος εκ μέρους των θεσμών , η δε απομόνωση του σε μακρινές ζώνες με σειρά περιοριστικών μέτρων υποδηλώνει την αδυναμία όλων των εμπλεκομένων μερών να διεξάγουν στις μέρες μας ένα τελικό με βάση τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρότυπα και δεδομένα!

Αλλά είπαμε! Εδώ είναι βαλκάνια δεν είναι παίξε , γέλασε.

Που στην τελική ούτε βαλκάνια είμαστε!

Είμαστε η βαλκανική εκδοχή της εκτροπής από οτιδήποτε φυσιολογικό και πολιτισμένο!

Η ερώτηση του κόουτς Γιατρά εμπεριέχει περισσότερο παράπονο παρά απορία.

Είναι σαν αν αναρωτιέται μεγαλόφωνα: Είναι δυνατόν ρε παιδιά εν έτη 2020 να μη μπορούμε να διεξάγουμε ένα final 4 Κυπέλλου, είναι δυνατόν να αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να στήσουμε οπουδήποτε μια γιορτή του μπάσκετ και από την άλλη να απαιτούμε ότι από τους άλλους να μας θεωρούν προηγμένη μπασκετικά χώρα.

Και όμως κόουτς είναι δυνατόν!

Εγώ θα πρόσθετα ότι είναι το λιγότερο θρασύτητα να έχουμε την απαίτηση να μας θεωρούν προηγμένη αθλητικά χώρα, όταν σε κανένα άθλημα πλέον δεν είμαστε ικανοί να διοργανώσουμε ένα τελικό Κυπέλλου!

Ούτε στο χάντμπολ!!!

Καλά , ούτε πρωτάθλημα δεν είμαστε ικανοί να διοργανώσουμε , στα play off κοιτάζουμε αν έχει λήξει η ασφάλεια ζωής που έχουμε κάνει, αλλά δεν είναι της παρούσης…

Στα δέκα final 4 Κυπέλλου που διεξήχθησαν στην χώρα μας από το πρώτο τη σεζόν 94-95 στο Χαλκιοπούλειο Γυμναστήριο της Λαμίας μέχρι το τελευταίο τη σεζόν 2003-4 στο ίδιο γήπεδο, το οποίο εκκενώθηκε στο τελικό ανάμεσα στον Άρη και τον Ολυμπιακό , το ότι δεν θρηνήσαμε θύματα ήταν καθαρά θέμα τύχης!

Και επειδή με τον υπέροχο κόσμο του δεν τα βάζει καμία ομάδα , ούτε έχει την πρόθεση να διαρρήξει τους δεσμούς αίματος με τους απανταχού βανδάλους , τα final 4 καταργήθηκαν γιατί η εύκολη λύση είναι αυτοί που βολεύει τους πάντες και φυσικά αθωώνει τους πάντες.

Σύλλογοι και λοιποί θεσμοί δεν είχαν ούτε το κύρος , ούτε το σθένος, ούτε τη βούληση να επιβάλλουν τα θέλω τους, τα οράματα τους. Αυτά είναι για τους ρομαντικούς!

Έτσι μοιραία η ποδοσφαιροποίηση του μπάσκετ άρχισε να μετρά μέρες μέχρι την ολοκλήρωση της την οποία βιώνουμε στις μέρες μας.

Ας μη κρυβόμαστε. Το Super Cup basket που διεξάγεται στις μέρες μας δεν είναι προϊόν μια νέας εποχής , μιας άλλης νοοτροπίας που αποφάσισε να κυριαρχήσει!

Είναι προϊόν κορονοιού.

Έτσι ακριβώς. Το σώζει το γεγονός ότι θα διεξαχθεί μπροστά σε άδειες εξέδρες και έτσι δίνει την δυνατότητα σε κάποιους να κομπορρημονούν και να το…παίζουν για λίγο ευρωπαίοι!

Με γεμάτες τις εξέδρες πολύ φοβάμαι ότι δεν θα φτάναμε ούτε στον τελικό και αν φτάναμε πολύ πιθανόν η διάρκεια του να έσπαζε κάθε ρεκόρ παγκοσμίως.

Αν δε η σύνθεση των ομάδων ήταν διαφορετική τότε ούτε φωτογραφία από το εναρκτήριο τζάμπολ της διοργάνωσης δεν προλαβαίναμε να έχουμε!

Όσο συνεχίζεται η ποδοσφαιροποίηση του μπάσκετ και όσο οι παράγοντες του συνεχίζουν να την υιοθετούν , κόουτς όπως ο Γιατράς θα αναρωτιούνται για τα αυτονόητα με παράπονο , οι διοικούντες θα τον ακούν και θα μιλάνε με την σειρά τους γενικά και αφηρημένα για ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ και οι υπόλοιποι –ιδιαίτερα όσοι ζήσαμε τις λαμπρές μέρες του αθλήματος στο παρελθόν- θα κουνάμε το κεφάλι μας με νόημα!