Το δίδυμο που «έκρυψε» το... κενό στον "άσο"!

• Του πήρε 2 μήνες για να γίνει ομάδα!
• Με την σφραγίδα των αδελφών Γκραντ!
• Συνεχίζει να κερδίζει χωρίς να ασχολείται με την άμυνα!
• Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα!

Το πρώτο εφετινό ντέρμπι των συγκατοίκων του «Νίκος Γκάλης» αναμενόταν με μεγάλο ενδιαφέρον και ακόμη περισσότερη περιέργεια, ίσως γιατί και οι δύο ομάδες βρίσκονταν ίσως στην χειρότερη φάση τους στην διάρκεια της σεζόν.

Στην μεταβατική εβδομάδα της απομάκρυνσης του Γιώργου Βόβορα (απομένει μόνο η επίσημη ανακοίνωση της συμφωνίας με τον Όντεντ Κάτας), ο Παναθηναϊκός (8-1) προερχόταν από δύο σερί ήττες σε Ελλάδα (Λαύριο) και Ευρώπη (Ζενίτ) και δεν είχε περιθώρια να τριτώσει το κακό...

Σε κακό φεγγάρι, όμως, ήταν και η ΑΕΚ (7-2), που δεν είχε Ζήση, Κατσίβελη και Σλότερ καλούνταν να «σβήσει» την ήττα του Λαυρίου για να κυνηγήσει την πρωτιά! Αλλά και να πείσει ότι η κατάρρευση του τελευταίου τρίλεπτου στο Ισραήλ (και η ήττα από την Χάποελ Χολόν), ήταν περισσότερο προϊόν κακής βραδιάς και λιγότερο θέμα φρεσκάδας και αγωνιστικής σύγχυσης στις θέσεις "1" και "2".

Όλα αυτά πριν το ματς! Γιατί από το τζάμπολ και μετά είδαμε τους πρωταθλητές (Νέντοβιτς 19π. & 2ασ. με 4/8 τριπ.) να επενδύουν για πρώτη φορά φέτος και με τόση έμφαση στο δίδυμο Παπαγιάννη (18π. & 13ρ. με 8/10 διπ.) και Μήτογλου (17π. & 7ρ. με 6/7 σουτ), που ξεκίνησαν, έπαιξαν αρκετά μαζί και τελείωσαν με πάνω από 30 λεπτά συμμετοχής έκαστος.

Η συγκεκριμένη κίνηση επέτρεψε στους τυπικά γηπεδούχους να κυριαρχήσουν κατά κράτος στα ριμπάουντ (+12), με το ελληνικό δίδυμο των ψηλών να μαζεύουν παραπάνω από τα μισά «σκουπίδια» (20) της ομάδας τους και να σκοράρουν συνολικά 35 πόντους με 14/17 σουτ!

Η απόδοση των δύο διεθνών που παίζοντας μαζί απέδειξαν ότι μπορούν να δώσουν μία άλλη διάσταση στο παιχνίδι του «τριφυλλιού» και φυσικά η νίκη (80-75) στις λεπτομέρειες (παρά το σχεδόν 54% στα σουτ εντός πεδιάς), είναι τα μεγάλα κέρδη των «πρασίνων», που λογικά θα πορευτούν και στην «διαβολοβδομάδα» (με Βιλερμπάν αύριο και με την Φενέρ εκτός την Παρασκευή) που μπήκε με τον Κώστα Χαραλαμπίδη ως υπηρεσιακό τεχνικό.

Παρά την παντελή έλλειψη καθοδήγησης από την θέση του point-guard (ο Σαντ-Ρος δεν είναι playmaker και ο Μακ που μπορεί να βοηθήσει, αγνοείται μετά τον τραυματισμό του), την άσχημη βραδιά του Παπαπέτρου (3π., 6ρ. & 2ασ. με 0/6 σουτ) και τα ελάχιστα σημάδια «δίψας» για αντίδραση, οι «πράσινοι» κέρδισαν ηρεμία και βελτίωσαν την ψυχολογία τους, ενόψει ενός ακόμη restart που καλούνται να κάνουν με την έλευση του νέου προπονητή.

Πάμε στην «Ένωση», που παρά τα προβλήματά της, θεωρώ ότι έχασε μία μεγάλη ευκαιρία, βρίσκοντας τον Παναθηναϊκό σε μέτρια βραδιά (18 λάθη και μόλις 1 κλέψιμο) και χωρίς να «πετάει σπίθες», όπως επιβάλλεται σε ένα "must win" ντέρμπι και μετά την αποχώρηση του προπονητή.

Κι αυτό το πιστεύω παρ' ότι το καθαρό μυαλό και η εμπειρία του Ζήση αποτελούν πάντα απώλεια σε ένα τέτοιο ματς. Παρ' ότι η απουσία του Κατσίβελη της στέρησε την αμυντική ευχέρεια που της δίνει ένα μεγάλο κορμί στα guard (π.χ. στο μαρκάρισμα του Νέντοβιτς). Παρ' ότι ο Σλότερ δένει όλη την άμυνα και παρ' ότι ο εξαιρετικός Μορέιρα (21π., 6ρ. & 3κλ. με 7/17 σουτ) έπεσε πάνω στον τοίχο που ύψωσαν ο Παπαγιάννης με τον Μήτογλου και στο τέλος κουράστηκε, εκτιμώ ότι ο Ηλίας Παπαθεοδώρου «διάβασε» καλά τις παραμέτρους του αγώνα και σχεδίασε ένα πλάνο νίκης.

Το οποίο εκτελέστηκε σωστά, αλλά στο κρίσιμο τελευταίο δεκάλεπτο η ομάδα του προδόθηκε, κατά πρώτον, από την έλλειψη φρεσκάδας και την αστοχία που προκάλεσε σε παίκτες που τράβηξαν μεγάλο κουπί! Και κατά δεύτερον από τον μονοδιάστατο τρόπο παιχνιδιού του 37χρονου Λάνγκφορντ (έπαιξε μόλις 17' για να έχει ενέργεια στο τέλος) που έχει γίνει προβλέψιμος και αντιμετωπίστηκε σωστά από την άμυνα του Παναθηναϊκού.

Η πλήρης ΑΕΚ έχει σαφώς πιθανότητες να κοιτάξει στα μάτια τους πρωταθλητές και αν συναντηθούν στους τελικούς, να παλέψει στα ίσα για την εκθρόνισή του. Ως τότε, όμως, έχει δρόμο να διανύσει και ίσως να χρειαστεί κι έναν επιπλέον combo-guard, που θα της δώσει πιο ορθολογιστική εκτέλεση.

Του πήρε 2 μήνες για να γίνει ομάδα!

Η 4η επιστροφή του Αργύρη Πεδουλάκη στην ομάδα των δυτικών προαστίων, μπορεί να ανακάτεψε τελείως το ρόστερ και να άλλαξε τελείως το αγωνιστικό στυλ, είχε όμως και τα θετικά της που ειδικότερα αν συνδυάζονται και με το πλάνο ανάπτυξης ενός ταλαντούχου Έλληνα point-guard, έχουν τη δυναμική να γίνουν υπερθετικά.

Ο λόγος για τον Ζώη Καράμπελα που πήρε το «βάπτισμα του πυρός» πριν από 2 χρόνια υπό τις οδηγίες του "Άρτζι" και απόντος του τραυματία Μάντζαρη, έπεσε από την αρχή στα βαθιά στο ματς της Θεσσαλονίκης με τον Άρη (3-7).

Ο 19χρονος playmaker, που κατά τηλεοπτική δήλωσή του μετά το ματς, δεν αισθάνεται καθόλου «μικρός», πραγματοποίησε την καλύτερη του εφετινή εμφάνιση (18π. & 6ασ. με 7/10 σουτ) κι έδειξε ότι έχει την προσωπικότητα για να καλλιεργήσει την καθιέρωσή του.

Αν και το Περιστέρι (7-4) προηγήθηκε με +17 στο 15' (35-18) και με +26 (61-35) στο 24', παρίνροντας μεγάλη βοήθεια από τον Τρε ΜακΛιν (19π., 6ρ. & 3ασ. με 7/9 σουτ), ο βραχύσωμος "άσος" ήταν ο παίκτης που έβγαλε το «φίδι από την τρύπα» και με 5 «καυτούς» πόντους, σιγούρεψε τη νίκη (84-71) της ομάδας του, όταν οι γηπεδούχοι πλησίασαν σε -6 (66-72) και -7 (69-76)!

Οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν την καλύτερη επιθετική τους επίδοση με τον Πεδουλάκη στον πάγκο τους και πήραν 61 από τους 84 πόντους τους από τους Αμερικανούς τους, το επίπεδο βελτίωσης όμως, θα κριθεί περισσότερο στο ματς της 12ης αγωνιστικής, στην έδρα του σαφώς πιο ποιοτικού Κολοσσού.

Ο Σάββας Καμπερίδης κρατάει το ανταγωνιστικό δεκάλεπτο (από το 25' έως το 35') και το επιμέρους σερί 31-11, που «κατέβασε την διαφορά στο -6 και στρέφει την προσοχή του στην δουλειά που πρέπει να γίνει στην διακοπή, με φόντο τον αγώνα χωρίς επόμενη μέρα με το Μεσολόγγι (23/01)!

Όσο το υλικό παραμένει φτωχό (η έλλειψη χρημάτων και τα bans δεν επιτρέπουν την ουσιαστική ενίσχυση), ο κόσμος της ομάδας δεν πρέπει να ελπίζει σε θαύματα! Αυτά έπρεπε να γίνουν το καλοκαίρι. Αντ' αυτού, όμως και στον βωμό της εξυπηρέτησης συμφερόντων και της έλλειψης πολυμετοχικότητας, ο «πάλαι ποτέ αυτοκράτωρ» φυτοζωεί εδώ και τέσσερα χρόνια στην Α1 Κατηγορία, με μοναδικό σκοπό την αποφυγή του υποβιβασμού.

Με χρέη 5 εκατομμυρίων Ευρώ, ο Άρης χρειάζεται μία ένεση ρευστότητας τουλάχιστον δύο εκατομμυρίων για να μπορέσει να ρυθμίσει τις οφειλές του και να λειτουργήσει αξιοπρεπώς. Ας επιστρέψουν πρώτα οι φίλαθλοι στα γήπεδα και από 'και και πέρα βλέπουμε τι γίνεται...

Με την σφραγίδα των αδελφών Γκραντ!

Στο «Δημήτριος Τόφαλος», ο Προμηθέας (5-3) μπήκε απόλυτα συγκεντρωμένος στο ματς με τον Ηρακλή (5-6) και με τους αδελφούς Γκραντ (31π. είχαν και οι δύο μαζί) να ανεβάζουν αισθητά την ποιοτική στάθμη της ομάδας και τον Μίλερ (21π. & 5ασ.) να είναι κατά διαστήματα πολύ ουσιαστικός, φάνηκε να έχει αφομοιώσει πλήρως το μάθημα που πήρε μεσοβδόμαδα στην Λάρισα.

Παρά τα 21 λάθη, οι Πατρινοί είχαν εντυπωσιακή επιθετική ισορροπία μεταξύ περιφέρειας και ρακέτας, ενώ η αθλητικότητα, η ενέργεια (Τζέριαν και Τζεράι) και δημιουργία (Τζέριαν) που προσδίδουν οι πρώην NBAers, βρίσκουν εφαρμογή σε άμυνα κι επίθεση και κάνουν καλύτερους τους συμπαίκτες τους. Η άνετη επικράτηση (85-61) των περυσινών φιναλίστ του Κυπέλλου, δείχνει ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της ομάδας του Μάκη Γιατρά και η συνέχεια αναμένεται ολοένα και καλύτερη.

Ελλείψει αλλαγών και με δεδομένο το πρόβλημα στην χημεία και τον καταμερισμό των ρόλων, ο «γηραιός» (Καββαδάς 11π. & 14ρ.) δεν θα μπορούσε να περιμένει περισσότερα, ειδικότερα σε ένα απόγευμα με 34,2% εντός πεδιάς και 55,5% στις βολές. Η διακοπή και το ντέρμπι της Πυλαίας που ακολουθεί, ίσως οδηγήσει τον Αστέριο Καλύβα σε κάποια προσθαφαίρεση που θα τονώσει το επιθετικό κομμάτι των «κυανόλευκων» (Χάνλαν, Μπόουλιν και Ντάνιελ είχαν 8/35 σουτ), που είναι η αχίλλειος πτέρνα της ομάδας του (12η σε παραγωγικότητα με μ.ο. 70,4π.).

Συνεχίζει να κερδίζει χωρίς να ασχολείται με την άμυνα!

Η εποχή που οι νίκες έρχονταν αποκλειστικά από την επίθεση, έχει περάσει ανεπιστρεπτί στο μπάσκετ και αν κάποιον δεν εκφράζει το παραπάνω μοντέλο αυτός είναι σίγουρα ο Άρης Λυκογιάννης. Όπως τον μάθαμε τουλάχιστον από τις προηγούμενες θητείες του στον Ίκαρο, τον Χολαργό και τον Κολοσσό. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που ο 51χρονος προπονητής δεν ευχαριστήθηκε την 4η νίκη του (σε 5 αγώνες) στον πάγκο του ΠΑΟΚ (5-5) και χτύπησε... καμπανάκι προς τους παίκτες του.

Μπορεί το τελικό 96-87 επί του Μεσολογγίου (3-8) να ήρθε χωρίς μεγάλη πίεση, το γεγονός ότι ο «δικέφαλος του Βορρά» (Γκρίφιν 24π., 4ρ. & 7λ.) εξασφάλισε τη νίκη του στην 4η περίοδο (με 55,9% εντός πεδιάς) και κατέγραψε το υψηλότερο παθητικό από την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία κι εντεύθεν, φτάνει και περισσεύει για να προβληματίσει άπαντες στο στρατόπεδο της ομάδας!

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τη νίκη επί του Άρη, στο ντεμπούτο του νέου προπονητή, οι γηπεδούχοι δέχονται κατά μέσο όρο 82,1 πόντους και υποπίπτουν σε 15 λάθη ανά παιχνίδι και ουσιαστικά τους σώζουν τα πολύ υψηλά ποσοστά ευστοχίας που έχουν σε τρίποντα (1οι με 40,1%) και βολές (2οι με 76,9%).

Οι φιλοξενούμενοι παίρνουν θετικό βαθμό για την ανταγωνιστική εικόνα που είχαν στα 3/4 της αναμέτρησης, αλλά «πληρώνουν» τα στενά οικονομικά τους περιθώρια που δεν μπορούν να αποτρέψουν το συνεχές «πήγαινε... έλα» των ξένων παικτών!

Μπορεί ο Γκότσερ (32π., 4ασ. & 3κλ. με 5/8 τριπ.) να είναι παιχταράς και ο νεοφερμένος Γάλλος σέντερ, Ντάρελ Πουαριέ (16π. & 8ρ. με 7/10 σουτ) να άφησε καλές εντυπώσεις στο ντεμπούτο του, το Μεσολόγγι όμως, δεν έχει την πολυτέλεια των πολλών αλλαγών (5) σε λιγότερο από 2 μήνες, πολύ απλά γιατί είναι αδύνατον να βρει ρυθμό.

Η διακοπή του πρωταθλήματος για τα αναβληθέντα παιχνίδια και η επιστροφή των Γκριν και Σαχπατζίδη, θα βοηθήσουν σίγουρα τον Ντίνο Καλαμπάκο να παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο στο παιχνίδι της 23ης Γενάρη στο "Nick Galis Hall", όπου κόντρα στον Άρη, οι νεοφώτιστοι θα παίξουν τα ρέστα τους!

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα!

Μπορεί να του πήρε σχεδόν τον μισό πρώτο γύρο για να βρει ρυθμό και να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του ρόλου του, μπορεί να πέρασε μία μακρά περίοδο με σκαμπανεβάσματα και αμφισβήτηση, εδώ και μερικές εβδομάδες, όμως, ο Ντόμινικ Άρτις (21π., 4ρ. & 7ασ. με 7/10 σουτ) ανεβάζει με γεωμετρική πρόοδο την απόδοσή του και αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της αξιοσημείωτης βελτίωσης του Κολοσσού (4-7).

Κόντρα στον Ιωνικό Νικαίας (4-7), οι Ροδίτες (Καντέρ 22π., 6ρ. & 4ασ. με 7/9 σουτ) παρουσίασαν το πιο πειστικό τους πρόσωπο και μετά το πρώτο 5λεπτο, επέβαλαν πλήρως τον ρυθμό τους και ξεδιπλώνοντας στο έπακρο την επιθετική τους ποιότητα (με 80% στις βολές και 58,6% εντός πεδιάς δεν γινόταν να κινδυνεύσουν), έφτασαν σχετικά εύκολα στο τελικό +22 (94-72).

Σημαντικό ρόλο για την 3η εφετινή νίκη τους στο κλειστό της Καλλιθέας, έπαιξε και η επιστροφή του Μιχαϊλο Άντριτς (13π. με 3/8 τριπ.) μετά από απουσία δύο αγώνων, αλλά το κλειδί για την αγωνιστική υπεραξία των νησιωτών, είναι η ισορροπία ανάμεσα σε δημιουργία, οργάνωση και εκτέλεση που παρουσιάζει στα τελευταία ματς ο 27χρονος Αμερικανός point-guard, που μετά τον Τούρκο σέντερ (μ.ο. 15,3π.), είναι 3ος σκόρερ (μ.ο. 14,5π) και 2ος πασέρ του πρωταθλήματος (μ.ο. 5,2ασ.).

Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι η αγωνιστική «συμμόρφωση» του 27χρονου Αμερικανού point-guard άρχισε να επιτυγχάνεται μόλις έγινε γνωστή η απόκτηση του Ντάστι Χάνας (είχε υπογράψει μηνιαίο συμβόλαιο και μετά το πέρας του αποχώρησε), οπότε έχει ενδιαφέρον να δούμε πως ο Ηλίας Καντζούρης θα διαχειριστεί την ενσωμάτωση του νεοαποκτηθέντα Τάιρον Λόουσον, προς όφελος της ομάδας του.

Ο 33χρονος πρώην NBAer έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με τον Αρτίς, αλλά πολύ μεγαλύτερη εμπειρία και προσωπικότητα, θέλει να έχει πολύ την μπάλα στα χέρια του και ο τρόπος που θα χρησιμοποιηθεί, αναμένεται να κρίνει το αν ο Κολοσσός θα κεφαλαιοποιήσει και μπασκετικά την τεράστια αυτή μετεγγραφή.

Για τους Νικαιώτες (Χάλογουέλ 11π., 3ρ. & 4ασ.), αν εξαιρέσουμε το ματς με τον Παναθηναϊκό, ήταν μακράν το πιο δύσκολο και αρνητικό απόγευμα της θητείας του Βαγγέλη Αγγέλου (ρεκόρ 4-3). Οι φιλοξενούμενοι είχαν κακές επιλογές στην επίθεση (41,9% εντός πεδιάς) και πήραν ελάχιστα πράγματα από βασική επιθετική τριάδα τους (Σμιθ, Μαυροκεφαλίδης και Έλμορ είχαν μαζί 21π. με 8/21 σουτ).

Το σημαντικότερο απ' όλα, όμως, ήταν ότι παρουσιάστηκαν αγνώριστοι στην άμυνα κι έφυγαν από την Ρόδο με το χειρότερο εφετινό τους παθητικό (94π.), δεχόμενοι 17 πόντους περισσότερους απ' όσους επέτρεπαν υπό τις οδηγίες του Χαλκιδαίου τεχνικού. Υπ' αυτό το πρίσμα, είναι απορίας άξιο πως θα αφήσουν να φύγει ο Τορλίν Φιτζπάτρικ (μ.ο. 9,6π. & 6,2ρ.), που είναι ο πιο αξιόπιστος αμυντικός ψηλός τους.