Όλα δείχνουν Σερβία, Σλοβενία και Ελλάδα!

Με μόλις ένα από τα 16 εισιτήρια που οδηγούν στην 2η φάση της διοργάνωσης να έχει μείνει ασφράγιστο (αυτό που θα διεκδικήσουν η Τσεχία και το Ισραήλ) και το οποίο θα καθορίσει και τον αντίπαλό μας (Τσεχία, Πολωνία ή Φινλανδία) στο πρώτο νοκ-άουτ της Κυριακής (11/09) νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε ένα πρώτο «ταμείο» για τις ομάδες που συνεχίζουν στον δρόμο προς το βάθρο των μεταλλίων.

Στο Μιλάνο, η Ελλάδα μπορεί να μην συνάντησε τον βαθμό δυσκολίας του 2ου ομίλου, όπου πέντε ομάδες κονταροχτυπήθηκαν σώμα με σώμα για τις 4 πρώτες θέσεις, ωστόσο, τηρούμενων των προβλημάτων που αντιμετώπισε στην προετοιμασία και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι μπήκε στην μάχη του τουρνουά με 10 ετοιμοπόλεμους παίκτες, τα κατάφερε περίφημα.

Η Ελλάδα

Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα βρίσκεται μέσα στις πρώτες θέσεις στις περισσότερες ομαδικές στατιστικές κατηγορίες πλην της άμυνας (12η με μ.ο. 80,5π.), είναι μία από τις δύο μέχρις στιγμής αήττητες ομάδες και με έναν αγώνα λιγότερο, έχει: την 2η καλύτερη επίδοση στην αξιολόγηση (μ.ο. 110), στα κλεψίματα (μ.ο. 9,0) και τα κοψίματα (μ.ο. 4,3), την 4η καλύτερη επίθεση (μ.ο. 91,5π.), είναι η 5η ομάδα με τα λιγότερα λάθη (μ.ο. 9,8) και στα σουτ εντός πεδιάς (48,3%), ενώ είναι μέσα στην πρώτη 8άδα ασίστ, ριμπάουντ και σε ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα, τα τρίποντα και τις βολές.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο (μ.ο. 31,0π., 10,3, 3,7ασ., 1,7κλ. & 1,3κοψ. με 63% διπ.) αποδίδει επίπεδο που επιτάσσει η περίσταση, το supporting cast ανταποκρίνεται και με το παραπάνω και η είσοδος στα νοκ-άουτ με πλήρη σύνθεση και όλους τους παίκτες στην διάθεση του Δημήτρη Ιτούδη αφήνουν υποσχέσεις για ακόμη καλύτερη συνέχεια.

Η πρώτη θέση στον 3ο όμιλο τη στέλνει πάνω σε ξεκάθαρα υποδεέστερο αντίπαλο στην φάση των “16”, σε αντίπαλο στα μέτρα μας (Γερμανία ή Μαυροβούνιο) για τους “8” και απέναντι στους Λιθουανούς (τους Ισπανούς δεν τους βλέπω να προκρίνονται στα προημιτελικά) ή τους Φινλανδούς (πιστεύω ότι θα νικήσουν την 3η ομάδα του δικού μας ομίλου) στην μάχη για τον τελικό και την εξασφάλιση του μεταλλίου.

Ούτε παραγγελία να κάναμε τέτοια διασταύρωση! Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι δεν βρίσκουμε μέχρι τον τελικό καμία εκ των Σερβία, Σλοβενία (μέχρι στιγμής είναι οι δύο καλύτερες ομάδες του τουρνουά) και Γαλλία, αυτό από μόνο του, υπογραμμίζει την μεγάλη μας ευκαιρία και οφείλεται εν πολλοίς στην δική μας άψογη έως τώρα παρουσία μας στους αγώνες του 3ου ομίλου.

Η Σερβία

Από ‘κει και πέρα, θεωρώ ότι με βάση τα έως τώρα πεπραγμένα τους στην 1η φάση, τόσο οι Σέρβοι που είχαν ευκολότερο όμιλο, όσο και οι Σλοβένοι που ήταν στο «group του θανάτου» στην Κολωνία, έδειξαν ότι είναι οι πιο έτοιμες ομάδες για να διεκδικήσουν το τρόπαιο.

Δεν ξέρω πόσο θα επηρεαστεί η ομάδα του Σβέτισλαβ Πέσιτς από την απουσία του Νεμάνια Νέντοβιτς από την συνέχεια (τέθηκε νοκ-άουτ), μέχρι τώρα πάντως, έχει την καλύτερη άμυνα του τουρνουά (μ.ο. 73,0) μαζί με την Εσθονία (!), κερδίζει τους αντιπάλους της με μέση διαφορά 19,5 πόντων, έχει την καλύτερη δημιουργία (μ.ο. 23,0ασ.) και αξιολόγηση (μ.ο. 114), ενώ είναι μέσα στις 4 πρώτες θέσεις σε βολές, δίποντα και τρίποντα.

Ο Γιόκιτς (μ.ο. 19,8π., 10,5ρ., 5,3ασ. & 2,0κλ. με 63% στα σουτ), ο Μίτσιτς (μ.ο. 15,3π. & 7,0ας.) και ο Κάλινιτς (μ.ο. 10,8π., 4,0ρ. & 3,3ασ.) σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος, ο Μαρίνκοβιτς (μ.ο. 14,5π. με 61,5% τριπ.) έπαιξε πολύ καλά στα δύο παιχνίδια που αγωνίστηκε, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει παίξει καθόλου ο Μιλουτίνοβ.

Η Σλοβενία

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2017 που ζει στον αστερισμό του υπερηχητικού Ντόντσιτς (μ.ο. 26,6π., 7,6ρ. & 6,8ασ. με 74% διπ.) των 47 πόντων στο ματς με την Γαλλία, έδειξε να κλείνει στόματα και να απομακρύνει τα σύννεφα του προβληματισμού μετά την ήττα από την Βοσνία (εκνευρισμός του Λούκα και αιχμηρές δηλώσεις του Ντράγκιτς σε βάρος του προπονητή), απαντώντας με δύο σερί πειστικές νίκες που της χάρισαν την πρωτιά στον πιο δύσκολο όμιλο.

To μεγάλο πλεονέκτημα των Σλοβένων είναι ότι ο εφετινός τους κορμός στηρίζεται σε οκτώ από τους 12 παίκτες με τους οποίους κατέκτησε το τρόπαιο πριν από πέντε χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, με τον Ζόραν Ντράγκιτς και τον Μάικ Τομπέι (ως “νατουραλιζέ” στην θέση του Ράντολφ) να δίνουν υπεραξία στο ρόστερ.

Θεωρώ ότι θα περάσουν με συνοπτικές διαδικασίες τα εμπόδια του Βελγίου και αλλά όποιας ομάδας αντιμετωπίσουν στα προημιτελικά και στον ημιτελικά και θα γίνει... αίμα κι άμμος στον ημιτελικό με την Σερβία!

Οι υπόλοιποι

Από ‘κει και πέρα, καμία άλλη ομάδα πλην της Γαλλίας (περισσότερο λόγω ποιότητας και προσωπικοτήτων και λιγότερο λόγω συνόλου), δεν θεωρώ ότι είναι στο επίπεδο της Ελλάδας.

Πολύ καλές εντυπώσεις μου έχουν αφήσει οι Γερμανοί, που έπαιξαν στα ίσα την Σλοβενία για την πρωτιά του ομίλου και τους οι οποίοι θεωρώ ότι θα μας βάλουν δύσκολα αν συναντηθούμε στα προημιτελικά, έχοντας παράλληλα και το πλεονέκτημα της έδρας. Διαθέτουν όλα τα χαρακτηριστικά που εκφράζουν το σύγχρονο μπάσκετ (μέγεθος, αθλητικότητα, ταχύτητα και ποιότητα) και ταυτόχρονα δείχνουν ότι λειτουργούν καλά και ως ομάδα.

Σε εκτίμηση έχω και την Λιθουανία, η οποία στηρίζεται σε πολύ ποιοτικές μονάδες και σε παίκτες με σπουδαίες παραστάσεις, ωστόσο, στο εφετινό τουρνουά δεν αποπνέουν σιγουριά και συνέπεια με το παιχνίδι και είναι ικανοί για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο.

Με αυτά και με εκείνα, θεωρώ ότι τα πρώτα μηνύματα που εκπέμπει η 1η φάση του 41ου Eurobasket, εκπέμπουν μία αισιοδοξία ότι η εφετινή Ελλάδα έχει τις δυνατότητες να φτάσει μέχρι τα ημιτελικά και να έχει δύο ευκαιρίες για να φορέσει το 5ο μετάλλιο της ιστορίας στην διοργάνωση και το πρώτο μετά από 13 χρόνια.

Όλα αυτά, βέβαια, είναι στην θεωρία και στην συζήτηση που προκύπτει βέβαια απ’ όλα όσα έχουμε δει μέχρι τώρα από τους Έλληνες διεθνείς στο “Mediolanum Forum”. Κι επειδή το moto της Εθνικής είναι “παιχνίδι με παιχνίδι”, με σαφή προσανατολισμό να μην κοιτάει μακρύτερα από το επόμενο, ας δούμε τι τροφή θα μας δώσει το αποψινό ματς με την Εσθονία και εδώ θα είμαστε για να την σχολιάσουμε...