«Ο Ζάρκο ήταν ο Γκάλης των 90's» (pics & vids)

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες βρήκε τον Γιάννη Γιαννάκη και μετά από 30 χρόνια μάθαμε το πως υπέγραψε ο Ζάρκο Πάσπαλιε στον Ολυμπιακό από... μέσα! Ο τότε GM των «ερυθρολεύκων» εξιστόρησε μέσω του gazzetta.gr όλα όσα έγιναν το καλοκαίρι του 1991.

Kαι όπως αποδείχθηκε από τα σχεδόν 50 σχόλια του κείμενου, ταξιδέψατε κι εσείς σε μια άλλη εποχή.

Σε μια εποχή που το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν το καλύτερο της Ευρώπης.

Σε μια εποχή που όπως έγραψε ο «patient» «γεννιόταν η μαγεία από παίκτες», τότε που «η δίψα του άμαθου κοινού να ζήσει το άγνωστο».

«Η ιστορία με τον Πάσπαλι είναι η απόδειξη πως στην ιεραρχία των παικτων δεν παίζει μόνο ρόλο η αξία ή οι επιτυχίες με απόλυτα κριτήρια. Από τον Ολυμπιακό έχουν περάσει αρκετά καλύτεροι παίκτες με μεγαλύτερη προσφορά και χωρίς κηλίδες. Όμως, παρότι τον έζησα 3 χρόνια ως αντίπαλος, ο Πάσπαλι ' σημαίνει΄ πράγματα που δεν μπορούν να τα κατανοήσουν όσοι δεν τον πρόλαβαν. Πέραν του ότι έβαλε στον χάρτη τον Ολυμπιακό, ήταν ο καθρέφτης και η ουσία μιας εποχής που αλλάζε τότες, το σήμα κατατεθεν μιας ολοκληρης ιστορίας για ένα σύλλογο, ένα άθλημα, μια εποχή. Ήταν συνοπτικά κατι παραπάνω από ένας παίκτης.
Κατα μια έννοια ο Μποντιρόγκα για μας συμβολίζει όλα αυτά, με την διαφορά ομως οτι ο Μποντιρόγκα ήρθε αργότερα, όταν ήδη είχαν προηγηθεί παιχταράδες στην Α1, και είχε χαθεί η χρυσόσκονη παραμυθιού που όριζε τις αρχές του 90 που μια ολόκληρη χώρα πλέον και όχι μονο η Θεσσαλονίκη ζούσε με μια πορτοκαλί φαντασίωση.
Και σε μας ήταν πολύ καλός ο Ζάρκο, παρότι ήταν φανερό πως μετα το Τελ Αβίβ είχε χάσει αυτό το άστρο. Επίσης στον Πανιώνιο του Ίβκοβιτς ήταν εξαιρετικός σε μια συναρπαστική ομάδα εκείνη τη σεζόν με τον Ντίνκινς και τον Φάνη.
Δυστυχώς οι εποχές είναι τέτοιες που δεν μπορεί πλέον να γεννηθεί τέτοια μαγεία απο παίχτες καθως δεν υπάρχει τέτοια απόσταση ανάμεσα στο προιόν και τους φιλάθλους, ούτε η δίψα του άμαθου κοινού να ζήσει το άγνωστο.
Σνιφ...», μας έγραψε ο patient.

Ο i77ystradlin θυμήθηκε τις πρώτες του Ολυμπιακές αναμνήσεις.

Ο Mark St John προφανώς θυμήθηκε την... γραμμή στο Μπομπλάν

Ο Opti στα 38 του τον έπιασε νοσταλγία και μας έγραψε «Πασπαλι, Νακιτς, Ταρλατς, Ριβερς, Μπερι, Τζονσον, Τομιτς, Φασουλας, Σιγαλας και πόσοι άλλοι που σημάδεψαν τις τρυφερές μου ηλικίες που μόλις είχα αρχίσει να σκαμπάζω λίγο λίγο παραπάνω από μπασκετ.... Μη πω για λίιιγο πιο παλιά που όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως ομάδας ήμασταν ''Γκάλης'' και ''Γιαννάκης'' Σαν 38χρονος τώρα τους σκέφτομαι με τρομερή νοσταλγία και ας έχω ζήσει τα καλύτερα του Τεοντοσιτς, του Σπαν, του Πρίντεζη, του Χάινς, του Ντόρσει, του Λο κλπ κλπ. Και φυσικά άλλους τόσους θρύλους της εφηβικής μου ηλικίας που είχε/είχε φέρει ο αιώνιος... Τρομερές εποχές, δε ξέρω αν το πιστεύω επειδή ήμουν σχετικά μικρός τότε, αλλά το ζούσαμε παραπάνω.. Ακόμα και σε εποχές Σάρας και Ματσιγιάουσκας (Ενδεικτικά) δεν είχα τόση λαχτάρα για μπάσκετ. Εδω με πιάνει μελαγχολία με τον Μπακατσιά και τις βολές του Καμπούρη.... Και μετά από όλο αυτό το κείμενο, κατάλαβα πως μεγάλωσα... #@$^^$%
ΝΠΔΒ».

Πέρασε Opti το σχόλιο σου. Οπως πέρασαν και τα χρόνια!

Ο brigel78 δεν έχει ξεχάσει ακόμα το πως μετακόμισε στον Παναθηναϊκό

Ζαρκο Πάσπαλιε σημαίνει και... δάκρυα. Και ο frankygaspar θυμάται σαν χθες το πάτημα της γραμμής στο Λιμόζ αλλά και τις χαμένες βολές στον τελικό.

Ο takisistorikos έκανε την δική του σύγκριση. Ζάρκο και Σπανούλης

Ο red castle ταξίδεψε πραγματικά στον χρόνο. Θυμήθηκε τις πτυσσόμενες εξέδρες, τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις από τον Flash 96 αλλά και την διαφήμιση της Lacta

Ο Θρασύβουλος προχώρησε σε μια παρομοίωση. Οτι ο Ζάρκο ήταν ο Γκάλης των 90s μιας και όπως γράφει «άλλαξε τον μπασκετικό χάρτη κατεβάζοντας τα σκήπτρα από την Θεσσαλονίκη». Αλλά φυσικά δεν έχει ξεχάσει και τον τελικό της Μπανταλόνα.

Είπαμε το κείμενο θα μπορούσε να είναι μαθαίνουν οι μικροί και να θυμούνται οι μεγάλοι. Και οι μεγάλοι όχι μόνο θυμήθηκαν αλλά πράγματι ταξίδεψαν 30 χρόνια πίσω στη δεκαετία των 90s.