Άρης: «Αναπνέει» στο τρίποντο και «πνίγεται» στις βολές

''Εδώ παίζεις στην έδρα σου και με Cash Out* '' *Ισχύουν Όροι και Προυποθέσεις

Καταρχήν είναι αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε ότι οι τρεις επίσημοι αγώνες για την προκριματική φάση του BCL δεν γίνεται να μπουν στο ίδιο καζάνι διότι η Ντινάμο Τιφλίδας είναι ασθενέστερη της Νίζνι. Υπό την έννοια ότι το επίπεδο δυναμικής της Ντινάμο δεν συμβάλλει στην εξαγωγή αξιόπιστων συμπερασμάτων. Ο πιο απλός τρόπος εξήγησης για τις νίκες του Άρη είναι η άμυνα. Δύο απλές μαθηματικές πράξεις είναι αρκετές. 65+54+63=182. Τώρα διαιρέστε το αποτέλεσμα της άθροισης δια του τρία και θα καταλήξετε στο εξής αποτέλεσμα: 60.6. Τόσοι είναι οι πόντοι που δέχθηκαν οι «κίτρινοι» σε τρεις αγώνες και είναι «προσαρμοσμένο» στη βασική αγωνιστική λογική της ομάδας του Βαγγέλη Αγγέλου. Ο αντίπαλος δεν θα πρέπει να ξεπερνά τους 50 πόντους. Αυτή η αμυντική επίδοση συνδυάστηκε και με τους 78 πόντους κατά μέσο όρο της ελληνικής ομάδας.

Καλύτερα τρίποντο!

Ένα άλλο στοιχείο το οποίο αναδεικνύεται μέσα από τους τρεις πρώτους επίσημους αγώνες είναι ότι το σουτ τριών πόντων καλλιεργεί αίσθημα εντονότερης ασφάλειας σε σχέση με τις ελεύθερες βολές. Διότι, αν βάλουμε στην ίδια ζυγαριά το 43.6% που είχε ο Άρης έξω από τα 6.75 με το 60% στις ελεύθερες βολές, συνδυαστικά το πρώτο είναι μεγαλύτερο. Γιατί αυτό το ποσοστό στο μακρινό σουτ θεωρείται αρκετά υψηλό, πολλώ δε μάλλον αν υπολογίσει κανείς τα περσινά ποσοστά ευστοχίας των τωρινών παικτών του Άρη. Αν δηλαδή βάλει κανείς κάτω τους μέσους όρους των παικτών (πέρυσι) και τους συγκρίνει με τους αντίστοιχους φετινούς, ο Άρης σουτάρει καλύτερα κατά περίπου 15 ποσοστιαίες μονάδες.

Πάμε στις ελεύθερες βολές όπου τουλάχιστον για τον Γκάρι ΜακΓκι είναι ένα μαρτύριο διαρκείας. Δεν ήταν τον πρώτο αγώνα στη Γεωργία όπου η επίδοση των 5/6 προσπαθειών σηκώνουν… μέχρι και κορνίζα στο δωμάτιό του. Στα δύο τελευταία παιχνίδια ο Αμερικανός σέντερ είχε 4/15 προσπάθειες. Συνολικά ο Άρης έχει 36/60 βολές στα τρία πρώτα παιχνίδια, ενώ έξω από τα 6.75 έχει 35/80.

Αυτοί που ξεχωρίζουν

Είναι αλήθεια ότι οι αριθμοί (σε κάποιες περιπτώσεις) αποτελούν την καταλληλότερη μέθοδο παραπλάνησης γιατί δεν δείχνουν το επίπεδο προσφοράς ενός παίκτη. Στην περίπτωση του Άρη, αυτός είναι ο Μπορίς Νταλό τον οποίον οι αριθμοί αδικούν. Το ίδιο ισχύει και για τον Γκάρι ΜακΓκι. Οι επτά πόντοι και τα έξι ριμάουντ που έχει σε τρεις αγώνες προφανώς και δεν αποτυπώνουν τη σημασία της παρουσίας του στο παρκέ. Γιατί ο Αμερικανός είναι σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του Άρη.

Μέχρι στιγμής, τέσσερις παίκτες έχουν διψήφιο μέσο όρο πόντων. Γκάρι Μπελ και Λευτέρης Μποχωρίδης έχουν 13π. ανά αγώνα. Ο πρώτος σουτάρει μάλιστα με ποσοστό 40% έξω από τη γραμμή του τριπόντου. Ο πιο αθόρυβος παίκτης της ομάδας είναι ο Ραμόν Χάρις ο οποίος πετυχαίνει δέκα πόντους ανά αγώνα. Το ακόμη πιο εντυπωσιακό με τον Αμερικανό είναι σουτάρει με ποσοστό 70% (7/10) στα τρίποντα. Ο τέταρτος παίκτης είναι ο Λάκι Τζόουνς ο οποίος επίσης βρίσκεται στους 10 πόντους ανά αγώνα αλλά μετά τον ΜακΓκι είναι ο πιο αποτελεσματικός παίκτης στα ριμπάουντ έχοντας πέντε ανά αγώνα.

Δημιουργία και λάθη

Το αρνητικό στοιχείο που αναδείχθηκε στον χθεσινό (25/9) αγώνα με τη Νίζνι ήταν οι μόλις δέκα τελικές πάσες του Άρη. Δηλαδή, λιγότερες από τις μισές σε σχέση με τον μέσο όρο που είχε στα δύο παιχνίδια με την Ντινάμο Τιφλίδας όπου συνολικά είχε 43 τελικές πάσες. Οι «κίτρινοι» έχουν υποπέσει στον ίδιο αριθμό λαθών (σ.σ. 43) κι αυτός είναι ένας τομέας που απαιτεί διαχείριση και βελτίωση.