Το βάρος μιας φανέλας

1^η Σεπτεμβρίου 2022. Στο πρώτο τζάμπολ του φετινού ευρωμπάσκετ, οι «ειδικοί» προέβλεπαν τις εξής τρεις ομάδες στο βάθρο των μεταλλίων. Ελλάδα, Σερβία, Σλοβενία (με όποια σειρά θέλει ο καθένας). Μετά την ολοκλήρωση της φάσης των ομίλων, η δεύτερη πρόβλεψη ήταν η παρακάτω: Σερβία-Σλοβενία στον έναν ημιτελικό και η Ελλάδα φουλ για τελικό. Την ίδια ώρα, η Ισπανία θεωρείτο χαμένη από χέρι. Από την προηγούμενη φουρνιά των επιτυχιών, στη δωδεκάδα ήταν μόνο ο Ρούντι Φερνάντεθ, αφού ο Γιουλ τραυματίστηκε τελευταία στιγμή, ο Ρούμπιο και Κλαβέρ ήταν γνωστοί απόντες, ενώ τα αδέρφια Γκασόλ και ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ έχουν αποσυρθεί από την εθνική ομάδα. Δικαιολογημένη, λοιπόν, η απαισιοδοξία για τη «ρόχα»; Στη θεωρία ναι, στην πράξη όμως ένα μεγαλοπρεπέστατο ΟΧΙ. Πολύ απλά, γιατί η φανέλα της εθνικής Ισπανίας ζυγίζει... τόνους. Όπως ακριβώς συμβαίνει στο ποδόσφαιρο με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Πόσες και πόσες φορές η «βασίλισσα» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έχει βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο; Ουκ ολίγες. Στις περισσότερες, όμως, έχει καταφέρει να επιστρέψει. Ποιος υπολόγιζε πέρσι τη Ρεάλ στο Champions League; Κανείς. Κι όμως αυτή βρήκε τον τρόπο να φτάσει στην κορυφή. Κι ας μην υπήρχαν πλέον στο ρόστερ της τα αστέρια του – πρόσφατου – παρελθόντος. Της έλειπε ο «Γιουλ» στην επιθετική γραμμή (Κριστιάνο Ρονάλντο), αλλά και τα «αδέλφια Γκασόλ» στους αιθέρες (Σέρχιο Ράμος, Ράφαελ Βαράν). Αρκούσε όμως για την ίδια, το γεγονός πως στο γήπεδο έμπαινε ο δικός της γερόλυκος «Ρούντι» (Καρίμ Μπενζεμά).

Τι κι αν στο δρόμο για την κορυφή, βρήκε μπροστά της ομάδες που ήταν τα φαβορί, εκείνη βρήκε τον τρόπο να τις ξεπεράσει. Παρί Σεν Ζερμέν, Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτι και στον τελικό η Λίβερπουλ υποκλίθηκαν στη Ρεάλ. Όπως έκαναν κατά σειρά, στο ευρωμπάσκετ απέναντι στην Ισπανία, η Λιθουανία, η Φινλανδία, η Γερμανία και στον τελικό η Γαλλία. Κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν πέρσι αν η Ρεάλ αντιμετώπιζε στα νοκ-άουτ π.χ. την Μπάγερν ή αν φέτος στο ευρωμπάσκετ η Ισπανία αντιμετώπιζε κάποια εκ των Ελλάδα, Σερβία ή Σλοβενία. Με τα «αν» όμως δε γράφεται ιστορία.

Και η ίδια ιστορία συνεχίζεται και φέτος στην ποδοσφαιρική Ρεάλ Μαδρίτης. Το κοντέρ μέχρι στιγμής γράφει 9/9 σε όλες τις διοργανώσεις (6/6 στο πρωτάθλημα, 2/2 στο Champions League και κατάκτηση του ευρωπαϊκού σούπερ καπ). Τι κι αν οι μοναδικές φετινές μεταγραφές της ήταν ο 22χρονος Τσουαμενί από τη Μονακό και ο ελεύθερος Ρούντιγκερ από την Τσέλσι. Τι κι αν ο Κροος με τον Μόντριτς έχουν στις πλάτες τους έναν ακόμη χρόνο. Τι κι αν ο Μπενζεμά είναι στα «πιτς» από τις αρχές του μήνα λόγω τραυματισμού. Η «βασίλισσα» παραμένει αλύγιστη σε Ισπανία και Ευρώπη. Όχι, όμως, μόνο λόγω της βαριάς φανέλας της.

Τόσο η ποδοσφαιρική Ρεάλ, όσο και η μπασκετική εθνική Ισπανίας έχουν την τύχη να διαθέτουν «αλεπούδες» της προπονητικής στους πάγκους τους. Μπορεί ο Αντσελότι να μη διαθέτει τη λάμψη του Γκουαρδιόλα, όπως και ο Σκαριόλο να μην είναι... Ομπράντοβιτς, όμως έχουν μέσα τους το πνεύμα του νικητή. Και αυτό το μεταλαμπαδεύουν στους παίκτες τους. Όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αμφότεροι βρίσκονται σταθερά στην κορυφή, είτε διαθέτουν Κριστιάνο και Γκασόλ στο ρόστερ, είτε... Νάτσο και Ντίαθ. Και αριθμοί λένε την αλήθεια για τους δύο Ιταλούς τεχνικούς. Ο ένας έχει κατακτήσει τέσσερα Champions League και ο άλλος ισάριθμα ευρωμπάσκετ. Και πολλά άλλα φυσικά...