Ο οπαδός δεν μπορεί ποτέ να καταλάβει τον προπονητή!

• Ο Πεδουλάκης δεν μπορούσε να χάσει ποτέ από το Μεσολόγγι!
• Ο Αθηναίου ήταν κλειδί για τις επιλογές!
• Η πολυτέλεια του Ζιάγκου και η «ανηφόρα» του Αγγέλου!
• Ένας Ξανθόπουλος να τον πιεις στο ποτήρι!

Το ότι ο κορονοϊός δεν αστειεύεται το έχουμε καταλάβει όλοι! Δεν περιμέναμε τον χθεσινό θλιβερό απολογισμό των 71 νεκρών σε 24 ώρες, για να το συνειδητοποιήσουμε.

Όσοι ασχολούμαστε με τον αθλητισμό, δε, θα πρέπει να αισθανόμαστε τυχεροί που - εν μέσω όλων αυτών τραγικών στιγμών που βιώνει όλη η ανθρωπότητα - έχουμε την ευκαιρία να ξεχαστούμε έστω για δύο ώρες, παρακολουθώντας έναν αγώνα μπάσκετ ή ένα ποδοσφαιρικό ματς.

Έστω και σε άδεια γήπεδα, έστω και μετ' εμποδίων λόγω των κρουσμάτων που «χτυπούν» άλλοτε την μία κι άλλοτε την άλλη ομάδα... Για του λόγου το αληθές, καμία από τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές της Basket League δεν έχουν διεξαχθεί χωρίς αναβολές και χρειάστηκε να φτάσουμε στο τέταρτο διαδοχικό Σαββατοκύριακο με αγώνες της Α1 Κατηγορίας, για να πατήσει για πρώτη φορά παρκέ το Λαύριo!

Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα και αναφέρομαι στον Προμηθέα, που ακόμη δεν έχει κάνει καταφέρει να ξεπεράσει την «επέλαση» του covid-19 και είναι η ομάδα που μέχρι στιγμής, δεν έχει δώσει κανέναν αγώνα στο πρωτάθλημα.

Στην εντελώς αντίπερα όχθη βρίσκεται το Περιστέρι, που μαζί με το Μεσολόγγι και τον Ιωνικό, είναι οι μόνοι σύλλογοι που «έχουν καταφέρει» να μην χρωστούν κανένα παιχνίδι, με τους δύο πρώτους μάλιστα να τίθενται αντιμέτωποι στο άτυπο «ντέρμπι κορυφής», που ξεχώρισε από τα τρία ματς της 4ης αγωνιστικής.

Ο Πεδουλάκης δεν μπορούσε να χάσει ποτέ από το Μεσολόγγι!

Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσω κάτι, για να μην παρεξηγηθώ... Ο παραπάνω μεσότιτλος δεν εμπεριέχει καμία δόση υποτίμησης του Χαρίλαου Τρικούπη, που κάνει μία εξαιρετική προσπάθεια στην οποία αναφέρθηκα εκτενώς στα προηγούμενα απολογιστικά blogs της εκάστοτε αγωνιστικής και από την πρώτη στιγμή παραδέχθηκα την λάθος αρχική μου εκτίμηση (αλλά και της συντακτικής ομάδας του gazzetta.gr) σχετικά με τις δυνατότητές του στο πρωτάθλημα.

Όσο σεβασμό κι αν έχω στον Ντίνο Καλαμπάκο, που καταφέρνει σχεδόν πάντα να παίρνει το 100% των παικτών του, η ομάδα του δεν θα μπορούσε ποτέ να κερδίσει το Περιστέρι. Όχι επειδή στερείται εμπειρίας, παιχνιδιού με πλάτη στο καλάθι αλλά κυρίως δημιουργίας (η «αχίλλειος πτέρνα των νεοφώτιστων). Ούτε επειδή οι γηπεδούχοι διαθέτουν ένα τρομερά αθλητικό ρόστερ, που ίσως να είναι το πιο βαθύ και ποιοτικό των «κυανοκίτρινων» στην τελευταία δεκαετία.

Ο βασικότερος λόγος που οι φιλοξενούμενοι θα έχαναν στο κλειστό της οδού Τζον Κένεντι, όσες φορές και να έπαιζαν (με αυτά τα ρόστερ), είναι η παρουσία του Αργύρη Πεδουλάκη στον πάγκο της ομάδας των δυτικών προαστίων. Ο 56χρονος τεχνικός είναι ένα «τοτέμ» στην προπονητική του ελληνικού μπάσκετ. Προπονητής πριν ακόμη κρεμάσει τη φανέλα του σαν μπασκετμπολίστας, έχει «φάει με το κουτάλι» όλα τα ελληνικά γήπεδα και γνωρίζει το άθλημα όσο λίγοι.

Κι επιστρέφοντας στον πάγκο της ομάδας των δυτικών προαστίων (ο υπογράφων είχε προβλέψει ότι ήταν θέμα χρόνου), ήταν σαν να γυρίζει «σπίτι του», μετά από ένα μακρύ ταξίδι που διήρκεσε 1,5 χρόνο! Αλλά διάστημα κι αν λείπουμε από το σπίτι μας, υπάρχει περίπτωση να μην ξέρουμε πώς να το προστατεύσουμε ή τι πρέπει να κάνουμε για να μην το χάσουμε; Πολλώ δε μάλλον όταν είμαστε αυθεντία στην διαχείριση αγωνιστικών καταστάσεων και ξέρουμε καντάρια μπάσκετ, όπως ο Αργύρης!

Μπορώ να καταλάβω τον κόσμο και να δικαιολογήσω την αρνητική αντίδραση των οργανωμένων φιλάθλων του Περιστερίου. Ξέρετε, όταν είσαι οπαδός, δεν μπορείς να διαχωρίσεις καθόλου την επαγγελματική υπόσταση από το συναίσθημα, ούτε να αφουγκραστείς την ιδιοσυγκρασία και την φυσιολογική φθορά του εκάστοτε προπονητή σε ένα περιβάλλον, αλλά και την ανάγκη αλλαγής παραστάσεων και στόχων.

Ο οπαδός θεωρεί ότι μία αθλητική προσωπικότητα οφείλει να είναι 101% πιστή, για να την συμπεριλαμβάνει στην κατηγορία του «ένας από μας», όπως εξήγησαν οι fentagin στην ανακοίνωσή τους. Αυτό όμως, σπάνια μπορεί να ισχύσει με έναν προπονητή και έναν παίκτη και η διαφορετική οπτική από την οποία βλέπουν πάντα τα πράγματα οι φίλαθλοι, τους εμποδίζει να μπουν στο μυαλό και την καρδιά των εκάστοτε ηρώων τους και να κατανοήσουν τα αίτια των εκάστοτε αποφάσεων τους.

Με όλα τα παραπάνω, δεν επιχειρώ να δικαιολογήσω τον “Άρτζι” στα «μάτια» του μέσου οπαδού του Γυμναστικού. Απλά να εξηγήσω ότι ο Πεδουλάκης δεν θα μπορούσε ποτέ να «πουλήσει» την ομάδα του. Και δεν το έκανε σε καμία από τις τέσσερις φορές που άλλαξε στρατόπεδο (μία σαν παίκτης και τρεις σαν προπονητής). Αυτός που «πουλάει», άλλωστε, δύσκολα ξαναγίνεται αποδεκτός από τους δικούς του ανθρώπους. Ενώ ο Αργύρης είναι και θα είναι για πάντα ευπρόσδεκτός στο κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου».

Ο Αθηναίου ήταν κλειδί για τις επιλογές!

Τώρα, για να επιστρέψουμε στα αγωνιστικά, η συμβολή του νέου (αλλά μακράν του πιο «παλιού») προπονητή της ομάδας στη νίκη (84-72) επί του Μεσολογγίου ήταν κομβική. Για την ακρίβεια και εξαιτίας και των απουσιών τους (Πετέγουεϊ και Σαλούστρος), οι «πρίγκηπες της δυτικής όχθης» θα κινδύνευαν ακόμη περισσότερο αν ο Πεδουλάκης δεν διέβλεπε το πρόβλημα των παικτών του στο «διάβασμα» των καταστάσεων και στην αξιοποίηση των πραγματικά εξαιρετικών δυνατοτήτων που έχει η εφετινή ομάδα του Περιστερίου (με σημαντικό μερίδιο να ανήκει στον Νίκο Παπανικολόπουλο και τον general manager, Γιώργο Πανταζόπουλο για τις επιλογές).

Στο πρώτο μέρος που οι φιλοξενούμενοι ήταν μουδιασμένοι και δεν μπόρεσαν να βγάλουν την ενέργειά τους στο γήπεδο, οι γηπεδούχοι πήγαν την μπάλα κοντά στο καλάθι και βρήκαν πολλά εύκολα καλάθια (Μ.Τζόουνς 19π. & 8ρ. με 8/10 διπ.), η διαφορά έφτασε το +18 (45-27 στο 18’) και όλα έδειχναν ότι το απόγευμα θα ήταν εύκολο. Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, που οι νεοφώτιστοι βρήκαν επαφή με το καλάθι από μακριά και άρχισα σταδιακά να ψαλιδίζουν την διαφορά (71-68 στο 33’), η ομάδα των δυτικών προαστίων παρουσίασε πρόβλημα στην σωστή ανάγνωση της αντίπαλης άμυνας κι έδωσε δικαίωμα στους παίκτες του Καλαμπάκου να ξαναμπούν επικίνδυνα στο ματς.

O Αμπντούλ Γκάντι μπορεί να είναι εξαιρετικός πασέρ (2^ος στο πρωτάθλημα με μ.ο. 4,8ασ.), σε καταστάσεις πέντε εναντίον πέντε, όμως, έδειξε ότι δυσκολεύεται στο «διάβασμα» και κατ’ επέκταση στην δημιουργία και αυτός ήταν ο λόγος που βγήκε στο 31’36” (όταν ο Χαρίλαος Τρικούπης επιχειρούσε την αντεπίθεση) κι επέστρεψε στο παρκέ στο 38’51” (όταν το ματς είχε ουσιαστικά κριθεί).

Όλη η δουλειά έγινε από τον Γιάννη Αθηναίου (17π., 5ρ. & 6ασ. με 5/5 τριπ.) και δεν αναφέρομαι μόνο στο απόλυτο της ευστοχίας του πίσω από τα 6,75, που ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων 369 αγώνων στην Basket League. Η μεγάλη διαφορά που έκανε ο 32χρονος διεθνής guard ήταν οι επιλογές και το σωστό «διάβασμα» όχι μόνο των φάσεων, στις οποίες ο ίδιος πήρε τις προσπάθειες (3/3 τριπ. στο κρίσιμο διάστημα που η ομάδα του «τα χρειάστηκε»), αλλά και σ’ αυτές που η μπάλα χρειάστηκε να φύγει από τα χέρια του και να κυκλοφορήσει όπως πρέπει. Δεν έχεις τυχαία 50% στα τρίποντα και μάλιστα σε 28 προσπάθειες, αν τα περισσότερα απ’ αυτά δεν είναι στα λεγόμενα «καλά σουτ»!

Συμπερασματικά, θεωρώ ότι το Περιστέρι (3-1) χρειάζεται λίγο χρόνο στην προπόνηση για να μάθουν οι παίκτες «τα θέλω» του Πεδουλάκη και εκείνος καλύτερα τα χαρακτηριστικά τους και πιστεύω ότι έχει τα φόντα να πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα και το BCL.

Όσον αφορά το Μεσολόγγι (3-1) και μόνο που στρίμωξε τους γηπεδούχους, αποτελεί τεράστιο credit για την προσπάθεια του Ντίνου Καλαμπάκου και των συνεργατών του. Άλλωστε με budget κάτω των 200.000 Ευρώ για την Α1 Κατηγορία, δεν μπορείς να έχεις και σκόρερ και δημιουργούς αλλά και αθλητικούς ψηλούς. Σου αρκεί να βρεις την κατάλληλη «χημεία» για να κάνεις 6-7 νίκες και να πάρεις το δικό σου πρωτάθλημα! Που δεν είναι άλλο από την εξασφάλιση της παραμονής. Στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές, ο Χαρίλαος Τρικούπης έχει ήδη 3 νίκες. Επομένως κάτι κάνει πολύ καλά! Τα υπόλοιπα (όπως το ότι είναι πρώτος στα λάθη με μ.ο. 16 ανά αγώνα) είναι απλά λεπτομέρειες…

Η πολυτέλεια του Ζιάγκου και η «ανηφόρα» του Αγγέλου!

Κι από τον 4^ο πολυπληθέστερο δήμο της χώρας, πάμε στην γειτονική Νίκαια και τον «Πλάτωνα», όπου ο Ιωνικός (0-4) έκανε το εφετινό ντεμπούτο στο πρωτάθλημα. Δυστυχώς για τους Νικαιώτες, η επιστροφή στην φυσική τους έδρα δεν συνδυάστηκε και με σεφτέ στις νίκες, καθώς ο τραυματισμός του Τολιόπουλου και η παραίτηση του Στέργιου Κουφού από την τεχνική ηγεσία, ήταν φανερό ότι τους επηρέασε αρνητικά.

Αν εξαιρέσουμε ένα μικρό διάστημα από τα μέσα της 2^ης έως και τις αρχές της 3^ης περιόδου, ο Ηρακλής (2-1) ήταν καλύτερος και πήρε μία νίκη (77-67) που την χρειαζόταν πολύ και είχε την «υπογραφή» του μεγάλου ρόστερ της ομάδας αλλά και των έμπειρων Ελλήνων παικτών του.

Το σερί 0-11 που έδωσε για πρώτη φορά «αέρα» 11 πόντων στον «Γηραιό» (49-61 στο 34’), είχε την σφραγίδα του 33χρονου Δημήτρη Βεργίνη (13π., 4ρ. & 2ασ. με 3/5 τριπ.) και του 32χρονου Μιχάλη Τσαϊρέλη (11π. & 7ρ.), ενώ όταν ο Ιωνικός πλησίασε στους 6 (63-69 στο 37’16”), ο Ζιάγκος σωστά διέγνωσε το mismatch των αντιπάλων ψηλών απέναντι στον Καββαδά και τον επανέφερε στο παρκέ με σαφή εντολή να πάει η μπάλα μέσα στη ρακέτα.

Ο 28χρονος σέντερ (12π. & 6ρ.) και πρώτος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος (μ.ο. 8,2ρ.), πέτυχε τους 8 τελευταίους πόντους των «κυανόλευκων» από το 37’20” και μετά και ουσιαστικά καθάρισε το ματς! Ελλείψει της ποδοσφαιρικής ομάδας, ο εφετινός πήχης των φιλάθλων του Ηρακλή έχει μπει ψηλά και η ήττα από τον Άρη, προκάλεσε πολύ έντονη κριτική, που σε έναν βαθμό συνδέθηκε και με την αποτυχία της ομάδας να μπει στους ομίλους του BCL.

Ωστόσο, η ομάδα που έχει φτιάξει ο Βαγγέλης Ζιάγκος συνδυάζει ποιότητα, παραστάσεις και αθλητικά προσόντα και αυτό το «διπλό» θα την βοηθήσει να «χτίσει» τον χαρακτήρα της ενόψει της απαιτητικής συνέχεια.

Όσον αφορά τον Ιωνικό (Χουγκάζ 13π. & 9ρ.) που καθοδηγήθηκε από τον υπηρεσιακό τεχνικό Άγγελο Τσίκληρα, είναι δεδομένο ότι έχει μπροστά του μεγάλη «ανηφόρα». Με τρεις εντός έδρας ήττες σε τέσσερις αγώνες, με μεγάλο πρόβλημα στις συνεργασίες και την δημιουργία και με φανερή την έλλειψη ενός κλασσικού σκόρερ, το έργο του Βαγγέλη Αγγέλου που έπιασε ήδη δουλειά, κρίνεται εξ’ αρχής εξαιρετικά δύσκολο. Ανεξάρτητα με την ενίσχυση του ρόστερ, πάντως, η επίδραση του Χαλκιδαίου τεχνικού στις προπονήσεις, αναμένεται να αλλάξει εν πολλοίς την εικόνα της ομάδας της Νίκαιας. Αρχής γενομένης από το σαββατιάτικο (22/11, 17.00) παιχνίδι με το Λαύριο.

Ένας Ξανθόπουλος να τον πιεις στο ποτήρι!

Λίγο η αγωνιστική απραξία των δύο ομάδων (οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν ξαναπαίξει φέτος, ενώ οι Ροδίτες είχαν να αγωνιστούν δύο ολόκληρες εβδομάδες) και λίγο η παγωμάρα του άδειου γηπέδου που συνήθως έχει αρνητική επίδραση στους γηπεδούχους, έφεραν το Λαύριο (0-1) στην θέση του «οδηγού» (20-28 στο 11’08”) για το μεγαλύτερο διάστημα του πρώτου μέρους, στο ματς που έγινε στο κλειστό της Καλλιθέας Ρόδου.

Μεγάλη ευθύνη, όμως, για την εικόνα του Κολοσσού (1-2) είχε ο Αμερικανός Ντομινίκ Άρτις (10π., 4ρ. & 4λ. με 2/8 σουτ), ο οποίος μετά την εντυπωσιακή πρεμιέρα του στο Περιστέρι (25π. & 6ασ.), ψάχνεται και έχει μπερδευτεί μεταξύ σκοραρίσματος και δημιουργίας.

Αυτός ήταν και ο σημαντικότερος λόγος που στην 3^η περίοδο, ο Ηλίας Καντζούρης έδωσε στον Βασίλη Ξανθόπουλο (4π., 7ρ., 7ασ. & 2κλ. με 2/2 σουτ) τον ρόλο του οργανωτή (περνώντας τον Άρτις σε θέση “2”) και στη συνέχεια απέσυρε τον Αμερικανό μέχρι και τα μέσα της 4^ης περιόδου, οπότε και το ματς είχε κριθεί.

Στο μεσοδιάστημα, ο 36χρονος point-guard όχι απλά νοικοκύρεψε το παιχνίδι της ομάδας του, αλλά ήταν ο κύριος λόγος (αμυντικά, οργανωτικά και δημιουργικά) που οι νησιώτες έτρεξαν ένα σερί 12-0 και που εξασφάλισαν την παρθενική τους νίκη (77-62), φτάνοντας την διαφορά μέχρι και το +17!

Ο πρωην παίκτης του Περιστερίου, που είναι ο ορισμός του απέριττου playmaker, έφτασε τις 420 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα κι έκανε ρεκόρ καριέρας στα ριμπάουντ (7) κι έκανε τον Κερέμ Καντέρ να φαίνεται “superman” (23π. & 8ρ. με 8/12 σουτ). Ο Σημαντική συμβολή είχε και ο Σέρβος forward Μιχαήλο Άντριτς (15π. & 2ας. με 4/6 τριπ.), για τον Κολοσσό που ετοιμάζεται για μία ηχηρή μετεγγραφή στην θέση του Τζέϊκουαν Λάϊλ, που υπέπεσε σε σειρά πειθαρχικών παραπτωμάτων και ήδη θεωρείται παρελθόν!

Η ομάδα του Χρήστου Σερέλη ήταν εμφανώς επηρεασμένη από την μεγάλη περιπέτεια που πέρασε με τον κορονοϊό (τα περισσότερα μέλη της νόσησαν) και όταν έχασε την επαφή με το σκορ (έμεινε για 7’21” χωρίς καλάθι με 0/7 σουτ και 3 λάθη), κατέρρευσε! Η επιστροφή του Σον Έβανς θα την βοηθήσει μέσα στο καλάθι, όπου δεσπόζει μόνο ο Ντέβιν Ντέιβις (19π., 5ρ. & 3κλ.), ενώ τα 19 λάθη κατέδειξαν ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα και στις συνεργασίες.