Εθνική: Τι σου έχω για μετά...

Αποστολή στο Βερολίνο: Μιχάλης Γκιουλένογλου

Το πρώτο εμπόδιο ξεπεράστηκε. Αυτό ίσως είναι το πιο σοβαρό. Χωρίς πλάκα. Ένα από τα στελέχη της Εθνικής, αρκετές ημέρες πριν, όταν ακόμη βρισκόμασταν στο Μιλάνο, είχε πει (χωρίς να ξέρει τα δεδομένα για το δρόμο) ότι το πιο κρίσιμο ματς ήταν αυτό στη φάση των «16».

Προφανώς και δεν είχε άδικο.

Χωρίς αυτό, η Εθνική θα είχε γυρίσει ταπεινωμένη στην Αθήνα. Και όσοι την επευφημούν, μάλλον αυτή τη στιγμή θα είχαν κάτι αρνητικό να προσάψουν.

Όμως η Εθνική είναι εδώ. Μένει στο Βερολίνο και περιμένει τη Γερμανία.

Έχοντας κερδίσει πάρα πολλά πράγματα στο ματς κόντρα στην Τσεχία. Λίγο ακόμα και οι Τσέχοι θα είναι γίνει η... Ισπανία του 2022. Η νέμεσις μας. Αλλά αυτή τη φορά, το καλό το παλικάρι ήξερε και άλλο μονοπάτι.

Είναι αλήθεια ότι το ματς στο Βερολίνο το 2022, θύμισε αυτό της Κίνας το 2019.

Μέχρι ένα σημείο. Μετά το... σενάριο γράφτηκε διαφορετικά.

Η Εθνική περίμενε το τείχος των Τσέχων απέναντι στον Γιάννη. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην το εφαρμόσουν. Και μάλιστα μαεστρικά. Είναι οι πρώτοι διδάξαντες σε αυτήν την... τέχνη. Και η αλήθεια είναι πως την εφάρμοσαν σχεδόν τέλεια.

Και υποχρέωσαν τον Γιάννη να ανοίξει τους μπασκετικούς ορίζοντές του. Ο Greek Freak του 2018 «τράκαρε» στο τείχος. Αυτός του 2022 είχε τη διάθεση, την υπομονή και την ωριμότητα, είτε να το παρακάμψει, είτε να περάσει από μέσα του με διαφορετικό τρόπο.

Αυτό σημαίνει ετοιμότητα. Ένα πλάνο για κάθε πιθανό σενάριο. Όπως λογικά θα υπάρχει κάτι και για τα ματς που ακολουθούν. Ανάλογα με τον αντίπαλο και την πιθανή τακτική του.

Για να το πούμε απλά, η Εθνική έχει τη δυνατότητα να κερδίζει έναν... πόλεμο προτού αυτός καν αρχίσει.

Και αυτό, με δεδομένο ότι απομένουν τρία ματς, δίνει μία υπόσχεση. Εκπληρώνει μία προσμονή.

Η τριγωνική άμυνα των Τσέχων

Μόλις ο Γιάννης επιχείρησε να πάρει την μπάλα στο low post, οι Τσέχοι σχημάτιζαν μία τριγωνική άμυνα. Ένας παίκτης πάνω του, ένας από πίσω, έτοιμος για τη βοήθεια και άλλος ένας στην πάνω πλευρά, έτοιμος να κλείσει κάθε πιθανό διάδρομο.

Ο Giannis έπεσε στην... παγίδα 2-3 φορές. Και μετά επέλεξε να μην πατήσει το πόδι του σε εκείνη την πλευρά, ξεκινώντας ό,τι έπρεπε να κάνει από την κορυφή, είτε από το πλάι, αλλά πιο κοντά στο τρίποντο, παρά στην τελική γραμμή.

Υ.Γ.: Όποιος δεν έχει δει το... παράσημο στον ώμο του Κώστα Παπανικολάου, μετά από μία πτώση στο παρκέ και διεκδικήση της μπάλας, δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει.

Υ.Γ.2: Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης έχει ασπαστεί 100% το ρόλο του. Και όταν μπαίνει στο παρκέ, έχει τη δυνατότητα να αλλάξει ένα ματς, όπως έκανε με την Τσεχία.