Οι άλλοι «κοιτάζουν» τις διασταυρώσεις, όχι εμείς

• Ας βγάλουν οι άλλοι τα κομπιουτεράκια
• Μοναδικός αντίπαλος ο κακός μας εαυτός

Πραγματικά δεν θυμάμαι στο παρελθόν να αδιαφορώ για τα άλλα ματς των ομίλων όσον αφορά κάποια μεγάλη διοργάνωση.

Για να μην παρεξηγηθώ. Δεν στέκομαι στο αγωνιστικό κομμάτι όπου βλέπουμε ματσάρες και ίσως να είμαστε μάρτυρες ενός από τα καλύτερα Eurobasket... ever, αλλά για το ποιος θα έρθει πρώτος, ποιος δεύτερος, με ποιον θα παίξει η Εθνική μας στην επόμενη φάση, ποιον πρέπει να αποφύγει κ.ο.κ.

Ξέρετε. Όλα αυτά που συζητάμε κάθε χρόνο ή εν πάσει περιπτώσει μας απασχολούν την ώρα που παίζει η Εθνική μας. Ακόμα και τις καλές εποχές του 2005 και του 2006 όπου κατακτήσαμε χρυσό σε Eurobasket και ασημένιο σε Παγκόσμιο, βάζαμε στο τραπέζι των συζητήσεων όλες τις διασταυρώσεις και τα «χιαστί» ματς. Κοιτούσαμε και λίγο παραπέρα. Και κάναμε διάφορα σενάρια.

• Ραψωδία 41 πόντων του Αντετοκούνμπο «κλείδωσε» την 1η θέση

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά είναι η πρώτη φορά που αδιαφορώ πλήρως για το ποια ομάδα θα αντιμετωπίσουμε στους «16», ποια ομάδα στα προημιτελικά, ποια στα ημιτελικά και πώς θα γίνει να βρεθούμε όσο το δυνατόν πιο εύκολα στον τελικό για να κατακτήσουμε το τρόπαιο. Και τώρα καταλαβαίνω και το πώς θα ένιωθαν οι Ισπανοί τα χρόνια που κυριαρχούσαν (δικαίως) σε όλα τα παρκέ. Ήξεραν ότι είναι καλύτεροι. End of story. Το ήξεραν, το ένιωθαν και το έβγαζαν στο παρκέ.

Ας βγάλουν οι άλλοι τα κομπιουτεράκια

Ε, αυτό ακριβώς μου βγάζει η Εθνική μας σε αυτό το Eurobasket. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι η καλύτερη του τουρνουά, αλλά σίγουρα συγκαταλέγεται μέσα στις τρεις καλύτερες. Οπότε για ποιον λόγο να νοιάζει τον Ιτούδη, τον Αντετοκούνμπο, τον Σλούκα, τον Καλάθη και τα υπόλοιπα παιδιά της γαλανόλευκης με ποια ομάδα θα παίξουμε στο πρώτο ή στο δεύτερο «νοκ άουτ» ματς; Δεν με έχει συνεπάρει η χαρά του 4/4 και ούτε έχω κάποια έπαρση.

Απλά, και όπως είχα αναφέρει και τις προάλλες, αυτή η Εθνική μου βγάζει μια σιγουριά. Φαντάζομαι όχι μόνο σ' εμένα αλλά και σε όλον τον κόσμο. Εκείνοι που θα πρέπει να καταστρώνουν σχέδια, να βγάζουν κομπιουτεράκια και να κάνουν υπολογισμούς είναι οι αντίπαλοι. Όχι εμείς. Εκείνοι έχουν το πρόβλημα. Εκείνοι θέλουν να μας αποφύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Εμάς φοβούνται.

Και εδώ που τα λέμε, είναι δυνατόν να μην μας φοβούνται όταν ο Γιάννης μοιάζει με θηρίο ανήμερο μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, αλλά και τόσο προσγειωμένος έξω από αυτό; Κρατήστε αυτό που είπε μετά το τέλος του αγώνα με την Ουκρανία: «Δεν ξέρω που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα. Μέρα με τη μέρα προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι. Κάποιες φορές όταν κερδίζουμε μπορεί να χαλαρώνουμε λίγο και να νομίζουμε πως είμαστε οι καλύτεροι και τα μυαλά μας παίρνουν αέρα αλλά έχω βρεθεί ξανά σε αυτή τη θέση το 2014 στο Παγκόσμιο, είχαμε ρεκόρ 5-0, κερδίσαμε την Αργεντινή και χάσαμε το πρώτο χιαστί....» ήταν τα λόγια του υπερπαίκτη, Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Προσγειωμένος, συνειδητοποιημένος, αποφασισμένος. Άλλωστε «όποιος έχει καεί στον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι». Και όπως μας έχει δείξει ο Γιάννης όλα αυτά τα χρόνια που είναι στο ΝΒΑ και μεγαλουργεί με τους Μπακς, δεν θα πει ποτέ μεγάλα λόγια. Θα δώσει «απαντήσεις» μόνο με τις πράξεις του. Και προσέξτε. Παρουσιάστηκε τόσο μα τόσο προσγειωμένος όταν λίγα λεπτά νωρίτερα είχε προηγηθεί η καλύτερη ατομική εμφάνιση στο Eurobasket.

• Ιτούδης: «Μου άρεσε πολύ αυτό που έγινε στα αποδυτήρια στο ημίχρονο» (vid)

Σε μόλις 27 λεπτά είχε πετύχει 41 πόντους και είχε πάρει 9 ριμπάουντ. Όπως γράφουν συχνά-πυκνά και στα social media των Μιλγουόκι Μπακς ήταν απλά... «άλλη μια μέρα στο γραφείο για τον Greek Freak».

Μιλάμε για την πρώτη 40άρα σε Eurobasket από το 2015 και τον Πάου Γκασόλ, όπως επίσης και ισοφάριση της καλύτερης επίδοσης τα τελευταία 21 χρόνια και δη από την εποχή του μεγάλου Νοβίτσκι το 2001 στο Eurobasket της Τουρκίας. Συν το γεγονός ότι πέτυχε 40+ πόντους σε διάστημα δύο εβδομάδων με την Εθνική ομάδα. Μιλάμε για νούμερα που φέρνουν (αναπόφευκτα αλλά τόσο ρεαλιστικά) στο μυαλό τον παμμέγιστο Νίκο Γκάλη.

Μοναδικός αντίπαλος ο κακός μας εαυτός

Όμως για τον Γιάννη δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα ματς το οποίο αποτέλεσε παρελθόν με την τελευταία κόρνα της γραμματείας. Τώρα έχει μπροστά του την Εσθονία στο πλέον αδιάφορο ματς και την Κυριακή το πρώτο νοκ άουτ. Και ας είναι όποιος θέλει. Η Τσεχία, το Ισραήλ, η Πολωνία, η Φινλανδία.

Όχι, πείτε μου εσείς. Με τη νοοτροπία, το ταλέντο, τις αγωνιστικές και ηγετικές ικανότητες του Γιάννη και την αστείρευτη ποιότητα όλης της Εθνικής, είναι δυνατόν να μας νοιάζει με ποιον θα παίξουμε από εδώ και στο εξής; Ποσώς με ενδιαφέρει. Ε αν υπάρχει μια ομάδα που πραγματικά θα μας προβληματίσει (αλλά σε καμία περίπτωση να μας φοβίσει) αυτή είναι η Σερβία, την οποία ωστόσο θα αργήσουμε (αν όλα πάνε καλά) να αντιμετωπίσουμε (αν την αντιμετωπίσουμε). Ούτε η Σλοβενία του Λούκα, ούτε η Γαλλία των Φουρνιέ, Γκομπέρ, ούτε η οικοδέσποινα Γερμανία και ας παίζει στην έδρα της.

• Οι πιθανοί αντίπαλοι της Ελλάδας στα νοκ άουτ

Το μόνο που ενδιαφέρει είναι να έχουμε υγεία ως ομάδα και να μην βρεθούμε στο παρκέ με... δύο αντιπάλους. Από τη μία με την ομάδα που θα υπάρχει στην αντίπερα όχθη και από την άλλη με τον δικό μας, κακό, εαυτό.

Αν έχω να φοβηθώ ή να προβληματιστώ για κάτι, αυτός θα είναι μόνο ο κακός μας εαυτός. Το καλό είναι ότι περάσαμε από δύο τεστ που μας έκαναν (θέλω να πιστεύω) καλό. Τόσο με την (πολύ αδύναμη η αλήθεια είναι) Μεγάλη Βρετανία, όσο και με την σκληροτράχηλη, Ουκρανία. Γενικά στο Eurobasket παρουσιάζουμε δύο πρόσωπα και δεν έχουμε σταθερότητα. Απέναντι σε Κροατία και Ιταλία ήμασταν καλοί στο πρώτο ημίχρονο και ρίξαμε ταχύτητα στο δεύτερο, ενώ στα δύο επόμενα συνέβη το αντίθετο και το γκάζι πατήθηκε στο δεύτερο μισό.

Το (πολύ) ευχάριστο είναι ότι σιγά-σιγά επιστρέφουν όλοι και δυναμώνει η ομάδα περισσότερο. Είδαμε τον Παπαγιάννη να «δένει» πολύ καλά με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο αμυντικά στην 3η περίοδο του αγώνα με την Ουκρανία καλύπτοντας ο ένας τον άλλον και παίζοντας εξαιρετικά τις αλλαγές, όπως είδαμε επίσης και τον Νικ Καλάθη να... ανεβάζει τις δικές του στροφές και να γίνεται (και εκείνος) σημαντικός παράγοντας στο Eurobasket.