Θα «κερδίσουμε» κι εμείς μελλοντικά από τον Γιάννη, όπως οι Γερμανοί από τον... Νοβίτσκι;

• «Πω πω μπαμπά, μία Γερμανία!»
• Πρόβλημα αν κερδίζει ακόμη και με γήινο Ντόντσιτς!
• Ηλία μπλέξαμε!
• Κι όμως, μπορεί να μείνει εκτός 8άδας μετά από 45 χρόνια!

Εντάξει, η διοργάνωση μπορεί να μπήκε εντελώς ανιαρά με ένα ματς το οποίο ζήτημα να παρακολούθησαν καμιά 100αριά νοματαίοι (τουλάχιστον δεν φαίνονταν περισσότεροι στους τηλεοπτικούς δέκτες), που πιθανότατα να ήταν οι συγγενείς και οι φίλοι Ισπανών και Βούλγαρων, ωστόσο, δεν έχετε παράπονο!

Προοδευτικά κι ενώ η ώρα περνούσε, έγιναν πολύ σπουδαία ματς με αποκορύφωμα φυσικά τα δύο τελευταία του 2ου ομίλου στην Γερμανία αλλά και η αναμέτρηση Γεωργίας-Βελγίου με την «γκραν γκινιόλ» εξέλιξη στο φινάλε.

Ας αρχίσουμε. όμως, το σχόλιο μας από τα παιχνίδια που φιλοξενήθηκαν στην κατάμεστη “Lanxess Arena”, όπου κρεμάστηκε μία για πάντα η φανέλα με το νο14 της «νάσιοναλμανσάφτ» και το όνομα Ντιρκ Νοβίτσκι στο πίσω μέρος της αλλά και διεφάνη η μεγαλύτερη του αναμενομένου δυναμική που έχει η ομάδα του πρώην προπονητή του Άρη, Γκόρντον Χέρμπερτ.

«Πω πω μπαμπά, μία Γερμανία!»

Μετά από ένα αναγνωριστικό πρώτο μέρος, στο οποίο ήταν λογικό να επικρατήσει ο ενθουσιασμός των γηπεδούχων που είχαν πάρει ώθηση και από την τελετή απόσυρσης της φανέλας του “Big German”, παρουσία ενός πολυπληθούς επιτελείου από τους Ντάλας Μάβερικς, το τρίποντο του κορυφαίου Γάλλου, Γκέρσον Γιαμπουσέλε (18π. & 4ρ.) έβαλε μπροστά τους «τρικολόρ» με 38-39!

Όλα έδειχναν ότι η ομάδα του Κολέ είχε μπει στην λογική της ανάκαμψης και της επιβολής του «νόμου του φαβορί»! Αυτή η εκτίμηση, όμως, πήγε περίπατο σχεδόν αμέσως γιατί οι επίγονοι του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα που γέννησε ποτέ η Γερμανία, δείχνουν αποφασισμένοι να κάνουν ό,τι άρχισε να κάνει κι εκείνος στα τέλη της δεκαετία του ’90 (όταν πρωτοέγινε διεθνής), θέλοντας να ακολουθήσει το παράδειγμα του Σρέμπφ (καθιερώθηκε στο ΝΒΑ) αλλά και του Βελπ του Χάρνις, του Γκναντ και των υπολοίπων παιδιών που – με την καθοδήγηση του Σβέτισλαβ Πέσιτς – κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket του 1993 στο Μόναχο.

Δεν ξέρω πως τα είδατε εσείς τα πράγματα, αλλά περισσότερο η εικόνα της «οικοδέσποινας» του 2ου ομίλου και λιγότερο η επιβλητική νίκη (76-63) επί της Γαλλίας, με έκανε να τρίβω τα μάτια μου και να υπολογίζω πολύ περισσότερο την παρέα του Σρούντερ, του Βάγκνερ και του Τάϊς! Που να ήταν διαθέσιμοι ο Τίμπορ Πλάις, o Μάξι Κλέμπερ, αλλά και ο μεγάλος Βάγκνερ, ο Μόριτζ! Άστε που οι καλύτεροι παίκτες στην πρεμιέρα ήταν δύο “Ευρωλιγκάτοι”, o Μάοντο Λο (13π. & 5ασ.) και ο Γιοχάνες Τιμαν (14π. & 6ρ.) της Άλμπα!

Δεν ξέρω που θα φτάσουν και αν θα διεκδικήσουν μετάλλιο οι Γερμανοί, αλλά το συνεχές ξεπέταγμα παικτών επιπέδου ΝΒΑ και Euroleague, λέει πολλά για την παραγωγική τους διαδικασία...

Πρόβλημα αν κερδίζει ακόμη και με γήινο Ντόντσιτς!

Στο άλλο σπουδαίο ματς, που ήταν το πιο συναρπαστικό της 1ης μέρας, ομολογώ πως με τρόμαξε η επιδραστικότητα του Λούκα Ντόντσιτς, στις βραδιές που δεν του πάει το σκοράρισμα (14π., 6ρ., 10ασ. & 3κλ. με 4/14 σουτ).

Ο 23χρονος Σλοβένος έκανε με συνοπτικές διαδικασίες «μάγκες» τον "νατουραλιζέ", Μάικ Τομπέϊ (24π., 8ρ. & 2κοψ. με 11/17 σουτ) και τον Γιάκα Μπλάζιτς (14π. με 5/6 σουτ), ενώ η οξυδέρκεια και η εμπειρία των NBAers, Ντράγκιτς (19π. & 3ασ.) και Τσάντσαρ (11π., 3ρ. & 3ασ. με 4/5 σουτ), έφταναν και περίσσευαν στους πρωταθλητές Ευρώπης για να γυρίσουν... τούμπα το ματς στο τελευταίο 5λεπτο και από το -5 (73-78 στο 34’) να φτάσουν στο τελικό +7 (92-85).

Αν η ομάδα του Σέκουλιτς κερδίζει ακόμη και με μέτριο επιθετικά τον “Luka Magic”, τι θα γίνει όταν ο superstar των Μάβερικς πάρει φωτιά και αρχίσει να σκοράρει και από μακριά (1/8 τρίπ. είχε στην πρεμιέρα); Για την μετακίνηση των Σλοβένων προς το γήπεδο με... ταξί, δεν χρειάζεται να πει κανείς περισσότερα... Φτάνει και περισσεύει το δημόσιο κράξιμο του Ντράγκιτς!

Πολύ υπολογίσιμη για ψηλά είναι η Λιθουανία, που είχε ως παίκτη-αποκάλυψη τον Κουζμίνσκας (19π. & 3ρ. με 8/12 σουτ), ηγέτη τον νεοαποκτηθέντα guard του Παναθηναϊκού, Μάριους Γκριγκόνις (18π., 4ρ. & 3ασ.) και καταλυτικό τον πρώην «πράσινο», Λούκας Λεκαβίτσιους (14π. & 5ας. με 5/7 σουτ). Αν έπαιζε καλά το δίδυμο των ψηλών, Σαμπόνις και Βαλαντσιούνας (είχαν μαζί 19π., 17ρ., 7λ. και 8/20 σουτ), τότε η “Lietuva” ίσως να είχε λυγίσει τους Σλοβένους.

Καλύτερες εντυπώσεις του αναμενόμενου, μου άφησαν οι Ούγγροι που με μοναδικό μπαρουτοκαπνισμένο παίκτη τον Άνταμ Χάνγκα (16π. & 7ρ.), δυσκόλεψαν για 35 λεπτά την Βοσνία Ερζεγοβίνη.

Λίγο η καλή δημιουργία που προσφέρει ο βραχύσωμος Ρόμπερσον (18π. & 5ασ.) και λίγο η εκτελεστική δεινότητα του διδύμου Νούρκιτς-Μούσα (38π.), η ομάδα του Μπετσίραγκιτς πήρε τη νίκη (95-85), που ήταν «υποχρεωμένη» να πετύχει στην 1η φάση κι ετοιμάζεται για τέσσερις τελικούς (με Γαλλία, Σλοβενία, Λιθουανία και Γερμανία) με στόχο τουλάχιστον τη μία νίκη που θα της δώσει ελπίδες πρόκρισης.

Ηλία μπλέξαμε!

Αν έχεις τύχη διάβαινε, λέει ο σοφός λαός! Στην περίπτωση της συνδιοργανώτριας Γεωργίας του Ηλία Ζούρου και του συνεργάτη του, Γιώργου Λιμνιάτη, αυτή η παράμετρος δεν έχει πάει καλά. Ο τραυματισμός του Σενγκέλια απέναντι στην Ολλανδία στο «παράθυρο» των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου, άφησε την ομάδα του στον καλύτερό της παίκτης για το Eurobasket.

Σαν να μην έφτανε η έλλειψη ποιότητας στην περιφέρεια, στην πρεμιέρα μπροστά στο κοινό της, ήρθε και ο τραυματισμός του Γκόγκα Μπιτάτζε (14π. & 9ρ.) για να ακολουθήσει και το τρίποντο-«μαχαιριά» του Τζόναθαν Ταμπού (14π. & 5ρ.) στην εκπνοή της παράτασης που την έριξε στο καναβάτσο!

Η νίκη του Βελγίου (79-76 παρ., κ.α. 70-70) σε συνδυασμό με την αβέβαιη διαθεσιμότητα του 23χρονου σέντερ των Ιντιάνα Πέισερς, φέρνει τους γηπεδούχους (Μαμουκελασβίλι 18π. & 13ρ.) σε δύσκολη θέση για την πρόκριση στους “16”, που ήταν ο βασικός τους στόχος. Στον αντίποδα, η ομάδα του Ντάριο Τζέρτζια απέδειξε τον σκληροτράχηλο χαρακτήρα της και με την απόδοσή της έδωσε απαντήσεις σε όλους όσοι την είχαν πάρει εντελώς αψήφιστα!

Πολύ απογοητευτικό πρόσωπο παρουσίασε η Τουρκία, που χωρίς τον οίστρο του Λάρκιν (18π. & 7ασ. με 5/6 τριπ.) στο πρώτο μέρος και την δεινότητα του Κορκμάζ (9π. & 3ρ.) στο τελευταίο λεπτό, τώρα θα έκανε ανάλυση των αιτιών μίας απρόσμενης ήττα από το Μαυροβούνιο.

Χάρη στο δίδυμο Ντούμπλιεβιτς-Σιμόνοβιτς (31π. & 13ρ.) και τις 9 ασίστ του πρώην «πράσινου» Κέντρικ Πέρι, η ομάδα που πήρε την θέση της Ρωσίας (αποβλήθηκε από την FIBA μετά την στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία), είχε τον έλεγχο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, αλλά σκόραρε μόλις ένα καλάθι στα τέσσερα τελευταία λεπτά και οι 5 αναπάντητοι πόντοι του Τούρκου guard των Σίξερς, γλίτωσαν (72-68) τον Αταμάν από πονοκεφάλους!

Κι όμως, μπορεί να μείνει εκτός 8άδας μετά από 45 χρόνια!

Η αλήθεια είναι ότι από το ματς που άνοιξε την αυλαία του τουρνουά, περίμενα μία τουλάχιστον πιο συναρπαστική αναμέτρηση. Μεσημεριάτικα, βέβαια, στην Τιφλίδα και απούσης της Γεωργίας, ελάχιστοι ήταν αυτοί που μπήκαν στον κόπο να πάνε στο πανέμορφο νεότευκτο γήπεδο, που κατασκευάστηκε για τις ανάγκες της φιλοξενίας του 1ου ομίλου.

Στο αγωνιστικό μέρος, παρ' ότι η Ισπανία δεν θυμίζει σε πολλά την κραταιά ομάδων των 6 μεταλλίων στα ισάριθμα τελευταία Eurobasket (από το 2007 μέχρι το 2017) και απόντων των Ρούμπιο και Γιουλ (τραυματίες), έχει μπει σε μία μεταβατική περίοδο ανανέωσης, η Βουλγαρία δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να την κοιτάξει στα μάτια.

Χωρίς σοβαρό point-guard (Ντι Μποστ ) και με χτυπητή αδυναμία στο ριμπάουντ και την άμυνα, η γειτονική χώρα που επέστρεψε σε τελική φάση μετά από 11 χρόνια, δέχτηκε με το καλημέρα 114 πόντους!

Θεωρώ ότι αποφάσεις σαν αυτή του Σάσα Βεζένκοβ (26π. & 11ρ.), που επέλεξε να τιμήσει την πατρίδα των γονιών του, στην σημερινή εποχή μόνο απεριόριστου σεβασμού μπορεί να τυγχάνουν. Και προσωπικά την χειροκροτώ...

Απλά σκεφτείτε πόσο μεγαλύτερη προοπτική διάκρισης θα είχε τόσο ο ίδιος, όσο και η Εθνική μας, αν ο 26χρονος forward είχε επιλέξει να φορέσει το εθνόσημο της χώρας στην οποία ανδρώθηκε μπασκετικά...

Όσο για την «φούρια ρόχα» των μόλις δύο παικτών επιπέδου Euroleague και των 2+1 από το ΝΒΑ, στο εναρκτήριο παιχνίδι των 201 πόντων, έγινε αντιληπτό (114-87) πόσο χρήσιμη ήταν η προσθήκη του “νατουραλιζέ”, Λορέντζο Μπράουν (17π., 5ασ. & 3κλ.).

Μαζί με τα αδέλφια Ερνανγκόμεζ (29π. & 13ρ. και οι δύο μαζί) και τον 37χρονο Ρούντι (14π. με 4/7 τριπ.) των 238 συμμετοχών, των 15 διεθνών διοργανώσεων και των 10 μεταλλίων, ο 32χρονος guard της Μακάμπι συμπληρώνει μία τετράδα ποιοτικών, που ίσως να μην φτάνουν για να αισθανθεί ο Σκαριόλο ασφαλής ενόψει του σταυρώματος με τον «όμιλο του θανάτου».

Θυμίζουμε ότι η τελευταία φορά που η Ισπανία έμεινε εκτός 8άδας σε Πανευρωπαικό, ήταν το 1977 και οι πιθανοί αντίπαλοί τους στην φάση των “16” (Γερμανία, Γαλλία, Λιθουανία), δεν εμπνέουν μεγάλη αισιοδοξία...