Λυκογιάννης: «Δώσαμε απαντήσεις σε όσους λένε ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε κλειστά ματς»

Ο ΠΑΟΚ επικράτησε με το μεγάλο τρίποντο του Ράιλι της Ρίτας 81-78 και έστειλε τη σειρά για τρίτο παιχνίδι στη Λιθουανία. Ο Άρης Λυκογιάννης στάθηκε στην προσπάθεια των παικτών του αλλά και στον τρόπο αντιμετώπισης του Φόστερ που έκανε για άλλο ένα παιχνίδι... ζημιά με το σκοράρισμά του.

Οι δηλώσεις του Λυκογιάννη

«Θέλω να αφιερώσω τη νίκη στη γυναίκα μου που έχει τα γενέθλιά της. Πετύχαμε μια μεγάλη νίκη απέναντι σε μια πολύ καλά οργανωμένη και καλή ομάδα. Έχει πάντα ένα δεύτερο πλάνο. Μας έδωσε την ευκαιρία να πάρουμε 12 πόντους διαφορά. Χάσαμε το μυαλό μας στο δεύτερο ημίχρονο και επηρέασε την άμυνά μας, η οποία όμως εξελίχθηκε στην πορεία του αγώνα.

Δώσαμε απαντήσεις όμως σε όσους λένε ότι όταν το ματς κρίνεται στο τέλος δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Πρέπει να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Θα είναι δύσκολο παιχνίδι ξανά στη Λιθουανία, με δύσκολη ατμόσφαιρα, μας περιμένει πάλι ένα μεγάλο ταξίδι. Αξίζουν και οι δύο ομάδες να βρεθούν στους 16 αλλά θα δώσουμε τα πάντα για να προκριθούμε. Μοναδικός μας στόχος, όταν δημιουργήθηκε αυτή η ομάδα ήταν να είμαστε δυναμικοί και να περάσουμε στους 8 του Κυπέλλου. Τίποτα άλλο. Το ζήτημα της ενέργειας είναι πολύ σημαντικό ενόψει της συνέχειας με ακόμα ένα μεγάλο ταξίδι στο Βίλνιους».

Για το παιχνίδι: «Όσο οι τρεις μας γκαρντ (Χαντς, Ράιλι, Φράνκε) βελτιώνουν το παιχνίδι τους και όσο φτιάχνουν τις καταστάσεις για τους διπλανούς τους, τόσο πιο πιθανό είναι να πάρουν περισσότερες ευκαιρίες επιθετικά και οι υπόλοιποι και έτσι μπορούμε να γίνουμε πιο επικίνδυνοι».

Για τον Φόστερ: «Δεν πήγε κατι λάθος. Είναι παίκτης επιπέδου. Ξεκίνησε πολύ καλά το παιχνίδι και στην τρίτη περίοδο εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως είχαμε έναν εκνευρισμό. Στο τέλος άλλαξε το παιχνίδι με την άμυνα του Καμπερίδη πάνω του και τις βοήθειες πάνω του. Ήταν πολύ σημαντικό και κομβικό αυτό για να γυρίσει το παιχνίδι».

Για τον Σλαφτσάκη: «Ο χρόνος του περιορίστηκε γιατί χτύπησε. Παρασύρθηκε στη συνέχεια και αυτός από το τρίτο κακό μας δεκάλεπτο».