«Δίκαιο ή άδικο» προβάδισμα, ήταν και παραμένει «αφεντικό»!

Τι σου είναι το μπάσκετ! Από μία στιγμή και μία κλωστή, κρέμονται όλα! Μία απόφαση μέσα στο παρκέ και μία στρατηγική προπονητική επιλογή έξω από τις τέσσερις γραμμές, πολλές φορές καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα. Και από το σκορ που αναγράφεται στον ηλεκτρονικό πίνακα, δυστυχώς ή ευτυχώς, στο υψηλότερο επίπεδο κρίνεται η επιτυχία και η αποτυχία αντίστοιχα.

Τι θέλω να πω; Ας υποθέσουμε ότι το χθεσινό παιχνίδι της Πόλης ήταν το τελευταίο ανάμεσα στις δύο ομάδες και μοιραία το αποτέλεσμά του, έκρινε και την πρόκριση.

Πρώτον, αν το τρίποντο του Σλούκα (25π., 4ρ. & 6ασ.) δεν έβρισκε στόχο, η ομάδα που κυριάρχησε πλήρως στην regular season (τερμάτισε πρώτη και με το 24-10 ισοφάρισε το καλύτερο ρεκόρ στο ισχύον format με 18 ομάδες) θα είχε αποκλειστεί από το Final 4!

Κακά τα ψέματα, αν ο Ολυμπιακός δεν ταξιδέψει στο Κάουνας (19-21/05), τότε ο εφετινός ευρωπαϊκός απολογισμός θα κάνει λόγο για μία – μέσες άκρες – εξαιρετική σεζόν με απογοητευτική, όμως, κατάληξη...

Και ταυτόχρονα, η Φενέρμπαχτσέ, που αν εξαιρέσουμε το εντυπωσιακό της ξεκίνημα (ρεκόρ 9-1 στις πρώτες 10 αγωνιστικές), λίγο έλλειψε να μείνει εκτός playoffs, θα είχε επιστρέψει στο Final 4, για πρώτη φορά μετά την Ομπράντοβιτς εποχή (2019) και κυρίως έναν χρόνο μετά την χειρότερη σεζόν της ιστορίας της στην διοργάνωση (πέρυσι τερμάτισε 15η με ρεκόρ 10-18)! Αυτομάτως, η παρθενική σεζόν του Ιτούδη στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, θα χαρακτηριζόταν άκρως πετυχημένη...

Δεύτερον, αν το απίστευτο buzzer beater του Κώστα (το παλικάρι έκανε την καλύτερη εμφάνιση της 2ης θητείας του στον Πειραιά) είχε χαρίσει στην ομάδα το 2ο εφετινό «διπλό» στην “Ulker Sports Arena” (στο πρώτο δεν έπαιξε λόγω τραυματισμού), την 4η νίκη στα 5 εφετινά παιχνίδια με την Φενερμπαχτσέ και είχε σφραγίσει το «ερυθρόλευκο» εισιτήριο για το δεύτερο διαδοχικό και το 12ο Final 4 στην ιστορία τους, τότε η δουλειά του Γιώργου Μπαρτζώκα θα ήταν ίσως περισσότερο πετυχημένη κι από την περυσινή (λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι είναι το μεγάλο φαβορί για να κάνει το 2ο σερί νταμπλ)!

Στην αντίπερα όχθη, αν η τουρκική ομάδα μείνει εκτός Final 4 με ένα από τα μεγαλύτερα budgets της διοργάνωσης, δεν θα είναι εκείνοι που θα «ψέξουν» τον Έλληνα ομοσπονδιακό τεχνικό για την κατάληψη της 8ης θέσης. Χωρίς να λάβουν υπ' όψιν τους, το ότι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο να κατεβάσει τον πολύ πιο ποιοτικό Ολυμπιακό από τα συνήθη αγωνιστικά του standards και να τον δυσκολέψει πολύ να ξεπεράσει το εμπόδιο της ομάδας του.

• Η εκπομπή μετά το Game 3 του Ολυμπιακού με τη Φενέρμπαχτσε | Play-Offs Madness

Πόση δικαιοσύνη βρίσκετε στην παραπάνω ανάλυση; Προσωπικά, όσο κι αν τελική αξιολόγηση μίας πορείας και μίας συνολικής προσπάθειας στον επαγγελματικό αθλητισμό γίνεται, συνήθως, με βάση την προσέγγιση που μόλις διαβάσατε, βρίσκω μεγάλο έλλειμα δικαίου στο παραπάνω αφήγημα.

Γι' αυτό και θεωρώ ότι ο εφετινός Ολυμπιακός, με όλα όσα έκανε στην κανονική περίοδο, με τον τρόπο με τον οποίο στήθηκε, με το μπάσκετ που έπαιξε, την «χημεία» που βρήκε στο παρκέ και με το πόσο υποστήριξε την φιλοσοφία του προπονητή του μέσα στις τέσσερις γραμμές, θα ήταν «άδικο» να μην επιβραβευτεί με την συμμετοχή του στο ετήσιο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Αυτήν ακριβώς την δικαιοσύνη σφράγισαν και με το παραπάνω τα δύο μεγάλα σουτ που έβαλαν οι Πειραιώτες στα τελευταία λεπτά του χθεσινού συγκλονιστικού Game 3 στην Τουρκία. Το τρίποντο του Βεζένκοβ (17π. & 4ρ. με 3/7 τριπ.) σε πρώτη φάση (με το οποίο ισοφάρισε σε 69-69, 60” πριν το τέλος) και φυσικά το αδιανόητο του Σλούκα στην λήξη, με το οποίο γράφτηκε το τελικό 72-71, που έφερε τους πρωταθλητές μία νίκη μακριά από τον στόχο τους.

Η δική μου μπασκετική αλήθεια, λέει ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει καταφέρει να παρουσιάσει τον γνωστό καλό του εαυτό σε κανένα από τα τρία παιχνίδια της σειράς. Παρά τις σημαντικές απουσίες (περισσότερο οι Γουίλμπεκιν και Μπούκερ και λιγότερο ο Μπιέλιτσα), ο Ιτούδης και οι συνεργάτες έχουν κάνει καλή δουλειά και έχουν περιορίσει την εξαιρετική κυκλοφορία που χαρακτηρίζει το παιχνίδι της ελληνικής ομάδας, έχουν «κατεβάσει» την δημιουργία της και μειώσει τα λεγόμενα «εύκολα καλάθια».

• Η επική περιγραφή με «ώπα» και «καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα» (vid)

Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός των 84 πόντων ανά παιχνίδι, δεν έχει ξεπεράσει τους 80 σε κανένα από τα τρία ματς (μ.ο. 76,3π.), ενώ από τις 21,6 ασίστ και το 60,9% στα δίποντα στην κανονική περίοδο, έχει πάει στις 16,7 τελικές και το 53,7% στα playoffs.

Το γεγονός ότι έχει αντιπαρέλθει των δυσκολιών και έχει ανακτήσει το πλεονέκτημα της έδρας, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις περισσότερες λύσεις και το ποιοτικότερο ρόστερ, στο σπάνιο ένστικτο νικητή που έχουν οι δύο μεγαλύτερες προσωπικότητες που έχει την ευχέρεια να διαθέτει, αλλά και στον εξαιρετικό βαθμό αφομοίωσης της φιλοσοφίας που έχει περάσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Το ότι οι Πειραιώτες έχουν δύο ευκαιρίες για να σφραγίσουν την πρόκρισή τους, χωρίς ακόμη να έχουν πλησιάσει το peak της απόδοσής τους είναι ίσως το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο. Πιστεύω ότι o τρόπος με τον οποίο ξαναπήραν το προβάδισμα στην σειρά, σε ένα ματς που φαινόταν να φεύγει από τα χέρια τους, θα τους απελευθερώσει ακόμη περισσότερο από την μεγάλη πίεση που υπάρχει και στο Game 4, θα δούμε την καλύτερη εικόνα τους στην σειρά και ιδανικά και την πιο πειστική εμφάνιση από πλευράς απόδοσης.

Υγ.1: Το ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει θέλξει με την απόδοσή του στα playoffs, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τομείς στους οποίους έχει αριστεύσει. Οι δύο νίκες με τις οποίες προηγείται της Φενέρ, έχουν βασιστεί και σε δύο αριθμητικές παραδοχές που λένε πολλά: Η ομάδα του Μπαρτζώκα έχει 18 νίκες σε 19 εφετινούς αγώνες όταν δέχεται κάτω από 75 πόντους και η αντίστοιχη του Ιτούδη μετράει ρεκόρ 3-13, όταν σκοράρει κάτω από 80!

Υγ.2: Το 3ο διαδοχικό Final 4 της Μπαρτσελόνα με τον Saras στον πάγκο της (και μάλιστα με “sweep”, απέναντι στην πρώην ομάδα του και στην σεζόν με την μεγαλύτερη αμφισβήτηση που έχει δεχθεί στην Βαρκελώνη) λέει πολλά για τον 47χρονο Λιθουανό παίκτη-θρύλο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Υγ.3: Όπως πολλά λέει και το γεγονός ότι στην 7η χρονιά του σαν head-coach, ο Γιασικεβίτσιους φτάνει στο 4ο Final 4 της προπονητικής του καριέρας και το 11ο συνολικά (αν υπολογίσουμε και τα 7 στα οποία έχει συμμετάσχει σαν παίκτης).

Υγ.4: Το ότι θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει το πρώτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο με κοστούμι και γραβάτα, στην πόλη που γεννήθηκε και μπροστά στους δικούς του ανθρώπους, αποτελεί μία ακόμη ενδιαφέρουσα ιστορία για το Final 4.