Γιατί άρχισες... Panathinaiko να θυμίζεις

• Κέρδισε χρόνο και πολλή ηρεμία
• Τα κέρδη και οι ανορθογραφίες

Τι σου είναι όμως η ψυχολογία, ε;

Ναι, δεν λέω. Σίγουρα η τακτική και το αγωνιστικό κομμάτι έχουν τον πρώτο και (ενδεχομένως) τον τελευταίο λόγο αλλά (γενικά) στον αθλητισμό εάν δεν υπάρχει καλή ψυχολογία, όλα τ' άλλα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Μια ψυχολογία που άρχισε να «χτίζει» ο Παναθηναϊκός από το Μόναχο όπου έδειξε καλά στοιχεία καθώς μπορούσε κάλλιστα να φύγει με το «διπλό» κόντρα στην Μπάγερν και την οποία... εκτόξευσε με τη μεγάλη νίκη στο ΣΕΦ κόντρα στον Ολυμπιακό.

Αυτό που έπρεπε να κάνει απέναντι στη Ζενίτ ήταν να... συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό. Σε όλα τα επίπεδα. Σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να χάσει το μυαλό του και να παρασυρόταν από την επιτυχία απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο. Όπως φάνηκε το πάθημα της Εφές του έγινε μάθημα. Ξεχνάει κανείς τι είχε συμβεί μετά το παιχνίδι κόντρα στην τουρκική ομάδα; Στο αμέσως επόμενο ματς ο Παναθηναϊκός είχε υποδεχθεί την Βιλερμπάν και από εκεί που πήγαινε για... μαλλί, έφυγε από το ΟΑΚΑ κουρεμένος... γουλί.

Κέρδισε χρόνο και πολλή ηρεμία

Αυτή τη φορά ούτε «ξενέρωσαν» οι παίκτες με τους εαυτούς τους, αλλά ούτε και... ξενέρωσαν τον κόσμο που έσπευσε στο ΟΑΚΑ για να αποθεώσει τους νικητές του ΣΕΦ. Και αυτό ίσως να είναι και το μεγαλύτερο κέρδος από το παιχνίδι με τη Ζενίτ. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να επενδύσει και να «χτίσει» πάνω στη νίκη του ΣΕΦ και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την ώθηση που είχαν πάρει παίκτες και προπονητικό τιμ.

Όπερ και εγένετο απέναντι σε μια από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες της EuroLeague. Πριν από το ΟΑΚΑ η Ζενίτ μετρούσε πέντε σερί νίκες καθώς είχε να χάσει έναν μήνα (σ.σ. από τις 26/10 και την εντός έδρας ήττα από τη Ρεάλ) ενώ αντίθετα ο Παναθηναϊκός ήταν στο... ναδίρ της ιστορίας του στην EuroLeague αφού είχε πέντε σερί ήττες μετά το επιβλητικό 95-69 κόντρα στην Αναντολού Εφές στις 27/10.

Αν μη τι άλλο αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει χρόνο και ηρεμία. Αυτή η εβδομάδα ήταν η καλύτερη των «πρασίνων» από το ξεκίνημα της σεζόν, τόσο από πλευράς αποτελεσμάτων (και... τι αποτελεσμάτων) όσο και (κυρίως από αυτό) από πλευράς εικόνας. Παραφράζοντας και το γνωστό τραγούδι των Πυξ Λαξ, άρχισαν (επιτέλους) να θυμίζουν... Παναθηναϊκό. Ή καλύτερα Panathinaiko καθώς στην EuroLeague είχαν ξεχάσει και οι ίδιοι ποιο είναι το (πραγματικό) όνομα της ομάδας.

Σίγουρα το κακό ξεκίνημα δεν μπορεί να σωθεί από μια εντός έδρας νίκη (ακόμα και απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης) αλλά δεν παύει να είναι ένα εφαλτήριο προκειμένου να αλλάξει η συνολική εικόνα και φανεί η ομάδα πολύ πιο ανταγωνιστική στη συνέχεια. Αυτό μπορεί να το κάνει. Κανείς ωστόσο δεν μιλάει για οκτάδες. Αρκεί, έστω να πραγματοποιεί -σε πρώτη φάση τουλάχιστον- καλές εμφανίσεις, να δείχνει μαχητικό πρόσωπο και να διεκδικεί ό,τι περισσότερο μπορεί σε κάθε ματς ξεχωριστά. Είτε «μπαίνει» ως φαβορί, είτε ως αουτσάιντερ.

Τα κέρδη και οι ανορθογραφίες

Στο παιχνίδι με την Ζενίτ υπάρχουν μόνο κέρδη για τον Παναθηναϊκό και μερικές, αλλά λίγες, ανορθογραφίες.

✓ Οι «πράσινοι» δεν πανικοβλήθηκαν και ούτε ήπιαν... θάλασσα στο ξεκίνημα του αγώνα και δη όταν η Ζενίτ προηγήθηκε με 12-0. Όπως στο ΣΕΦ που ο Ολυμπιακός βρέθηκε μπροστά στο σκορ με 12-3, έτσι και στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός αντέδρασε, έμεινε συγκεντρωμένος στο πλάνο του, άλλαξε (μιας και δεν ξεκίνησε έτσι) την άμυνα σε «ζώνη» και κάπως έτσι «ροκάνισε» τη διαφορά κυκλοφορώντας και καλύτερα την μπάλα στην επίθεση.

✓ ...σε συνέχεια του προηγούμενου, η ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη έδειξε άλλες δύο φορές την αντίδρασή της. Αρχικά όταν η Ζενίτ πήρε για δεύτερη φορά διαφορά 10 πόντων (28-38) τη στιγμή που οι γηπεδούχοι είχαν επιστρέψει και είχαν ισοφαρίσει σε 28-28 με τρία σερί τρίποντα και στη συνέχεια όταν απώλεσαν διαφορά 10 πόντων (60-50 στο 33') έχοντας δεχθεί επιμέρους 12-1! Αυτή ήταν η δεύτερη ανορθογραφία μετά το κακό ξεκίνημα, η οποία λίγο έλειψε να στοιχίσει από την ελληνική ομάδα το παιχνίδι. Τα «κενά» διαστήματα δεν τα πλήρωσε ούτε στο ΣΕΦ (και δη στο 3ο δεκάλεπτο όταν βρέθηκε στο -14) αλλά για... πόσο ακόμα θα ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί; Είναι κάτι που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.

✓ Τι σου είναι η ψυχολογία από το ΣΕΦ... Ο Νεμάνια Νέντοβιτς είχε για δεύτερο σερί ματς μεγάλη εμφάνιση και άρχισε να θυμίζει τον περσινό, καλό, Νέντο. Σούταρε με αυτοπεποίθηση, πήρε και πάλι την μπάλα όταν «έκαιγε» ευστοχώντας στο πιο κρίσιμο τρίποντο (σχεδόν... καρμπόν όπως αυτό μπροστά στον Φαλ) για το 64-62 και αφού είχε προηγηθεί τρίποντο της Ζενίτ με τον Κουζμίνσκας για το προσπέρασμα. Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη τον καλό Νέντοβιτς. Και όσο τον... βρίσκει άλλο τόσο θα ανεβαίνει επίπεδο.

✓ Γιώργος Παπαγιάννης. Πόσο, μα πόσο, ανάγκη έχει ο Παναθηναϊκός τον «πύργο» του. Βέβαια για να φανεί ο Έλληνας σέντερ χρειάζεται και την κατάλληλη υποστήριξη από τους συμπαίκτες του. Όπως στο ΣΕΦ, έτσι και στο ΟΑΚΑ, ο Παπαγιάννης δεν βολόδερνε στην πράσινη επίθεση χωρίς λόγο καθώς τα έξι από τα 8 εύστοχα δίποντά του ήταν από ασίστ «πάρε κάρφωσε» ή απλά «πάρε βάλε» των συμπαικτών του. Τυχαίο ότι ο Παναθηναϊκός είχε 16 ασίστ; Και μέσα από την επίθεση «έχτισε» την ψυχολογία του στην άμυνα (13 ριμπάουντ, 4 τάπες) και τούμπαλιν.

✓ Last but not least το ΑΡΙΣΤΑ «εκτελεσμένο» play στο πιο κρίσιμο σημείο του ματς. Στα 44'' πριν από το τέλος και ενώ το ματς ήταν στην κόψη του ξυραφιού (66-64) ο Παναθηναϊκός είχε μια επαναφορά με 0,9'' για το τέλος της επίθεσης. Πόσες είναι οι πιθανότητες να σκοράρει μια ομάδα; Λίγες. Πολύ λίγες. Όμως το τάιμ άουτ του Πρίφτη «έδειξε» και το άριστα σχεδιασμένο πλάνο. Μια πλάγια κίνηση του Νέντοβιτς μπέρδεψε όλη την άμυνα της Ζενίτ αλλάζοντας θέσεις, ο Μέικον έκανε το σωστό backscreen δίνοντας την ευκαιρία στον Παπαγιάννη να βρεθεί στην πιο πλεονεκτική θέση για να σκοράρει. Αρκεί να έπαιρνε σωστά τη μπάλα. Και την πήρε από τα χερια του Παπαπέτρου που έκανε την επαναφορά.

Με αυτή τη νίκη ο Παναθηναϊκός μπορεί να ξεκουραστεί και να ηρεμήσει πολύ περισσότερο! Αυτά τα αποτελέσματα ήρθαν την κατάλληλη στιγμή καθώς υπάρχει «κενό» το Σαββατοκύριακο λόγω των εθνικών ομάδων, όπερ και σημαίνει ότι το επόμενο ματς των «πρασίνων» είναι σε επτά ημέρες και δη με την ΤΣΣΚΑ στη Ρωσία. Πλέον θα «φορτίσουν» τις μπαταρίες και θα μπορούν να συνεχίσουν με... άλλη -πια- ψυχολογία.

ΥΓ: Στο πρώτο ημίχρονο οι διαιτητές πήγαν να τα κάνουν θάλασσα...

ΥΓ2: Πραγματικά πολύ ωραία ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ. Από τα παλιά. Με (περίπου) 10.000 φίλους της ομάδας να «ξυπνούν» μνήμες πριν από την πανδημία... Άλλωστε έδωσαν και εκείνοι τη δική τους ώθηση και φάνηκε από τις αντιδράσεις (ειδικά) των Νέντοβιτς και Παπαγιάννη.

ΥΓ3: Πόσο ωραίος άνθρωπος ο Τσάβι Πασκουάλ... Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Μπήκε στο παρκέ, χειροκροτήθηκε, και εκείνος, όπως και τότε που ήταν προπονητής του Παναθηναϊκού, ανταπέδιδε το χειροκρότημα με τα χέρια ψηλά. Έπρεπε να τιμηθεί και ήταν πολύ σωστή η ενέργεια της «πράσινης» ΚΑΕ.