Ο Προμηθέας του 2021 αλλάζει τις ισορροπίες του πρωταθλήματος!

• Εβδομήντα ένα δευτερόλεπτα από την καλύτερη εβδομάδα του χρόνου...
• Τι δείχνει ο Ολυμπιακός του 2021
• Ποτέ ξανά τόσο πειστικό το Λαύριο!
• Το «μπαμ» της Λάρισας «ψηνόταν» εδώ και καιρό!
• Άρχισε να θυμίζει και πάλι ομάδα!
• Η εβδομάδα που «γύρισε ο διακόπτης»!

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να θεωρείται σύμπτωση, λέει ο σοφός λαός. Για να προσαρμόσουμε την παραπάνω ρήση στα δικά μας «χωράφια», όμως, στο «χωριό» του ελληνικού μπάσκετ, δεύτερη νίκη στο «Νίκος Γκάλης» μέσα σε 15 μέρες (επί του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ), δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία.

Ο λόγος για τον εντυπωσιακό Προμηθέα (8-4), που μέσα σε λιγότερο από ενάμιση μήνα είναι μία εντελώς διαφορετική ομάδα και δικαίως ονειρεύεται την κατάκτηση παραπάνω από ενός εγχώριου τίτλου (κάτοχος του Super Cup) στην εφετινή σεζόν.

Το «διπλό» (80-78) επί των πρωταθλητών, μάλιστα, πέραν του ότι βάζει τους Πατρινούς (Αθηναίου 18π., 4ασ. & 2κλ. με 4/7 τριπ.) για τα καλά στο «κόλπο» της διεκδίκησης μίας εκ των δύο πρώτων θέσεων στην βαθμολογία, αποκτά πολλαπλή αξία για την ομάδα του Μάκη Γιατρά και θα εξηγήσω ευθύς αμέσως τους λόγους.

Πρώτον, επετεύχθη χωρίς δύο βασικούς του παίκτες. Τον 2ο σκόρερ Ίαν Μίλερ (μ.ο. 12,5π. & 2,9ασ.) και τον εξαιρετικό σουτέρ, Χάρη Γιαννόπουλο (μ.ο. 8,5π. με 37,5% τριπ.).

Δεύτερον, ήρθε με διπλή ανατροπή μέσα σε 5 λεπτά (από 70-61 στο 34'12" σε 70-71 στο 36'59" και από 78-71 στο 38'49" σε 78-80) και αποτέλεσε την πρώτη εντός έδρας ήττα του Παναθηναϊκού στην Basket League μετά από 2,5 χρόνια!

Τρίτον, αποτέλεσε την επιτομή της αμυντικού σεμιναρίου όχι μόνο για την zone-press που εφαρμόζουν οι Πατρινοί (διαθέτουν τα ιδανικά υλικά για να είναι άκρως αποτελεσματικοί), ούτε για τα πολύ προσεκτικά "double team" στον Νέντοβιτς και για το συνεχές "deny and recover" (βγαίνω στην βοήθεια κι επιστρέφω στον παίκτη μου). Πιο πολύ για την πίστη που χρειάζεται να έχεις για να βγάλεις τις συγκεκριμένες άμυνες, που απέναντι σε έμπειρους χειριστές, συνήθως καταλήγουν σε κάρφωμα.

Τέταρτον, δίνει πλέον άλλον αέρα στην ομάδα της Πάτρας και της επιτρέπει να κοιτάει ψηλά και να ονειρεύεται. Τόσο ενόψει της εβδομάδας του Κυπέλλου που πλησιάζει, όσο και σε βάθος χρόνου για το πλεονέκτημα έδρας (αν μπορείς να πει κανείς ότι παίζει σημαντικό ρόλο σε άδεια γήπεδα), τουλάχιστον για τα ημιτελικά των playoffs.

Πέμπτον, επειδή έχω υπάρξει επικριτικός για αγωνιστικούς και μη λόγους απέναντι στον 49χρονο Πατρινό προπονητή αλλά και την φιλοσοφία των συνεχόμενων αλλαγών που έχει τα δύο τελευταία χρόνια ο Προμηθέας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η επένδυση του Βαγγέλη Λιόλιου μας έχει χαρίσει το ομορφότερο «παραμύθι» της τελευταίας δεκαετίας και η αγωνιστική εκτόξευσή της ομάδας, έχει την υπογραφή του Μάκη Γιατρά, ο οποίος δεν σταματά να μαθαίνει και να βελτιώνεται.

Έκτον, το ότι η ήττα του Παναθηναϊκού ήταν η πρώτη εντός έδρας μετά από 13 χρόνια, 4.179 μέρες και 178 αγώνες, χωρίς ο αντίπαλος να λέγεται Ολυμπιακός, λέει ακόμη περισσότερα για το επίτευγμα των Πατρινών.

Εβδομήντα ένα δευτερόλεπτα από την καλύτερη εβδομάδα του χρόνου...

Υπό άλλες συνθήκες και αν κρίναμε με βάση τα όσα είδαμε μέχρι το 35ο λεπτό του χθεσινού αγώνα Παναθηναϊκού-Προμηθέα, μπασκετικά, η εβδομάδα που ολοκληρώθηκε ίσως να ήταν και η καλύτερη για τους «πράσινους» μέσα στο 2021.

Τι θέλει να πει ο «ποιητής»; Ότι μετά από ένα εξαιρετικό δεύτερο ημίχρονο στην Μαδρίτη την περασμένη Τετάρτη (27/01) και την πιο πειστική εμφάνιση της εφετινής σεζόν κόντρα στην Βαλένθια (91-72) την Παρασκευή (29/01), ο «εξάστερος» φαινόταν να ξεπερνάει τις δυσκολίες που του έβαλαν στο πρώτο μέρος οι Πατρινοί κι έδειχνε να «καθαρίζει» το ματς, προηγούμενος με +9 στο 35ο λεπτό (70-61) και με +7 στο 38'49" (78-71)!

Συν τοις άλλοις, λίγες μέρες πριν τη δεύτερη συνάντησή του με τον Ολυμπιακό για την Euroleague, πέρα από την διαφαινόμενη νίκη, ήταν εμφανές ότι όλοι στο staff της ομάδας έτριβαν τα μάτια τους, από το συγκλονιστικό ρεσιτάλ του Ιωάννη Παπαπέτρου (26π., 2ρ., 1ασ. & 1κοψ. με 7/8 διπ. & 4/6 τριπ. σε 24'29"), που έδειξε ότι έχει ξεπεράσει πλήρως τις ενοχλήσεις του στο γόνατο και πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του στην Α1 Κατηγορία.

Υπ' αυτό το πρίσμα, λοιπόν, κερδίζοντας την κούραση και τον πολύ ανεβασμένο Προμηθέα, οι «πράσινοι» θα συνδύαζαν το τερπνόν μετά του ωφελίμου (μαζί και με το εντυπωσιακό «παρών» του αρχηγούς τους) και θα κατέβαιναν στο Φάληρο με την ψυχολογία στα ύψη και με την πίεση του αποτελέσματος σε πολύ χαμηλή στάθμη. Ποιος θα τους έστηνε στο απόσπασμα αν έχαναν στο ΣΕΦ, όταν η Euroleague εδώ και καιρό έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα για τον οργανισμό;

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν προσπαθώ να πω ότι οι πρωταθλητές (Μήτογλου 16π., 15ρ., 2ασ. & 2κλ.) έθελξαν με την απόδοσή τους, αλλά με τα προβλήματα που αντιμετώπισαν το τελευταίο διάστημα (ο Παπαπέτρου έλλειψε 20 και ο Παπαγιάννης 10 μέρες) και αντιμετωπίζουν (Σαντ-Ρος), το να βγάζεις μία απαιτητική εβδομάδα (3 ματς μέσα σε 6 μέρες) με θετικό πρόσημο, δεν είναι και μικρό πράγμα. Ειδικότερα για την μεταβατική χρονιά που διανύει ο Παναθηναϊκός (10-2).

Όλα τα παραπάνω, όμως, ανήκουν στην «σφαίρα» του υποθετικού, καθώς η αντίδραση των τελευταίων 71 δευτερολέπτων, αποδείχτηκε σεμινάριο για το τι πρέπει να αποφύγει μία ομάδα. Ποτέ ξανά δεν έχω ξαναδεί τον Παναθηναϊκό να έχει προβάδισμα επτά πόντων 1'10" πριν από το τέλος και να δέχεται σερί 0-9, χωρίς καν να καταφέρει να πάει στις βολές ή να επιχειρήσει έστω ένα άστοχο σουτ, παρά μόνο αυτό της εκπνοής, από τον Μποχωρίδη με πολύ άσχημες προϋποθέσεις και με δύο παίκτες κρεμασμένους πάνω του!

Το πρόβλημα των γηπεδούχων στην θέση του point-guard βγάζει κάτι περισσότερο από μάτια! Τα λάθη που έγιναν από τον Μακ και τον Μποχωρίδη (αλλά και από τον Παπαπέτρου ενδιάμεσα) είναι ανεπίτρεπτα για το επίπεδο του συλλόγου και για το χρονικό σημείο της αναμέτρησης, ενώ εμφανής ήταν η απουσία αντίδρασης από τον πάγκο στα κρίσιμα τελευταία δευτερόλεπτα. Αλλά και η μη αξιοποίηση του Παπαγιάννη (4π., 7ρ., 2ασ. & 2κοψ. με 2/3 διπ. σε 21'), που ανεβοκατέβαινε σαν... τρόλει από την μία ρακέτα στην άλλη, με ελάχιστη συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του.

Η ήττα από τον Προμηθέα, στο δεδομένο χρονικό σημείο μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί και τίποτε. Το ότι ο Παναθηναϊκός παραμένει το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση και του εφετινού τίτλου, δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε μία νύχτα. Αυτό που πλέον μοιάζει σαφές, είναι ότι η ομάδα του Όντεντ Κάτας δεν είναι εύκολο να ενισχυθεί ουσιαστικά και δεν θα πάρει το πρωτάθλημα μόνο με την φανέλα...

Τι δείχνει ο Ολυμπιακός του 2021

Στην αντίπερα όχθη, ο Ολυμπιακός ρίχνεται στην μάχη του ντέρμπι «κουβαλώντας» ένα τεράστιο «πρέπει» για τη νίκη! Όχι μόνο για να παραμείνει ζωντανός στο κυνήγι της 8ης θέσης που οδηγεί στα playoffs της Euroleague, αλλά και για να πιστοποιήσει πιο εμφατικά σε σχέση με το πρώτο ματς (που ήταν πολύ νωρίς στην σεζόν και οι δύο ομάδες ήταν ανέτοιμες), την ανωτερότητά απέναντι στον «αιώνιο αντίπαλό» του.

Τη δεδομένη χρονική στιγμή, πάντως, αν οι «ερυθρόλευκοι» με οδηγούν σε κάποια αγωνιστικά συμπεράσματα, αυτά έχουν να κάνουν με την αξιοσημείωτη αμυντική ασυνέπεια και τα πολλά και μεγάλα κενά διαστήματα στην απόδοσή τους.

Το πρώτο αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σε μία τάξη μεγέθους 13 αγώνων, έχουν δεχθεί κοντά στους 70 πόντους μόλις μία φορά (69π. στην ήττα από την Βιλερμπάν στο ΣΕΦ), ενώ από τις 12 Νοεμβρίου κι εντεύθεν, το μέσο παθητικό τους πλησιάζει τους 85 πόντους (μ.ο. 84,3), χωρίς φυσικά να υπολογίζω τους αγώνες με την Ρεάλ και την Μακάμπι που κρίθηκαν στην παράταση. Μ' αυτά και με εκείνα, μετά από 23 αγώνες, οι Πειραιώτες έχουν την 15η άμυνα στην διοργάνωση, επιτρέποντας κατά μ.ο. 80,86 πόντους ανά παιχνίδι.

Το δεύτερο παρουσιάζεται σχεδόν κάθε εβδομάδα... Από που θέλετε να το πιάσουμε; Από το ματς της Κωνσταντινούπολης με την Φενέρ, στο οποίο η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν αξιοποίησε την ευστοχία της στο ξεκίνημα του αγώνα από μακριά και σταδιακά έχασε το προβάδισμα και την επαφή με το σκορ; Από το παιχνίδι του Τελ Αβίβ που ήταν νωθρή σε όλο το πρώτο μέρος και χρειάστηκε υπερπροσπάθεια για να το γυρίσει... τούμπα;

Από τους δύο αγώνες με την Βιλερμπάν (στο πρώτο επέτρεψε στους Γάλλους να το γυρίσουν και αποδράσουν μέσα από το Φάληρο, ενώ στο δεύτερο απώλεσαν μία διαφορά ασφαλείας κι έφτασε να κυνηγάει μέχρι να το στείλει στην παράταση); Ή από την «αυτοχειρία» του τελευταίου δίλεπτου με Ζάλγκιρις και Μπαρτσελόνα;

Εύλογα, θα αναρωτηθείτε το ότι διεκδικεί όλα τα ματς - και μάλιστα απέναντι και σε πιο ποιοτικούς αντιπάλους - επί ίσοις όροις δεν αποτελεί δείγμα ικανότητας; Και δεν θα έχετε άδικο. Και πολλώ δε μάλλον, όταν αυτό συμβαίνει εδώ και καιρό χωρίς τον πιο κομβικό παίκτη στην άμυνα που ακούει στο όνομα του Κώστα Παπανικολάου και ειδικότερα στο τελευταίο ματς με την Μπάρτσα και χωρίς τον Σάσα Βεζένκοβ (για την ώρα αμφίβολος για το ντέρμπι), ο οποίος φέτος έχει βελτιώσει σημαντικά την απόδοσή του στα μετόπισθεν...

Ωστόσο, επειδή τα αποτελέσματα και εν προκειμένω η ιστορία γράφονται από τους παρόντες, στην παρούσα φάση ο Ολυμπιακός δεν δείχνει ούτε αγωνιστικά αλλά ούτε και ψυχολογικά καλά. Να το κάνω πιο λιανά; Δεν σου εκπέμπει την παραμικρή εμπιστοσύνη ότι μπορεί να προσεγγίσει ένα ματς τόσο άψογα σε όλα τα επίπεδα, ώστε να κερδίσει τον αντίπαλό του (σε επίπεδο Euroleague) με την άνεση και τον ολοκληρωτισμό που το έκανε ο Παναθηναϊκός πριν λίγες μέρες απέναντι στην Βαλένθια.

Όλα τα παραπάνω, βέβαια, ανήκουν στην θεωρία και σε καμία περίπτωση δεν «δεσμεύουν» ούτε προκαταβάλλουν για τον τρόπο με τον οποίο θα εξελιχθεί το ματς της Παρασκευής (05/02, 21.00). Αποτελούν, όμως, εκτιμήσεις βάσει των μέχρι τώρα πεπραγμένων των δύο ομάδων και το κατά πόσο θα συνεχίσουν να ισχύουν ή θα καταρριφθούν θα εξαρτηθεί από τι θα δούμε στα 40 λεπτά, που θα ακολουθήσουν το τζάμπολ...

Ποτέ ξανά τόσο πειστικό το Λαύριο!

Τα εννέα ριμπάουντ λιγότερα θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν καταδικαστική παράμετρο στην εξίσωση ενός αγώνα, ειδικότερα από την στιγμή που το Λαύριο (9-4) είχε για πρώτη φορά στη σύνθεσή του τον νεοαποκτηθέντα Ανοσίκε (5π., 3ρ., 1ασ. & 2λ. σε 14') και δεν έπιασε την απόδοση που τον οδήγησε στις μεγάλες νίκες επί του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ και του Προμηθέα.

Είχε όμως εξαιρετική αναλογία ανάμεσα στις ασίστ και τα λάθη, με τον Βασίλη Μουράτο (10π. & 12ασ.) να πιστοποιεί για μία ακόμη εβδομάδα την μνημειώδη πρόοδό του και την άριστη προσαρμογή του στον ρόλο του point-guard (1ος πασέρ του πρωταθλήματος με μ.ο. 5,8ασ.). Είχε επιθετικό πλουραλισμό (5 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων), εξαιρετική καθοδήγηση και ασίγαστη δίψα για διάκριση.

Σε όλα τα παραπάνω, βάλτε και την «ευαισθησία» που επέδειξαν οι διαιτητές απέναντι στην άμυνα του ΠΑΟΚ (6-7), στέλνοντας τους γηπεδούχους 18 φορές στις βολές, μόνο στην 4η περίοδο και έχετε την απόλυτη ανάλυση του τελικού 84-77 υπέρ της ομάδας του Χρήστου Σερέλη. Οι Λαυριώτες (Ντιαλό 17π., Κόζι 16π. & 4ασ.) έφτασαν αισίως τις 9 νίκες στα 10 τελευταία ματς και πλέον δείχνουν ικανοί να φτάσουν και να ξεπεράσουν τις 14 νίκες της σεζόν 2017-18 (με τέσσερις αγώνες περισσότερους) και φυσικά να «χτυπήσουν την πόρτα» της 4άδας.

Ο «δικέφαλος του Βορρά» (20π., Κονατέ 17π. & 8ρ. με 7/7 διπ.) παρουσιάστηκε σαφώς πιο βελτιωμένος από το εφετινο "limit-down" μεσοβδόμαδα στο ΟΑΚΑ, αλλά με 18 λιγότερες βολές και με χαμηλότερο του συνηθισμένου ποσοστού στα τρίποντα (35,2% με 6/17), δύσκολα θα μπορούσε να περιμένει κάτι περισσότερο από μία αξιοπρεπή ήττα.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο Άρης Λυκογιάννης κρατάει την ανταγωνιστική εικόνα και ποντάρει στο κίνητρο που προκαλεί πάντα το όνομα του επόμενου αντιπάλου (Παναθηναϊκός).

Το «μπαμ» της Λάρισας «ψηνόταν» εδώ και καιρό!

Στο κλειστό της Νεάπολης, η ομάδα του θεσσαλικού κάμπου ήταν αυτή που έκανε τον μεγαλύτερο θόρυβο στο πλαίσιο της 13ης αγωνιστικής. Και δικαίως γιατί ένας επαρχιακός σύλλογος δεν κερδίζει κάθε μέρα την Κυπελλούχο Ελλάδας και φιναλίστ του BCL!

H αλήθεια είναι, βέβαια, ότι μετά από μία μακρά περίοδο ταλαιπωρίας με κρούσματα covid-19, οι δυνατότητες της Λάρισας (4-9) είχαν αρχίσει να διαφαίνονται από το «διπλό» στην Πυλαία επί του ΠΑΟΚ και να βγαίνουν με μεγαλύτερη συνέπεια στο γήπεδο, από την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Νίκο Παπανικολόπουλο.

Στον ενάμιση μήνα που ο Καλαματιανός προπονητής βρίσκεται στην θεσσαλική πρωτεύουσα, η ομάδα έχει ρεκόρ 3-3, έχοντας χάσει δύσκολα από Λαύριο και Παναθηναϊκό εντός και από Ηρακλή εκτός (σε ένα ματς που «αναποδογύρισε» λόγω και του επεισοδίου με τον Ντέιβιον Μπέρι), ενώ στο ενεργητικό της βρίσκεται το +24 επί του Μεσολογγίου, η μεγάλη ανατροπή επί του Προμηθέα (από το -17) και η νίκη της χρονιάς (76-75) επί της «Ένωσης».

Παρά την άστοχη βραδιά του κορυφαίου τους μακρινού σουτέρ (Ρας 3π. με 1/4 τριπ.), οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύτηκαν το ατομικό ταλέντο του «διαστημικού» Τζέρι Σμιθ (30π. & 3ασ. με 6/7 τριπ.) και του φευγάτου Τζέιμς Ουέμπ (19π., 8ρ. & 3κλ.), ο οποίος αποχαιρέτησε και για να μετακομίσει στην ισπανική Μούρθια και πόνταραν στην περιφερειακή αμυντική αδυναμία των «κιτρινόμαυρων».

Τα 12/15 τρίποντα του 23ου λεπτού, πήγαν την διαφορά στο +13 και όταν η «βασίλισσα» υποχρεώθηκε να παίξει άμυνα, οι Θεσσαλοί είχαν ψυχολογικά και αγωνιστικά αποκτήσει παράσταση νίκης, η οποία επισφραγίστηκε με το νικητήριο καλάθι του Σμιθ στα 3,8 δευτερόλεπτα. Η επικράτηση επί ενός εκ των διεκδικητών του πρωταθλήματος, δείχνει ότι με την κατάλληλη επιλογή για τον αντικαταστάτη του Ουέμπ (μ.ο. 13,3π., 9,6ρ., 1,0ασ. & 1,2κλ. με 81,8% βολ. & 48,5% τριπ.), δείχνει ότι η Λάρισα μπορεί κάλλιστα να χτυπήσει όλα τα εναπομείναντα ματς στην έδρα της και να ξεφύγει νωρίς από τον βραχνά της 12ης θέσης που οδηγεί στην Α2 Κατηγορία.

Το ότι η ΑΕΚ (9-4) με το μέχρι πρότινος αήττητο των 14 μηνών και των 26 αγώνων σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, ηττήθηκε για 4η φορά στις τελευταίες 35 μέρες, δεν αποτελεί έκπληξη τηρουμένων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει.

Τα συχνά-πυκνά προβλήματα τραυματισμού που βγάζει ο Λοτζέσκι (απών), αλλά προπάντων η απουσία των Γκίκα, Γιάνκοβιτς και Κατσίβελη, έχουν εξασθενίσει σημαντικά το πλεονέκτημα που είχε η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου κατά πρώτον στην κυκλοφορία της μπάλας, στην δημιουργία και στην οργάνωση του παιχνιδιού και κατά δεύτερον στην περιφερειακή άμυνα. Εξ' ου και η προσθήκη του Ντάριλ Μέικον, που αναμένεται σήμερα στην Αθήνα.

Το 40,3% εντός πεδιάς (25/52 σουτ) αποτελεί προϊόν του στατικού παιχνιδιού - απόρροια του τρόπου που έχει μάθει να παίζει ο 38χρονος Κιθ Λάνγκφορντ (19π., 5ασ. & 4κλ. με 5/18 σουτ) και των κακών επιλογών που είχαν οι «κιτρινόμαυροι» στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.

Στα θετικά των φιλοξενούμενων, καταγράφεται η επανεμφάνιση του Χρυσικόπουλου (16π. & 4ρ. με 7/10 σουτ σε 18'), ο οποίος υπέγραψε την ολική επαναφορά της ομάδας του και η κορυφαία εφετινή εμφάνιση του Δημήτρη Μωραϊτη (14π. & 3ασ. με 3/6 τριπ.), που μέσα σε μία εβδομάδα έχει παίξει 74'45" σε τρία ματς (μ.ο. 25,2'), ενώ μέχρι την 10η αγωνιστική είχε αγωνιστεί μόλις 54'27" (μ.ο. 5,4')!

Άρχισε να θυμίζει και πάλι ομάδα!

Στα δυτικά προάστια, ο αποκλεισμός του Περιστερίου (8-5) από την συνέχεια του BCL λειτούργησε ευεργετικά και η νίκη (86-70) επί του Ιωνικού Νικαίας (4-9) συνδυάστηκε με την καλύτερη εμφάνιση των «κυανοκιτρίνων» στις μέρες του Αργύρη Πεδουλάκη.

Ο Χόρχε Γκουτιέρεζ (7π., 4ρ. & 6ασ.) έδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί και στον ρόλο του playmaker και όταν επιστρέψει ο Μάντζαρης θα μπορεί να εναλλάσσεται στις δύο θέσεις των guards, ενώ η γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας έδωσε την ευκαιρία για πολλούς αιφνιδιασμούς και αρκετά εύκολα καλάθια. Οι συνολικά 24 ασίστ, το 68,7% στα δίποντα (22/32) και οι 67 πόντοι των ξένων, εξηγούν πολύ πειστικά γιατί οι γηπεδούχοι (ΜακΛιν 19π., 7ρ., 3ασ. & 3κλ.) δεν κινδύνευσαν καθόλου στο 2ο ημίχρονο.

Η τελευταία φορά που πλησίασε απειλητικά ήταν λίγο πριν την ανάπαυλα, όταν μείωσε στο -4 (49-45 στο 19'35"), καθώς στο 2ο μέρος η διαφορά δεν έπεσε ποτέ σε μονοψήφιο νούμερο. Οι Νικαιώτες (Πριτζέτ 18π. 4ασ. & 3κλ. με 3/6 τριπ.) έπαιξαν για 3ο σερί ματς χωρίς τον 1ο σκόρερ τους (Άνταμ Σμιθ) και ο Βαγγέλης Αγγέλου δεν θα μπορούσε να περιμένει περισσότερα με μόλις 23 ριμπάουντ και 20 λάθη από τους παίκτες του.

Η εβδομάδα που «γύρισε ο διακόπτης»!

Η έντονη κριτική που άσκησε απέναντι στους Έλληνες παίκτες του και οι βαριές κουβέντες που χρησιμοποίησε ο Ντίνος Καλαμπάκος, μετά το τέλος του αγώνα με τον Άρη (έθεσε και θέμα παραίτησης, το οποίο όμως δεν συζητήθηκε καν), επέδρασε ευεργετικά πάνω στην ομάδα του Μεσολογγίου (4-9).

Ο Χατζηνικόλας (12π., 6ρ. 3ασ. & 5κλ.) έπαιξε σαν να έχει... χιλιόμετρα στην Α1 Κατηγορία. Ο Σαχπατζίδης (13π., 2κλ. με 5/7 διπ. σε 13') ήταν καθοριστικός όσο πάτησε παρκέ (με ένεση και για πρώτη φορά στο 2021), ενώ η επανεμφάνιση του Ντεβόντε Γκριν (10π. σε 23') μετά από 2 μήνες, έδωσε στους γηπεδούχους περισσότερες λύσεις για να διατηρήσουν το διψήφιο προβάδισμα που εξασφάλισαν από τα μέσα του 1ου μέρους και να πανηγυρίσουν (87-77) για πρώτη φορά μετά από 9 σερί ήττες και περισσότερο από 2,5 μήνες.

Το σερί 20-2 που έτρεξαν οι «νεοφώτιστοι» (Πουαριέ 17π., 7ρ. & 4ασ. με 8/11 σουτ) από τα μέσα της 1ης μέχρι τις αρχές της 2ης περιόδου, ήταν μία πειστική απόδειξη ότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη. Η προσθήκη του γιου του Αντόνιο Ντέιβις (συμπαίκτης με τον Καλαμπάκο τη διετία 1990-92 στον Παναθηναϊκό), θα προσδώσει μεγαλύτερο βάθος μέσα στην ρακέτα, αρχής γενομένης από το ντέρμπι του Σαββάτου (06/02, 17.00) με τον Ιωνικό στη Νίκαια.

Αυτή ήταν η 2η ήττα του Κολοσσού (5-8) από το Μεσολόγγι στην εφετινή σεζόν, με την ομάδα του Ηλία Καντζούρη να «πληρώνει» τις 20 χαμένες μπάλες και την έλλειψη ενός μεγάλου κορμιού με διάθεση στην άμυνα για να αντιμετωπίσει ομάδες που ακουμπάνε πολύ την μπάλα μέσα στο «ζωγραφιστό».

Μπορεί ο Καντέρ (16π. & 6ρ. με 6/10 σουτ) να αποτελεί σταθερή αξία στην επίθεση, στην άμυνα όμως παρουσιάζεται αρκετά μαλθακός και αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι ψηλοί των γηπεδούχων σκόραραν συνολικά 43 πόντους, αλλά και που ο πρώτος ριμπάουντερ της ομάδας του «νησιού των ιπποτών», ήταν ο ύψους 1,87 Ντόμινικ Αρτίς (15π., 10ρ., 4ασ. & 3κλ.).

Υγ.: Αν χαίρομαι διπλά για τον Γιάννη Αθηναίου, είναι γιατί πάντα στην καριέρα του ήταν ένας μαχητής που ποτέ δεν το έβαζε κάτω. Υπήρξε πολύ άτυχος σε όλη την πορεία της διαδρομής του, χρειάστηκε να υπερπηδήσει πολλά εμπόδια, όμως, η πάστα από την οποία είναι φτιαγμένο αυτό το παλικάρι, είναι πολύ πιο σημαντική από την σπουδαία αξία του και τα πολλά μεγάλα καλάθια που έχει βάλει έως τώρα. Τέτοιους αθλητικούς χαρακτήρες χρειάζεται να βλέπουν τα νέα παιδιά για να μάθουν να σηκώνονται σε όλες τις πτώσεις της ζωής και του αθλητισμού.