Παπανικολόπουλος: «Θέλω έναν παίκτη για τη ρακέτα»

Αναλυτικά όσα ανέφερε ο Νίκος Παπανικολόπουλος μετά τη λήξη του αγώνα... «Ο κόουτς Καλαμπάκος προφανώς είναι επηρεασμένος από το συναισθηματικό κομμάτι, καθώς του έχω μια μεγάλη αδυναμία και γνωρίζω ότι το ίδιο μου έχει κι αυτός. Θα τα πω εγώ, λοιπόν. Εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο τις απουσίες του Μεσολογγίου , που έχει κερδίσει το σεβασμό όλου του μπάσκετ. Αυτό, άλλωστε, το είχα πει και στα παιδιά κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που είχαμε πριν το παιχνίδι.

Οι αντίπαλοί μας, ως γνωστό, παλεύουν επί 40 λεπτά και ό,τι έχουν κερδίσει, το πέτυχαν με "αίμα" και ιδρώτα. Έχουν ατυχίες αλλά είμαι πεπεισμένος ότι θα βρουν το δρόμο τους, διότι είναι άξιοι. Οι απουσίες έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Ο Δεκέμβριος και ο Ιανουάριος είναι μήνας ανακατατάξεων για τους ξένους παίκτες, που έρχονται στις ομάδες για να κάνουν νούμερα και στη συνέχεια αποχωρούν. Είναι γνωστό και ανθρώπινο αλλά και εμείς πρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας.

Στο μπασκετικό κομμάτι ήταν ευχής έργο ότι η ομάδα ύστερα από αρκετό καιρό είχε μια εβδομάδα να προετοιμαστεί για ένα δύσκολο και απαιτητικό παιχνίδι, με συνεχείς αλλαγές άμυνας. Το θετικό είναι ότι κατά το τρίτο δεκάλεπτο, όταν δεν είχαμε καλό επιθετικό τέμπο, παίξαμε δυνατά στην άμυνα και κρατήσαμε τους αντιπάλους μας στους 13 πόντους. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα παιχνίδι που δεν θα εστιάζει μόνο στα 38 τρίποντα, διότι μέρες που είναι θα έχει ...τζόγο. Επιβάλλεται να έχουμε και μέσα παιχνίδι και με ντράιβ, να είμαστε πιο πλούσιοι στις επιθέσεις μας, προκειμένου να φθάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Θέλουμε έναν παίκτη να μας δώσει οντότητα μέσα στη ρακέτα, διότι δεν μπορεί να έχει ένα ισορροπημένο παιχνίδι χωρίς αυτό το συστατικό. Βέβαια και ο Θωμάς και ο Τάσος έκαναν εξαιρετική δουλειά μέσα στη ρακέτα, μαζί με τον Γουέμπ. Χρειαζόμαστε και την επιστροφή του Καμπερίδη αλλά και την παρουσία ενός πενταριού.

Στη Λάρισα πέρασα εξαιρετικά αλλά υπάρχει διαφορά ως παίκτης και προπονητής. Από τη στιγμή που ήρθα, μαζί με τους συνεργάτες μου, έχουμε "πέσει" πάνω στην ομάδα και δεν πρόλαβα να δω πολλούς από τους φίλους που έχω εδώ. Το γεγονός ότι παρέμεινα για τρία χρόνια στην Λάρισα αποδεικνύει ότι τα είχα περάσει εξαιρετικά».