Δώστε μας κι άλλο... Λαύριο!

• Ο εφησυχασμός είναι εχθρός της τελειότητας!
• Του πάνε τα "κλειστά" ματς!
• Ο μεν Προμηθέας αναβαπτίζεται, το δε Περιστέρι «βυθίζεται»!
• Κέρδος ο Άρτις, υπερβολική η κουβέντα για την διαιτησία!
• Αυτό που χρειάζεται μία ομάδα για να σωθεί!

Φτάσαμε, λοιπόν, στο τέλος ενός ακόμη έτους που θα μείνει στην ιστορία της ανθρωπότητας για την εμφάνιση της πανδημίας του covid-19 και τις απώλειες εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας.

Η «δύση» του 2020 για το χιλιοταλαιπωρημένο ελληνικό πρωτάθλημα, έρχεται με την ανάδειξη ενός φωτεινού μπασκετικού παραδείγματος, που παρά την περιπέτεια που είχαν οι περισσότεροι παίκτες του με τον κορονοϊό και το πολύ κακό ξεκίνημα, δεν στάθηκε απλά στα πόδια του. Ούτε βρήκε μόνο τον δρόμο του!

Ο λόγος για το Λαύριο (5-3), που αποτελεί «φάρο» και για τις υπόλοιπες ομάδες του ιδίου επιπέδου, όσον αφορά την σταθερότητα στην φιλοσοφία λειτουργίας, τις προσεκτικές επιλογές, το know how της αγοράς των παικτών, την εμπιστοσύνη στον ίδιο προπονητή για μία 15ετία και το γενικότερο αφήγημα που παρουσιάζει με συνέπεια στην πληγωμένη ελληνική μπασκετική κοινωνία.

Το 78-70 απέναντι στην ΑΕΚ (7-1), που ήταν η 5η συνεχόμενη νίκη της ομάδας του Χρήστου Σερέλη στο εφετινό πρωτάθλημα (ρεκόρ στην ιστορία της) και αποτελεί το επιστέγασμα όλων των ανωτέρω, παίρνει μεγαλύτερη αξία όχι μόνο γιατί ήλθε απόλυτα δίκαια και καθαρά, με δεδομένο ότι οι γηπεδούχοι προηγούνταν σταθερά από το πρώτο έως και το τελευταίο λεπτό.

Αλλά γιατί επετεύχθη απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει μεγαλύτερη ποιότητα και βάθος και παρ' ότι στερείται της αθλητικότητας, ξέρει να κερδίζει ακόμη και όταν δεν παίζει καλά! Εξ' ού και το εντυπωσιακό αήττητο σερί 14 μηνών και 24 αγώνων που έτρεχε η «Ένωση» στις εγχώριες διοργανώσεις (21 νίκες στο πρωτάθλημα και 3 στο Κύπελλο) και το οποίο από χθες αποτελεί παρελθόν.

Το credit στον 50χρονο προπονητή αξίζει για πολλούς λόγους! Πρώτον γιατί μέσα σε χρόνο ρεκόρ έκανε δύο οικονομικές και εκ του αποτελέσματος άκρως αποτελεσματικές κινήσεις, φέρνοντας point-guard (Κόζι) και center (Έβανς) που αναβάθμισαν την επιθετική λειτουργία της ομάδας και τη βελτίωσαν αισθητά στο αμυντικό κομμάτι.

Δεύτερον, γιατί η ομάδα του δεν έχει δεχθεί πάνω από 71 πόντους στα 5 τελευταία ματς (μ.ο. 68,5π.), μετά το μέσο παθητικό 83,6 στις πρώτες τρεις αγωνιστικές (ρεκόρ 0-3). Τρίτον, γιατί η έλευση του νεοαποκτηθέντα "άσου" διατήρησε και ενδεχομένως να αναβάθμισε τον ρόλο του Μουράτου (μ.ο. 10,5π. & 5,3ασ.) και τέταρτον, για την επιλογή ενός ακόμη άσημου παίκτη από τα κολέγια (Τάισον Κάρτερ), που δείχνει ικανότητες σπουδαίου scoring guard (μ.ο. 12,2π. με 51,6% τριπ.).

Η προσθήκη του Περσίδη από τον Παναθηναϊκό, μαζί με την σιγουριά του Γερομιχαλού και την αθλητικότητα των Ντέιβις, Ντιάλο και Σάβατζ, συγκροτούν ένα σύνολο 9 παικτών, που είναι ικανοί να φτάσουν και να ξεπεράσουν τα κατορθώματα του Λαυρίου στην σεζόν 2017-2016, όταν η ομάδα τερμάτισε 6η με ρεκόρ 14-12!

Απέναντι σε έναν τόσο φορμαρισμένο και αθλητικό αντίπαλο, η ΑΕΚ ήταν θέμα χρόνου να λυγίσει, ειδικότερα σε ένα ματς που και τα τρία point-guard (Ζήσης, Γκίκας και Κατσίβελης) αλλά και ο Ματσιούλις (9π. & 6ρ. με 2/6 σουτ( βρέθηκαν σε άσχημο απόγευμα και δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν.

Ο Λάνγκφορντ (20π. & 3ασ. με 6/15 σουτ) ήταν αδύνατον να κάνει μόνος του την διαφορά απέναντι σε μία άμυνα προσαρμοσμένη πάνω του, ενώ είναι προφανές ότι πολλά δεν έχουν πάει καλά όταν ο συγκλονιστικός Μορέιρα τελειώνει ένας ματς περισσότερο με 30 πόντους και λιγότερο με 8 ριμπάουντ και 3 κοψίματα!

Η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου είναι «χτισμένη» με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να αντέξει για πολύ τις απουσίες των Λοτζέσκι και Σλότερ (ξανατραυματίστηκε), η επιστροφή των οποίων - πέρα από την φρεσκάδα - θα δώσει 12-16 ξεκούραστους πόντους στην επίθεση και 100% μεγαλύτερη ενέργεια στην άμυνα!

Ο εφησυχασμός είναι εχθρός της τελειότητας!

Στο κλειστό του ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός (7-0) είχε δύο πρόσωπα: πρώτον, το κάκιστο αμυντικά του πρώτου μέρους, στην διάρκεια του οποίου είχε το δεύτερο χειρότερο παθητικό στην εφετινή σεζόν (49π.) σε Ελλάδα και Ευρώπη (51π. είχε δεχθεί από την ΤΣΣΚΑ) και ασχολήθηκε μόνο με την επίθεση και δεύτερον την εξαιρετική εικόνα του 2ου μέρους (επιμέρους σκορ 54-25), που όμως ήταν απόρροια και της έντονης παρέμβασης του Γιώργου Βόβορα και όχι του υψηλού βαθμού συγκέντρωσης που πρέπει να έχει μία σοβαρή ομάδα που αγωνίζεται σε αυτό το επίπεδο.

Αν εξαιρέσουμε την ΑΕΚ, στην Α1 Κατηγορία δεν υπάρχει άλλος αντίπαλος που μπορεί να δυσκολέψει ουσιαστικά τους πρωταθλητές, που απλά χρειάζονται αμυντική συνέπεια και την ποιότητα τεσσάρων-πέντε παικτών (Νέντοβιτς, Παπαπέτρου, Παπαγιάννης, Μακ και Μήτογλου) οι οποίοι ξεχωρίζουν, για να καθαρίζουν με ευκολία όλα τα ματς!

Η έκρηξη του 2ου μέρους, λοιπόν, που διαμόρφωσε και το τελικό +32 (106-74) επί του Ηρακλή (4-5), ήρθε περισσότερης λόγω της πίεσης που ασκήθηκε από το κακό πρώτο ημίχρονο και φανέρωσε τις δυνατότητες που έχουν οι «πράσινοι» όταν ο Μακ (8π. & 10ασ.) μοιράζει παιχνίδι, ο "σεληνιασμένος" Νέντοβιτς (17π. & 3ασ. με 4/5 τριπ. σε 12') παίρνει την μπάλα εκεί που θέλει αλλά και οι τρεις Έλληνες διεθνείς έχουν διψήφιο αριθμό πόντων (Παπαγιάννης, Παπαπέτρου και Μήτογλου είχαν μαζί 47π. & 20ρ. με 19/30 σουτ).

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον "Big Papa" (20π., 11ρ. & 3κοψ. με 10/12 σουτ), ο οποίος παρουσιάζει συνεχή και σταδιακή βελτίωση και ωριμότητα στο παιχνίδι του, όσο συμμετέχει περισσότερο στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του. Από κοντά και ο Καλαϊτζάκης που επανέκαμψε μετά την «ρηχή» του απόδοση στο Αγρίνιο και έδειξε ότι μπορεί να βγάλει ενέργεια και να σουτάρει από μακριά, παίζοντας σε θέση "2".

Το νέο πρόσωπο στον πάγκο του «Γηραιού» ήταν εμφανές ότι ζήτησε περισσότερη και ταχύτερη κυκλοφορία της μπάλας από την περιφέρεια προς την ρακέτα και τούμπαλιν, γεγονός που βοήθησε τους «κυανόλευκους» (Σαγκς 18π. & 3ρ. με 4/5 τριπ.) να πραγματοποιήσουν το καλύτερο ημίχρονο της εφετινής σεζόν. Το σερί 2-16 που «έτρεξαν» στο τελευταίο 5λεπτο του 1ου μέρους (το 46-35 του 15'14" έγινε 48-49 στο 19'08"), ήταν ενδεικτικό της εξαιρετικής τους απόδοσης η οποία προβλημάτισε τους γηπεδούχους και τους ανάγκασε να φορτσάρουν μετά την ανάπαυλα!

Μέσα σε λίγες μέρες, ήταν πολύ δύσκολο να αλλάξει πολλά πράγματα, ωστόσο το πρώτο δείγμα του "rookie" ως head-coach, Αστέριου Καλύβα ήταν ενθαρρυντικό ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστός, αλλά έχει στην πλάτη του πολλές και σημαντικές συνεργασίες από το 2007 και μετά οπότε και δραστηριοποιείται full-time στον χώρο της προπονητικής, όπως με τον Φώτη Κατσικάρη στην Εθνική ομάδα, την Λοκομοτίβ Κουμπάν και την Μούρθια και τον Γιάννη Σφαιρόπουλο στον Πανιώνιο και τον Ολυμπιακό.

Του πάνε τα "κλειστά" ματς!

Στο κλειστό της Πυλαίας, ο ΠΑΟΚ (4-4) έκανε το 3/3 μετά την αλλαγή προπονητή και για 2ο σερι ματς, έδειξε ότι η δύναμη πυρός του βρίσκεται στην επιθετική πολυφωνία αλλά και στην ικανότητα πολλών παικτών του να δημιουργούν για την ομάδα αλλά και για τους εαυτούς τους (Λοβ 17π. & 3ασ. με 3/3 τριπ.).

Ο «δικέφαλος του Βορρά» ανέκτησε τον έλεγχο του αγώνα στην 3η περίοδο, ανατρέποντας μία διαφορά που είχε φτάσει και τους 9 πόντους και «κλειδώνοντας» ουσιαστικά τον παίκτη (Μαυροκεφαλίδης 1π., 4ρ. & 2λ. με 0/8 σουτ), που απλουστεύει το παιχνίδι του Ιωνικού (3-6) και ανοίγει τον δρόμο και για τους υπόλοιπους!

Το τελικό 86-84 ήρθε χάρη στην σημαντικότατη συμβολή των Γκρίφιν (14π. & 7ασ.), Κακλαμανάκη (12π. & 9ρ. με 5/6 σουτ) και Κονατέ (10π. & 5ρ.) και με αισθητή βελτίωση στην άμυνα (στο 2ο μέρος), που είναι ο τομέας που προβληματίζει περισσότερο τον Άρη Λυκογιάννη.

Οι φιλοξενούμενοι (Σμιθ 21π. & 3ασ. με 3/6 τριπ.) ήταν πολύ καλύτεροι στο πρώτο ημίχρονο, αλλά σταδιακά η απόδοσή τους έπεσε από την στιγμή που ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης βρέθηκε σε πολύ κακή μέρα και ο Έλμορ (15π. με 3/4 τριπ.) είχε κάκιστες επιλογές στα κρίσιμα τελευταία λεπτά.

Παρ' όλα αυτά, οι Νικαιώτες είχαν την ευκαιρία για το νικητήριο τρίποντο, αλλά ο Σμιθ δεν υπολόγισε σωστά και έχασε τον έλεγχο της μπάλας λίγο πριν την εκπνοή. Ο Βαγγέλης Αγγέλου κρατάει την επιστροφή του Τολιόπουλου (9π. & 3ασ. με 3/5 τριπ.) μετά από 50 μέρες και τη νέα καλή εμφάνιση του Χουγκάζ (10π. & 5ρ. με 2/3 τριπ. σε 13'), που όμως φορτώθηκε νωρίς με φάουλ.

Ο μεν Προμηθέας αναβαπτίζεται, το δε Περιστέρι «βυθίζεται»!

Στο κλειστό «Δημήτριος Τόφαλος», ο μέχρι πρότινος απογοητευτικός Προμηθέας (3-2) χρειάστηκε μόλις 3,5 λεπτά για να αναστρέψει πλήρως την εικόνα των πρώτων 18 λεπτών και ουσιαστικά να «καθαρίσει» - και μάλιστα με διαφορά 17 πόντων - ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι. Το 13-0 σερί από το 19ο έως το 22ο λεπτό, βοήθησε τους Πατρινούς (Μίλερ 20π., 4ρ. 5ασ. & 2κλ.) να μετατρέψουν το -6 και +7 και τελικά να φτάσουν στο ανέλπιστο (πριν το ματς) 75-58 επί του Περιστερίου (5-4).

Μετά τον τελικό του Super Cup, η ομάδα του Μάκη Γιατρά νίκησε για δεύτερη φορά φέτος τους «κυανοκίτρινους» και πήρε σημαντικό προβάδισμα για την περίπτωση ισοβαθμίας των δύο ομάδων.

Το πιο σημαντικό απ' όλα, όμως, είναι ότι για πρώτη φορά στην εφετινή σεζόν είχε έπαιξε άμυνα σεμιναριακού επιπέδου (από τους 81,6 πόντους που δεχόταν ανά παιχνίδι, κατέβηκε στους 58), ενώ οι πρόσφατες προσθήκες (Αθηναίου, Γ.Αγραβάνη και Γκραντ) σε συνδυασμό με την επανενεργοποίηση του Χάρη Γιαννόπουλου (15π., 3ρ. & 3κλ. με 3/5 τριπ.) της έδωσαν μέγεθος, αθλητικότητα και ποιότητα.

Όλα δείχνουν ότι η ταλαιπωρία από τον covid-19 και το άσχημο ξεκίνημα ανήκει στο παρελθόν, οι κακές επιλογές έγιναν μαθήματα και ο πολύ αξιόλογος ελληνικός κορμός αποτελεί όχημα για μία πολύ καλύτερη συνέχεια.

Σε ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση δείχνει να βρίσκεται η ομάδα των βορείων προαστίων, που σε σχέση με τον πρώτο μήνα της σεζόν, δείχνει τελείως διαφορετική και άκρως οπισθοδρομική. Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα χρειαστεί ο Αργύρης Πεδουλάκης για να παρουσιάσει την εικόνα που θέλει, το θέαμα που παρουσιάζουν μέχρι στιγμής οι παίκτες απέχει παρασάγγες από το μπάσκετ που έπαιζε το Περιστέρι, πριν αναλάβει τις τύχες του ο «Άρτζι».

Το μεγαλύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με το ότι το εφετινό ρόστερ στηρίχθηκε στην αθλητικότητα, την γρήγορη κυκλοφορία και το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, ενώ οι αλλαγές που έκανε ο 56χρονος έμπειρος τεχνικός (σε παίκτες και φιλοσοφία) έχουν καταστήσει την ομάδα πολύ πιο αργή και δυσλειτουργική, έχουν μειώσει τα ελεύθερα σουτ και τους αιφνιδιασμούς και έχουν ρίξει αισθητά την μέση παραγωγικότητα (μ.ο. 68,5π. σε 40' αγώνα).

Κι όλα αυτά σε μία χρονιά που ξεκίνησε με τους διοικούντες τον σύλλογο να έχουν βλέψεις για πρόκριση στον τελικό των playoffs, αν όχι για διεκδίκηση του τίτλου...

Κέρδος ο Άρτις, υπερβολική η κουβέντα για την διαιτησία!

Στο "Nick Galis Hall", ο Κολοσσός (3-6) έδειξε ότι χρειαζόταν λίγο χρόνο για να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο αφομοίωσης των ρόλων και να βγάλει στο γήπεδο την ποιότητα που έχει ως σύνολο. Παρά την απουσία του υπερπολύτιμου Άντριτς (μ.ο.14,3π. & 3,8ρ. με 54% τριπ.), η ομάδα του Ηλία Καντζούρη είχε μεγάλη ισορροπία μεταξύ ρακέτας και περιφέρειας, έπαιξε με καθαρό μυαλό, αξιοποίησε την πλειοψηφία των missmatch, ενώ είχε για πρώτη φορά σπουδαία δημιουργία και από τους δύο παίκτες (Ξανθόπουλος και Άρτις είχαν συνολικά 13 ασίστ έναντι μόλις δύο λαθών) που χρησιμοποιήθηκαν στην θέση του point-guard!

Αν εξαιρέσουμε το ματς με τον Παναθηναϊκό, οι Ροδίτες έχασαν στην τελευταία κατοχή όλα τα υπόλοιπα εκτός έδρας ματς (σε Περιστέρι, Πάτρα και Ιβανόφειο) από κακές επιλογές του Ντομινίκ Αρτίς, επομένως το πεντακάθαρο «διπλό» (84-74) στο Αλεξάνδρειο (για 4η συνεχή χρονιά), αποκτά πολλαπλή αξία! Όχι μόνο γιατί οι νησιώτες ήταν από την αρχή έως το τέλος μπροστά στο σκορ (μέχρι και με +13), αλλά γιατί ο 27χρονος Αμερικανός (20π., 7ρ. 5ασ. & 3κλ. χωρίς λάθος) έκανε την πιο ώριμη και μεστή του εφετινή εμφάνιση κι απέδειξε ότι μπορεί να συνδυάσει τα εκτελεστικά και τα δημιουργικά του καθήκοντα (η αποχώρηση του Χάνας μάλλον του έφτιαξε την ψυχολογία).

Αν σε κάποιον, βέβαια, ανήκουν τα περισσότερα εύσημα για την πρώτη εκτός έδρας νίκη των φιλοξενουμένων (Κάντερ 13π. & 9ρ.), αυτός είναι ο απόφοιτος του Μίσιγκαν Στέιτ, Κένι Γκόινς (34π. & 3ρ. με 5/6 βολ., 7/7 διπ. & 5/6 τριπ. σε 27'), ο οποίος έκανε το παιχνίδι της ζωής του και πιστοποίησε ότι ο Κολοσσός έχει φτιάξει ένα ρόστερ με αρκετούς ποιοτικούς παίκτες και δικαιούται να κοιτάει ψηλότερα από την βαθμολογική θέση στην οποία βρίσκεται.

Ο Άρης (3-5) βρέθηκε να κυνηγάει με το... καλησπέρα (3-13 στο 4') και παρ' ότι ισορρόπησε σχετικά γρήγορα και πήρε προβάδισμα στο σκορ (23-22 στο 12'), είχε κάκιστες επιλογές, επιχειρώντας 14 περισσότερα τρίποντα από δίποντα! Μοιραία, ο έλεγχος του παιχνιδιού έφυγε σχεδόν αμέσως από τα χέρια των γηπεδούχων και η ομάδα του Σάββα Καμπερίδη απώλεσε και τις τελευταίες ελπίδες της, μετά την αποβολή (με 5 φάουλ στο 35' και στο 37' αντίστοιχα) των δύο καλύτερων παικτών της (Τσάλμερς 19π. & 3ασ. με 4/5 τριπ., Κουζέλογλου 15π. & 13ρ.).

Οι συγκεκριμένες αποφάσεις έβγαλαν τους γηπεδούχους από τα ρούχα τους και μετά το τέλος του αγώνα, η διοίκηση του «πάλαι ποτέ αυτοκράτορα» εξέδωσε δριμύτατη ανακοίνωση διαμαρτυρίας κατά των διαιτητών (Τσαρούχα, Παναγιώτου και Παντελίδης) αλλά και κατά της ΚΕΔ. Αν και κατά την προσωπική μου άποψη, τα όποια (λίγα) λάθη έγιναν δεν επηρέασαν την τελική έκβαση του αγώνα...

Αυτό που χρειάζεται μία ομάδα για να σωθεί!

Το ντεμπούτο του Νίκου Παπανικολόπουλου στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και σε αυτό δεν βοήθησε μόνο η διαφορετική ψυχολογία που δημιουργεί πάντα η εκάστοτε αλλαγή, αλλά κυρίως η φιλοσοφία του Καλαματιανού τεχνικού που ταιριάζει πολύ με το προφίλ των παικτών της Λάρισας (2-6).

Το γρήγορο μπάσκετ με συνεχές passing game και πολλά περιφερειακά σουτ, ήταν «βούτυρο στο ψωμί» του ρόστερ των Θεσσαλών και από την στιγμή που ο νέος προπονητής το υποστηρίζει φανατικά, το μεγαλύτερο κέρδος ήρθε μέσα από την προσπάθεια στην άμυνα που ήταν μακράν η πιο αποτελεσματική στην εφετινή σεζόν.

Μέσα σε όλα τα παραπάνω, υπολογίστε ότι μετά από τρεις μουδιασμένες εμφανίσεις, η «καλαθομηχανή» που ονομάζεται Ντέβιον Μπέρι (17π. με 5/7 τριπ.) άνοιξε για πρώτη φορά... λογαριασμό κι έχετε την πλήρη σύνοψη της αναμέτρησης στο κλειστό της Νεάπολης.

Ξέρετε πολλές ομάδες που σουτάρουν τις μισές βολές από τους φιλοξενούμενους αλλά κερδίζουν με +26 (84-58), έχοντας 18 εύστοχα τρίποντα (46,1%) και παίρνοντας σχεδόν το 75% των πόντων της (62/84) από τους Αμερικανούς της; Αν αυτό δεν αποτελεί συνταγή σωτηρίας τότε τι αποτελεί;

Ειδικότερα όταν αυτή η εντυπωσιακή διαφορά επιτυγχάνεται απέναντι σε έναν εκ των βασικότερων αντιπάλων στην μάχη της παραμονής! Ο λόγος για το Μεσολλόγι (3-6), που μετά το εντυπωσιακό του ξεκίνημα (3/3), μετράει 6 συνεχόμενες ήττες και από αγωνιστική σε αγωνιστική παρουσιάζει ολοένα και μεγαλύτερο έλλειμμα ποιότητας για να μπορέσει να παραμείνει ανταγωνιστικό.

Την δεδομένη στιγμή, βέβαια, το σύνολο του Ντίνου Καλαμπάκου (Τσ. Μπράουν 17π. & 9ρ.), ο οποίος προανήγγειλε αλλαγές, διαφέρει κατά πολύ από το σύνολο που έκλεψε την παράσταση στις τρεις πρώτες αγωνιστικές (ο Αγραβάνης επέστρεψε στον Προμηθέα, ο 1ος σκόρερ Γκριν είναι τραυματίας, ενώ ο νεοαποκτηθείς Γκότσερ δεν έχει πάρει ακόμη το βάπτισμα του πυρός).

Ωστόσο, επειδή με ηθικές ήττες και προώθηση των Ελληνόπουλων (Χατζηνικόλας, Σαχπατζίδης και Γράβας έχουν αρπάξει από τα μαλλιά τις ευκαιρίες), δεν σώθηκε ποτέ καμία ομάδα, η επιθετική βελτίωση μοιάζει με μονόδρομο. Οι 66,6 πόντοι (διαβολικό νούμερο) που σκοράρουν οι Μεσολογγίτες στα έξι τελευταία ματς, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ελπίδας για παραμονή...