ΑΕΚ: Η καλή, η κακή και η... άσχημη σε ένα ματς (vid)

Η ΑΕΚ έχει συμπληρώσει τρεις συνεχόμενες ήττες, μετά το θρίαμβο απέναντι στον Παναθηναϊκό. Μικρό το κακό, ως προς το σύνολο των ηττών. Θα συμβεί μέσα σε μία σεζόν.

Θα συμβεί όταν η ΑΕΚ εξακολουθεί να έχει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα. Στο ίδιο ματς. Πάρτε για παράδειγμα αυτό στην Ιερουσαλήμ. Η εικόνα του πρώτου δεκαλέπτου θύμισε την αρχή της περσινής σεζόν. Δίχως αρχή, δίχως τέλος.

Εκείνο το 28-6 τα λέει όλα. Τόσο απλά. Ο κόουτς Καντζούρης επικαλέστηκε την κόπωση. Και έχει δίκιο: Η ΑΕΚ αντιμετώπισε τον Προμηθέα την Πέμπτη, τον ΠΑΟΚ το Σάββατο, τη Χαποέλ την Τρίτη. Με μία βαλίτσα στο χέρι. Πιθανότατα χωρίς κανονικές προπονήσεις. Όπως θα ήθελε ο Καντζούρης.

Και εκεί που το ματς μοιάζει χαμένο και η ΑΕΚ... αναίσθητη και έτοιμη να παραδώσει πνεύμα, έρχεται η παραλίγο ανατροπή.

Και τελικά μένω με την ίδια απορία που είχα μερικές εβδομάδες μετά την έναρξη της σεζόν: Ποια είναι η κανονική ΑΕΚ; Αυτή που διαλύεται; Αυτή που κάνει κάτι επικό; Ή αυτή που πρέπει να κάνει την υπέρβαση, αλλά κάτι γίνεται λάθος και χάνει την ευκαιρία;

Μπορεί να είναι και όλα τα παραπάνω. Σίγουρα η ΑΕΚ δεν μπορεί να είναι η ομάδα που διαλύεται. Κάθε σύνολο δικαιούται μία κακή, μία χείριστη βραδιά. Και μία ταπεινωτική ήττα.

Η ΑΕΚ, ωστόσο, φροντίζει να κάνει όλα τα παραπάνω σε ένα ματς. Θαρρείς πως θέλει κίνητρο για να ξεκινήσει. Αλλά δεν μπορεί κάθε βράδυ να γυρίζει ματς από το -20.

Πλέον, οι δύσκολες τελευταίες εβδομάδες απέκτησαν και έναν παραπάνω δείκτη δυσκολίας. Υπάρχει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, που η ΑΕΚ οφείλει να κυνηγήσει για να κάνει μία ακόμη μεγάλη νίκη και να τερματίσει όσο πιο ψηλά μπορεί στην τελική βαθμολογία της Basket League.

Και μετά από τρεις ημέρες υπάρχει ο... τελικό με τη Χάπολ. Ή κερδίζει και πάει τη σειρά σε Game 3 ή βλέπει την παρουσία της στο BCL, παρά τις υπερβάσεις που έχει κάνει αποδεδειγμένα φέτος, να λήγει στο παρά... πέντε από το Final 4.

Όμως το ερώτημα παραμένει: Ποια ΑΕΚ θα εμφανιστεί σε αυτά τα απαιτητικά ματς;

Υ.Γ1.: Για τον Οριόλα είναι δύσκολη η προσαρμογή απέναντι στους διαφορετικούς ψηλούς της Χάποελ. Αλλά ο Λεμάρ έχει τις ίδιες μεταπτώσεις με την ΑΕΚ: Από το... μηδέν απέναντι στον Κολοσσό, στους 12 με τη Μάλαγα. Και στους 14 με τον Παναθηναϊκό, στους 4 με τον Προμηθέα, στους 10 με τον ΠΑΟΚ. στους 0 με τη Χάποελ.

Υ.Γ.2: Είτε έτσι, είτε αλλιώς, το ματς με τη Χάποελ θα είναι το τελευταίο εντός έδρας για το φετινό BCL. Οπότε η προσπάθεια αυτής της ομάδας, με τα θετικά και τα αρνητικά της, αξίζει ένα γεμάτο (όσο μπορεί) γήπεδο και ένα μεγάλο χειροκρότημα.

Υ.Γ.3: Και μπορεί ο Λεμάρ και ο Οριόλα να έμειναν στο... μηδέν, αλλά το πραγματικό «μηδέν» είναι ο Άλεξ Μάντσεν. Τα 30 δεύτερα που έπαιξε σε ένα κρίσιμο ματς σημαίνουν πολλά περισσότερα από ένα απλό μηδενικό. Κάθε προπονητής πάει στον... πόλεμο με όσους εμπιστεύεται και αυτό επίσης είναι ένα σημαντικό δείγμα ενόψει της συνέχειας. Εκτός αν ο Μάντσεν δείξει.. σφυγμό.