Ο Άρης «αναστήθηκε» μήνα Μάρτιο

• Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΛΙΩΝΗ
• Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΝΟΙΞΗ

Ο Μάρτης έχει εξελιχθεί σε μήνα των… αναστεναγμών για τον Άρη καθώς την τελευταία τετραετία, αυτή την εποχή παίζει το τελευταίο χαρτί της επιβίωσης. Είναι η κακή συνήθεια που έχει αποκτήσει, η συνέπεια των διοικητικών παλινωδιών, της οικονομικής ανέχειας, του περιορισμένου αριθμού κινήσεων λόγω τιμωριών αλλά και στων άστοχων αγωνιστικών επιλογών. Σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν, ο Μάρτης του 2021 εξελίσσεται ευεργετικά για τους «κίτρινους». Μαθηματικά δεν εξασφάλισαν την επιβίωσή τους, ουσιαστικά όμως είναι μια ανάσα από το να το πετύχουν καθώς μετά τη χθεσινή (10/3) επιβλητική νίκη τους επί του Ηρακλή έβαλαν και τρίτη ομάδα από κάτω τους (σε ότι αφορά τις ισοβαθμίες) έπειτα από τους Μεσολόγγι, Λάρισα.

Είναι προφανές ότι λειτούργησε το ένστικτο της επιβίωσης, σ’ αυτό το συμπέρασμα οδηγεί τουλάχιστον η αμυντική αποτελεσματικότητα των τελευταίων δύο αγώνων. Η Λάρισα περιορίστηκε στους 52 πόντους το περασμένο Σάββατο, ο Ηρακλής έβαλε δύο περισσότερους και η ομάδα του Σάββα Καμπερίδη δικαίως καυχιέται ότι υποχρέωσε δύο επιθετικές ομάδες να λειτουργήσουν σαν χαλασμένες μηχανές, έχοντας 53 πόντους παθητικό. Ο Άρης κατάφερε να κρύψει το έλλειμμα ενέργειας που παρουσιάζει ως σύνολο και λόγω χαρακτηριστικών των παικτών που διαθέτει, αυτό αναδείχθηκε τουλάχιστον στον αγώνα με τον Ηρακλή. Η καταστροφή της δημιουργίας των «κοντών» αλλά και της γραμμής επικοινωνίας με τον Βασίλη Καββαδά φαινόταν εύκολη στη θεωρία, στην πράξη όμως δεν ήταν τόσο απλή. Ειδικά όταν ένας από τους καθ’ ύλην υπεύθυνους γι’ αυτή την αποστολή ήταν ένας κύριος με πολύ βαριά πόδια και αντίστοιχη σωματοδομή, ο Βλάντιμιρ Ντραγκίτσεβιτς. Χρησιμοποιώντας την εξυπνάδα και την εμπειρία του, ανταποκρίθηκε σ’ αυτό που του είχε ανατεθεί. Επιθετικά, ήταν η πρώτη φορά που με εξαίρεση το δεύτερο δεκάλεπτο (είχε 2/9 μακρινά σουτ στην άμυνα ζώνης του αντιπάλου) πορεύτηκε με ποσοστό άνω του 60% καθώς στα υπόλοιπα τρία δεκάλεπτα είχε 7/11 τρίποντα!

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΛΙΩΝΗ

Η αγωνιστική εικόνα του Δημήτρη Φλιώνη ήταν ένα από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Άρης στο προηγούμενο διάστημα γιατί ο φετινός ρόλος του είναι αναβαθμισμένος σε σχέση με το παρελθόν. Στην περίπτωση της περιφερειακής γραμμής του Άρη ενδεχομένως να ίσχυσε το ρητό για τα… πολλά κοκόρια που όταν λαλούν αργεί να ξημερώσει. Ήταν υπερπλήρης, για μεγάλο διάστημα ο Σάββας Καμπερίδης προσπαθούσε να βρει τρόπο να βάλει στο παιχνίδι τον Τζαμάλ Σούλερ, αλλά αποτέλεσμα δεν ερχόταν. Κι έτσι, από αυτή τη συνεργασία καμία από τις δύο πλευρές δεν βγήκε ωφελημένη, οπότε το διαζύγιο ήταν αναπόφευκτο.

Για να επιστρέψουμε στον Φλιώνη, σε βάθος δέκα αγώνων και πριν από αυτούς με Λάρισα και Ηρακλή είχε συνολικά 15 πόντους με 5/35 σουτ, δεν ήταν σταθερός στη δημιουργία και γενικώς έδειχνε σε κακή κατάσταση. Η προσφορά του στις δύο τελευταίες νίκες είναι μεγαλύτερη από αυτό που δείχνει η στατιστική. Δηλαδή τους 16 πόντους με 6/10 σουτ και των επτά ασίστ. Κι έτσι βρήκε συμπαραστάτη ο Μάριο Τσάλμερς ο οποίος εδώ και πολλές εβδομάδες τραβούσε μόνος του το κουπί.

Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΝΟΙΞΗ

Ο Άρης χρειάζεται μία ακόμη νίκη για να νιώσει απόλυτα ασφαλής για την επιβίωσή του, αυτή θα ψάξει στους αγώνες που απομένουν αν και ο Σάββας Καμπερίδης έβαλε ψηλότερα τον πήχη – μετά τον αγώνα με τον Ηρακλή – υποστηρίζοντας ότι η ομάδα του έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει θέση που οδηγεί στα Playoffs. Τα δύσκολα για τους «κίτρινους» θα έρθουν όταν τελειώσει η χρονιά γιατί εκεί θα χρειαστεί να βρουν κάτι χειροπιαστό ούτως ώστε να μην αντιμετωπίσουν πρόβλημα στην αδειοδότησής τους στο επόμενο Πρωτάθλημα έπειτα από την απόφαση εφαρμογής πιο αυστηρών κανόνων. Η ΚΑΕ θα χρειαστεί χρηματοδότηση για να τακτοποιήσει οφειλές που τρέχουν, θα χρειαστεί χρήματα για να τηρήσει (έστω εκπρόθεσμα) τη συμφωνία της με τη FIBA ούτως ώστε να μην βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων στο κατακαλόκαιρο. Και από τη στιγμή που τα έσοδά της είναι δεσμευμένα από πιστωτές που έχουν στα χέρια τους τελεσίδικες αποφάσεις, είναι ευνόητο ότι έχει την ανάγκη σταθερών χρηματοδοτών.