Το τελευταίο ματς που ο Ντίβατς, ο Κούκοτς και ο Ράτζα έπαιξαν μαζί (vids)

Οι ρωγμές στην ιδιαίτερη και πολυεθνική ταυτότητα των Γιουγκοσλάβων άρχισαν πολύ νωρίτερα από τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα αφού είχε ήδη εμφανιστεί ένα είδος εσωτερικού ανταγωνισμού με εθνικιστικές και αποσχιστικές τάσεις της κάθε περιοχής που υποθήκευε το μέλλον της χώρας.

Ο κύβος για το μέλλον της Γιουγκοσλαβίας ερρίφθη το πρωινό της 4ης Μαΐου 1980 με τον θάνατο του Τίτο ενώ οι ηγέτες που τον διαδέχθηκαν αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και υπέκυψαν στον ολέθριο εθνικισμό. Η «Αδελφότητα και Ενότητα» που διακήρυττε ο στρατάρχης Τίτο κλονίστηκαν αφού ούτε η κοινή τους καταγωγή, ούτε η γλωσσική τους συγγένεια αποδείχθηκαν αρκετά ισχυρές απέναντι στις πολιτισμικές, θρησκευτικές και πολιτικές τους διαφορές.

Η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε στις αρχές των 90s και το Ευρωμπάσκετ της Ρώμης το 1991 ήταν η τελευταία διοργάνωση μιας ομάδας που είχε σαρώσει τα πάντα στον διάβα της, κατακτώντας εννιά χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα τα προηγούμενα 30 χρόνια, σημαδεύοντας μια εποχή!

Μια ομάδα που σκορπούσε τρόμο, έχοντας ως βασικούς τους Σάσα Τζόρτζεβιτς, Σάσα Ντανίλοβιτς, Τόνι Κούκοτς, Ντίνο Ράτζα, Βλάντε Ντίβατς και προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς! Παρεμπιπτόντως, θυμηθείτε και τον… πάγκο: Ζόραν Σρετένοβιτς, Ζάρκο Πάσπαλι, Άριαν Κόμαζετς, Ζόραν Σάβιτς, Βέλιμιρ Περάσοβιτς, Ζόραν Γιοβάνοβιτς και Γιούρι Ζντοβτς.

Άπαντες κοιτούσαν μακροπρόθεσμα, σημαδεύοντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες της επόμενης χρονιάς στη Βαρκελώνη και την επικείμενη αναμέτρηση με την Dream Team. Φευ… Η κρίση στη Γιουγκοσλαβία κορυφώθηκε με τις ένοπλες συγκρούσεις ενώ ακολούθησε η διάλυση της χώρας σε πέντε νέες δημοκρατίες. Μάλιστα, έναν μήνα μετά τη δημιουργία της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (αποτελούμενη από τη Σερβία και το Μαυροβούνιο), οι ομάδες της αποκλείστηκαν από όλες τις διεθνείς διοργανώσεις ως αποτέλεσμα του εμπάργκο που επέβαλαν τα Ηνωμένα Έθνη.

Ως αποτέλεσμα, οι Γιουγκοσλάβοι έχασαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1994 που επρόκειτο να διεξαχθεί στο Βελιγράδι… Η σπουδαία γενιά των Γιουγκοσλάβων παικτών έχασε μια τεράστια ευκαιρία να διευρύνει την κυριαρχία της τα επόμενα χρόνια, γράφοντας τους τίτλους τέλους στο Palaeur της Ρώμης ενώ η μεσούσης της διοργάνωσης αποχώρηση του Γιούρι Ζντοβτς, ο οποίος υπάκουσε στη διαταγή της υπηρεσιακής κυβέρνησης της Σλοβενίας που είχε αποσκιρτήσει ήταν σκηνή από ταινία προσεχώς. Όπως είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ζάρκο Πάσπαλι, «είναι κρίμα που όλο αυτό δεν κράτησε μερικά χρόνια παραπάνω γιατί έτσι θα μπορούσαμε να μπούμε πιο έντονα στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ».

Πριν από την επιβολή του αποκλεισμού, πάντως ο Ντούσκο Βουγιόσεβιτς παρέταξε μια νεανική ομάδα στους Μεσογειακούς Αγώνες της Θεσσαλονίκης: Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Πέταρς Άρσιτς, Νίκολα Λόντσαρ, Βέλικο Μρσιτς, Γκαμπρίλο Πάγιοβιτς, Τέο Τσίζμιτς, Ζέλικο Τοπάλοβιτς, Ζέλικο Ρέμπρατσα, Βέλιμπορ Ράντοβιτς, Μπλάντναν Σίλομπαντ, Ντράγκαν Τάρλατς και Γιόζιπ Ριντλ. Οι παραπάνω τα… έβαλαν με μεγαλύτερους και σαφώς πιο έμπειρους κι εν τέλει κατέλαβαν την πέμπτη θέση σημειώνοντας μόνο δυο νίκες απέναντι στην Αίγυπτο και την Ισπανία ενώ όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στο ρόστερ, ορισμένοι εξ αυτών εξελίχθηκαν σε παίκτες top επιπέδου τα επόμενα χρόνια.

Στα του Ευρωμπάσκετ της Ρώμης, οι Γιουγκοσλάβοι έκαναν το 3-0 στην πρώτη φάση απέναντι στην Ισπανία (76-67), την Πολωνία (103-61) και τη Βουλγαρία (89-68), ακολούθως ξεπέρασαν το εμπόδιο της Γαλλίας στα ημιτελικά (97-76) και κατέκτησαν την κορυφή της Ευρώπης για τελευταία φορά ως ενωμένοι, επικρατώντας στον τελικό της διοργανώτριας Ιταλίας με 88-73, έχοντας ως κορυφαίο σκόρερ τον Ντίνο Ράτζα με 23 πόντους. Σαν σήμερα (29/6) πριν από 29 χρόνια.

Ήταν το τρίτο συνεχόμενο χρυσό μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση για τους Γιούγκους έπειτα από Ευρωμπάσκετ του 1989 και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990 στην Αργεντινή. Το τρίτο και το τελευταίο για την ομάδα που δημιούργησε ό,τι έμεινε γνωστό τα επόμενα χρόνια ως η μεγάλη των πλάβι σχολή.

Γιουγκοσλαβία – Ιταλία 88-73 (48-41 ημίχ.)
Γιουγκοσλαβία (Ίβκοβιτς): Σρετένοβιτς 5 (1), Ντανίλοβιτς 9, Κούκοτς 20 (3), Ράτζα 23, Ντίβατς 10, Περάσοβιτς 12 (2), Τζόρτζεβιτς 4, Κόμαζετς 3, Σάβιτς 2.
Ιταλία (Γκάμπα): Τζεντίλε 8 (2), Ρίβα 4, Ντε’ Ανιέλο 2, Μανίφικο 9, Ρουσκόνι 2, Φαντότσι 12 (2), Μπρουναμόντι 4, Πρέμιερ 2, Πίτις 12 (1), Πεσίνα 14, Κόστα 4.

Η τελική κατάταξη
1.Γιουγκοσλαβία
2. Ιταλία
3. Ισπανία
4. Γαλλία
5. Ελλάδα
6. Τσεχοσλοβακία
7. Πολωνία
8. Βουλγαρία

Οι top σκόρερ (σε μ.ό.)

1. Νίκος Γκάλης 162 - 32.4
2. Αντόνιο Μαρτίν (Ισπανία) 106 - 21.2
3. Γκεόργκι Μπλαντένοφ (Βουλγαρία) 101 - 20.2
4. Παναγιώτης Γιαννάκης 99 - 19.8
5. Τζόρντι Βιγιακάμπα (Ισπανία) 97 - 19.4
6. Τόνι Κούκοτς (Γιουγκοσλαβία) 93 - 18.6
7. Στεφαν Οστρόφσκι (Γαλλία) 89 - 17.8
8. Ντίνο Ράτζα (Γιουγκοσλαβία) 86 - 17.2
9. Ντάριους Σέλιγκ (Πολωνία) 65 – 16.3
10. Ρισαρ Ντακουρί (Γαλλία) 79 – 15.8

MVP του Ευρωμπάσκετ
Τόνι Κούκοτς (Γιουγκοσλαβία)

Καλύτερη Πεντάδα
1. Νάντο Τζεντίλε (Ιταλία)
2. Νίκος Γκάλης
3. Τόνι Κούκοτς (Γιουγκοσλαβία)
4. Αντόνιο Μαρτίν (Ισπανία)
5. Βλάντε Ντίβατς (Γιουγκοσλαβία)