Έκπληξη θα ήταν να νικούσε ο Παναθηναϊκός!

• Το λάθος που πληρώνει ο Παναθηναϊκός
• Ο "Ρόγκα" τις βάσεις, ο Λάνγκφορντ την «μπουγάδα»!
• Έπαιξε άμυνα με «κέρδος» την επίθεση!
• Προσπαθεί να αλλάξει εικόνα εκ των έσω!
• Η αναξιοποίητη ανωτερότητα και η χαμένη ευκαιρία!
• Η «βύθιση» από την «εκτόξευση», μισή ώρα δρόμος!

Στη ζωή και σε όλους τους τομείς της, το ό,τι σπείρεις θα θερίσεις, είναι αδιαπραγμάτευτο! Κοινώς στον αθλητισμό και εν προκειμένω στο μπάσκετ, το όποιο αποτέλεσμα σχετίζεται αποκλειστικά με τις αποφάσεις και την στρατηγική που υιοθετεί - σε σχέση πάντα υλικό που διαθέτει - ο εκάστοτε προπονητής.

Στην περίπτωση του Λαυρίου (6-3), που αποτελεί μία «όαση» στην μπασκετική «έρημο» που διατρέχει εδώ και καιρό το ελληνικό μπάσκετ, έχουμε να κάνουμε κυρίως με έναν άνθρωπο που ξέρει καλά το αντικείμενο και έχει την απόλυτη ευθύνη για τα πεπραγμένα που παρουσιάζει από το 2015 στα γήπεδα της Basket League.

Και εκτός από προπονητής, τα τελευταία 17 χρόνια είναι λίγο απ' όλα στον σύλλογο. Και coach και team manager και γενικός διευθυντής και φέρνει χορηγίες και διαπραγματεύεται με παίκτες και πάνω απ' όλα πονάει αυτό που κάνει, όπως ο φίλαθλος την ομάδα του.

Γι' αυτό και έχει το ελεύθερο να επιλέγει τους συνεργάτες του και να αποφασίζει στο μέτρο των οικονομικών δυνατοτήτων της ΚΑΕ και της φιλοσοφίας του, τι παίκτες θα φέρει. Και αυτό το κάνει άριστα!

Ο λόγος για τον Χρήστο Σερέλη, ο οποίος τα τελευταία 6 χρόνια, που το Λαύριο βρίσκεται στην Α1 Κατηγορία έχει σπάσει κάθε ρεκόρ στην ανακάλυψη άγνωστων ταλαντούχων παικτών από τα κολέγια και τους έχει ανοίξει τον δρόμο για μία μετέπειτα λαμπρή και πλουσιοπάροχη καριέρα στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Τα ονόματα μιλούν από μόνα τους.

Ο Κέβιν Πάντερ που έπαιξε για πρώτη φορά επαγγελματικό μπάσκετ, υπό τις οδηγίες του και πλέον έχει συμβόλαιο ενός εκατομμυρίου Ευρώ στην Euroleague (Αρμάνι). Ο Μακένζι Μουρ, ο Ντόρον Λαμπ, ο Όλμαν τζούνιορ και ο Ούσμαν Κρουμπάλι, που αναδείχτηκαν με την «κυανοκίτρινη» φανέλα κι έφυγαν στο εξωτερικό με μεγαλύτερα συμβόλαια και ο Στίβεν Γκρέι του Περιστερίου, που άλλαξε οικονομικό status, ήταν όλοι τους σε πολύ υποδεέστερο επίπεδο της αγοράς πριν δουλέψουν μαζί του.

Το «μυστικό» του 50χρονου προπονητή όμως, δεν βρίσκεται μόνο στην ανακάλυψη των φτηνών παικτών από τα κολέγια, που ανήκουν στην κατηγορία «λαβράκια». Είναι και στην άριστη γνώση και εφαρμογή των στοιχείων που καθορίζουν το σύγχρονο μπάσκετ δηλαδή στην επιλογή αθλητικών, γρήγορων και εκρηκτικών παικτών που μπορούν να το «υπηρετήσουν».

Παρακολουθώντας το ματς με τον Παναθηναϊκό (7-1), ακόμη και στο πρώτο ημίχρονο που οι «πράσινοι» ήταν κυρίαρχοι και προηγήθηκαν με διψήφια διαφορά (31-42), δεν μπορούσα να ξεγράψω τους γηπεδούχους.

Η επιθυμία τους να τρέξουν, η επιθετική τους άμυνα, οι συνεχείς αλλαγές, τα χέρια που ξεφύτρωναν από παντού, η συλλογική προσπάθεια στο ριμπάουντ, η σκληράδα τους, η υπεροχή στο ένας εναντίον ενός σε συνδυασμό με την μεγαλύτερη ταχύτητα στα περάσματα και την αναζήτηση της έξτρα πάσας για το σουτ με τις καλύτερες προϋποθέσεις, με έκαναν να πιστεύω ότι θα δυσκολέψουν τους «πράσινους» στο 2ο μέρος.

Σε καμία περίπτωση βέβαια, δεν μπορούσα να προβλέψω την μπασκετική «ραψωδία» του δεύτερου 20λέπτου (92-82), των 61 πόντων, της ηγετικής εμφάνισης των Κόζι (18π. & 2κλ. με 6/9 τριπ.) και Μουράτου (17π., 6ασ. & 2κλ.), του εκρηκτικού και θεαματικού μπάσκετ από τον 23χρονο Ντιάλο (21π., 7ρ. & 3κλ.), τον 22χρονο Κάρτερ (11π., 4ρ. & 2κλ.) και τον 25χρονο Ντέβιν Ντέιβις (15π., 5ρ., 3ασ. & 3κλ.). Όλων όσων αναμένεται να ακολουθήσουν τον δρόμο των προκατόχων τους, δηλαδή, αργά ή γρήγορα (για τον Κόζι λέγεται ότι το ενδιαφέρον είναι συνεχώς αυξανόμενο)...

Κι όλα αυτά απόντος του Σον Έβανς (είχε άδεια να ταξιδέψει στην πατρίδα του για προσωπικούς λόγους)! Χωρίς σέντερ δηλαδή με τον Γερομιχαλό να καλύπτει επαρκώς την θέση, προσφέροντας στις μικρές σημαντικές λεπτομέρειες και χωρίς να χρειαστεί να σκοράρει.

Μ' αυτά και με εκείνα, το Λαύριο έφτασε απόλυτα δίκαια στις 6 συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα, μπήκε στην 4άδα και βάσει απόδοσης και υλικού, δικαιούται να κάνει όνειρα για μία πρωταγωνιστική πορεία. Οι πεντακάθαρες back2back νίκες επί των δύο φαβορί για τον τίτλο, άλλωστε, νομίζω ότι ενισχύουν την παραπάνω άποψη.

Το λάθος που πληρώνει ο Παναθηναϊκός

Επιστρέφοντας στην συνάρτηση αποφάσεων και αποτελέσματος, έχω εδώ και καιρό επισημάνει ότι η μεγαλύτερη αστοχία του εφετινού σχεδιασμού των «πρασίνων» ήταν στην θέση του point-guard. Αντιλαμβάνομαι απόλυτα ότι οι επιλογές του εφετινού ρόστερ έγιναν με βάση το πολύ περιορισμένο (το χαμηλότερο στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας), ωστόσο, οι ομάδες φτιάχνονται πρώτα από τις θέσεις του playmaker και του σέντερ.

Από την στιγμή που ο Παναθηναϊκός είχε εξασφαλισμένο τον Παπαγιάννη, ήταν επιτακτική ανάγκη να ξεσκονίσει την αγορά και να επιλέξει έναν έμπειρο και δοκιμασμένο point-guard, όταν «ναυάγησαν» οι περιπτώσεις του Λορέντζο Μπράουν και του Λαπροβίτολα (ήταν οι δύο πρώτοι στόχοι).

Η ατυχής - όπως αποδείχτηκε - επιλογή του Πιερ Τζάκσον έγινε πολύ γρήγορα και πρόχειρα (υπό το βάρος της απώλειας χρόνου και της έναρξης της προετοιμασίας) και τελικά ο παίκτης αποπέμφθηκε πριν παίξει σε επίσημο παιχνίδι. Μοιραία χάθηκε ο πολύτιμος χρόνος των φιλικών και του μονταρίσματος, προκρίθηκε η προσωρινή λύση του Σάικς και στο μήνα επάνω, όταν ο βραχύσωμος Αμερικανός άρχισε να προσαρμόζεται επέλεξε να φύγει, για να έρθει ο έμπειρος και σαφώς πιο ποιοτικός Μακ (δεν έπαιξε χθες, καθώς επέστρεψε στην Αμερική για την γέννηση του παιδιού του), που όμως και αυτός αποτέλεσε μία λύση της δεδομένης διαθεσιμότητας της αγοράς.

Κατά συνέπεια, οι πρωταθλητές πληρώνουν το γεγονός ότι δεν «χτίστηκαν» από την αρχή με έναν playmaker, που θα ταίριαζε με τα υπόλοιπα σημαντικά κομμάτια του ρόστερ αλλά και ότι καλούνται να συνεχίσουν με έναν κατά συνθήκη "άσο" που ήρθε ως η τελευταία προσθήκη, πρωτοεμφανίστηκε στα μέσα Νοεμβρίου και είναι λογικό να αποτελεί μία επιλογή-ημίμετρο.

Στην βραδιά που και αυτός έλλειπε, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε τεράστιο έλλειμα καθοδήγησης μέσα στο παρκέ και απέναντι σε έναν σκληρό κι αθλητικό αντίπαλο με ποιότητα, ήταν λογικό να δυσκολευτεί. Αυτό όμως, είναι λογικό να συμβεί σε μία ομάδα που παίζει στο υψηλότερο επίπεδο της Euroleague χωρίς σπουδαίο ρόστερ και πολλούς μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες.

Αυτό που δεν επιτρέπεται, είναι η νωθρότητα και η κατάρρευση του 2ου ημιχρόνου (επιμέρους σκορ 40-61) και η έλλειψη του παίκτη που θα «μαζέψει» τα κακώς κείμενα, θα νοικοκυρέψει την λειτουργία μέσα στο γήπεδο, θα πάρει τις σωστές αποφάσεις στα δύσκολα και θα πατήσει τα σωστά κουμπιά για να επαναφέρει την συγκέντρωση και των υπολοίπων στο επιθυμητό σημείο. Αυτό δεν επιτρέπεται να λείπει από μία ομάδα με το διαμέτρημα του «τριφυλλιού».

Όπως και να 'χει πάντως το πράγμα, όσο κακή και να ήταν η εικόνα του «Εξάστερου» στο Λαύριο, ο Παναθηναϊκός δεν χάθηκε με την πρώτη του ήττα στο πρωτάθλημα. Ούτε ξαφνικά βγήκε από τους στόχους του! Και το λέω αυτό γιατί ακούω πολλά από χθες το βράδυ για το «καντήλι» του Γιώργου Βόβορα, που σύμφωνα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της ομάδας, τρεμοσβήνει.

Προσωπικά, πιστεύω ότι μία ενδεχόμενη αποπομπή του, θα ήταν μεγάλο λάθος, όχι μόνο γιατί αυτός έχει την μικρότερη ευθύνη, αλλά γιατί θα μας γυρίσει πίσω στην εποχή που ο σύλλογος έβρισκε συχνά στους προπονητές το εξιλαστήριο θύμα και τους άλλαζε σαν τα πουκάμισα. Και ξέρω καλά ότι ο Αλβέρτης και ο Διαμαντίδης δεν σκέφτονται έτσι...

Ο "Ρόγκα" τις βάσεις, ο Λάνγκφορντ την «μπουγάδα»!

Στο «Νίκος Γκάλης», η επιστροφή του Ματ Λοτζέσκι (7π. με 2/3 τριπ.) μετά από 1,5 μήνα προσέδωσε επιθετική σιγουριά κι ευκολία στην ΑΕΚ (7-1), η οποία πάντως χρειάστηκε ένα εξαιρετικό 6λεπτο από τον Νίκο Ρογκαβόπουλο (12π. & 4ρ. με 5/5 βολ. & 3/3 σουτ) για να σταματήσει την επέλαση του επικίνδυνου Κολοσσού (3-7) και να θέσει τις προϋποθέσεις για την επιστροφή στις νίκες (89-72). Ο 19χρονος διεθνής forward έκανε την διαφορά στην 2η περίοδο και ίσως να άξιζε περισσότερο χρόνο στο δεύτερο μισό του αγώνα.

Την δουλειά «αποτελείωσε» ο Κιθ Λάνγκφορντ (22π. με 8/8 διπ. σε 27') στο 2ο μέρος, με τον Αμερικανό να αξιοποιεί πλήρως το missmatch στην άμυνα του Ξανθόπουλου και να πετυχαίνει τους 15 από τους 21 πόντους της «Ένωσης» στην 3η περίοδο.

Η απουσία του τραυματία Ζήση (δύσκολα θα προλάβει το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό), έδωσε την ευκαιρία στον Ηλία Παπαθεοδώρου να δοκιμάσει τον Δημήτρη Μωραϊτη (5π. σε 11'), ο οποίος άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία κι έδειξε έτοιμος να βοηθήσει.

Οι Ροδίτες (Γκόινς 17π. & 7ρ.) προδόθηκαν από τα πολλά λάθη (19) και σίγουρα θα είχαν μεγαλύτερη τύχη στο παιχνίδι, αν ήταν υγιής ο Μιχαήλο Άντριτς και αν ο Ηλίας Καντζούρης είχε άλλον διαθέσιμο παίκτη πλην του πολύ κοντύτερου και πολύ πιο αδύναμου Ξανθόπουλου, για το μαρκάρισμα του Λάνγκφορντ, που για ένα 5λεπτο ταλαιπώρησε αφάνταστα τον βραχύσωμο playmaker, διαβάζοντας σωστά το μεγάλο πλεονέκτημα που είχε.

Μετά το τέλος του αγώνα, ο προπονητής των φιλοξενουμένων σχολίασε την «μετεγγραφή αεροδρομίου» της ομάδας του, δημοσιοποιώντας την μεγάλη όρεξη που έχει ο Τάι Λόουσον για μπάσκετ. Οι δύο τους, άλλωστε, είχαν συνεργαστεί το 2011 στην Ζάλγκιρις (ήταν συνεργάτης του Ηλία Ζούρου), όταν ο 33χρονος πρώην NBAer είχε φορέσει την φανέλα της λιθουανικής ομάδας εκμεταλλευόμενος το lock-out!

Η γραφειοκρατία της Κίνας σε συνδυασμό με τους περιορισμούς στις αφίξεις εξωτερικού (ελέω πανδημίας), πάντως, δύσκολα θα του επιτρέψουν να κάνει ντεμπούτο στο ματς του επόμενου Σαββάτου (09/01, 17.00) με αντίπαλο τον Ιωνικό.

Έπαιξε άμυνα με «κέρδος» την επίθεση!

Στο κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου», οι ενοχλήσεις του Βαγγέλη Μάντζαρη (δεν αγωνίστηκε καθόλου) στο γόνατο προκάλεσαν έξτρα πονοκέφαλο στην ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη, που προϊόντος του χρόνου βρήκε τις λύσεις απέναντι στον ΠΑΟΚ (4-5) κι επέστρεψε στις νίκες (76-67).

Χάρη στην εξαιρετική άμυνα των παικτών του με προεξάρχοντα τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο (8π., 7ρ., 2ασ. & 1κλ. με 3/4 σουτ), το Περιστέρι (6-4) επέτρεψε μόλις 8 πόντους στα τελευταία 7 λεπτά του 1ου μέρους, θέτοντας τις βάσεις για την μεγάλη αντεπίθεση. Το -6 του 13ου λεπτού, έγινε +6 πριν τελειώσει το ημίχρονο, ενώ στο 2ο μέρος η ομάδα των δυτικών προαστίων είχε ίσως την καλύτερη επιθετική λειτουργία στις μέρες του 56χρονου τεχνικού.

Οι γηπεδούχοι (ΜακΛιν 22π. & 3ρ. με 5/10 τριπ.) είχαν γρήγορη κίνηση στην επίθεση, αξιοποίησαν μετά από καιρό την αθλητικότητα των παικτών τους, ενώ καθοριστική ήταν και η συμβολή του Καράμπελα στην δημιουργία (5π. & 6ασ. σε 16').

Ο «δικέφαλος του Βορρά» ήταν άστοχος από την περιφέρεια (23,8% με 5/21 τριπ.), έμεινε για πρώτη φορά κάτω από τους 70 πόντους (μετά την 2η αγωνιστική) και μοιραία γνώρισε την πρώτη ήττα του, υπό τις οδηγίες του Άρη Λυκογιάννη.

Πλην του Γκρίφιν (15π., 5ρ. & 5ασ.) και του μαχητικού Κονατέ (8π.), οι υπόλοιποι ξένοι κινήθηκαν σε πολύ ρηχά νερά (21π. με 6/23 σουτ), γεγονός που εξηγεί εν μέρει την επιθετική καθίζηση των φιλοξενουμένων, που πριν το τζάμπολ ήταν η πιο εύστοχη ομάδα του πρωταθλήματος στα τρίποντα (41,1%)!

Προσπαθεί να αλλάξει εικόνα εκ των έσω!

Στο Ιβανόφειο, ο Ηρακλής (5-5) κεφαλαιοποίησε τα θετικά "takeways" της ήττας στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό και σε συνδυασμό με τις όποιες τακτικές αλλαγές ήταν σε θέση να κάνει ο Αστέριος Καλύβας, παρουσίασε ένα σύνολο που έβγαλε ενέργεια στην άμυνα και το κυριότερο, είχε την υπομονή, την ηρεμία και την γνώση για να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του.

Ο «Γηραιός» δεν αγχώθηκε όταν η Λάρισα (2-7) ξέφυγε ακόμη και με -14 (31-45 στο 21'16"), κυρίως χάρη στην «παρά φύσιν» ευστοχία του Τζέρι Σμιθ (31π., 5ρ., 2ασ. & 3κλ. με 6/7 τριπ.) από μακριά και σε δύσκολες επιλογές. Πήγε σε στοχευμένες επιθέσεις, επιλέγοντας την εμπειρία και τη σιγουριά που εξέπεμψαν οι Χάνλαν (21π., 9ρ. & 2ασ.) και Χάτσερ (17π., 4ρ. & 3ασ.) και στο 2ο μέρος, περιόρισε στο μηδέν τους πόντους από λάθη που είχε δεχθεί στα πρώτα 20 λεπτά (13π.)!

Κάπως έτσι, με σε 3'13" οι «κυανόλευκοι» έτρεξαν ένα σερί 13-1 κι επανέκτησαν τα ηνία του αγώνα, παίρνοντας μία νίκη που τους επανέφερε στο 50% και τους απομάκρυνε αισθητά από την επικίνδυνη ζώνη.

Ο 43χρονος Θεσσαλονικιός τεχνικός που πέτυχε την παρθενική νίκη της (73-69) καριέρας του στην Α1 Κατηγορία, ανήκει στην κατηγορία των προπονητών που έχουν μεγάλη προϋπηρεσία από όλες τις βαθμίδες της προπονητικής και πήρε αργά την ευκαιρία του στο υψηλό επίπεδο, αλλά συγκεντρώνει όλα τα προσόντα για να μείνει στον χώρο και όχι να αποτελέσει πυροτέχνημα!

Στα θετικά του συγκαταλέγεται το γεγονός ότι για ένα διάστημα, ήταν και πέρυσι στο τεχνικό επιτελείο της ομάδας και γνωρίζει καλά τα προβλήματα «χημείας» και κατανομής ρόλων, στα οποία οφείλονται τα σκαμπανεβάσματα που παρουσιάζει ο Ηρακλής από το ξεκίνημα της σεζόν.

Οι Θεσσαλοί (Ουέμπ 14π. & 10ρ., Μπράουν 13π. & 3ασ.) πληγώθηκαν από τον εκνευρισμό του αρνητικού Μπέρι (0/3 σουτ σε 8'20") και την εξέλιξη που είχε ο έντονος διάλογος με τον Νίκο Παπανικολόπουλο (ο παίκτης αρνήθηκε να επιστρέψει στο παρκέ και ο coach, προς τιμήν του, τον έστειλε στα αποδυτήρια), ο οποίος πάντως, τον χαμήλωσε τους τόνους στην συνέντευξη Τύπου, μη θέλοντας να δώσει συνέχεια στο θέμα.

Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η συμπεριφορά του 29χρονου Αμερικανού guard στοίχισε περισσότερο από την άσχημη απόδοσή του στο παρκέ, γιατί το περιστατικό συνέβη στο χειρότερο χρονικό σημείο του αγώνα, όταν ο Ηρακλής επιχειρούσε να επιστρέψει στο παιχνίδι και σε έναν βαθμό επηρέασε αρνητικά τους φιλοξενούμενους.

Η αναξιοποίητη ανωτερότητα και η χαμένη ευκαιρία!

Στο κλειστό του Πλάτωνα, η αστοχία των γηπεδούχων (41,2% εντός πεδιάς και 53,8% στις βολές) και το χρονικό διάστημα της επιμονής τους στο μακρινό σουτ, έκανε τα εύκολα... δύσκολα και μετέτρεψε το παιχνίδι σε ντέρμπι.

Όταν οι παίκτες του Βαγγέλη Αγγέλου (Φιτζπάτρικ 15π. & 8ρ. με 7/11 σουτ, Σμιθ 14π. & 4ασ. με 3/4 τριπ.) πήγαν την μπάλα μέσα στο καλάθι ή δημιούργησε από έξω προς τα μέσα, ήταν πολύ πιο αποτελεσματικοί, παρά την μέτρια απόδοση του Λουκά Μαυροκεφαλίδη (10π. & 4ρ.).

Στα θετικά του Ιωνικού (4-6), που πέτυχε την 4η νίκη του (68-64) στα τελευταία 6 ματς, η στοχευμένη επιλογή να στείλει double-team στους Τσάλμερς (4π. & 3ασ. με 1/3 σουτ και 1/3 βολ.) και Κουζέλογλου (8π. & 6ρ. με 3/7 σουτ) στο τέλος, διαβάζοντας σωστά την κακή τους βραδιά και συνυπολογίζοντας ότι ήταν οι μόνοι παίκτες του Άρη (3-6), που θα μπορούσαν να τους κάνουν την ζημιά! Οι 64 πόντοι που δέχτηκε ήταν η καλύτερη αμυντική επίδοσή του στο εφετινό πρωτάθλημα και κατέβασαν κατά 17,5 πόντους το μέσο παθητικό του πριν το ματς (81,5π.).

Η ομάδα του Σάββα Καμπερίδη που έμεινε στα τελευταία 5 λεπτά χωρίς καλάθι εντός πεδιάς, πέτυχε σε κακή βραδιά τους γηπεδούχους κι έχασε μεγάλη ευκαιρία για ένα «διπλό», που υπό κανονικές προϋποθέσεις θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο.

Αν και λειτούργησε καλά με τον Σταμάτη (8π., 2ασ. & 1κλ. με 2/3 τριπ. σε 13') στον "άσο" και βρήκε σκορ από τον κεφάτο Τζαμάλ Σούλερ (18π. & 2κλ.), οι «κιτρινόμαυροι» δεν είχαν άλλα επιθετικά στηρίγματα και αξιοποίησαν ελάχιστα την αποτελεσματικότητα της άμυνας ζώνης και τα 12 κλεψίματα που έκαναν (πήραν μόνο 19 πόντους από λάθη των αντιπάλων).

Η «βύθιση» από την «εκτόξευση», μισή ώρα δρόμος!

Στο Αγρίνιο, το εντυπωσιακό ντεμπούτο του Τόντρικ Γκότσερ (21π., 6ρ., 6ασ. & 2κλ.) και η επιστροφή του Ντεβόντε Γκριν (16π. & 4ρ. με 4/6 τριπ.) μετά από απουσία τριών αγωνιστικών, ισχυροποίησε την περιφέρεια του Μεσολογγίου (3-7), στοιχείο που θεωρητικά θα δημιουργούσε προϋποθέσεις μίας άκρως ανταγωνιστικής εικόνας απέναντι στον ανώτερο και πιο έμπειρο Προμηθέα (4-2).

Πράγματι, οι γηπεδούχοι (Μπράουν 22π. & 12ρ. με 10/15 σουτ) παρουσίασαν αισθητή βελτίωση σε πολλούς τομείς που υστερούσαν (δημιουργία, παραγωγικότητα, αναλογία επιλογών και λαθών), εκτός όμως από την άμυνα (μ.ο. 67,3π.) που ήταν το «όχημα» που τους οδήγησε στις τρεις νίκες που έχουν κάνει έως τώρα.

Η αδυναμία των ψηλών του Ντίνου Καλαμπάκου να ανακόψουν το inside game των Πατρινών, σε συνδυασμό με την ποιότητα που προσέδωσε η προσθήκη των αδελφών Γκραντ, ήταν οι αιτίες που οι Μεσολογγίτες δέχτηκαν τους περισσότερους πόντους στο εφετινό πρωτάθλημα και οι φιλοξενούμενοι πέτυχαν - πιο εύκολα απ' ότι δείχνει το σκορ - το πρώτο τους "διπλό" (82-88)!

Η ομάδα του Μάκη Γιατρά εκμεταλλεύτηκε ιδανικά την κυριαρχία της στο «ζωγραφιστό» με τους Αγκμπελέζε (16π. & 3κοψ. με 8/10 διπ.), Αγραβάνη (15π. & 9ρ. με 7/9 διπ.) και Τζεράι Γκραντ (14π. & 7ρ. & 2κοψ. με 6/9 διπ.) να κάνουν... party (είχαν συνολικά 21/28 σουτ) και ουσιαστικά δεν χρειάστηκε καθόλου το μακρινό σουτ (3/16 τριπ.) για να καταγράψει το πρώτο νικηφόρο σερί (2/2) της σεζόν.

Ο πρώην Μεσολογγίτης, Γιάννης Αγραβάνης δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου για λόγους fair play, ενώ o νεοαποκτηθείς μικρότερος αδελφός του Τζεράι Γκραντ (πέρυσι στην ΑΕΚ), Τζέριαν «πήρε το βάπτισμα του πυρός» (7π. & 4ασ. σε 15') και είναι θέμα χρόνου να ανεβάσει στροφές και να ξεδιπλώσει τα προσόντα που τον έφεραν στο νο19 του draft (2015) και του έδωσε συμβόλαια και σεβαστό χρόνο συμμετοχής στο ΝΒΑ για μία πενταετία.

Σε γενικές γραμμές, μετά από μία σειρά προσθαφαιρέσεων και από τη στιγμή που πλέον όλοι οι παίκτες του είναι υγιείς, το διαμορφωθέν ρόστερ του Προμηθέα έχει την ποιότητα και το βάθος για την πρωταγωνιστική πορεία που έχει χαράξει ως στόχο ο διοικητικός ηγέτης της ομάδας, Βαγγέλης Λιόλιος.

Όσον αφορά τους νεοφώτιστους, η απώλεια του Τσαντ Μπράουν, που θα συνεχίσει την καριέρα του στη Γερμανία, αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα μετά την 7η διαδοχική ήττα τους! Τη σήμερον ημέραν δεν βρίσκει κανείς εύκολα ψηλό με σχεδόν διψήφιους μέσους όρους (12,5π. & 8,9ρ.) και μισθό που δεν ξεπερνούσε τις 2.500 Ευρώ το μήνα!

Υγ.1: Δεν ξέρω αν κατά βάθος αυτός εννοούσε ο Χρήστος Σερέλης, όταν έκανε λόγο "για γραμμάτιο της ιστορίας". Στο δικό μου το μυαλό ήρθε το παιχνίδι της 22ας Γενάρη στο ΟΑΚΑ, όταν το Λαύριο έχασε ένα «δικό τους ματς» στην 2η παράταση από τον Παναθηναϊκό (120-118).

Υγ.2: Επειδή σέβομαι απεριόριστα την ιστορία του Άρη, με την οποία όλοι οι μπασκετικοί της γενιάς μου μεγαλώσαμε, θέλω να διευκρινίσω στους φίλους της ομάδας και αναγνώστες της στήλης, ότι η κριτική γίνεται πάντα καλοπροαίρετα και με άξονα τις πληροφορίες του ρεπορτάζ και την εικόνα του γηπέδου και όχι φυσικά με βάση το βαρύ και λαμπρό παρελθόν του συλλόγου.

Υγ.3: Προσωπικά θεωρώ λανθασμένες τις επιλογές της ομάδας όσον αφορά την στελέχωση του ρόστερ, που θα μπορούσε να είναι πιο αθλητικό και ποιοτικό με τα χρήματα που δαπανήθηκαν. Όπως και να 'χει πάντως, μέχρι τώρα, ο Άρης παίρνει ό,τι του αναλογεί. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο...