Εθνική: Ελπίδα και αποδείξεις

• Αρκεί...

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά αυτό που μου «γεννά» αυτή η Εθνική ομάδα, είναι ελπίδα. Αυτή είναι η λέξη του τουρνουά.

Και πως να μη δημιουργηθεί αυτή η ελπίδα. Ξέρετε πώς είναι το συναίσθημα να έχεις στην ομάδα σου έναν από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο;

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θέλησε να αποποιηθεί του ρόλου, λέγοντας πως δεν θα... κουμπώσει αυτός στην Εθνική, αλλά είναι δεδομένο πως τον έχει ασπαστεί ήδη.

Από την πρώτη στιγμή της άφιξης της Εθνικής ομάδας στο Μιλάνο τα πρόσωπα έχουν δύο χαρακτηριστικά: ηρεμία και συγκέντρωση.

Μπορεί το φινάλε να μην είναι αυτό που περιμένουμε, αλλά σημασία έχει η πρώτη εικόνα. Και η Εθνική προκαλεί το συναίσθημα της ελπίδας.

Αρκεί...

Πάντα θα υπάρχει ένα «αρκεί». Η πρώτη προπόνηση στο Μιλάνο είχε και αυτή ελπίδα. Από τη συμμετοχή των τριών από τους τέσσερις τραυματίες. Βλέπετε, όταν πας στον... πόλεμο του EuroBasket, θέλεις όλο το δυναμικό σου έτοιμο.

Η Ελλάδα μέσα στον γενικότερο κυκεώνα των απουσιών, μπορεί να έχει τελικά την ελάχιστη απώλεια. Όχι προς τι μπορεί να δώσει στην Εθνική ο Κώστας Αντετοκούνμπο, αλλά αποκλειστικά και μόνο στον αριθμό των απουσιών (μία).

Χωρίς να θέλω να... πουλήσω καμία σοφία, το ματς με την Κροατία είναι ο «τελικός» της 1ης φάσης. Αυτούς θεωρώ ως την πιο επικίνδυνη ομάδα, μολονότι οι Ιταλοί έχουν την έδρα.

Έχουν όμως τα δικά τους ζητήματα, μετά την απουσία του Ντανίλο Γκαλινάρι. Οι Κροάτες είναι πρώην Γιουγκοσλάβοι. Και δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να τους παραβλέψουμε. Διαθέτουν δυνατά κορμιά και παίκτες ικανούς να... χτίσουν το τείχος απέναντι από τον Giannis.

Οπότε όλα στο παρκέ. Είτε μας αρέσει, είτε όχι.