Σπανούλης, Σκόλα & Γκασόλ: Το Last Dance τριών μύθων (vids)

• Τα μετάλλια
• Θα αποσυρθεί με τον δικό του τρόπο
• Τα μετάλλια
• Ο πατέρας της εθνικής Αργεντινής
• Τα μετάλλια
• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Βασίλης Σπανούλης βρισκόταν πάντα στο σωστό σημείο, τη σωστή στιγμή. Με τη μόνη διαφορά, όμως πως ο ίδιος οδηγούσε τον εαυτό του εκεί. Ένας σπουδαίος τύπος που κάνει συνηθισμένα πράγματα να φαίνονται ασυνήθιστα καλά, ένας παίκτης ο οποίος πέτυχε όχι επειδή ήταν προορισμένος από τη μοίρα του για να πετύχει, αλλά επειδή ακριβώς ήταν αποφασισμένος για αυτό. Στα 38 του χρόνια (προσεχώς… 39 στις 7 Αυγούστου), έχει ταξιδέψει σε άπειρα μέρη με το Μαρούσι, τον Παναθηναϊκό, τους Ρόκετς και τον Ολυμπιακό. Ένας βετεράνος που όμως δεν ζει με τις αναμνήσεις του παρελθόντος, ένα πρότυπο αρχηγού που παραμένει μανιακός με την προπόνηση, που δεν έχει κορεστεί μολονότι το βιογραφικό του είναι γεμάτο με ατομικές και συλλογικές διακρίσεις, μα κυρίως ένας παίκτης που ψάχνει συνεχώς κίνητρα. Το τελευταίο έχει να κάνει με την Εθνική ομάδα και την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Εφόσον, λοιπόν όλα πάνε καλά, τα ξημερώματα της 30ής Ιουνίου θα φορέσει ξανά τα γαλανόλευκα σε επίσημο αγώνα έπειτα από 2.113 μέρες. Στις 17 Σεπτεμβρίου 2015 έπαιξε για τελευταία φορά με το εθνόσημο κόντρα στη Λετονία. Πλέον αναμένεται να το κάνει ξανά κόντρα στον οικοδεσπότη του Προολυμπιακού τουρνουά Καναδά των 14 NBAers στη Βικτόρια.

Η συνάντηση με τον Ρικ Πιτίνο ήταν καθοριστική για τον Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιστρέψει στην Εθνική τον περασμένο Νοέμβριο. Ο εκπρόσωπός του, Μίσκο Ραζνάτοβιτς επιβεβαίωσε τη φημολογία τον Ιανουάριο, εξηγώντας πως ο αρχηγός του Ολυμπιακού το σκέφτεται για το Προολυμπιακό. Τώρα το μόνο που απομένει είναι η επίσημη ανακοίνωση της ΕΟΚ προκειμένου να ολοκληρωθεί και τυπικά το «Ι'm Back» και ο Kill Bill να ηγηθεί της Ελλάδας σε αυτά τα τελευταία μέτρα μιας υπέροχης διαδρομής που συνοδεύτηκε κατά καιρούς από κάμποσα ασημικά. Όπως το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου, εκεί όπου η Εθνική επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης έπειτα από 18 χρόνια. Ή το ασημένιο μετάλλιο στη Σαϊτάμα, εκεί όπου η ελληνική ομάδα ταπείνωσε την πολυδιαφημισμένη Team USA του ΛεΜπρόν Τζέιμς, του Καρμέλο Άντονι και του Κρις Πολ ενώ η εμφάνιση του Σπανούλη στον ημιτελικό ήταν σαν σκηνή από ταινία… προσεχώς. Το 2000, όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν 6 ετών, ο Σπανούλης ήταν ήδη μέλος των κλιμακίων των Εφήβων και των Νέων Ανδρών. Πλέον μετράει 145 συμμετοχές και 1.486 πόντους με την Ανδρών, έχει έξι παιδιά που θέλουν να δουν τον πατέρα τους σε Ολυμπιακούς Αγώνες και θα προσπαθήσει να βρει άλλους δυο θρύλους στο Τόκιο. Τον 41χρονο Λουίς Σκόλα και τον 40χρονο Πάου Γκασόλ που συνεχίζουν να παίζουν μπάσκετ αφού θέλουν να κλείσουν τις τεράστιες καριέρες τους με την «αλμπισελέστε» και τη «ρόχα» αντίστοιχα.

Τα μετάλλια

Παγκόσμιο Κύπελλο
2006 - Ιαπωνία: ασημένιο
Ευρωμπάσκετ
2005 - Σερβία: χρυσό
2009 - Πολωνία: χάλκινο

Θα αποσυρθεί με τον δικό του τρόπο

Ο τεράστιος Πάου Γκασόλ δεν υπήρξε ποτέ νευρωτικός τύπος. Ούτε τότε, ούτε τώρα. Προφανώς δεν γνώριζε τι επρόκειτο να ακολουθήσει όταν κατέκτησε για πρώτη φορά την κορυφή του κόσμου το 1999 στο Μουντομπάσκετ Νέων στη Λισαβόνα απέναντι στις ΗΠΑ, έχοντας στο πλευρό του τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Προφανώς δεν γνώριζε τι επρόκειτο να ακολουθήσει όταν σκόραρε για πρώτη φορά με την εθνική ανδρών της Ισπανίας στις 31 Αυγούστου 2001 στην Άγκυρα με αντίπαλο τη Σλοβενία, στο Ευρωμπάσκετ της Τουρκίας. Σε αυτό το σλάλομ της μπασκετικής ζωής και αφού επέστρεψε στην αγωνιστική δράση έπειτα από δυο χρόνια απραξίας, ο Γκασόλ μεγάλωσε και έχει αλλάξει, όμως δεν έχει να αποδείξει κάτι πέρα από το υπαρκτό. Για να γίνει αντιληπτή η αξία του ανδρός, επί ημερών του η Ισπανία έχει πανηγυρίσει 11 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια Κύπελλα και Ευρωμπάσκετ ενώ πριν από το 2001, είχε μόλις έξι μετάλλια σε 66 χρόνια! Το 1998 προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα αφού διέκοψε τις σπουδές του στο πρώτο έτος της ιατρικής ενώ ο Ναβάρο έχει ξεστομίσει τη μεγάλη κουβέντα όσον αφορά τον κολλητό του και τη σχέση του με την εθνική: «Πάντα έχω ως παράδειγμα τον Πάου επειδή θα μπορούσε να ξεκουράζεται έχοντας λύσει τα προβλήματά του. Έστω κι έτσι θέλει ακόμα να έρχεται στην εθνική ομάδα και συνεχίζει να έχει την ίδια διάθεση».

Πλέον αποτελεί παράδειγμα αφοσίωσης σε ό,τι αφορά την εθνική Ισπανίας και το καλύτερο επιχείρημα εκείνων που τον επικαλούνται για να απαντήσουν σε όσους έχουν άλλες προτεραιότητες όπως η ξεκούραση και τα πολλά μηδενικά στα συμβόλαια. Ο ίδιος, πάντως, εξηγεί πως: «Η εθνική ομάδα μού δίνει τα πάντα! Είμαστε μια παρέα φίλων, έχουμε εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ μας όμως την ίδια στιγμή απαιτούμε το μάξιμουμ. Νιώθω τεράστια τιμή κάθε φορά που φοράω αυτή τη φανέλα και ανεβάζω τη χώρα μου στο πιο υψηλό σκαλοπάτι». Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις εμφανίσεις του στο Ευρωμπάσκετ 2015 στη Γαλλία, εκεί όπου η Ισπανία που προερχόταν από το φιάσκο στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργάνωσε έναν χρόνο νωρίτερα, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο έχοντας ως απόλυτο πρωταγωνιστή τον Πάου που αναδείχτηκε MVP και πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 25.6 πόντους σε ηλικία 35 ετών! Ποιος μπορεί να ξεχάσει το καλάθι με την Ουγγαρία στο Ευρωμπάσκετ 2017, όταν έκανε το 18-33 στο 15:09 και έγινε πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της διοργάνωσης, έχοντας πλέον 1.183 πόντους! Ο Γκασόλ πάλεψε για να πατήσει ξανά παρκέ. Εφόσον αγωνιστεί στον αποψινό ημιτελικό της Μπαρτσελόνα με την Αρμάνι, θα γίνει ο γηραιότερος παίκτης στην ιστορία των Final 4. Πλέον θέλει να αποσυρθεί με τον δικό του τρόπο. Όχι με την ανάμνηση ενός βετεράνου που ταλαιπωρήθηκε τα τελευταία χρόνια με τραυματισμούς και αποθεραπείες, αλλά με ένα μετάλλιο στο Τόκιο. Με την αγαπημένη του ομάδα.

Τα μετάλλια

Ολυμπιακοί Αγώνες
2008 – Πεκίνο: ασημένιο
2012 – Λονδίνο: ασημένιο
2016 – Ρίο ντε Τζανέιρο: χάλκινο
Παγκόσμιο Κύπελλο
2006 – Ιαπωνία: χρυσό
Ευρωμπάσκετ
2009 – Πολωνία: χρυσό
2011 – Λιθουανία: χρυσό
2015 – Γαλλία: χρυσό
2003 – Σουηδία: ασημένιο
2007 – Ισπανία: ασημένιο
2001 – Τουρκία: χάλκινο
2017 – Τουρκία: χάλκινο

Ο πατέρας της εθνικής Αργεντινής

Ο Λουίς Σκόλα συνδέει εποχές, αιώνες, μπασκετικούς πολιτισμούς, παρελθόν και μέλλον δίχως ποτέ να βγει από το κάδρο τις τελευταίες δυο δεκαετίες. Ο κόσμος έχει αλλάξει, το ίδιο οι άνθρωποι και οι συνήθειες τους όμως η ουσία είναι η ίδια, ειδικά στο μπάσκετ της Αργεντινής. Ο Πάμπλο Πριχιόνι, ο Αντρές Νοτσιόνι, ο Λέο Γκουτιέρεζ, ο Μανού και ο Χέρμαν αποσύρθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και οι φίλοι της «αλμπισελέστε» έχουν αρχίσει, ήδη, να νοσταλγούν. Πλέον ο Σκόλα είναι ο μόνος που έχει επιβιώσει από την περίφημη Χρυσή Γενιά (Generación Dorada) που έκανε ασυνήθιστα πράγματα για μια χώρα όπως η Αργεντινή, αρχής γενομένης από το 2002 στην Ιντιανάπολις. Ήταν η εκτόξευση μιας παρέας παιδιών 22-25 ετών και το μόνο που της έλειψε ήταν να τελειώσει τη δουλειά στον τελικό με τη Γιουγκοσλαβία, τον οποίο έχασε στην παράταση αν και ήταν μπροστά στο σκορ με 8 πόντους στα 2'35" για το φινάλε.

Το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας ήταν η υψηλότερη έκφραση, η κορύφωση μιας ομάδας που πέτυχε πολλά περισσότερα εκτός γηπέδου αφού… επέβαλε στους Αργεντινούς τον τρόπο για να αντιμετωπίζουν τα πράγματα στη ζωή με αλληλεγγύη, ευθύνη, τιμιότητα, δουλειά, πίστη, ενότητα και αφοσίωση! Από το 2002 μέχρι σήμερα, όλες αυτές οι αρετές δεν έπαψαν να συνοδεύουν την εθνική ομάδα, τόσο στις επιτυχίες όσο και στις ήττες. Γι' αυτό, ακριβώς, η εθνική Αργεντινής δεν απέτυχε ποτέ! Έδινε και τη ψυχή της σε κάθε τουρνουά. Ποτέ δεν θα μπορούσε να επικριθεί για κάτι. Οι παίκτες της έφτασαν στο σημείο να… τερματίσουν αυτή τη δέσμευση και ο Σκόλα συνεχίζει ακμαίος, στα 41 του χρόνια με τη φανέλα της Βαρέζε, έχοντας ως μεγάλο στόχο να αγωνιστεί για τελευταία φορά, αποτελώντας τον μέντορα της νέας γενιάς. Του Καμπάτσο, του Βιλντόζα και του Ντεκ που θα πάρουν την σκυτάλη. Σε συνέντευξη του στην Diario Clarín, ο Σκόλα συνέκρινε τον ηγετικό ρόλο του στην εθνική Αργεντινής με τον ρόλο του πατέρα. «Αν δεν κάνεις αυτό που λες, χάνεις την αξιοπιστία σου και είναι πολύ δύσκολο να δημιουργήσεις αντίκτυπο σε κανέναν, είτε είναι γιος σου, είτε συμπαίκτης σου…» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά, δίχως να αφήσει περιθώρια για παρερμηνείες.

Τα μετάλλια

Ολυμπιακοί Αγώνες
2004 – Αθήνα: χρυσό
2008 – Πεκίνο: χάλκινο
Παγκόσμιο Κύπελλο
2002 – Ιντιανάπολις: ασημένιο
2019 – Κίνα: ασημένιο
FIBA AmeriCup
2001 – Αργεντινή: χρυσό
2011 – Μαρ ντελ Πλάτα: χρυσό
2003 – Σαν Χουάν: ασημένιο
2007 – Λας Βέγκας: ασημένιο
2015 – Πόλη του Μεξικό: ασημένιο
2017 – Αργεντινή: ασημένιο
1999 – Σαν Χουάν: χάλκινο
2009 – Σαν Χουάν: χάλκινο
2013 – Καράκας: χάλκινο
Παναμερικανικοί Αγώνες
2019 – Λίμα: χρυσό

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σπανούλης: Οι λόγοι της επιστροφής στην Εθνική Ελλάδας

Σπανούλης: Η σχέση αγάπης με την Εθνική απέκτησε και το «I am back»! (vid)

Εθνική: Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα του τουρνουά «Ακρόπολις»!

Μαυρωτάς για Σπανούλη: «Παίκτες στα 39 κυνηγάνε τις προκλήσεις, ενώ θα μπορούσαν να κάνουν τα μπάνια τους» (pic)

Ο Ντόρσεϊ γύρισε την πλάτη στην Εθνική ομάδα!