Εθνική Ελλάδας: Τα τέσσερα στοιχεία που θα κρίνουν το μετάλλιο στο Eurobasket

• Τι θα ακολουθήσει μετά την kick out πάσα του Αντετοκούνμπο
• Πώς θα καλύψουμε την αδυναμία στη θέση «5»
• Ρυθμός, χημεία και ρόλοι
• Παιχνίδι χωρίς τον Γιάννη

Το φετινό καλοκαίρι και ειδικά ο Αύγουστος ανήκει ξεκάθαρα στην εθνική ομάδα. Ο κόσμος δεν έχει αγκαλιάσει απλά την προσπάθειά της, θα έλεγα την έχει σκάσει από τη δύναμη της αγκαλιάς. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αποτελεί το πιο εξαγώγιμο προϊόν τη χώρας. Πώς είχαμε κάποτε το λάδι και την φέτα; Ε, τώρα έχουμε τον Giannis.

Στην Ελλάδα τον ζούμε κυρίως μέσα από την τηλεόραση κι έτσι θα ήταν αδύνατον να φοράει γαλανόλευκα και να μην τον χαιρόμαστε.

(Ξέρω καλά πως τώρα θα θυμηθείτε εκείνο το κείμενό μου του 2015, αλλά να μου επιτρέψετε να επιμένω ακόμη πως όταν γράφτηκαν εκείνες οι λέξεις ο Γιάννης απείχε από την εξωγήινη υπόσταση που έχει αποκτήσει τώρα).

Μην τα πολυλογώ όμως. Η Εθνική Ελλάδας δεν είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Είναι και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Το μπάσκετ είναι ομαδικό παιχνίδι. Ποτέ κανένας δεν κατάφερε τίποτα μόνος του. Οσο παικτάρα κι αν ήταν.

Το Eurobasket θα είναι απίθανα εντυπωσιακό και θα δούμε αδιανόητα καλό μπάσκετ. Πόσο ωραίο ήταν το πρόσφατο ματς της Σερβίας με την Ελλάδα. Θα δούμε 4-5 τέτοια ματσάκια πιστεύω. Ακούω με μεγάλη ένταση τη λέξη «μετάλλιο». Η ένταση αυτή πάει πακέτο με την προσμονή και τη λαχτάρα του κόσμου για να κάνουμε επιτέλους μετά από το 2009 κάτι καλό σαν εθνική ομάδα.

Πόσο εύκολο είναι όμως να ανέβει η ομάδα στο βάθρο; Παρακάτω θα αναλύσω τέσσερα αγωνιστικά στοιχεία τα οποία θεωρώ από τα πιο σημαντικά για την πορεία της Ελλάδας στο Eurobasket. Τέσσερα στοιχεία που θα παίξουν μεγαλύτερο ρόλο στη νοκ άουτ φάση της διοργάνωσης.

Τι θα ακολουθήσει μετά την kick out πάσα του Αντετοκούνμπο

Την «ένας εναντίον ενός» άμυνα πάνω στον Αντετοκούνμπο ξεχάστε τη. Δεν θα τη δούμε σε αυτό το τουρνουά. Δυο και τρεις θα πέφτουν πάνω του. Μπορεί και τέσσερις. Αρέσει στον Γιάννη να παίρνει την μπάλα στην κορυφή. Η προφανής λύση είναι να πασάρει κι εδώ μπαίνουν δύο ζητούμενα.

Το ένα είναι να τη δώσει την μπάλα τη σωστή στιγμή (μέχρι τώρα το καταφέρνει). Το δεύτερο και πιο σημαντικό είναι το τι θα ακολουθήσει στην επίθεση. Ο Ιτούδης έχει δουλέψει πολλές ώρες πάνω σε αυτό.

Αλλοτε ζητάει άμεση εκτέλεση ή έστω μία επιπλέον πάσα και άμεση εκτέλεση. Άλλοτε ζητάει να επιτεθούν στην close out άμυνα, να δημιουργήσουν ρήγμα και είτε να τελειώσουν μέχρι μέσα είτε να βρουν ελεύθερο συμπαίκτη τους.

Αυτή είναι μία απόφαση που θα πάρει ο παίκτης που θα υποδεχτεί την πάσα του Αντετοκούνμπο. Και είναι μία κρίσιμη απόφαση.

Πώς θα καλύψουμε την αδυναμία στη θέση «5»

Ο Παπαγιάννης μια χαρά παίκτης είναι, αλλά είναι απροπόνητος. Αν ήταν υγιής δεν θα μπαίναμε σε συζήτηση περί αδυναμίας στη θέση του σέντερ, αλλά έχει να κάνει κανονική προπόνηση πολύ καιρό και δεν έχει καθόλου ρυθμό (αυτό θα το αναλύσω και παρακάτω).

Όταν η Ελλάδα πάει στους «8» θα πρέπει για να πάρει μετάλλιο να κάνει 2 νίκες στα τρία ματς. Να νικήσει τον προημιτελικό και μετά ένα παιχνίδι. Αρα θα βρει ομαδάρες απέναντί της. Η Σερβία έχει Γιόκιτς και Μιλουτίνοφ. Η Γαλλία έχει Γκομπέρ, Πουαριέ και Φαλ. Η Λιθουανία έχει Σαμπόνις, Βαλαντσιούνας (δεν μου αρέσει προσωπικά). Η Σλοβενία… έχει τον μάγο που απλά έχει καταστρατηγήσει όσα ξέραμε για το μπάσκετ.

Σε αυτά τα ματς λοιπόν πως θα κρύψουμε την αδυναμία στο «5»; Ο Παπαγιάννης ανέτοιμος και ο Κώστας Αντετοκούνμπο απέχει αρκετά για το επίπεδο της… οκτάδας.

Ρυθμός, χημεία και ρόλοι

Η εθνική ομάδα δεν κατάφερε να προπονηθεί ούτε μία μέρα πλήρης. Η προπόνηση είναι σημαντική, μην την υποτιμάτε. Ειδικά σε τουρνουά 15 ημερών.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρεισήμισι παίκτες που δεν έχουν αγωνιστικό ρυθμό. Ο Παπαγιάννης και ο Παπαπέτρου δεν βρήκαν ποτέ γιατί δεν τους το επέτρεψαν οι τραυματισμοί τους. Ο Σλούκας απείχε σε δύο διαφορετικά διαστήματα από τις προπονήσεις (στην αρχή και στο τέλος της προετοιμασίας). Πάνω που έβρισκε ρυθμό, βγήκε off. Ο «μισός» είναι ο Κώστας Αντετοκούνμπο. Οχι γιατί δεν τον υπολογίζω ή γιατί δεν έχει κάτι σοβαρό, αλλά γιατί η ενέργεια που δίνει με τις αθλητικές του ικανότητες στο μπροστινό μέρος του παρκέ μπορούν να εμφανιστούν ξαφνικά κι ας έχει λείψει από προπονήσεις.

Σε όλο αυτό το διάστημα των απουσιών ορισμένοι παίκτες ανέβηκαν στο rotation, είδαν να έχουν έναν άλλο ρόλο. Μήπως μπερδευτούμε τώρα; Γιατί ο Παπαγιάννης και ο Παπαπέτρου δεν θα είναι δέκατος και ενδέκατος. Πως θα το διαχειριστούν αυτό οι παίκτες που θα βρεθούν πιο πίσω; Πώς θα το διαχειριστεί αυτό ο Ιτούδης;

Παιχνίδι χωρίς τον Γιάννη

Ο τρόπος παιχνιδιού της Ελλάδας έχει διαμορφωθεί γύρω από τον Γιάννη. Τι πιο λογικό. Θα έρθουν όμως εκείνα τα μικρά διαστήματα που θα πρέπει να καθίσει στον πάγκο. Θες θα φορτωθεί με φάουλ, θες να πάρει ανάσες. Ανθρωπος είναι.

Ο τρόπος που θα παίξει η ομάδα στις κατοχές χωρίς τον Αντετοκούνμπο στο παρκέ θα δείξει πολλά για την πορεία της. Αν ανταποκριθούν οι υπόλοιποι και κυρίως αν δεν την δουν «Γιάννης» και καταφέρουν να βρουν λύσεις μέσα από την ομαδική δουλειά και μόνο έτσι θα αυξήσουν τις πιθανότητές τους για κάτι καλό.

ΥΓ: Πριν ξεκινήσει το Eurobasket να ξεκαθαρίσω την αποτυχία από την επιτυχία. Πριν και όχι μετά. Στο δικό μου μυαλό πάντα. Επιτυχία θα είναι οποιοδήποτε από τα τρία μετάλλια. Αποτυχία θα είναι αν μείνει εκτός τετράδας. Η τέταρτη θέση δεν θα είναι επιτυχία. Θα είναι μικρότερη αποτυχία.

ΥΓ 2: Ετοιμαστείτε για κακές διαιτησίες σε όλο το τουρνουά. Δεν αναφέρομαι στα ματς της Ελλάδας μόνο. Το επίπεδο των διαιτητών της FIBA γενικά δεν είναι καλό. Δεν θα γίνονται εσκεμμένα λάθη, αλλά θα γίνονται πολλά λάθη και αρκετά εκ των οποίων ούτε το Instant Replay δεν θα τα σώζει.