Παναθηναϊκός, Παπαπέτρου: Έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει

• Άξιζε να βρεθεί στον νέο Παναθηναϊκό
• Τότε του ζητήθηκαν περισσότερα, τώρα θα απελευθερωθεί
• «Εργαλείο» στα χέρια του Αταμάν

Για να τα λέμε όλα. Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε βλέπαμε τον Ιωάννη Παπαπέτρου με τη φανέλα της Παρτίζαν. Η αλήθεια είναι ότι με ξένιζε αυτή η εικόνα. Σαν να είχα στο μυαλό μου ότι από τη στιγμή βρέθηκε στον Παναθηναϊκό έως και το τέλος της καριέρας του θα φορούσε τα πράσινα. Τουλάχιστον αυτή ήταν η αίσθησή μου.

• Επίσημη η επιστροφή Παπαπέτρου στον Παναθηναϊκό

Τι θέλω να πω με αυτό. Λίγο πολύ ήταν προδιαγεγραμμένη η επιστροφή του στον Παναθηναϊκό. Φέτος; Του χρόνου; Κάποια στιγμή θα επέστρεφε. Αυτό ήταν το μόνο σίγουρο. Και τι καλύτερο που συνέβη τώρα, καθώς η ομάδα αλλάζει επίπεδο και -βάσει των κινήσεων που έχουν γίνει, αλλά και αυτών που ακολουθούν- είναι έτοιμη να πρωταγωνιστήσει (και) στην Euroleague.

Άξιζε να βρεθεί στον νέο Παναθηναϊκό

Θεωρώ ότι το άξιζε. Και με το παραπάνω. Ήταν μία κίνηση που έπρεπε να γίνει. Τόσο για αγωνιστικούς λόγους όσο και για εξωαγωνιστικούς καθώς διαθέτει την προσωπικότητα, τις παραστάσεις, είναι ένας άνθρωπος όποιος γνωρίζει πολύ καλά και «πονάει» τον σύλλογο, ενώ είχε διατελέσει και αρχηγός του σε μία πολύ δύσκολη διετία.

Ναι μεν κατέκτησε τίτλους τα πρώτα χρόνια της παρουσίας του στον Παναθηναϊκό, ναι μεν γνώρισε κάποιες καλές στιγμές αλλά πέρασε παράλληλα και πολύ δύσκολες καταστάσεις. Όταν η ομάδα γινόταν σάκος του μποξ στα ευρωπαϊκά παρκέ, όπως επίσης και... έρμαιο στον αιώνιο αντίπαλό του.

Θέλω να πιστεύω, και το πιστεύω, ότι όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Και από τη στιγμή που βρέθηκε στην ομάδα σε τόσο δύσκολες καταστάσεις θεωρώ ότι ήταν αναγκαία η επιστροφή του τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο ένας χρόνος που πέρασε στην Παρτίζαν πιστεύω ότι του έκανε καλό. Τόσο γιατί πήγε σε ένα διαφορετικό περιβάλλον και του δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσει και το «κάτι το διαφορετικό» όσο -και κυρίως- επειδή είχε την τύχη και την ευτυχία να συνεργαστεί με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Ε, δεν είναι τυχαία ο καλύτερος προπονητής όλων των εποχών στην Ευρώπη. Οπότε όλο και κάτι θα αποκόμισε ο «Παπ» από αυτήν την εμπειρία. Και το οποίο θα τον βοηθήσει στην μετέπειτα καριέρα του. Αν μη τι άλλο η επιστροφή του Παπαπέτρου στον Παναθηναϊκό γίνεται στο καλύτερο δυνατό timing. Και για τον ίδιο τον παίκτη αλλά και για την ομάδα. Πιο έμπειρος, πιο έτοιμος και πιο συνειδητοποιημένος για τον ρόλο τον οποίο θα έχει στην ομάδα του Εργκίν Αταμάν.

Τότε του ζητήθηκαν περισσότερα, τώρα θα απελευθερωθεί

Το καλοκαίρι του 2020 και ύστερα από τις ανακατατάξεις που είχαν προκύψει στον σύλλογο μετά την απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να αποστασιοποιηθεί από την ΚΑΕ με αποτέλεσμα να μειωθεί ραγδαία το μπάτζετ και η ομάδα να πορεύεται με έσοδα-έξοδα, ο Ιωάννης κλήθηκε να σηκώσει ένα μεγάλο βάρος. Και σίγουρα δεν ήταν προετοιμασμένος και έτοιμος για κάτι τέτοιο.

Του ζητήθηκαν να κάνει πράγματα για πρώτη φορά στην καριέρα του. Ενδεχομένως και πράγματα τα οποία να υπερέβαιναν κάποιες φορές τις δυνατότητές του. Παρόλα αυτά το προσπάθησε. Βγήκε μπροστά. Δεν κρύφτηκε ποτέ. Και προσπάθησε να σηκώσει όλο αυτό το βάρος.

• Παπαπέτρου: «Χαρούμενος που επέστρεψα στην οικογένειά μου»

Όμως από τη στιγμή που υπήρχε τεράστιο έλλειμα ποιότητας και λύσεων και το (οικονομικό και όχι μόνο) χάσμα με τις περισσότερες ομάδες της Euroleague ήταν τεράστιο, μοιραία έφερναν κακά αποτελέσματα. Και παρέσυραν και εκείνον. Όμως από εδώ και στο εξής δεν έχει να σκέφτεται τέτοια πράγματα και ούτε να αγχώνεται ιδιαίτερα.

Στην Παρτίζαν ο Παπαπέτρου πήρε έναν ρόλο τον οποίο -λογικά- θα κληθεί να έχει και στον φετινό Παναθηναϊκό. Χωρίς να χρειάζεται να έχει συνέχεια την μπάλα στα χέρια του και να παίρνει αποφάσεις. Χωρίς να «κρέμεται» η ομάδα από τη δική του και μόνο απόδοση. Χωρίς να αναλώνεται σε pick n roll, είτε ως δημιουργός, είτε ως εκτελεστής. Χωρίς να τα περιμένει όλα η ομάδα από εκείνον. Και αυτό είναι κάτι που -θεωρώ- ότι θα τον απελευθερώσει και θα τον βοηθήσει να βγάλει τον καλύτερό του εαυτό.

«Εργαλείο» στα χέρια του Αταμάν

Άλλωστε είναι ένας παίκτης ο οποίος μπορεί να «υπηρετήσει» δύο θέσεις και να τις «υπηρετήσει» καλά. Μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως, είτε ως «τριάρι», είτε ως «τεσσάρι» καθώς πρόκειται για έναν φόργουορντ που παίζει καλά στο χαμηλό ποστ, «βλέπει» γήπεδο, βγάζει ενέργεια, ενώ διαθέτει και ένα αρκετά decent spot up σουτ. Δηλαδή αν υποδεχθεί καλά τη μπάλα, μπορεί να απειλήσει με catch and shoot καταστάσεις. Και ο Αταμάν γνωρίζει πολύ καλά πώς να εκμεταλλεύεται τους παίκτες και πώς να αναδεικνύει τα δυνατά τους στοιχεία

Και ξαναλέω. Χωρίς να χρειάζεται να κάνει το «κάτι παραπάνω». Ο φετινός Παναθηναϊκός θα έχει ΠΟΛΛΕΣ λύσεις σε ΟΛΕΣ τις θέσεις. Και ο Παπαπέτρου θα είναι σε θέση να προσφέρει λίγα και καλά. Ενίοτε και πολύ περισσότερα ανάλογα το παιχνίδι, τον αντίπαλο και τη βραδιά του. Σίγουρα ωστόσο δεν θα τα περιμένουν όλα από εκείνον.

• Ο αμυντικός του ρόλος στην Παρτίζαν και οι 76 κατοχές στο pick n' roll που έγιναν 11

Συμπερασματικά η επιστροφή του Ιωάννη Παπαπέτρου μόνο ωφέλη μπορεί έχει για τον Παναθηναϊκό. Τόσο μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, όσο και έξω από αυτές. Και φυσικά πρόκειται για (έναν ακόμα) εν ενεργεία διεθνή μπασκετμπολίστα ο οποίος έρχεται για να κάνει ακόμα πιο «στιβαρό» τον ελληνικό κορμό μετά τους Σλούκα, Μήτογλου, Κώστα Αντετοκούνμπο, Μωραΐτη, Μαντζούκα, πιθανότατα τον Παπαγιάννη και σε αναμονή των εξελίξεων με Ντόρσεϊ.

Και κράτησα και κάτι ακόμα. Τις δηλώσεις του. Αν και γνωρίζει ότι ο φετινός Παναθηναϊκός δεν θα θυμίζει σε τίποτα τα προηγούμενα χρόνια (σ.σ. ακόμα και στις δικές του, πρώτες σεζόν στο ΟΑΚΑ) κράτησε χαμηλούς τους τόνους. Δεν θέλησε να θριαμβολογήσει. Ήταν άκρως προσγειωμένος αλλά παράλληλα και χαρούμενος που επέστρεψε σε ένα περιβάλλον που αγαπάει και τον αγαπούν.

Όπως είπε και ο ίδιος, τα υπόλοιπα «στο ΟΑΚΑ».