Το «θαύμα» του Λαυρίου έχει άρωμα από... Euroleague!

• Η ΑΕΚ είναι καλύτερη απ' όσο δείχνει, απλά στήθηκε λάθος!
• Η αντίδραση του Προμηθέα μετά το 2ο κύμα κορονοϊού, είναι για σεμινάριο!
• Ο ΠΑΟΚ αλλάζει και «κλειδώνει» την 5η θέση!
• Ο εφετινός Κολοσσός δεν ήταν ομάδα για το group παραμονής!
• "Die another day..."
• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

«Mία του κλέφτη, δύο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μέρα», λέει η λαϊκή παροιμία, θέλοντας να καταδείξει ότι η αποτελεσματικότητα της «κλοπής» δεν μπορεί να έχει μεγάλη διάρκεια, γιατί κάποια στιγμή έρχεται η ώρα της αλήθειας, υπό την έννοια ότι δεν γίνεται να είναι κάθε μέρα του... Άη Γιαννιού!

Αν το παραπάνω ρητό δεν ταιριάζει με τίποτε σε μία περίπτωση, είναι σ' αυτή που αφορά στην ομάδα μπάσκετ του Λαυρίου (15-4) γενικότερα και ειδικότερα στις αναμετρήσεις της με την ΑΕΚ (14-5), της οποίας έχει πάρει τον απόλυτο «αέρα» στην εφετινή σεζόν (3/3 σε πρωτάθλημα και Κύπελλο) και την έχει κερδίσει με όλους τους πιθανούς κι απίθανους τρόπους.

Με λίγα λόγια, είναι πλέον κοινώς παραδεκτό ότι το Λαύριο δεν «κλέβει», αλλά εσχάτως και δεν αστειεύεται! Το αποδεικνύει με θαυμαστή συνέπεια από τότε που η ομάδα συνήλθε από το κύμα κορονοϊού που την χτύπησε το περασμένο φθινόπωρο και από τον Δεκέμβριο κι εντεύθεν, μετράει 16 νίκες σε συνολικά 17 αγώνες στις εγχώριες διοργανώσεις και είναι μακράν η πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα φέτος στο μπάσκετ.

Ώρες-ώρες σκέφτομαι τι θα είχε συμβεί αν αυτή η φουρνιά των παικτών δεν είχε χτυπηθεί τόσο έντονα και μαζικά από την πανδημία, γεγονός που της στοίχισε την ήττα στις τρεις πρώτες αγωνιστικές της Basket League.

Το ότι πλέον αρκετοί μπασκετικοί προγραμματίζουν τον χρόνο τους για να μην χάσουν τα ματς των πρωτοπόρων στην βαθμολογία στην μικρή οθόνη, λέει πολλά για το πόσο όμορφο και αποτελεσματικό μπάσκετ παίζουν, αλλά και για το πόσο ανάγκη έχει το άθλημα από πανέμορφες ιστορίες σαν αυτή της ομάδας που κατοικοεδρεύει στο νοτιότερο σημείο της Αττικής.

Το σαββατιάτικο ματς με την «Ένωση», θεωρούνταν εξ' αρχής από τα κοινώς λεγόμενα "must see" για πολλούς λόγους! Κατ' αρχήν, επειδή η ομάδα του Χρήστου Σερέλη, που κοστίζει όσο ο Κιθ Λάνγκφορντ, είχε νικήσει ήδη δύο φορές την «βασίλισσα» και φυσικά επειδή στον «κιτρινόμαυρο» οργανισμό υπήρχε έντονα το στοιχείο του αθλητικού εγωισμού για τη ρεβάνς.

Κατά δεύτερον, επειδή ο αποκλεισμός στα προημιτελικά του Κυπέλλου είχε «πονέσει» διπλά, καθώς εκτός της απώλειας ενός στόχου, κατά την προσωπική μου άποψη η διαιτησία του εν λόγω αγώνα ήταν κάκιστη και είχε αδικήσει την ΑΕΚ.

Κατά τρίτον, γιατί η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου προερχόταν από τον άδοξο αποκλεισμό στο BCL και ήθελε να επιστρέψει στις επιτυχίες και κατά τέταρτον, γιατί με ενδεχόμενη τρίτη ήττα από τους φιλοξενούμενους, τότε η Κυπελλούχος Ελλάδας θα κινδύνευε σοβαρά να τερματίσει στην 4η θέση της κανονικής περιόδου.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, λοιπόν, το Λαύριο ανέτρεψε - για μία ακόμη φορά - τα προγνωστικά αλλά και την λογική πρόγνωση. Και αυτό χωρίς να καταφέρει να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο, στοιχείο που αποτελεί «βούτυρο στο ψωμί του» και χωρίς να πιάσει την γνωστή εκρηκτική του απόδοση στα πρώτα 26 λεπτά του παιχνιδιού. Διάστημα, δηλαδή στο οποίο οι γηπεδούχοι είχαν πάει το ματς στον δικό τους ρυθμό και ήταν σταθερά μπροστά στο σκορ με 5-9 πόντους διαφορά!

Αν οι φιλοξενούμενοι κρατήθηκαν σε κοντινή απόσταση, αυτό συνέβη λόγω της υπεροχής του σε αρκετές καταστάσεις ένας εναντίον ενός, αλλά και χάρη στην περιφερειακή τους ευστοχία (46,6% στα τρίποντα με 14/30). Όλα αυτά, όμως, μέχρι τα τέλη της 3ης περιόδου, οπότε και άρχισε η αντεπίθεση που τους έφερε από το -7 (55-48 στο 25'52") στο +10 (64-74 στο 32'45").

Κι εκεί που λες ότι το ματς έχει τελειώσει έρχεται ένα σερί 16-3 της ΑΕΚ αλλά και επτά συνεχόμενες άστοχες και κακώς εκτελεσμένες επιθέσεις του Λαυρίου, για να φέρει τούμπα την αναμέτρηση και να απομακρύνει από τον ορίζοντας το σενάριο του «διπλού»!

Κι εδώ ακριβώς φτάνουμε στο σημείο που ίσως αξίζει να σταθούμε περισσότερο και να δώσουμε βάση, γιατί εκεί εκτιμώ ότι βρίσκεται η διαφορά που έχει κάνει ο Χρήστος Σερέλης και η σπάνια (για μικρομεσαίο σύλλογο, που πάντα στήνεται στην αφετηρία με στόχο την παραμονή) ταυτότητα και φιλοσοφία που έχει μεταλαμπαδεύσει στην ομάδα.

Πότε στα χρονικά έχουμε δει ομάδα να χάνει στο 4ο δεκάλεπτο διαφορά 10 πόντων εκτός έδρας στο ΟΑΚΑ ή στο ΣΕΦ (απέναντι σε ΠΑΟ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό) κι εκεί που έχει αρχίσει η κατηφόρα, να ισορροπεί το ματς, να το στέλνει στην παράταση και να το κερδίζει (97-94) στο έξτρα πεντάλεπτο; Σε ό,τι αφορά στην τελευταία δεκαετία, νομίζω ποτέ και αν υπάρχει ένα παιχνίδι το οποίο μοιάζει με το σαββατιάτικο, αυτό είχε και πάλι πρωταγωνιστή το Λαύριο!

Πριν από τρία και κάτι χρόνια στο "Νίκος Γκάλης" (22/01/2018), όταν οι Λαυριώτες έχασαν στην 2η παράταση από τον Παναθηναϊκό με 120-118 σε ένα ματς διαφήμιση του μπάσκετ.

Το Λαύριο, λοιπόν, έχει βαλθεί να μας τρελάνει όλους. Έφτασε τις 15 νίκες στην κανονική περίοδο, κάνοντας ρεκόρ στην ιστορία του! Φλερτάρει με την 2η θέση στην τελική κατάταξη και κερδίζει συνεχώς φίλους και θαυμαστές, ενώ βρίσκεται στα ημιτελικά του Κυπέλλου και έχει δικαίωμα να ελπίζει στο όνειρο ενός τελικού.

Στο gazzetta.gr, έχετε διαβάσει από το πόσο υποπολλαπλάσιο είναι το budget (σε σχέση με τις υπόλοιπες πρωταγωνίστριες ομάδες) έως και το πως ο Σερέλης έχει στήσει «εργοστάσιο» παραγωγής παικτών για την Euroleague. Κοινώς έχουν γραφτεί σχεδόν τα πάντα για το θαύμα της ομάδας του 52χρονου γέννημα-θρέμμα Λαυριώτη τεχνικού.

Αυτό που δεν είχατε διαβάσει μέχρι τώρα, έχει να κάνει με τον συνδυασμό τύχης και ικανότητας του οργανισμού να διαλέγει παίκτες και να φτιάχνει την ομάδα, με βάση την δίψα και την επιθυμία για διάκριση παιδιών που έρχονται στην Ελλάδα για ένα κομμάτι ψωμί, μαζί με το παρεϊστικο κλίμα.

Γιατί αν το Λαύριο έχει καταφέρει κάτι πολύ σπουδαίο, αυτό το οφείλει στον Βασίλη Μουράτο, τον χαρακτήρα που έχτισε στην «ερυθρόλευκη» προϋπηρεσία του και τις αρχές που έχει «μεταφέρει» στα αποδυτήρια της ομάδας.

Το οφείλει στην δίψα του Ντιαλό και του Κάρτερ να μαθαίνουν συνεχώς όλα τα χαρακτηριστικά των αντιπάλων και το κόλλημα που έχουν φάει με το να βλέπουν τα περισσότερα παιχνίδια της Euroleague παρέα με τον προπονητή τους, για να τους κάνει συνεχές σεμινάριο και να απαντάει στις ατελείωτες ερωτήσεις τους.

Το οφείλει στην ήρεμη δύναμη και την ηγετική φυσιογνωμία που έφερε ο Γκλεν Κόζι, ο οποίος αντί να κόψει τα φτερά του Μουράτου, τον απογείωσε!

Το οφείλει στον Ντέβιν Ντέιβις, που αν και αναμενόταν για πρώτο βιολί, δεν πτοήθηκε από το μέτριο ξεκίνημά του και την περιπέτειά που είχε με τον covid-19 και αποτελεί τον παίκτη-κλειδί της ομάδας.

Το οφείλει στον Ανοσίκε, που μπορεί να μην έχει το ταλέντο και την επιθετική ποιότητα του Έβανς, αλλά ενσωματώθηκε άψογα και αρκείται στην χαμαλοδουλειά και αξιοποιεί τις όποιες επιθετικές ευκαιρίες του παρουσιάζονται.

Πρωτίστως, όμως, το οφείλει στον Χρήστο Σερέλη, που έχει κλείσει 15 χρόνια στο πόστο του προπονητή και πλέον έχει τα κλειδιά του συλλόγου, συμμετέχοντας ενεργά σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν το αγωνιστικό τμήμα και όχι μόνο!

Η ΑΕΚ είναι καλύτερη απ' όσο δείχνει, απλά στήθηκε λάθος!

Το ότι η «Ένωση» δεν ήταν το φαβορί στο ματς με το Λαύριο, ήταν μία διαπίστωση που... «φώναζε» από μακριά! Το ότι εδώ και 20 μέρες έχει υποφερτή απόδοση και στην Basket League κερδίζει αποκλειστικά στις λεπτομέρειες (με Άρη εκτός) και με την συνδρομή της τύχης (με ΠΑΟΚ εκτός και με Ηρακλή εντός), δεν είναι θέμα μόνο αγωνιστικής χημείας, αλλά και πολλών και πολύπλοκων θεμάτων που είναι λογικό να «ταλανίζουν» έναν οργανισμό, που φέτος στήθηκε με λάθος νοοτροπία και με αρχικό (εξαιρετικά φιλόδοξο) στόχο και τα πέντε τρόπαια (2 στο BCL, πρωτάθλημα, Κύπελλο και Super Cup).

Πρώτον και σημαντικότερο πρόβλημα το "Όσκαρ" κακοδαιμονίας με τους τραυματισμούς και τα κρούσματα covid-19! Την ώρα που ο πληγωμένος Σλότερ ουσιαστικά αποτελεί παρελθόν για την εφετινή σεζόν, ο Λοτζέσκι επιστρέφει στην Αμερική για δεύτερη γνώμη έχοντας σπάσει κάθε ρεκόρ απουσιών, ενώ οι Γκίκας, Γόντικας παραμένουν ακόμη στα πιτς και ο Ρογκαβόπουλος βρίσκεται εκτός ομάδας, με δική του απόφαση λόγω οφειλών.

Προσωπικά, όμως, δεν πιστεύω το μεγαλύτερο πρόβλημα της εφετινής αλλοπρόσαλλης πορείας των «κιτρινόμαυρων» οφείλεται στους τραυματισμούς, που επαναλαμβάνω τους «γονάτισαν».

Το σημαντικότερο λάθος το οποίο πληρώνει αυτή την στιγμή ο Ηλίας Παπαθεοδώρου οφείλεται στο γεγονός ότι «υποχρεώθηκε» (σίγουρα του αναλογεί κι ένα μέρος ευθύνης, αλλά στην Ελλάδα ξέρουμε όλοι ότι τους στόχους τους θέτουν οι διοικήσεις και όχι οι προπονητές) να φτιάξει μία έμπειρη, μη αθλητική και με υψηλό μέσο όρο ηλικίας ομάδα, για να αυξήσει τις πιθανότητες κατάκτησης του BCL (της περυσινής χρονιάς) του οποίου το Final 8 φιλοξενήθηκε στο ΟΑΚΑ. Και να βάλει η ΚΑΕ περίπου ένα εκατομμύριο Ευρώ στο ταμείο της.

Από την στιγμή που δεν κατάφερε, ήταν πλέον δεδομένο ότι είχε «παντρευτεί» κάποιους παίκτες που στην πορεία θα έβγαζαν προβλήματα, οι οικονομικές δυνατότητες της διοίκησης δεν επέτρεπαν σαρωτικές αλλαγές, ενώ ταυτόχρονα η ομάδα θα είχε έλλειμμα αθλητικότητας απέναντι στις ισχυρότερους αντιπάλους τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Δεν ξέρω αν η ΑΕΚ θα καταφέρει να σταθεί στο ύψος των προσδοκιών της και αν θα φτάσει στον τελικό του πρωταθλήματος. Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος, όμως, είναι ότι ο 45χρονος τεχνικός της είναι καλός προπονητής και δεν θα σταματήσει να προσπαθεί για να αλλάξει την κατάσταση και να κλείσει τη σεζόν με θετική νότα! Και σ' αυτή την προσπάθεια, αυτός που θα τον στηρίξει περισσότερο είναι ο Μάκης Αγγελόπουλος... Τα λάθη, άλλωστε, είναι πάντα μέσα στα πρόγραμμα.

Η αντίδραση του Προμηθέα μετά το 2ο κύμα κορονοϊού, είναι για σεμινάριο!

Όταν μία ομάδα παίζει μόλις έναν αγώνα σε ενάμιση μήνα (από 12/02 έως και 27/03) και στο μεσοδιάστημα, μέσα σε λίγους μήνες, έρχεται αντιμέτωπη με δεύτερο κύμα πανδημίας κι αναγκάζεται να σταματήσει για κάποιες μέρες ακόμη και τις προπονήσεις, είναι απορίας άξιο πως επιστρέφει στην αγωνιστική δράση και μοιάζει σαν να μην έχει επηρεαστεί σχεδόν καθόλου!

Ο λόγος για τον Προμηθέα (11-5), ο οποίος μέσα σε 8 ημέρες πρόσθεσε τρεις νίκες στο σακούλι του και με όπλο την άμυνα (μ.ο. 70,3π.), εξασφάλισε την είσοδο του στην 4άδα και θα παίξει τα ρέστα του στο ματς με την ΑΕΚ για την 3η θέση!

Στην άτυπη ρεβάνς του τελικού στο Super Cup, οι Πατρινοί (Τζεράι Γκραντ 21π., 4ρ. & 2κλ. με 9/14 σουτ) έχτισαν σταδιακά μία διαφορά που στις αρχές της 4ης περιόδου έφτασε στην ανώτατή τιμή της (50-62 στο 32'), αλλά στο τέλος τα χρειάστηκαν και «ευνοήθηκαν» από μία κακή στιγμή των διαιτητών που «τιμώρησαν» με φάουλ το καθαρό κόψιμο του εξαιρετικού Μάρβιν Τζόουνς (17π., 6ρ., 2ασ. & 3κοψ. με 7/9 σουτ) στον Τζεράι Γκραντ, με το σκορ στο 68-70 στα 34,7 δευτερόλεπτα για τη λήξη.

Η ομάδα του Μάκη Γιατρά, που δια στόματος του συνεργάτη του, Κώστα Ντόβα, ανακοίνωσε την συμφωνία της με Αμερικανό guard, Τζέιλεν Άνταμς, είχε σε μεγάλη βραδιά τους αδελφούς Γκραντ, με τον Τζέριαν (20π., 6ρ. & 9ασ. με 8/10 σουτ) να είναι ξεκάθαρα παίκτης επιπέδου Euroleague και να κάνει αδιαμφισβήτητα την διαφορά στο τελικό 70-73!

To Περιστέρι (10-10) παρουσίασε για μία ακόμη φορά επιθετικό πρόβλημα και για 3ο σερί παιχνίδι στην έδρα του, απέτυχε να ξεπεράσει τους 70 πόντους. Αν και αυτή τη φορά, είχε καλύτερη δημιουργία (19ασ.) και δεν υπέπεσε σε πολλά λάθη (11), οι παίκτες δεν είχαν καθαρό μυαλό και ειδικότερα απέναντι σε οργανωμένη άμυνα, επιδόθηκαν σε ανορθόδοξες επιλογές και σε αψυχολόγητα μακρινά σουτ (20% στα τρίποντα με 5/25)!

Οι παίκτες του Σωτήρη Μανωλόπουλου (Σαλούστρος 12π., 7ρ. & 3ασ., Τσαϊρέλης 12π., 5ρ. & 4ασ.) έβγαλαν ενέργεια από την επιθετική τους άμυνα και προσπάθησαν να τρέξουν στον αιφνιδιασμό, ωστόσο η κακή βραδιά των ξένων της ομάδας (πλην του Τζόουνς, οι υπόλοιποι είχαν 25π. με 9/33 σουτ), σε συνδυασμό με την απουσία του Γούνταρντ, τους στέρησε την ευκαιρία για μία νίκη που τόσο πολύ χρειάζονταν.

Ο ΠΑΟΚ αλλάζει και «κλειδώνει» την 5η θέση!

Στο κλειστό του Πλάτωνα έγινε ένα ακόμη συναρπαστικό παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ (11-8) να πετυχαίνει την 3η σερί εκτός έδρας νίκη του (84-83) και την 5η στα τελευταία 6 ματς, χάρη στο τρίποντο του Μάλκολμ Γκρίφιν (18π., 6ρ., 5ασ. 6κλ & 6λ. με 4/8 τριπ.), λίγο πριν την εκπνοή. Το ματς στη Νίκαια, αποτέλεσε την επιτομή της μαχητικότητας για τον «δικέφαλο του Βορρά», που εδώ και καιρό έχει γυρίσει τον διακόπτη έχει αφήσει για τα καλά πίσω του την περυσινή αποφράδα σεζόν και από παιχνίδι σε παιχνίδι χτίζει μία διαφορετική μπασκετική κουλτούρα και αποτελεί ένα σαφώς υπολογίσιμο μέγεθος.

Σημαντικό ρόλο σε όλη αυτή την αλλαγή έχει παίξει η σταδιακή ρύθμιση των χρεών και στο πρόσωπο του Άρη Λυκογιάννη, η εύρεση ενός προπονητή που αξιοποίησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το υλικό της ομάδας και με 1-2 προσθήκες (Κονατέ και Κάρτερ), έφτασε στο σημείο να του δώσει υπεραξία και να επιβραβευτεί με την ανανέωση του συμβολαίου του.

Κόντρα στον Ιωνικό (7-13) και μετά το αρχικά καλό ξεκίνημα (17-24 στο 8'10"), οι Θεσσαλονικείς (Κάρτερ 18π. με 4/5 τριπ., Λοβ 18π., 5ρ. & 4κλ.) ανέτρεψαν δύο φορές διαφορές 9 (50-41 στο 22') και 8 πόντων (63-55 στο 28') στο 2ο μέρος, παίρνοντας τεράστια ενέργεια από τα συνολικά 15 κλεψίματα που έκαναν (1οι με μ.ο. 8,0), επίδοση που αποτελεί ρεκόρ 2ετίας στην Basket League!

Οι γηπεδούχοι (Χάλογουελ 16π., 10ρ., 3ασ. & 2κοψ.) δεν εκμεταλλεύτηκαν την υπεροχή στα ριμπάουντ (+10) και τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας σε βολές (90,5%) και τρίποντα (47,1%) και ηττήθηκαν για 4η φορά στα 5 τελευταία παιχνίδια.

Μελανό σημείο για την ομάδα του Βαγγέλη Αγγέλου ήταν τα λάθη (23), ενώ εξαιρετικές εντυπώσεις άφησε για μία ακόμη η εμφάνιση του Νίκου Χουγκάζ (14π., 7ρ. & 2κοψ. με 5/8 σουτ). Όχι τόσο για τα νούμερα που έκανε και τα ποσοστά που είχε, όσο κυρίως για τη νοοτροπία του και το ώριμο και μεστό τρόπο παιχνιδιού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το ρεκόρ καριέρας στο ματς με την Λάρισα (23π. & 6ρ. με 7/7 τριπ.), στα δύο επόμενα ματς, ο 20χρονος ψηλός έχει πάρει συνολικά μόλις ένα τρίποντο (0/1) γιατί πολύ απλά αυτό του έδωσε η άμυνα! Δεν το συναντάς συχνά αυτό σε ταλαντούχα παιδιά τόσο νεαρής ηλικίας...

Ο εφετινός Κολοσσός δεν ήταν ομάδα για το group παραμονής!

Στο κλειστό της Καλλιθέας, ο Κολοσσός (7-12) απέδειξε για πολλοστή φορά ότι αδίκησε την ποιότητα που έχει το εφετινό του ρόστερ και την πολυτέλεια να διαθέτει οκτώ παίκτες που μπορούν ανά πάσα στιγμή να πρωταγωνιστήσουν.

Αυτές οι ομάδες δεν επιτρέπεται να εξασφαλίζουν την παραμονή τους δύο αγωνιστικές πριν από το τέλος! Έστω κι αν έχουν και έναν αγώνα λιγότερο... Αντιθέτως, με σύγχρονο γήπεδο, υγιή διοίκηση που δεν φείδεται εξόδων, έμπειρο προπονητικό επιτελείο, τους δύο πρώτους σκόρερς (Καντέρ με μ.ο. 16,1π. και Αρτίς με μ.ο. 14,9π.), τον πρώτο στις ασίστ (Ξανθόπουλος με μ.ο. 5,6) και τον 4ο ριμπάουντερ (Καντέρ με μ.ο. 6,6)του πρωταθλήματος, οι Ροδίτες θα έπρεπε να κοιτούν ολοένα και ψηλότερα, χωρίς η ευρωπαϊκή συμμετοχή να αποτελεί απαγορευμένο καρπό.

Σε μία τόσο δύσκολη και πολύπλοκη σεζόν, όμως, η ομάδα του Ηλία Καντζούρη χρειάστηκε την 2η εφετινή νίκη (83-72) επί του Άρη (6-14) για να απομακρυνθεί από από την επικίνδυνη ζώνη και έχει τρία ακόμη παιχνίδια (με Προμηθέα και ΑΕΚ εντός και με Ιωνικό εκτός) για να παίξει τα ρέστα της για την είσοδο στα playoffs.

Με 26 ασίστ (2οι με μ.ο. 18,1) και σχεδόν 69% στα δίποντα (3οι με 53,2%), οι νησιώτες (Ζάρας 20π. & 5ασ. με 3/6 τριπ.) έπαιξαν απλά όσο χρειαζόταν για να κάμψουν την αντίσταση του «πάλαι ποτέ αυτοκράτορα», σε ένα απόγευμα που παίκτες-κλειδιά όπως ο Ξανθόπουλος (1π., 9ασ. & 3κλ. με 0/4 τριπ.) και ο Καντέρ (15π. & 10ρ. με 0/4 τριπ.) δεν είχαν την συνηθισμένη επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας τους.

Οι «κιτρινόμαυροι» (Τσάλμερς 17π., 5ρ., 3ασ. & 3κλ.) πιστοποίησαν ότι βρίσκονται σε μακρά περίοδος «επιθετικής νάρκης», μένοντας για 4ο σερί παιχνίδι κάτω από τους 73 πόντους (μ.ο. 70,0π.). Σε παιχνίδι «ζωής ή θανάτου» στο οποίο κυριαρχούν στα ριμπάουντ, δεν νοείται να υποπίπτουν σε 18 λάθη και να έχουν ως δεύτερο καλύτερο παίκτη τους τον 35χρονο Βόσνιο Μίλαν Μιλόσεβιτς (17π. & 11ρ.), που ήταν συγκινητικός κατέγραψε το 2ο εφετινό του double double.

Δεν ξέρω γιατί «αγνοείται» ο Γιάννης Κουζέλογλου (εκ των ευχάριστων εφετινών εκπλήξεων) στις τελευταίες 4 αγωνιστικές (μ.ο. 6,2π. & 3,5ρ. με 34,8% στα σουτ), αλλά και τι συνέβη με τους κομβικούς για την απόδοση της ομάδας, ΝτεΚόζι και Λιτλ, οι οποίοι μαζί είχαν 3 πόντους με 1/6 σουτ...

Αυτό που ξέρω είναι ότι η εικόνα της Ρόδου θα πρέπει να προβληματίσει τον Σάββα Καμπερίδη αγωνιστικά αλλά και από πλευράς πειθαρχίας (ο ΝτεΚόζι αποβλήθηκε και άραξε μόνος του στην φυσούνα, ενώ στο τέλος, ο Λιτλ λίγο έλλειψε να κουτουλήσει έναν εκ των διαιτητών). Με εμφανίσεις σαν κι αυτές, το "must win" παιχνίδι με τον Ιωνικό, δεν θα είναι καθόλου απλή υπόθεση.

"Die another day..."

H ατάκα του Ντίνου Καλαμπάκου στη συνέντευξη Τύπου ήταν για πολλοστή άκρως δημοσιογραφική και πέραν του ότι παρέπεμψε στην ομώνυμη ταινία, περιέγραψε με ακρίβεια το κλίμα στο στρατόπεδο του Μεσολογγίου (5-15). Κόντρα στην Λάρισα (5-15), οι νεοφώτιστοι έπαιζαν τα ρέστα τους και σε περίπτωση ήττας θα αποχαιρετούσαν πρόωρα την Α1 Κατηγορία!

Στην μάχη μεταξύ των ομάδων με τα περισσότερα λάθη στο πρωτάθλημα, ο Χαρίλαος Τρικούπης (11ος με μ.ο. 14,4) ήταν αυτός που τα περιόρισε σε μονοψήφιο αριθμό (8) και αυτός που προηγήθηκε με διψήφια διαφορά πόντων στην 4η περίοδο (72-61 στο 34') αλλά και αυτός που λίγο έλλειψε να παραδώσει και την ψυχή του, χάρη στο σερί 4-16 που δέχθηκε στο τελευταίο 6λεπτο.

Εκεί, λοιπόν, που το momentum του ματς ήταν με τους φιλοξενούμενους, ήρθε η βόμβα τριών πόντων του Χατζηνικόλα (11π., 5ρ. & 3ασ. με 3/5 σουτ σε 24') για να δώσει το «φιλί της ζωής» στους Μεσολογγίτες (Γκότσερ 24π., 6ρ. & 3ασ. με 3/6 τριπ.) και μαζί με τον Σαχπατζίδη (8π., 11ρ., 2κλ. & 3κοψ.) να αποδείξουν στον προπονητή τους, ότι τα παιδιά που κάποτε εμπιστεύθηκε και γι' αυτόν θα παίξουν και θα τον βγάλουν «ασπροπρόσωπο». Η 5η νίκη (79-77) των περυσινών πρωταθλητών της Α2 Κατηγορίας, πάντως, δεν θα ερχόταν ποτέ αν ο Κέβιν Λάνγκφορντ δεν κατέγραφε ρεκόρ καριέρας στα ελληνικά γήπεδα με 18 πόντους!

Πλέον, οι νεοφώτιστοι έχουν κάθε λόγο να ελπίζουν και στα δύο εναπομείναντα ματς, χρειάζονται μία νίκη παραπάνω από τους Θεσσαλούς (έχουν πλεονέκτημα στην ισοβαθμία) ή τριπλή ισοβαθμία με τον Γυμναστικό και τον Άρη (για να πέσει η Λάρισα λόγω των δύο ηττών από τους «κιτρινόμαυρους»).

Η ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου παρατάχθηκε με σοβαρά προβλήματα (πλην του τραυματία Σμιθ, δεν έπαιξε ούτε ο Κεν Μπράουν που τσακώθηκε μεσοβδόμαδα με τον προπονητή) και έχασε μεγάλη ευκαιρία να «σφραγίσει» την παραμονή της, έχοντας γυρίσει «τούμπα» το ματς στο Αγρίνιο.

Παρά το ξεπέταγμα του Κώστα Παπαδάκη (17π., 4ρ. & 2ασ. με 3/5 τριπ.), χωρίς τους δύο Αμερικανούς guards που σήκωναν μεγάλο βάρος στο σκοράρισμα, η επιθετική ικανότητα των φιλοξενουμένων αποδυναμώνεται αρκετά και όλα δείχνουν ότι η αποφυγή του υποβιβασμού δυσκολεύει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λάνγκφορντ: «Αναγνωρίζω στα παιδιά του Λαυρίου την ίδια πείνα μ' εμένα όταν ξεκινούσα» (vid)

Λαύριο: Έφτασε τις 15 νίκες και έκανε ρεκόρ στην ιστορία του!

Άρης: Η χαμένη ελπίδα και η πτώση των τριών

Basket League: Το Λαύριο φαβορί για την 2η θέση, «θαύμα» χρειάζονται ΑΕΚ και Προμηθέας

Basket League: Όλα τα σενάρια υποβιβασμού

Παπαθεοδώρου: Τι είπε για Ρογκαβόπουλο