Hasta la victoria siempre με την ΑΕΚ (pics & vid)

ΑΕΚ - Μπενφίκα με αξεπέραστο Live Στοίχημα και 220+ ειδικά στοιχήματα! (21+)

Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς την πορεία του Χάουαρντ Σαντ-Ρος για να εκτιμήσει ακόμα περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τη δουλειά του και τα κατορθώματά του. Διότι ρίχνοντας μια ματιά σε αυτόν το τύπο με το ειλικρινές μεγάλο χαμόγελο, βλέπεις έναν περήφανο Κουβανό ο οποίος παραδέχεται πως «θα ήταν πραγματικά σπουδαίο να πετύχω με την ΑΕΚ στο Basketball Champions League. Έτσι θα δείξω σε όλους ότι η Αβάνα "βγάζει" και μπάσκετ, όχι μόνο ρούμι και πούρα»! Παρεμπιπτόντως, ο μόνος Κουβανός που είχε παίξει μπάσκετ στα μέρη μας ήταν ο Αντρές Γκίμπερτ στα 90s με τον Σπόρτιγκ, τον Απόλλωνα Πάτρας, τη Νήαρ Ηστ, το Ηράκλειο και τον ΚΑΟΔ. Μιλώντας με τον Σαντ-Ρος, μπορείς να έχεις διάφορα πράγματα στο μυαλό σου. Είτε το εμπάργκο, είτε τον Φιντέλ, είτε το «Viva la revolución» του Κομαντάντε, είτε τη Buena Vista Social Club αν και όπως μας εξήγησε, «προτιμώ να ακούω σάλσα, reggaeton ή άλλη λάτιν μουσική». Η δική του Κούβα δεν κουβαλά τα στερεότυπα που κυριαρχούν στην αντίληψη του δυτικού κόσμου. Δεν μεγάλωσε πιστεύοντας στους κακούς Αμερικανούς, ούτε είχε φωτογραφίες του Κάστρο στο πατρικό του. Αντίθετα παραδέχεται πως «τα πράγματα έχουν προχωρήσει, δεν έχω σκοπό να μείνω στο παρελθόν Θέλω να πάω όσο πιο μακριά μπορώ»! Ο 27άχρονος φόργουορντ της ΑΕΚ προέρχεται από μια χώρα φτωχή και περήφανη, γεμάτη αντιφάσεις και αντιθέσεις, ιστορία και θρύλους, μουσική, χορό μα καθόλου γνωστή για το μπάσκετ της και ξεκαθαρίζει στο gazzetta.gr πως «γι' αυτό ακριβώς έπρεπε να παίζω κάθε βράδυ στο κόκκινο, ώστε να "φτιάξω" μόνος μου το όνομά μου. Δεν μπορούσα να βγω εκεί έξω και να ψάξω ομάδα λέγοντας, απλώς, ότι είμαι... Κουβανός μπασκετμπολίστας! Θα ήταν σαν ανέκδοτο! Πήγα στη Γερμανία, την Ιταλία, την Τσεχία και την Τουρκία, έδωσα τα πάντα για να τα καταφέρω».

Το μπάσκετ στην Κούβα του εμπάργκο

Ο Απρίλιος του 2018 συνδυάστηκε με την κατάκτηση του EuroCup και, κατ' επέκταση τη συμμετοχή στην εφετινή EuroLeague για την Νταρουσάφακα του Ντέιβιντ Μπλατ. Στο δημοψήφισμα για τον πιο γνωστό Κουβανό μπασκετμπολίστα, ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος θα κέρδιζε. Είναι εκείνος που γνωρίζουν οι περισσότεροι φαν του αθλήματος, ο πιο δημοφιλής. Για να φτάσουμε όμως εδώ, στο σημείο δηλαδή ο νέος all-around παίκτης της «Ένωσης» να λογίζεται ως το καλύτερο εξαγώγιμο μπασκετικό προϊόν της Αβάνας, πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην Κούβα του Φιντέλ Κάστρο, τη χώρα όπου απαγορεύεται η πώληση της Coca-Cola, όπου κυκλοφορούν δυο νομίσματα και μόλις το 5% του πληθυσμού έχει πρόσβαση σε ελεύθερο internet στο σπίτι. «Οι περισσότεροι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έχουμε το δικό μας πρωτάθλημα! Μάλλον ακούγεται περισσότερο σαν αστείο όταν το λες. Δεν μπορούσαν να με πιστέψουν, για παράδειγμα, όταν τους ανέφερα πως είμαι Κουβανός και παίζω μπάσκετ αφού οι περισσότεροι στην πατρίδα μου ασχολούνται με το μπέιζμπολ ή βόλεϊ. Έχουμε πραγματικά σπουδαίους παίκτες στο μπέιζμπολ, τον «Tiante» (Λουίς Τιάντ), τον Μίνιε Μινιόσο ή τον Τόνι Πέρεθ όμως ο δικός μου GOAT είναι ο Σκότι Πίπεν! Ο καλύτερος όλων…». Ο Σαντ-Ρος πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Αβάνα και βίωσε τον αμερικανικό αποκλεισμό και το οικονομικό εμπάργκο. «Ήταν σκληρό για όλους μας. Η πάλη στην Κούβα είναι καθημερινή. Σε ό,τι αφορά την οικογένειά μου, μεγαλώσαμε χωρίς να έχουμε τίποτα! Ο πατέρας μου δούλευε σε ένα μικρό σούπερ μάρκετ και η μητέρα μου καθάριζε ξενοδοχεία. Αυτό ακριβώς αγαπώ στους δικούς μου ανθρώπους, ότι δηλαδή ήμασταν ενωμένοι, ότι ήμασταν μαζί ό,τι κι αν γινόταν! Δεν ήταν καθόλου εύκολο… Έπαιζα μπάσκετ και η μητέρα μου θυσίαζε πράγματα για να μου δώσει ρούχα και παπούτσια. Προσπαθούσαμε να επιβιώσουμε μέρα με τη μέρα».

Τελικά οι Αμερικανοί φταίνε για όλα στον πλανήτη;

Οι φιγούρες του Κάστρο και του Τσε στην Κούβα είναι, κυριολεκτικά, παντού: στα κτίρια, στα μπλουζάκια, στις πετσέτες, στις μπύρες… Αλήθεια, οι νεαροί Κουβανοί ξέρουν ιστορία; Γνωρίζουν, για παράδειγμα τι έγινε στον Κόλπο των Χοίρων (το στρατιωτικό φιάσκο των Αμερικανών) ή την Κρίση των πυραύλων το 1962; «Ναι, ξέρουν… Στο σχολείο σου διδάσκουν τα πάντα. Μαθαίνεις για την Επανάσταση, τον Φιντέλ και ό,τι έκανε για την Κούβα, τον Μπατίστα και τους αντάρτες… Εξάλλου, όπου κι αν πας βλέπεις φωτογραφίες τους κι αγάλματα του Χοσέ Μαρτί, του ποιητή της κουβανικής ανεξαρτησίας επομένως όλα αυτά σου φαίνονται οικεία». Ρωτήσαμε τον Χάουαρντ Σαντ-Ρος αν μεγάλωσε με την εικόνα πως οι Αμερικανοί ευθύνονται για όλα τα δεινά του πλανήτη... «Όχι, όχι… Πρέπει να είσαι ανοιχτόμυαλος. Σίγουρα υποφέρεις από τις αποφάσεις και την πολιτική κάποιων όμως γιατί να μένεις στο παρελθόν; Πρέπει να κοιτάς το μέλλον, να είσαι συγκεντρωμένος σε αυτά που θέλεις να πετύχεις, να ζήσεις τη ζωή σου. Όταν έχεις περάσει τόσες δύσκολες καταστάσεις, δεν έχεις χρόνο να σκέφτεσαι όλα αυτά… Εννοείται ότι με επηρέασε αυτή η κατάσταση όπως και τον λαό μου όμως δεν έχω σκοπό να μείνω εκεί. Έγινε ό,τι έγινε όμως θέλω να ζήσω». Πως αντιλαμβάνεται ο ίδιος το πιο γνωστό μότο της πατρίδας του, το «Viva la revolución» (ζήτω η Επανάσταση); «Είναι κάτι πολύ οικείο. Το άκουγα από τα πρώτα χρόνια στο σχολείο! Θέλουν να το λες όλη την ώρα! Πραγματικά όλη την ώρα, ξανά και ξανά και ξανά»!

Hasta la victoria siempre με την ΑΕΚ!

Η δεύτερη πιο γνωστή ρήση, το «hasta la victoria siempre» (μέχρι την τελική νίκη) μπορεί να γίνει πράξη στην εφετινή ΑΕΚ που προέρχεται από την πιο επιτυχημένη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας και του Basketball Champions League; «Φυσικά! Γι' αυτό ήλθα στην ΑΕΚ, για να κερδίζουμε και να πετύχουμε όμορφα πράγματα». Ο Σαντ-Ρος μεγάλωσε στην Κούβα, το αγαπημένο του σπορ ήταν το μπέιζμπολ όμως καταπιάστηκε με το μπάσκετ και ο λόγος ήταν ο πατέρας του. «Ποτέ μου δεν τον είδα να παίζει όμως όλοι στη γειτονιά μου, στο σχολείο και στο κολέγιο μού έλεγαν ότι ο πατέρας μου ήταν πραγματικά σπουδαίος παίκτης. Αυτός με ενέπνευσε, αυτός ήταν ο λόγος που ασχολήθηκα και σήμερα είμαι εδώ μαζί σας. Ξέρεις, όλοι στην οικογένειά μου πήγαν κόντρα στο ρεύμα κι έπαιζαν μπάσκετ. Η αδελφή μου το έκανε ερασιτεχνικά, οι θείοι μου το ίδιο. Η μόνη που δεν της άρεσε ήταν η γιαγιά μου! Της άρεσε το βόλεϊ, ήθελε να παίξω βόλεϊ για εκείνη όμως τελικά δεν της έκανα το χατίρι…». Του θυμίσαμε μια από τις πιο σοφές κουβέντες του Τσε, το «είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο» («Seamos realistas, pidamos lo imposible») κι αν το έχει εφαρμόσει στη ζωή του με βάση όσα έχει πετύχει στην μπασκετική του περιπέτεια: «Για να είμαι ειλικρινής, είναι η πρώτη φορά που το ακούω όμως είναι πολύ όμορφο και πολύ σωστό. Όπως σου εξήγησα και πριν, προσπαθώ να μην σκέφτομαι πολύ τι έχει γίνει αλλά να εστιάζω στο τι έχω μπροστά μου. Το να κοιτάς πίσω δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι να βάλω το όνομά μου σε νέες επιτυχίες με την ΑΕΚ κι να δείξω σε όλους ότι οι Κουβανοί μπορούν να πετύχουν παντού».

- Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Media Day της ΚΑΕ ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ

COVER PHOTO: Μαριλίζα Κοντογεώργου