Παναθηναϊκός: Ctr+Alt+Del γιατί είναι μεγάλη η... ξενέρα

• Το «ξενέρωμα» και η δύσκολη... επιστροφή
• Η μπασκετική «τραμπούκα» του Φαλ
• Ctr+Alt+Del μπας και δει άσπρη μέρα

Πραγματικά δεν θυμάμαι άλλο ματς που ο Ολυμπιακός να πραγματοποίησε τόσο επιβλητική εμφάνιση στο ΟΑΚΑ. Σαν να έπαιζαν «λιοντάρια-χριστιανοί». Σαν να ήταν οι «ερυθρόλευκοι» εκείνοι με την πλάτη στον τοίχο και όχι ο Παναθηναϊκός. Σαν να έπρεπε εκείνοι να αποδείξουν κάποια πράγματα. Σαν να είχαν εκείνοι τη συμπαράσταση 20.000 φιλάθλων. Σαν να έπρεπε να μπουν εκείνοι με το μαχαίρι στα δόντια.

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός δεν είχε να χάσει ΤΙΠΟΤΑ απολύτως εάν γνώριζε την ήττα στο ΟΑΚΑ. Ούτε είχε να αποδείξει κάτι σε κάποιον, ούτε θα τα έβαφε μαύρα εάν έσπαγε το αήττητο σερί στα ντέρμπι «αιωνίων», ούτε θα χανόταν βαθμολογικά, ούτε που θα τους έλεγε και κανείς τίποτα από τη στιγμή που απουσίαζε ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Ακόμα και έτσι, ο Ολυμπιακός έσπευσε να υπενθυμίσει στον Παναθηναϊκό ότι χρειάζεται πολλά ψωμιά ακόμα για να μπορέσει να του πάει κόντρα.

• Στο 10-0 το σερί των «ερυθρόλευκων»!

Ακόμα και αν ο Σάσα Βεζένκοβ, ένας από τους καλύτερους παίκτες της φετινής Euroleague και υποψήφιος για το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη, ήταν παροπλισμένος γι' αυτό το ματς λόγω τραυματισμού. Και η ερώτηση είναι η εξής: Αν ούτε τώρα, τότε... πότε θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να νικήσει τον Ολυμπιακό; Για την ακρίβεια όχι μόνο δεν διεκδίκησε τη νίκη απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο, αλλά έβλεπε τον δείκτη του σκορ να ανεβαίνει επικίνδυνα φτάνοντας και στο +31 για τον Ολυμπιακό κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου. Λίγο ακόμα και θα τους είχε γράψει η ιστορία τους «πράσινους». Όχι ότι δεν τους έγραψε και τώρα.

Το «ξενέρωμα» και η δύσκολη... επιστροφή

Μιλάμε για άθλια εμφάνιση. Αποκαρδιωτική. Τραγική. Διάβασα μετά το ματς και τη λέξη «ντροπή» αναφορικά με την εμφάνιση του Παναθηναϊκού. Θα ξαναπώ κάτι που πιστεύω ακράδαντα. Στον αθλητισμό δεν (πρέπει να) υπάρχει ο όρος «ντροπή» για μια εμφάνιση. Είτε τώρα που έχασε ο Παναθηναϊκός με 24 πόντους διαφορά, είτε εάν έχανε με 44 πόντους διαφορά. Γιατί κακά τα ψέματα. Προς τα εκεί πήγαινε το ματς.

Και ήταν απόλυτα λογική η αντίδραση του κόσμου να γιουχάρει. Και αν θέλετε την άποψή μου θα μπορούσε να γιουχάρει και περισσότερο. Είχε όλο το δίκιο με το μέρος του. Για πρώτη φορά φέτος έγινε sold out, για πρώτη φορά η ατμόσφαιρα θύμισε τις παλιές καλές εποχές του ΟΑΚΑ, για πρώτη φορά υπήρχαν συγκρατημένα χαμόγελα αισιοδοξίας και στο τέλος; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η απόλυτη... ξενέρα! Άντε τώρα να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να ξαναμαζέψει τόσο κόσμο στο ΟΑΚΑ. Θα χρειαστεί πολλή δουλειά. Και δεν βλέπω να γίνεται στο άμεσο μέλλον. Εκτός και αν κατακτήσει το κύπελλο απέναντι στον Ολυμπιακό στο ερχόμενο Final 8. Όμως και για να έχουμε καλό ερώτημα, μεταξύ μας θα δουλευόμαστε; Υπάρχει περίπτωση ΑΥΤΟΣ ο Παναθηναϊκός να νικήσει ΑΥΤΟΝ τον Ολυμπιακό;

• Πεδουλάκης και Παπαγιάννης άκουσαν τα παράπονα των φίλων της ομάδας

Ξέρετε μου θυμίζει την καζούρα που έκαναν οι Παναθηναϊκοί στους Ολυμπιακούς τα περασμένα χρόνια. Τότε που οι «πράσινοι» κέρδιζαν με τον πιο πιθανό και απίθανο τρόπο τον «αιώνιο» αντίπαλο τους και έφτιαχναν στιχάκια του στυλ ότι «νικήσαμε και με αυτόν τον παίκτη και χωρίς αυτόν τον παίκτη, και στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ κ.ο.κ.» Ε καιρός να το κάνει τώρα ο Ολυμπιακός. Πλέον ο Παναθηναϊκός δεν έχει ΜΟΝΟ αγωνιστικό πρόβλημα το οποίο μπορεί να διακρίνει και κάποιος που ασχολείται με... υποβρύχιο τάβλι, αλλά ΚΥΡΙΩΣ ψυχολογικό. Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο ματς και μου έδινε την εντύπωση ότι ήξερε ότι θα στραβώσει. Και αντί να βγάλουν οι παίκτες ενέργεια, αντί να παίξουν επιθετική άμυνα, αντί να μην αφήσουν ούτε φάση να πάει χαμένη, είδαν τον Ολυμπιακό να μπαίνει στο ΟΑΚΑ και να κάνει... πλάκα.

Η μπασκετική «τραμπούκα» του Φαλ

Πρώτος και καλύτερος ο Μουσταφά Φαλ, ο οποίος «τραμπούκισε» μπασκετικά τους Γκουντάιτις και Παπαγιάννη και στη συνέχεια τους έκανε μια... χαψιά. Έπαιρνε τη μπάλα στο χαμηλό post και όλοι ήξεραν την κατάληξη της φάσης. Βγήκε ο Φαλ; Κανένα πρόβλημα. Ο Ολυμπιακός άλλαζε με κινηματογραφική ταχύτητα την μπάλα στην επίθεση, κοινώς την... έκρυβε και το μόνο που προλάβαιναν να κάνουν οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν η επαναφορά μετά το καλάθι του Ολυμπιακού. Μπορεί να ακούγεται σκληρό αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ υπήρχε μπασκετικά στο ματς. Τραγικός όσο δεν πάει. Και από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είχε άλλους πέντε «διψήφιους», τον Μπολομπόι να καλύπτει εξαιρετικά τον κυρίαρχο Φαλ όταν αποσύρονταν στον πάγκο και τον Κάνααν να «ντύνεται» Τάιλερ Ντόρσεϊ, ο περίπατος στο ΟΑΚΑ ήρθε με... συνοπτικές διαδικασίες.

Η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν εξαιρετική καθώς κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει στο καλάθι, ενώ το πιο απογοητευτικό απ' όλα είναι ότι δεν υπήρχε και καμία βοήθεια από τον «πράσινο» πάγκο για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Ο Μπέικον ναι μεν πέτυχε 30 πόντους, αλλά οι περισσότεροι ήρθαν με σουτ... προσευχές και κάτω από πίεση. Και στην τελική, υπήρχε περίπτωση να χάσει ο Ολυμπιακός των έξι διψήφιων από... ενάμιση παίκτη; Ε, σοβαροί να είμαστε. Α! Κα να μην ξεχάσω. Ο παίκτης που αντικατέστησε τον Βεζένκοβ, ο Άλεκ Πίτερς ήταν η μοναδική «παραφωνία» του Ολυμπιακού με 0/6 σουτ! Φανταστείτε να έπαιζε και εκείνος στοιχειωδώς καλά στην επίθεση ευστοχώντας στα ελεύθερα σουτ...

• Ράντονιτς: «Είναι απαράδεκτο να παίζουμε με τον Ολυμπιακό και να μη δίνουμε μάχη»

Ο Παναθηναϊκός πήρε ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που του άξιζε στο ΟΑΚΑ. Μάλλον θα γίνω πιο σκληρός και θα πω ότι και πάλι καλά που έχασε (μόνο) με 24 πόντους διαφορά. ΔΕΝ άξιζε κάτι περισσότερο προς απογοήτευση ΟΛΩΝ. Σίγουρα γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα ως σύνολο και βάσει του τρόπου με τον οποίο αγωνίζεται αλλά για να φτάσει στο σημείο να στήσει πραγματικό πάρτι στο ΟΑΚΑ, έβαλε το χεράκι του και ο Παναθηναϊκός. Οι «πράσινοι» ήταν εκείνοι που έδωσαν στους Πειραιώτες την επιπλέον ώθηση να το πιστέψουν περισσότερο. Ε, μετά το ματς δεν χρίζει ιδιαίτερης κριτικής. Στο γήπεδο υπήρχε μόνο ΜΙΑ ομάδα.

Πλέον το ενδιαφέρον στρέφεται στην επόμενη ημέρα του Παναθηναϊκού. ΑΝ στην ομάδα θέλουν να σώσουν ό,τι σώζεται (και αν σώζεται κάτι) οφείλουν να προχωρήσουν σε αλλαγές ή σε διορθωτικές κινήσεις. Προτού να είναι (πολύ) αργά. Είτε εσωτερικές, είτε εξωτερικές. Είτε σε πρόσωπα, είτε στον τρόπο παιχνιδιού. Αν και για το δεύτερο σκέλος, θεωρώ ότι ΑΝ ήταν και μπορούσε να γίνει κάτι, θα είχε ήδη γίνει. Ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται απλά και μόνο ένα... νέο ηλεκτροσόκ, αλλά ένα να πατηθεί παρατεταμένα το Ctrl+Alt+Del στο «πράσινο» πληκτρολόγιο για να γίνει η επανεκκίνηση της ομάδας.

Ctr+Alt+Del μπας και δει άσπρη μέρα

Το «ηλεκτροσόκ» ήρθε μετά την ήττα στο Βερολίνο με την έλευση του Ντουέιν Μπέικον. Πλέον χρειάζεται RESTART στην ομάδα! Άλλωστε ο εν λόγω συνδυασμός των κουμπιών γίνεται ΜΟΝΟ όταν έχουν όταν όλες οι υπολοιπές λύσεις έχουν αποτύχει. Και αν μη τι άλλο ο Παναθηναϊκός έχει αποτύχει παταγωδώς απέναντι στον μεγάλο του αντίπαλο.

• Ctrl όπου Control: Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κοντρολάρει τις καταστάσεις. Γιατί αρχίζουν και ξεφεύγουν. Και μάλιστα επικίνδυνα. Και κάθε μέρα που περνάει, κάθε 24ωρο που φεύγει, φέρνει και ένα νέο πισωγύρισμα στην ομάδα. Εκεί που είχαν αρχίσει να διαλύονται τα σύννεφα αμφισβήτησης μετά το νικηφόρο σερί που είχε αρχίσει να «χτίζει» η ομάδα, επέστρεψε στο ίδιο σημείο. Αισίως οι «πράσινοι» έχουν 4 σερί ήττες στην Euroleague και από εκεί που είχαν βρεθεί στο 6-6 «πατώντας» σε θέση playoffs «γκρεμοτσακίστηκαν» μονομιάς στην 15η θέση. Και ας είναι (ακόμα) η απόσταση μικρή από την οκτάδα. Οι «πράσινοι» οφείλουν και πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Αν και είναι δύσκολο, ειδικά με τον τρόπο με τον οποίο παίζουν... Παρόλα αυτά είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος και δεν μου αρέσει να ισοπεδώνω τα πάντα από τη μία στιγμή στην άλλη. Δεν είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει έχει καλούς παίκτες (και δη ξένους) σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Έχει. Άλλα πράγματα του λείπουν. Θεωρητικά δεν έχει χαθεί τίποτα ακόμα, καθώς μένει ένας ολόκληρος γύρος συν μία αγωνιστική...
• Alt όπου Alternate: Ο Παναθηναϊκός δεν έχει εναλλακτικές λύσεις. Έχει «κολλήσει» σ' ένα μικρό rotation χωρίς να μπαίνουν στην εξίσωση παίκτες όπως ο Λευτέρης Μαντζούκας ο οποίος έχει δείξει ότι μπορεί να προσφέρει πράγματα στην ομάδα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται αλλαγές. Χρειάζεται ενίσχυση. Χρειάζονται δραστικές αποφάσεις. Δεν ξέρω αν πρέπει ή δεν πρέπει να μείνει ο Ράντονιτς. Σίγουρα έχει και αυτός μεγάλο, αν όχι το μεγαλύτερο, μερίδιο ευθύνης γι' αυτό το πρόσωπο της ομάδας. Και φυσικά βρέθηκε σε ένα κάκιστο βράδυ το οποίο στοίχισε και μάλιστα ακριβά στον Παναθηναϊκό. Τόσο πρακτικά και δη στην κατάταξη της Euroleague καθώς βρέθηκε στο 6-10 όσο και θέμα πρεστίζ και ψυχολογικού βάρους μετά την βαριά ήττα απ΄ τον Ολυμπιακό. Και μιας και μιλάμε για «εναλλακτικές λύσεις». Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αξιόπιστο backup τεσσάρι. Δεν υπάρχει τρίτος σέντερ ο οποίος να μπορεί να σταθεί σε στιγμές που οι δύο πρώτοι είναι σε κακή βραδιά, ενώ δεν υπάρχει... ακόμα στο ρόστερ ο Μάριους Γκριγκόνις. Είτε βρίσκεται, είτε δεν βρίσκεται στον Παναθηναϊκό, το ίδιο είναι. Σαν τον παροπλισμένο και εκτός ομάδας... Άντριου Άντριους ένα πράγμα. Δυστυχώς, ο Λιθουανός δεν θυμίζει ούτε στο ελάχιστο τον παίκτη (έστω του) του... Eurobasket, κάτι που στοιχίζει στον Παναθηναϊκό.
• Del όπου Delete: Καταλαβαίνω ότι δύσκολο να τραβήξεις μία γραμμή και να σβήσεις τα όσα προηγήθηκαν. Όμως όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός «όποιος μένει στο παρελθόν δεν έχει μέλλον» και στον Παναθηναϊκό οφείλουν να αφήσουν πίσω το ματς του ΟΑΚΑ και να προχωρήσουν μπροστά. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η ήττα σε συνδυασμό με την τραγική εμφάνιση θα τους κάνει καλό. Θα βγάλουν αντίδραση. Και όχι σ' ένα ή δύο ή τρία ματς. ΠΡΕΠΕΙ να αποκτήσουν διάρκεια και να δείξουν ότι το ντέρμπι (ποιο ντέρμπι αλήθεια;) του ΟΑΚΑ ήταν μια κάκιστη βραδιά. Αν και εδώ που τα λέμε είναι η 3η φορά στην φετινή Euroleague που ο Παναθηναϊκός χάνει με κατεβασμένα τα χέρια. Φανταστείτε πόσο χειρότερο είναι που προήλθε από τον Ολυμπιακό. Το σίγουρο είναι ότι εάν δεν καταφέρουν να σβήσουν τα όσα προηγηθήκαν και αρχίσουν να μεμψιμοιρούν μένοντας σε αυτό το ματς, τότε θα είναι άξιοι της μοίρας τους και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεστομίζουν τη λέξη «οκτάδα». Καλά όχι ότι πρέπει να την λένε και τώρα, αλλά... να 'χαμε να λέγαμε.
  

ΥΓ: Α, ρε Στόγιαν. Παιχνίδι που σου έλαχε να παρακολουθήσεις και εσύ από το ΟΑΚΑ...

ΥΓ2: Πώς παίζουμε κάποιες φορές στα ανοικτά μπασκετάκι μεταξύ μας οι παρέες και περιμένουμε να έρθει το ριμπάουντ στα χέρια μας; Ε, κάπως έτσι περίμεναν και οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Νεύρο, μαχητικότητα και διάθεση ήταν άγνωστες λέξεις στο ντέρμπι...

ΥΓ3: Οι πλέι μέικερ του Παναθηναϊκού (Γουόλτερς-Λι): 6 πόντοι με 2/5 δίποντα, 0/4 τρίποντα, 2/3 βολές, 4 ασίστ και 3 λάθη. Οι πλέι μέικερ του Ολυμπιακού (Σλούκας-Γουοκαπ): 23 πόντοι με 5/8 δίποντα, 3/5 τρίποντα, 4/4 βολές, 12 ασίστ και 4 λάθη

ΥΓ4: Οι σέντερ του Παναθηναϊκού (Παπαγιάννης-Γκουντάιτις): 8 πόντοι με 4/6 δίποντα, 0/1 τρίποντο, 6 ριμπάουντ. Οι σέντερ του Ολυμπιακού (Φαλ-Μπολομπόι): 30 πόντοι με 14/18 δίποντα, 2/3 βολές, 15 ριμπάουντ.

ΥΓ5: Χρόνια πολλά σε όλον τον κόσμο. Καλή χρονιά με υγεία πάνω απ' όλα. Όλα τα άλλα έρχονται. Καλά να είμαστε και θα συζητάμε (και) για τις ομάδες...