Αυτό το τρόπαιο χάνεται, αλλά δεν μπορεί να χαθεί!

• Που υπερτερεί η ΑΕΚ
• 80 τρόπαια από 6 παίκτες!
• Η διαχείριση του υλικού και η δίψα για την διάκριση

bwin: Κορυφαίες οnline αποδόσεις στη Super League. |21+

Αυτό που πέτυχε ο Ηλίας Παπαθεοδώρου και το οποίο δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης, βάσει της «κιτρινόμαυρης» εικόνας στα δύο πρώτα ματς της διοργάνωσης (με τη Νίμπουρκ στους "8" και την Σαραγόσα στους "4"), ήταν η παρουσίαση μίας απόλυτα διαβασμένης και προετοιμασμένης ομάδας, σχετικά με τα συν και τα πλην των αντιπάλων.

Οι παίκτες του, δηλαδή, ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν για να αποφύγουν τα μπλεξίματα από έναν κατώτερο ποιοτικά αντίπαλο όπως η πρωταθλήτρια Τσεχίας και ποια ήταν τα σημεία-κλειδιά που θα την κρατούσαν στην θέση του οδηγού, στο ματς με τους γρήγορους κι αθλητικούς παίκτες του συλλόγου της Αραγωνίας.

Αυτό που έμενε να γίνει στην πράξη, για να επιτευχθεί ο πρώτος στόχος της πρόκρισης στον τελικό του BCL (ο φιναλίστ θα εισπράξει 400.000 ως bonus και ο νικητής 1 εκατομμύριο Ευρώ), ήταν η σωστή διαχείριση κι αντίδραση (ειδικότερα αν στράβωνε κάτι) από τον 45χρονο τεχνικό. Και φυσικά ο πλέον καθοριστικός παράγοντας, που δεν είναι άλλος από την όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική εκτέλεση του πλάνου από τους παίκτες της ομάδας.

Προχθές άλλωστε, η Κυπελλούχος Ελλάδας νίκησε «μηδενίζοντας» το «ευαγγέλιο» της Σαραγόσα (transition game), αλλά και γιατί ισορρόπησε τα ριμπάουντ (κόντρα στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης). Το τελικό +24, παίρνει ακόμη μεγαλύτερη αξία αν συνυπολογίσουμε ότι η ελληνική ομάδα εκτέλεσε 8 λιγότερες βολές. Τόσο ολοκληρωτική ήταν η επικράτηση, γιατί τόσο σεμιναριακού επιπέδου ήταν και η τακτική της.

Και στα δύο ματς, αλλά και στον αποψινό τελικό (20.00) με την Μπούργκος, το μειονέκτημα της ΑΕΚ ήταν και εντοπίζεται στα νιάτα και τα αθλητικά προσόντα. Κακά τα ψέματα τόσο οι Τσέχοι, όσο και οι Ισπανοί είχαν πιο αθλητικά και νεανικά ρόστερ και σε γενικές γραμμές, στα χαρτιά, μπορούσαν να ανταποκριθούν περισσότερο στα στοιχεία (ριμπάουντ, transition game, μακρινό σουτ) που καθορίζουν το σύγχρονο μπάσκετ.

Στην περίπτωση της αποψινής αντιπάλου της, μάλιστα, η ποιότητα του συλλόγου από την βορειοκεντρική Ισπανία, παραπέμπει σε ένα συγκρότημα, που πέραν του ότι σκοράρει κοντά στους 90 πόντους, έβγαλε τα συκώτια της Μπαρτσελόνα στην πρεμιέρα της ACB (έχασε με 89-86 στο "Palau Blaugrana"), συνέτριψε με +28 την Γκραν Κανάρια (που νίκησε στην Πάτρα τον Προμηθέα στην πρεμιέρα του Eurocup) κι έφυγε με εύκολο «διπλό» από την έδρα της Χιπουσκόα.

Και σε όλα αυτά προσθέστε και την εμφάνιση-έκπληξη του περασμένου Ιουνίου στην «φούσκα» της Βαλένθια, όπου «πέταξε» την Ρεάλ έξω από τα ημιτελικά των playoffs του ισπανικού πρωταθλήματος.

Που υπερτερεί η ΑΕΚ

Το μεγάλο πλεονέκτημα της «Ένωσης» έγκειται στην εμπειρία και τις προσωπικότητες. Σε δύο παραμέτρους που ευνοούν σε μεγάλο βαθμό την μέγιστη δυνατή επίτευξη της αφοσίωσης και της συγκέντρωσης στο πλάνο, που όπως και να το κάνουμε είναι το άλφα και το ωμέγα σε νοκ-άουτ αγώνες. Σ' αυτούς δηλαδή που κρίνουν τους τίτλους στα μεγάλα τουρνουά.

Χωρίς καθαρό μυαλό, το "θέλω" δεν μπορεί να συναντήσει το "πρέπει" και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο μειονέκτημα στις ποιοτικές ομάδες, που όμως στερούνται παραστάσεων και εμπειρίας. Εκεί ακριβώς βρίσκεται το μεγάλο πλεονέκτημα της «βασίλισσας».

Με έξι παίκτες που έχουν κατακτήσει συνολικά 80 τίτλους και έχουν παίξει επί συναπτά έτη στο υψηλότερο επίπεδο, η ΑΕΚ έχει την πολυτέλεια να ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά τον τρόπο για να φτάσει στην κορυφή και να αγκαλιάσει το τρόπαιο! Πολύ απλά γιατί σχεδόν η μισή της δωδεκάδα, αποτελείται από προσωπικότητες που έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας τους, διεκδικώντας και κατακτώντας τίτλους.

80 τρόπαια από 6 παίκτες!

Πρώτοι απ' όλους, ο Ζήσης (26) με τον Ματσιούλις (20), που μόνο οι δύο τους έχουν σηκώσει συνολικά 46 τρόπαια. Ακολουθούν ο Λοτζέσκι με τον Σλότερ που έχουν από 10, ενώ 8 τίτλους έχει κατακτήσει ο Λάνγκφορντ και 6 ο Ράϊς! Την ώρα που αντίστοιχα, οι παίκτες της ισπανικής ομάδας έχουν όλοι μαζί 26, αλλά σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο και χωρίς κανένας απ' αυτούς να έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο!

Αυτή η παράμετρος είναι η σημαντικότερη σε ένα ματς που θα κρίνει τον πιο σημαντικό στόχο μίας χρονιάς, που ουσιαστικά δεν έχει αρχίσει. Γιατί η ΑΕΚ φτιάχτηκε για αυτό το Final 8 κι ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο (με τον Ταϊρίς Ράϊς) όταν η διεξαγωγή του τουρνουά «κλείδωσε» για το κλειστό του ΟΑΚΑ.

Η διαχείριση του υλικού και η δίψα για την διάκριση

Αν υπήρχε ένας αστερίσκος από την έως τώρα αγωνιστική εικόνα της ελληνικής ομάδας στα φιλικά προετοιμασίας και το Supercup, ήταν η διάρκεια και η αδυναμία της να παίξει σε υψηλό ρυθμό για περισσότερο από 25-30 λεπτά. Και αυτό, όμως, διορθώθηκε, όχι μόνο γιατί στα νοκ-άουτ παιχνίδια η ενέργεια «γεννιέται» από το πουθενά, αλλά και χάρη στην διαχείριση δυναμικού που έκανε ο Ηλίας Παπαθεοδώρου.

Και σας ερωτώ; Πόσο μεγάλη πολυτέλεια είναι να παίρνεις 11π. με 4/5 και +11 στο plus/minus από έναν παίκτη (Λοτζέσκι) που έπαιξε μόλις 6'26" στον ημιτελικό; Και το κυριότερο, ήταν μέλος του σχήματος (Ζήσης, Ράϊς, Λότζο, Ματσιούλις και Σλότερ) που είχε μ.ο. ηλικίας τα 35 έτη, αλλά «καθάρισε» την πρόκριση στον τελικό από την 2η περίοδο.

Τι να πεις για τα τρία guard (Ζήσης, Γκίκας, Ράϊς) που τελείωσαν το ματς με συνολικά 19 ασίστ και μόλις 3 λάθη; Πόσο να χαρείς για την άγνοια κινδύνου κι ευθυνών του 19χρονου Ρογκαβόπουλου, που ήταν μέτριος με τη Νίμπουρκ, αλλά στον ημιτελικό μπήκε μέσα κι έπαιξε λες και είχε εικόνες ετών; Πως να μην χαρείς για την πρόοδο του Χρυσικόπουλου, που από χαμένο ταλέντο στα 23 του, δίπλα στον Παπαθεοδώρου έγινε μέγεθος;

Πως μπορώ να ξεχάσω τον Βλάντο Γιάνκοβιτς; Ενα παιδί που έχει ταλαιπωρηθεί πολύ σε όλη του την καριέρα και τώρα είναι στην πρώτη γραμμή μία ποιοτικής ομάδας, κουβαλώντας την μπασκετική κληρονομιά που του άφησε ο σπουδαίος πατέρας του; Μεγάλη ψυχάρα και ο Σλότερ που χωρίς να είναι στο 100%, μπαίνει στο παρκέ κι αλλάζει την ένταση στην άμυνα, ενώ αξιομνημόνευτος και ο Μορέϊρα, που κόλλησε στην "χημεία" της ομάδας και αναπόσπαστο κομμάτι των εξαιρετικών εμφανίσεων.

Για τον Λάνγκφορντ, τον Ράϊς και τον Ματσιούλις, δεν χρειάζεται να πεις πολλά. Ο πρώτος έκλεισε τα 37 κι ακόμη αναπνέει μπάσκετ. Ο δεύτερος είχε κατεβάσει τα ρολά της καριέρας του και τώρα έχει ξανανιώσει και σκέφτεται να συνεχίσει. Ενώ ο τρίτος, νιώθει την Ελλάδα σαν δεύτερο σπίτι του (διανύει τον 5ο χρόνο του) και στα 35 του, συμφιλιώθηκε με την θέση "4" και ρολάρει με μεγάλη επιτυχία.

Μετά απ' όλα αυτά, πως μπορεί να χαθεί το αποψινό τρόπαιο; Ρεαλιστικά, σαφώς και γίνεται, αλλά οι παίκτες της ΑΕΚ δεν θα επιτρέψουν να φύγει από τα χέρια τους...

Υγ.1: Η Μπούργκος είναι σαφώς αναβαθμισμένη ποιοτικά σε σύγκριση με το περυσινό ρόστερ της που εξέπληξε ευχάριστα στην τελική φάση της ACB. Ο Χόρτον και ο Ραμπασέδα στο "3" της δίνουν υπεραξία, το δίδυμο Ρένφροε-Κουκ στον "άσο" είναι πιο ποιοτικό από τους Φιτιπάλδο και Μπάσας που έφυγαν, ενώ ο Κράβιτς είναι σαφώς πιο φρέσκος και γρήγορος από τον Λίμα.

Υγ.2: Οι δύο ομάδες γνωρίζονται καλά, άλλωστε η Μπούργκος είναι η τελευταία ομάδα που νίκησε την ΑΕΚ στην διοργάνωση και μάλιστα με +17 στην επιστροφή του Νίκου Ζήση. Στην «Ένωση», λοιπόν, αποκλείεται να μην γνωρίζουν πόσο «μην μου άπτου» σύνολο είναι οι Ισπανοί και πόσο κλυδωνίζονται από την physical και σκληροτράχηλη αντιμετώπιση στην άμυνα.

Υγ.3: Εξαιρετική δουλειά από τους ανθρώπους της ΑΕΚ, της FIBA και τους εθελοντές γίνεται αυτές τις μέρες στο ΟΑΚΑ. Το επίπεδο οργάνωσης, τηρουμένων των δυσκολιών της εποχής που ζούμε, είναι άψογο.

Υγ.4: Κλείνοντας, θέλω πραγματικά να βγάλω το καπέλο στον Γιώργο Βόβορα για την άριστη προετοιμασία του Παναθηναϊκού στο τακτικό κομμάτι για το ματς με την Χίμκι. Η νίκη των «πρασίνων» ήταν στο μεγαλύτερο ποσοστό αποτέλεσμα του πλάνου και της εκτέλεσής του από τους παίκτες και αυτό δικαιώνει περίτρανα την «σχολή» της νέας γενιάς των Ελλήνων προπονητών, που μέσα από την άριστη γνώση της τακτικής και του σωστού πλάνου, έχουν φτάσει να συγκαταλέγονται στους κορυφαίους της Ευρώπης.

Υγ.5: Τεράστια πολυτέλεια για τον Παναθηναϊκό να κερδίζει έναν αντίπαλο με τετραπλάσιο budget και μάλιστα εκτός έδρας. Κι όλα αυτά με τον Νέντοβιτς στους 7 πόντους (με 3/10 σουτ και 0/2 βολές), τον Παπαπέτρου στα 0/6 τρίποντα και όλη την ομάδα στα 5/23, αλλά και τους Σαντ-Ροος, Ουάιτ και Τζάκσον στην Αθήνα! Μεγάλο respect σε Μποχωρίδη, Κασελάκη και Μπέντιλ!

Υγ.6: Αντίθετα, απογοητευτικό το πρώτο επίσημο εφετινό δείγμα του Ολυμπιακού. Θα περίμενε κανείς περισσότερα από τους παλιούς, τον λεγόμενο βασικό κορμό της ομάδας αλλά και τον Σλούκα, που δεν λογίζεται ως «καινούριος» και ειδικότερα απέναντι σε έναν αντίπαλο χαμηλότερης ποιότητας από τους «ερυθρόλευκους». Η ήττα των Πειραιωτών από την Ζάλγκιρις στο Φάληρο, όμως, όπως και το «διπλό» του Παναθηναϊκού στα περίχωρα της Μόσχας, δείχνουν πόσο αλλόκοτη θα είναι η εφετινή Euroleague και πόσο κοντά στο 50%-50% θα είναι τα περισσότερα ματς.