First we take Milan, then we take Berlin*

First we take Milan, then we take Berlin*

First we take Milan, then we take Berlin*
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες βρίσκεται στο Βερολίνο και γράφει για την Εθνική Ελλάδας, το ματς με την Τσεχία και την ιδιαιτερότητα των νοκ άουτ παιχνιδιών.

*Ο τίτλος του κειμένου αποτελεί μία παράφραση του στίχου «First we take Manhattan, then we take Berlin» από το τραγούδι του Λέοναρντ Κοέν.

Η Ελλάδα αναχώρησε πριν λίγη ώρα με προορισμό το Βερολίνο. Στις αποσκευές της έβαλε το αήττητο μετά από πέντε παιχνίδια στο Μιλάνο, έβαλε ωραίο μπάσκετ, προσφορά από όλους τους παίκτες, τον Παπαγιάννη με ικανοποιητικό ρυθμό και κυρίως καλή ψυχολογία.

Δυστυχώς έβαλε και ένα διάστρεμμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Δεν θα υπερβάλλω καθόλου πως μόλις έγινε αντιληπτό πως κάτι «έτρεχε» συνδυάζαμε ματιές σε παρκέ και πίσω από τον πάγκο. Λογικό. Εδώ που τα λέμε βήχει ο Γιάννης και αγχώνεται όλη η Ελλάδα, πόσω δε μάλλον όταν τον βλέπεις πίσω από τον πάγκο να τον απασχολεί κάτι.

Η αναμέτρηση με τους Εσθονούς δεν αξίζει ανάλυσης. Ήταν ένα παιχνίδι το οποίο η Ελλάδα το αντιμετώπισε με σεβασμό προς το μπάσκετ και προς τον αντίπαλο και με περίσσια σοβαρότητα. Σίγουρα ο Ιτούδης είχε κατά νου να διαχειριστεί λίγο τον χρόνο συμμετοχής και το κατάφερε. Η συνέχεια αναμένεται πιο δύσκολη και πιο επίπονη. Επίσης όσο θα κυλάει το Eurobasket τόσο θα περιορίζεται και το rotation.

 

Η εθνική ομάδα και γρήγορα έπαιξε όποτε βρήκε χώρο και καλή κυκλοφορία της μπάλας είχε. Βρήκε πολλά ελεύθερα σουτ, απλά ήταν άστοχα. Όπως έχω γράψει αρκετές φορές στο παρελθόν, δεν πρέπει να κρίνεται μία ομάδα από το ποσοστό της μόνο στα τρίποντα, αλλά και από το πόσα ελεύθερα σουτ βρήκε.

Καλαθης

Ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης η Τσεχία

Ας μπούμε σε ρυθμούς Βερολίνου. Κι εμείς μετακομίσαμε στη γερμανική εδώ και λίγες ώρες. Η Τσεχία είναι ο πρώτος αντίπαλος της Ελλάδας στη γερμανική πρωτεύουσα (ελπίζω όχι και τελευταίος) και στα δικά μου μάτια είναι μία πολύ καλή ομάδα η οποία ωστόσο δεν το έδειξε στην πρώτη φάση λόγω του τραυματισμού του Σατοράνσκι. Ο γκαρντ της Μπαρτσελόνα πάντως έπαιξε στο κρίσιμο ματς με το Ισραήλ κι ήταν καταπληκτικός αγγίζοντας το triple double (14π., 8ριμπ. 11ας.).

Εκτιμώ την Τσεχία για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός πως πρόκειται για μία ομάδα με τον βασικό κορμό της να παραμένει αναλλοίωτος εδώ και 5-6 χρόνια. Ιδιος προπονητής, ίδιοι παίκτες. Καλή ομάδα. Ο δεύτερος είναι το δίδυμο Σατοράνσκι, Βέσελι το οποίο στα δικά μου μάτια μπορεί να κερδίσει ένα παιχνίδι μόνο του.

Αυτό το οποίο δεν δέχομαι ως επιχείρημα είναι οι δύο ήττες στο πρόσφατο παρελθόν. Όπως χάσαμε και στο Προολυμπιακό τουρνουά του Καναδά το καλοκαίρι του 2021 ή όπως χάσαμε την... πρόκριση στο Παγκόσμιο της Κίνας το 2019, όπου θέλαμε νίκη με 12 πόντους και τους κερδίσαμε με 7. Μπορεί να την «πατήσουμε» και τρίτη φορά αν δεν είναι η ομάδα αυτή που πρέπει. Πιστεύω όμως πως θα είναι όπως πρέπει.

Λαρεντζάκης

Να αφήσει πίσω τα «νεκρά» διαστήματα και να πάρει μαζί το τρίποντο

Αν είχα τη δυνατότητα να αφήσω κάτι πίσω στο Μιλάνο και αντιστοίχως να πάρω οπωσδήποτε κάτι μαζί στο Βερολίνο, έχω εύκολη απάντηση.

Θα άφηνα πίσω τα «νεκρά» διαστήματα που παρουσίασε η Ελλάδα. Εντάξει, κάπου είναι λογικό να υπάρχουν, απλά ήταν κάπως πιο έντονα όταν έκλειναν οι αγώνες με Ιταλούς και Κροάτες. Τώρα αν έπρεπε να πάρω κάτι μαζί σώνει και ντε, θα ήταν το τρίποντο. Η Ελλάδα είχε στην πρώτη φάση 36.9% πίσω από τα 6.75. Το τυλίγω και το αγοράζω. Θα χρειαστεί στα δύσκολα ματς που έρχονται.

Τα λάθη πλέον πληρώνονται

Το Βερολίνο δεν συγχωρεί. Οι νοκ άουτ αναμετρήσεις είναι ιδιαίτερες. Δεν είναι μόνο πως σου αφαιρούν το περιθώριο γκέλας, αν κάνεις λάθος θα σε τιμωρήσει και ξαφνικά μπορεί να σε στείλει σπίτι σου.

Η Ελλάδα είναι πολύ καλή ομάδα, έχει έναν ικανότατο προπονητή, αλλά το «μέταλλο» της θα το δούμε σε μία αναμέτρηση που σε κάποιο διάστημά της δεν θα πάνε τα πράγματα όπως θα ήθελε. Το νοκ άουτ παιχνίδι απαιτεί υπομονή, συγκέντρωση και πίστη στο πλάνο. Πάνω από όλα απαιτεί παίκτες και προπονητές να κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση.

ΥΓ: Η Εθνική Ελλάδας δεν είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Είναι και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Το μπάσκετ είναι ομαδικό παιχνίδι. Ποτέ κανένας δεν κατάφερε τίποτα μόνος του. Οσο παικτάρα κι αν ήταν. Υπάρχουν 11 ακόμη σπουδαίοι παίκτες οι οποίοι αξίζουν τα εύσημα.

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.