Παναθηναϊκος - Ολυμπιακός: Τι είναι η άμυνα ζώνης του Πρίφτη και πώς «σπάει»

• Τα χαρακτηριστικά της ζώνης του Πρίφτη
• Σκοπός της άμυνας 2-3 matchup
• Τι κάνει η επίθεση απέναντι σε άμυνα ζώνης

Στο ντέρμπι του ΣΕΦ για το ελληνικό πρωτάθλημα ο Δημήτρης Πρίφτης φρόντισε να βάλει περισσότερο από ποτέ την άμυνα ζώνης στα σπίτια των φιλάθλων του μπάσκετ. Βέβαια ο coach του Παναθηναϊκού την είχε δοκιμάσει και νωρίτερα, ωστόσο όπως όλα τα πράγματα έτσι κι η συγκεκριμένη άμυνα, πήρε μεγαλύτερη έκταση αφού καθόρισε εν πολλοίς το αποτέλεσμα εκείνου του ντέρμπι.

Εκτοτε ο Παναθηναϊκός την έχει βάλει για τα καλά στην αμυντική του φιλοσοφία. Την δουλεύει αρκετά καλά και φαίνεται να την χρησιμοποιεί ως βασικό μέτρο αντιμετώπισης των αντιπάλων (όχι μόνο του Ολυμπιακού). Δεδομένα λοιπόν θα την συναντήσουν οι «ερυθρόλευκοι» και απόψε στο ΟΑΚΑ οπότε το Gazzetta εμβαθύνει λίγο περισσότερο στο να την εξηγήσει (όσο μπορεί διότι έχει δεκάδες λεπτομέρειες) και να αναφέρει τρόπους αντιμετώπισης (επίσης όσους μπορεί γιατί υπάρχουν δεκάδες λεπτομέρειες).

Τα χαρακτηριστικά της ζώνης του Πρίφτη

Η άμυνα την οποία λανσάρει ο προπονητής του Παναθηναϊκού και οι συνεργάτες του έχει διάταξη 2-3 και είναι matchup. Δηλαδή υπάρχουν αρκετοί κανόνες οι οποίοι την μετατρέπουν από άμυνα χώρου σε προσωπική άμυνα. Αυτοί οι κανόνες μπαίνουν από τους προπονητές και έχουν να κάνουν με τη θέση της μπάλας (και όχι του παίκτη). Για παράδειγμα άλλη αντιμετώπιση ακολουθούν αν ο Σλούκας έχει την μπάλα στο κέντρο της επίθεσης ή αν βρίσκεται στις 45 μοίρες του γηπέδου.

Ενας άλλος κανόνας είναι οι αλλαγές όταν τελειώνει ο χρόνος επίθεσης των αντιπάλων. Οι αλλαγές στα σκριν δεν είναι προνόμιο μόνο του man to man, αλλά και της ζώνης αφού με αυτόν τον τρόπο γίνεται ακόμη πιο επιθετική με στόχο να δυσκολέψει τον αντίπαλο.

Αλλος κανόνας είναι η διαφορετική αντιμετώπιση στο pick ‘n’ roll όταν αυτό είναι κεντρικό από αυτό που στήνει η επίθεση στο πλάι. Γενικά υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες οι οποίες για να γίνουν «κτήμα» των παικτών χρειάζονται ώρες δουλειάς.

Σκοπός της άμυνας 2-3 matchup

Η δουλειά του προπονητή έχει πάρα πολλούς στόχους. Μέρος αυτών είναι να βελτιώνει τους παίκτες του, να έχει φρέσκες ιδέες και να καταφέρνει να κρύβεις τις αδυναμίες των παικτών αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τα δυνατά τους σημεία. Ο Δημήτρης Πρίφτης εμφάνισε την συγκεκριμένη άμυνα προφανώς για να κρύψει την αδυναμία ορισμένων γκαρντ του να αμυνθούν σε προσωπικό επίπεδο με την συνέπεια που απαιτεί η Euroleague. Επίσης με αυτόν τον τρόπο δυσκολεύει το passing game της αντίπαλης ομάδας, κάτι για το οποίο συγκεκριμένα ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα φημίζεται. Επίσης η επίθεση δεν έχει ξεκάθαρους στόχους να… σημαδέψει. Για παράδειγμα είναι πιο δύσκολο να πει, «κάνουμε συνέχεια επίθεση πάνω στον Νέντοβιτς γιατί είναι κακός αμυντικός». Θα το κάνει, αλλά όχι με την συχνότητα που θα ήθελε.

Τι κάνει η επίθεση απέναντι σε άμυνα ζώνης

Εδώ κινδυνεύουμε να εκτεθούμε γιατί πραγματικά είναι δεκάδες οι τρόποι που μπορεί ένας προπονητής να βρει λύσεις. Οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά και αυτές τις λεπτομέρειες τις γνωρίζουν οι προπονητές καλύτερα από τον φίλαθλο. Το Gazzetta απλά θα αναφέρει ορισμένους προφανείς οι οποίοι ενδεχομένως να αποτελούν μέρος των βασικών και άκρως γενικευμένων συστατικών του μπάσκετ.

Αιφνιδιασμός. Το πρώτο μέλημα της επίθεσης είναι να τρέξει με σκοπό να προλάβει την αντίπαλη άμυνα πριν στηθεί έτσι ώστε να την βρει ευάλωτη και εν κινήσει.

Μπάλα στο low post και πάσα από μέσα προς τα έξω. Ενας καλός τρόπος διάσπασης της ζώνης είναι να ακουμπήσει η μπάλα χαμηλά στο καλάθι με σκοπό αφενός να εκδηλώσει επίθεση ο παίκτης στο low post αλλά και να πασάρει προς τα έξω σε συμπαίκτη του. Η πάσα από μέσα προς τα έξω δημιουργεί μεγαλύτερο πρόβλημα στην άμυνα από μία παράλληλη πάσα.

Απειλή. Καλή η υπομονή στο μπάσκετ, αλλά αν η μπάλα γυρνάει από χέρια σε χέρια απλά για να γυρνάει δεν βοηθάει πουθενά. Κάθε παίκτης όταν πιάνει την μπάλα οφείλει να απειλεί με εκτέλεση γιατί σε διαφορετική περίπτωση ο αμυντικός γνωρίζοντας πως ο παίκτης με την μπάλα απλά θα την μεταφέρει με πάσα θα μείνει πιο μέσα στο χώρο.

Συστήματα εναντίον man to man. Μπορεί να σας φανεί περίεργο, αλλά όλοι σχεδόν οι προπονητές παίζουν κινήσεις που χρησιμοποιούν και απέναντι σε man to man. Φυσικά προσαρμοσμένες στα δεδομένα της ζώνης που αντιμετωπίζουν. Μία τέτοια προσαρμογή για παράδειγμα είναι πως αρκετές φορές το σκριν που κάνει ο ψηλός δεν είναι απαραίτητα στον παίκτη που βρίσκεται μπροστά στην μπάλα, αλλά σε αυτόν που είναι δίπλα του έτσι ώστε να δημιουργηθεί ρήγμα και να αφαιρέσει από την ομάδα που αμύνεται τον παίκτη που θα έδινε βοήθεια.

Τρίποντο. Αν δεν είσαι εύστοχος δυσκολεύεις τη ζωή σου ως επίθεση. Οσο μία ομάδα αστοχεί τόσο μεγαλύτερη πίεση αισθάνεται και τόσο περισσότερο μένει η άμυνα μέσα. Αν η επίθεση βρει 3-4 εύστοχα τρίποντα τότε αυτομάτως η άμυνα θα βγει πιο έξω να μαρκάρει δημιουργώντας περισσότερους χώρους προς εκμετάλλευση για την επίθεση.