Γιαννακόπουλος: «Ένιωθα μόνος μου, ο κύκλος μου στον Παναθηναϊκό έκλεισε»

Αναλυτικά όσα είπε στην εκπομπή «Tik Talk»:

Για το πώς νιώθει τώρα που έκλεισε τον κύκλο του Παναθηναϊκού: «Οι κύκλοι ανοίγουν και κλείνουν. Άρρωστος Παναθηναϊκός από μικρό παιδί. Ήταν υποχρέωσή μου να ασχοληθώ όταν σταμάτησε ο πατέρας μου και ο θείος μου. Ζήσαμε ωραίες στιγμές αυτά τα οκτώ χρόνια. Είχα ανακοινώσει από πέρυσι πως αυτό το πράγμα πρέπει να κλείσει».

Για τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση: «Πάνω από όλα το γεγονός πως ένιωθα μόνος στον Παναθηναϊκό. Είναι δύσκολο να βάζεις αυτές τις εποχές 8-10-12εκατ. τον χρόνο. Μπορεί και να μην μπορούσα να το κάνω με τέτοια ευκολία. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να είναι αυτόνομος με δικό του γήπεδο. Αλλιώς είχα πει πως θα αποχωρούσα».

Για τη στάση ορισμένων οπαδών: «Το οικονομικό ήταν ένα κομμάτι. Πολεμούσα με όλους και ένιωθα μόνος: με την Ευρωλίγκα, τη διαιτησία, τον Ολυμπιακό, τον κόσμο. Είπα πως πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσω».

Για το αν υπάρχει παράθυρο επιστροφής του: «Στα 45 μου έχω μάθει να μην λέω ποτέ. Όμως, αυτή τη στιγμή δεν είναι μέσα στη σκέψη μου».

Για τις επενδύσεις στο μπάσκετ: «Δυστυχώς, στο χώρο του μπάσκετ είναι έτσι η Ευρωλίγκα που δεν αξιοποιεί το προϊόν. Τα έσοδα είναι πενιχρά. Κάθε χρόνο πρέπει να βάζεις χρήματα».

Για τη διαμάχη με την EuroLeague: «Πρωτίστως δεν πιστεύω ότι έχουν αξιοποιήσει το προϊόν. Είναι μια κλειστή λίγκα, δεν μπορούν να μπουν και να βγουν ομάδες. Οι χορηγοί είναι συγκεκριμένοι. Οι προτάσεις μας δεν εισακούστηκαν».

Για τους Αλβέρτη - Διαμαντίδη: «Είναι σημαίες. Ο Φραγκίσκος είναι κοντά μας από το 1990, ο Διαμαντίδης πάρα πολλά χρόνια. Είμαι βέβαιος πως θα πετύχουν στο έργο τους».

Για το αν πρόκειται για μια κακή σεζόν για το μπάσκετ συνολικά: «Για τον παγκόσμιο αθλητισμό είναι, όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό».

Για τη σύγκρουση με τους οργανωμένους: «Δεν είναι κόντρα με τους οργανωμένους. Οι οργανωμένοι είναι χιλιάδες, βιώνω τον σεβασμό καθημερινά. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει μια μικρή ομάδα ανρθώπων που έχουν καπηλευτεί τη Θ13, την Θ7 ή την Θ21, έχοντας δικούς τους σκοπούς.

Έγιναν πράγματα για τα οποία δεν είμαι σύμφωνος. Έσπαγαν πόρτες, χτυπούσαν παιδιά για να τους πάρουν τα εισιτήρια. Ήμουν ο πρώτος που έλεγε να δίνουμε δωρεάν εισιτήρια. Όμως, δεν δέχομαι να χτυπούν τον κόσμο».

Για το πώς "καθαρίζει" αυτό το φαινόμενο: «Εάν υπάρχει βούληση από την Πολιτεία, υπάρχει και ο τρόπος. Δεν είμαι ο μόνος πρόεδρος που έχει προσπαθήσει να βρει λύση. Αν είχε τη διάθεση η Πολιτεία θα έβρισκε την λύση».

Για την επίθεση στο σπίτι του: «Αυτά είναι ανεπίτρεπτα πράγματα. Ήταν ένας από τους λόγους που είπα ως εδώ και μη παρέκει».

Για το αν έχει λήξει όλο αυτό: «Δεν έχει υπάρξει τίποτα. Ο κύκλος μου στον Παναθηναϊκό έκλεισε και έκλεισαν κι όλα αυτά μαζί».

Για την καλύτερή του στιγμή ως πρόεδρος: «Η πρώτη μου στιγμή είναι το 1996 όταν κάναμε περήφανη όλη την Ελλάδα με το πρώτο ευρωπαϊκό. Ως πρόεδρος θα έλεγα το πρώτο τουρνουά "Παύλος Γιαννακόπουλος"».

Για το αν του αρέσει να τον αποκαλούν πρόεδρο: «Η μισή Ελλάδα γυρίζει στην λέξη "πρόεδρος". Προτιμώ το Δημήτρης».

Για τα 450εκατ. που έχει ξοδέψει η οικογένειά του στον Παναθηναϊκό: «Ούτε ο πατέρας μου ούτε εγώ μπήκαμε στη διαδικασία να μετράμε χρήματα. Όταν τελείωσε ο κύκλος μου ένας πολύ στενός συνεργάτης, ο Γεωργαντής, μου είπε πως βάλαμε από την τσέπη μας 450εκατ. Ανατρίχιασα. Δεν είναι ψέμα, είναι αλήθεια».

Για το αν έχει μετανιώσει για κάτι που συνέβη στο γήπεδο: «Πάρα πολλά, θα χρειαστούμε δέκα εκπομπές για να τα συζητήσουμε».

Για το περιστατικό που θα ήθελε να διαγράψει: «Είναι πάρα πολλά, δεν μπορώ να επιλέξω ένα».

Για τους λόγους που ο Παύλος Γιαννακόπουλος ασχολήθηκε με το μπάσκετ: «Ο πατέρας μου ήταν Παναθηναϊκός, μην κοιτώντας αθλήματα. Προσπάθησε να πάρει το ποδόσφαιρο, ανεπιτυχώς. Πήγε στο μπάσκετ, ήθελε να είναι κοντά στον Παναθηναϊκό. Τον αγαπούσε πάρα πολύ τον Παναθηναϊκό, πάρα πολύ».

Για το αν γεννήθηκε Παναθηναϊκός: «Αναγκαστικά, αναγκαστικά. Και χαίρομαι βέβαια γι' αυτό».

Για τον αγαπημένο του παίκτη που έχει περάσει από την ομάδα: «Το μεγαλύτερο όνομα ήταν ο Ντομινίκ Ουίλκινς. Δικός μου αγαπημένος παίκτης ήταν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ως αθλητής. Ως άνθρωπο έχω τον Στόγιαν Βράνκοβιτς μέσα στην καρδιά μου. Ήταν ψυχούλα, ένας άνθρωπος με χιούμορ, οικογενειάρχης. Ένας ωραίος τύπος».

Για τη σχέση με τον πατέρα του, όταν εκείνος ήταν πρόεδρος: «Ήταν μια σχέση λατρείας μέχρι την τελευταία μέρα που έφυγε. Σε ένα οικογενειακό τραπέζι θα συζητηθούν τα πάντα, όπως και ο Παναθηναϊκός».

Για τον πατέρα του, Παύλο: «Είναι το είδωλό μου. Θα ήθελα να κρατήσω πάρα πολλά από εκείνον. Έβλεπα πώς ήταν με τους ανθρώπους του στη δουλειά, πώς έβρισκε πάντα χρόνο για την οικογένεια, τη δουλειά, τον Παναθηναϊκό. Πάντα έβρισκε χρόνο. Πάντα μου έδινε συμβουλές. Μου έλεγε να ακούω τον κόσμο και να λέω πάντα την αλήθεια. Το έχω κρατήσει μέχρι σήμερα. Μπορεί να λέω πράγματα που δεν με κάνουν αρεστό. Αλλά, πάντα λέω την αλήθεια».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

• Γιαννακόπουλος: «Έχουμε δύο σοβαρές προτάσεις για την ΚΑΕ, ίσως σύντομα οι αλλαγές»