Παπαγιάννη το ανάγνωσμα!

• Το +12 ήταν η μεγαλύτερη διαφορά των πρωταθλητών!
• Περί Παπαγιάννη
• Η σιγουριά του Ζήση
• Σταθερή επένδυση!
• Το «βατερλό» της Κύπρου του έκανε καλό!

Αν το πρωτάθλημα άρχιζε στην ημερομηνία που είχε αρχικά προγραμματιστεί (10/10), σ' αυτές τις γραμμές που διαβάζετε τώρα, θα «συζητούσαμε» τα πεπραγμένα της 3ης αγωνιστικής και θα είμαστε σε θέση να σχολιάσουμε τα πρώτα συμπεράσματα, τις πρώτες εκπλήξεις και απογοητεύσεις της εφετινής Basket League.

Κάτω απ' αυτό το πρίσμα και μετά από μία πρεμιέρα με ένα ματς λιγότερο (το Λαύριο-Προμηθέας αναβλήθηκε λόγω των έντεκα θετικών κρουσμάτων covid-19 που ανιχνεύτηκαν σε παίκτες και μέλη του staff γηπεδούχων), θα περίμενε κανείς ένα Σαββατοκύριακο με προβλέψιμα αποτελέσματα, από την στιγμή που από το πρόγραμμα της 1ης αγωνιστικής, έλλειπε το μεγάλο ντέρμπι (με εξαίρεση το Ηρακλής-ΠΑΟΚ).

Όλες οι παραπάνω εικασίες, όμως, έμειναν στα χαρτιά και οι εντυπώσεις από την αγωνιστική δράση του διημέρου, νομίζω ότι ξεπέρασαν τις προσδοκίες μας. Τα άδεια γήπεδα, άλλωστε, είναι ένας παράγοντας που ακόμη δεν μπορεί να προσμετρηθεί όσον αφορά στο πόσο και ποιον επηρεάζει περισσότερο: Τον γηπεδούχο ή τον φιλοξενούμενο...

Η αρχή έγινε στο κλειστό «Σοφία Μπεφόν» του Παλαιού Φαλήρου, όπου ο Ιωνικός (0-1) έβγαλε τα συκώτια της ΑΕΚ (1-0) και αν δεν πάθαινε "black-out" στα τελευταία 5'51" (0/3 βολ. και 0/6 σουτ), διάστημα στο οποίο δέχτηκε ένα σερί 0-17, ήταν πιθανό να βλέπαμε «θρίλερ» μέχρι το τέλος!

Το +12 ήταν η μεγαλύτερη διαφορά των πρωταθλητών!

Σε ανάλογο φόντο παίχτηκε και το τελευταίο παιχνίδι του διημέρου στο κλειστό του ΟΑΚΑ, όπου ο άκεφος και άστοχος από την περιφέρεια (18,6% με 3/16 τριπ.) Παναθηναϊκός (1-0), «καθάρισε» οριστικά το ματς με την Λάρισα (0-1), κυριολεκτικά στο τελευταίο πεντάλεπτο, με την μεγαλύτερη διαφορά να μην ξεπερνάει τους 12 πόντους.

Το τελικό 69-60 είχε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Γιώργου Παπαγιάννη (22π., 6ρ. & 2κοψ. με 4/4 βολ. & 9/12 σουτ σε 19' με 31 βαθμούς στο ranking), o οποίος αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο την μεγάλη υψομετρική διαφορά με όλους τους ψηλούς της θεσσαλικής ομάδας και ουσιαστικά γλίτωσε την ομάδα του από τις... περιπέτειες.

Σε γενικές γραμμές, οι παίκτες του Γιώργου Βόβορα διέγνωσαν το τεράστιο πλεονέκτημα που είχαν, μεταφέροντας την μπάλα μέσα στο «ζωγραφιστό» και πήραν την πρώτη τους νίκη, πετυχαίνοντας συνολικά σχεδόν το 60% των πόντων τους μέσα στην ρακέτα.

Σημαντική μνεία θεωρώ ότι αξίζει να γίνει στον Λεωνίδα Κασελάκη (10π. & 2ρ. με 4/4 σουτ σε 17'), ο οποίος αναδεικνύεται σε έναν από τους απόλυτους overachievers του ελληνικού μπάσκετ, υπό την έννοια ότι είναι ένα παιδί που δείχνει τεράστια προσαρμοστικότητα στον εκάστοτε ρόλο που αναλαμβάνει, έχει αξιοσημείωτη πνευματική ετοιμότητα και συγκέντρωση και καταφέρνει να είναι πάντα θετικός, όσο χρόνο κι αν παίξει.

Από σχετικά αργοκίνητο "τεσσαροτριάρι" ως έφηβος θυμάμαι, χάρη στην σκληρή δουλειά και την θέληση, έχει μετατραπεί σε έναν πολύ αξιόλογο εξωτερικό forward που μπορεί να μαρκάρει, να σουτάρει και γενικά να κάνει αρκετές δουλειές με σταθερή αποτελεσματικότητα, στοιχεία που ανεβάζουν με γεωμετρική ακρίβεια κάθε χρόνο τις μετοχές του. Χθες, ήταν αυτός που ουσιαστικά ξεκλείδωσε την άμυνα ζώνης των φιλοξενουμένων και πέτυχε τους 9 από τους 11 πρώτους πόντους της ομάδας του στην 3η περίοδο, δίνοντας ψυχολογία.

Η ομάδα του Λίνου Γαβριήλ έβγαλε ενέργεια, αλλά είχε κάκιστες επιλογές στην επίθεση (13/46 διπ. με 28,2%) και ούτε καν υποφερτή δημιουργία (8 ασίστ/17 λάθη) και αυτός είναι ο λόγος που όποτε οι «πράσινοι» πατούσαν λίγο γκάζι, έχανε την διαφορά της με το σκορ. Ωστόσο, είναι μία ομάδα με αθλητικούς Αμερικανούς (Τζ. Σμιθ 16π., Γκούντγουιν 16π. & 10ρ.) που όταν αποκτήσει «χημεία», θα κάνει ζημιές ακόμη και μακριά από την έδρα της και θεωρώ ότι είναι απίθανο να κινδυνεύσει.

Περί Παπαγιάννη

Αναφερόμενος στον "Big Papa", προσωνύμιο που του κόλλησαν στο ΝΒΑ κι επειδή τελευταία, γίνεται μεγάλη κουβέντα κυρίως στα social media, εκτιμώ ότι ο Γιώργος κρίνεται πολύ αυστηρά από μεγάλη μερίδα φιλάθλων, «πληρώνοντας» ουσιαστικά την πρόωρη - για τα δικά του δεδομένα - διάκριση του ως το υψηλότερο draft pick στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ (νο13 από τους Φίνιξ Σανς) και των ευθυνών και απαιτήσεων που προκύπτουν μέσα από μία τέτοια «επιτυχία».

Καλώς ή κακώς, ο κάθε άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τον παίκτη είναι διαφορετικός και είναι άδικο να «βαθμολογείται» θετικά ή αρνητικά, με βάση την αναλογία που προκύπτει μεταξύ προσόντων, παραγωγικότητας και απολαβών. Στο μπάσκετ, είναι γνωστό ότι οι ψηλοί χρειάζονται πολύ χρόνο προκειμένου να εναρμονίσουν τα χέρια και τα πόδια τους σε σχέση με το υπόλοιπο κορμί τους και ταυτόχρονα να πλησιάσουν στο επίπεδο των όποιων δυνατοτήτων τους.

Δεν σημαίνει ότι επειδή πριν από τέσσερα χρόνια (2016), κάποιοι κάτι είδαν σε ένα 19χρονο παιδί και του έδωσαν ένα μεγάλο συμβόλαιο, είναι κάπου γραμμένο ότι τα λεφτά τους θα πιάσουν τόπο. Ούτε σημαίνει ότι επειδή το συγκεκριμένο παιδί είναι 2,19, μπορεί ανά πάσα στιγμή να παίρνει 20 ριμπάουντ, να κάνει 10 τάπες και να σαρώνει τα πάντα στο διάβα του μέσα στην ρακέτα. Όλο αυτό αποτελεί μία διαδικασία που σε άλλους έρχεται νωρίτερα και σε άλλους απαιτεί περισσότερο χρόνο, σταθερή προσέγγιση, εμπιστοσύνη, πολλή συζήτηση και φυσικά ατελείωτες εργατοώρες μέσα στο γήπεδο.

Δεν αρκούν τα προσόντα για να παίξει κάποιος σύμφωνα με κάποιες δυνατότητες, που βέβαια δεν μπορούν να «βαφτίζονται» αντικειμενικές, γιατί πολύ απλά ο κάθε παίκτης είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Τα προσόντα είναι σαφώς πολύ σημαντικά, αλλά όσο γρηγορότερα έλθει η πνευματική ωρίμανση και η συνειδητοποίηση του τι μπορεί να κάνει κάποιος με αυτά, τότε αρχίζουμε να βλέπουμε τις δυνατότητες.

Υπ' αυτό το πρίσμα, λοιπόν, θεωρώ ότι στα 23 του, ο αδιαμφισβήτητα προικισμένος Παπαγιάννης παρουσιάζεται συνεχώς περισσότερο συνειδητοποιημένος με τα προσόντα του και εξοικειωμένος με τον ρόλο και τις απαιτήσεις του απ' αυτόν. Δουλεύει πολύ, προσέχει περισσότερο το σώμα του και την διατροφή του κι ασχολείται ολοένα και πιο πολύ με όλες τις σημαντικές λεπτομέρειες που απαιτούνται, για να γυρίζει τον διακόπτη, ολοένα και περισσότερο προς την κατεύθυνση των τωρινών απαιτήσεων που έχουν στον Παναθηναϊκό απ' αυτόν. Οι οποίες, διαφέρουν απ' αυτές που έχουμε «όλοι εμείς οι απ' έξω» από τον Μεγαρίτη σέντερ. Κι όλα αυτά χωρίς να σημαίνει ότι στον παραπάνω κανόνα, δεν υπάρχουν κι εξαιρέσεις ψηλών με πασιφανή προσόντα, που τα βγάζουν πολύ νωρίτερα από τον μέσο όρο. Και γι' αυτό, άλλωστε, θεωρούνται εξαιρέσεις (Πορζίνγκις)!

Η σιγουριά του Ζήση

Το τελικό 68-81 αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα μόνο στο τελευταίο πεντάλεπτο και οφείλεται εν πολλοίς στην εμπειρία του Νίκου Ζήση (15π., 4ρ. & 5ασ. σε 23'), ο οποίος εκτέλεσε και δημιούργησε και οργάνωσε άψογα όταν η «Ένωση» ένιωσε την απειλή στο πετσί της. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου είχε συνολικά πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων (Γιάνκοβιτς 13π. & 3ασ. με 5/6 σουτ), αλλά και σε γενικές γραμμές ορθολογιστικές επιλογές, εξ' ου και το 60% στα δίποντα αλλά και οι 20 τελικές, που οδήγησαν στην 15η διαδοχική νίκη της «βασίλισσας» στο πρωτάθλημα.

Οι γηπεδούχοι, που έφυγαν «κερδισμένοι» και με ψηλά το κεφάλι από το γήπεδο, έπαιξαν γρήγορο κι επιθετικό μπάσκετ, ίδιον των ομάδων του Στέργιου Κουφού και χάρη στο εκρηκτικό ξεκίνημα του Τολιόπουλου (μέχρι το 21' είχε 14 πόντους και τελείωσε με 19π., 4ρ. & 2ασ.), κυνήγησαν την έκπληξη σχεδόν μέχρι το τέλος. Οι 0/3 βολές του Άνταμ Σμιθ στο 35'05" (με το σκορ στο 68-68), όμως, αποτέλεσαν το «κύκνειο άσμα» για τους Νικαιώτες (Φιτζπάτρικ 16π. & 6ρ.), που χωρίς δημιουργία κι εύκολα καλάθια (11ασ./12λ.), ήταν ανταγωνιστικοί χάρη στα υψηλά ποσοστά ευστοχίας στα δίποντα (59,3%).

Ένα σουτ για τον αδελφό του!

Στο Αγρίνιο, ο Χαρίλαος Τρικούπης (1-0) βρήκε τον Άρη (0-1) ευάλωτο και «κοιμισμένο» και εκμεταλλεύτηκε μία σπάνια ευκαιρία, βγάζοντας στο παρκέ πολλά από τα χαρακτηριστικά που πρεσβεύουν οι ομάδες του Ντίνου Καλαμπάκου. Οι νεοφώτιστοι που έχουν μακράν το χαμηλότερο budget της Α1 Κατηγορίας (μικρότερο κι από κάποιες ομάδες της Α2) και μόλις έναν παίκτη (Γιάννη Αγραβάνη) με... χιλιόμετρα στην Basket League, παρουσιάστηκαν πολύ σκληροί για να πέσουν και από τα μέσα της 3ης περιόδου έχασαν μόνο για λίγα δευτερόλεπτα το προβάδισμα (όταν ισοφαρίστηκαν σε 70-70).

Πιο συγκεκριμένα, οι Μεσολογγίτες (Αγραβάνης 15π., 4ρ. & 2κλ.) έπαιξαν παθιασμένη άμυνα κι έτρεξαν από ένα εντυπωσιακό σερί σε κάθε ημίχρονο (14-0 στην 2η περίοδο και 21-3 μεταξύ 3ης και 4ης), με αποτέλεσμα να «αγγίξουν» το νικηφόρο ντεμπούτο τους στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Η απειρία των παικτών τους, όμως και οι κακές επιλογές στα τελευταία 3,5 λεπτά, λίγο έλλειψε να του στοιχίσει μία νίκη που εν πολλοίς δικαιούνταν και η οποία ήρθε (73-70) χάρη στο τρίποντο του Ντεβόντε Γκριν (10π., 3ρ. & 3ασ. σε 15') με τη λήξη!

Η «θεία δίκη» για τους γηπεδούχους είχε διπλή σημασία για τον απόφοιτο του Ιντιάνα, γιατί επετεύχθη με τον ίδιο σχεδόν τρόπο, με τον οποίο ο πρεσβύτερος αδελφός του 23χρονου Αμερικανού point-guard (Ντάνι Γκριν), δεν επέτρεψε στους Λέικερς να στεφθούν πρωταθλητές μία ώρα αρχύτερα στο ΝΒΑ, αστοχώντας πίσω από τα 7,25 στο Game 5 των εφετινών τελικών.

Για τον Άρη (0-1) σας τα έγραψε καλύτερα ο ειδικότερος Βασίλης Βλαχόπουλος στο χθεσινό του blog. Αυτό που έχω να προσθέσω εγώ είναι ότι με ένα μεγάλο νεκρό διάστημα ανά ημίχρονο (0/4 σουτ και 2 λάθη σε 6'08" και 0/9 σουτ και 3 λάθη σε 9'10"), με παραγωγικότητα μόλις 26 πόντων από τους τέσσερις Αμερικανούς του (6/28 σουτ με 0/13 τριπ.) και ποσοστό 36,5% εντός πεδιάς, κόντρα στην θεωρητικά πιο αδύναμη ομάδα του πρωταθλήματος, η ομάδα του Σάββα Καμπερίδη κρίνεται «ανάξια της μοίρας της»!

Η εξαιρετική απόδοση του Δημήτρη Φλιώνη (18π., 4ρ. & 5ασ. με 4/5 τριπ.), ο οποίος γύρισε σχεδόν μόνος του το ματς, αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό, μετά την 16η διαδοχική εκτός έδρας ήττα των «κιτρινόμαυρων» από τις 12 Γενάρη του 2019 και μετά! Αν δεν μπορεί να κερδίσει στο Αγρίνιο, τότε που θα μπορέσει;

Σταθερή επένδυση!

Στο «Ανδρέας Παπανδρέου», ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης (27π. & 7ρ. με 11/14 σουτ) απέδειξε για μία ακόμη φορά την υπεραξία που προσφέρει σε ένα ρόστερ ένας γηγενής ψηλός με την εμπειρία, την ποιότητα και την ευχέρεια που διαθέτει στο σκοράρισμα.

Πέρυσι, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά βοήθησαν τον Ιωνικό να σωθεί και τον Προμηθέα να κοιτάξει ψηλότερα στην Ευρώπη και φέτος, αναμένεται να δώσουν στο Περιστέρι (1-0) το κάτι παραπάνω, από την στιγμή μάλιστα που η ομάδα των δυτικών προαστίων στηρίζεται σε μία μαγιά αξιοπρεπών κι αθλητικών Αμερικανών σε συνδυασμό με τις παραστάσεις των Ελλήνων παικτών.

Το ορθολογιστικό παιχνίδι και η σωστή αξιοποίηση των ατού των γηπεδούχων (62,1% στα διπ. και 51,6% εντός πεδιάς), βοήθησε την ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου να πάρει προβάδισμα έως και 15 πόντων στο 2ο μέρος, ο εφησυχασμός και τα λάθη όμως, έδωσε δικαίωμα στους Ροδίτες να ξαναμπούν στο ματς και να βρουν δύο σουτ που θα μπορούσαν να στείλουν το ματς στην παράταση.

Αν και δεν πέτυχαν καλάθι στα τελευταία 163 δευτερόλεπτα, οι Περιστεριώτες πήραν το ροζ φύλλο αγώνα (84-81), επιτρέποντας όμως στον Κολοσσό (0-1) να κερδίσει τις εντυπώσεις, δικαιώνοντας σε πρώτη φάση όλους όσοι τον πιστεύουν ότι φέτος θα διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στο πρωτάθλημα.

Η τριάδα των Αμερικανών Άρτις (25π. & 6ασ.), Γκόϊνς (12π. & 11ρ.) και Λάϊλ (16π. & 4ρ.) μαζί με τον Κερέμ Καντέρ (12π. & 2ρ.) δείχνουν ότι έχουν πολλά να δώσουν (ειδικά ο πρώτος έχει προσελκύσει ήδη το ενδιαφέρον ομάδων από την Ελλάδα και το εξωτερικό) και αν οι γηγενείς παίκτες δικαιώσουν την εμπιστοσύνη του Ηλία Καντζούρη, τότε οι νησιώτες θα κάνουν «ζημιές» εντός αλλά και εκτός έδρας.

Το «βατερλό» της Κύπρου του έκανε καλό!

Στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, ο Ηρακλής (1-0) έδειξε ότι έχει ξορκίσει για τα καλά τον απρόσμενο αποκλεισμό από τους ομίλους του BCL και μπαίνοντας πολύ δυνατά με το καλησπέρα, δεν επέτρεψε στον ΠΑΟΚ (0-1) να μπει στο παιχνίδι. Το 12-0 του 5ου λεπτού, έγινε +21 (32-11 στο 11'57") και παρά την «καθίζηση» της 2ης περιόδου (0/7 σουτ και 5/6 βολ. στα τελευταία 8 λεπτά του ημιχρόνου), ο «γηραιός» είχε πάντα τον τρόπο να εκτοξεύει μέσα από την άμυνα την διαφορά.

Το δίδυμο Μουρ και Σαγκς (από 13π.) έδωσε αθλητικότητα στην περιφέρεια, ο Καββαδάς (13π. & 14ρ.) κυριάρχησε πλήρως στις δύο ρακέτες κι έτσι η ομάδα του Βαγγέλη Ζιάγκου, έφυγε από το Ιβανόφειο με μία πειστική και σίγουρα ευκολότερη νίκη (75-57) απ' ό,τι αναμενόταν πριν το τζάμπολ.

Ο δικέφαλος του Βορρά δεν μπόρεσε παρά μόνο σε ελάχιστα σημεία, να ανταποκριθεί στην δυσκολία του παιχνιδιού και με 13 λιγότερα ριμπάουντ και 25,8% στα δίποντα (8/31) δεν θα μπορούσε να περιμένει περισσότερα. Ειδικότερα από την στιγμή που ο Νώντας Παπαντωνίου (8π. & 5κλ. με 2/14 σουτ) και οι τέσσερις Αμερικανοί guards (Λοβ, Γκρίφιν, Μήτρου-Λονγκ και Τέρνερ) του Κώστα Μέξα ( είχαν συνολικά 11/43 σουτ!)