Παναθηναϊκός: Ε, όχι και έτσι όμως...

• Δεν δικαιολογείται αυτή η εικόνα
• Το τελευταίο δεκάλεπτο ήταν το δέντρο, οι συνολικές εμφανίσεις είναι το δάσος
• Ριμπάουντ και περιφερειακή άμυνα τα μόνιμα προβλήματα

Πραγματικά δεν ξέρω τι φταίει. Δεν έχω εξήγηση. Είναι η βαριά ήττα στον τελικό του Super Cup που αντέστρεψε το κλίμα στις τάξεις των πράσινων με αποτέλεσμα η υπέρμετρη αισιοδοξία να γύρισε μπούμερανγκ; Είναι το 0/2 απέναντι στον Ολυμπιακό μετά και τη νέα ήττα στο ΟΑΚΑ ύστερα από ένα υψηλής έντασης παιχνίδι; Είναι απλά και μόνο η λογική εξήγηση μιας ομάδας 11 νέων παικτών οι οποίοι ακόμα ψάχνονται μεταξύ τους;

• Φενέρμπαχτσε - Παναθηναϊκός 83-69: Αποκαρδιωτικός

Το σίγουρο είναι ότι η εικόνα που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός στα επίσημα παιχνίδια δεν συνάδει με τα όσα ενδεχομένως να περίμεναν και οι ίδιοι εντός των πράσινων τειχών. Κακό μπάσκετ μέχρι στιγμής. Και δεν αναφέρομαι σε αυτοματισμούς και συνεργασίες οι οποίες είναι και λογικό να μην υπάρχουν τη δεδομένη χρονική στιγμή αλλά στο να παρουσιάζει η ομάδα ένα υποφερτό πρόσωπο και να γνωρίζει (έστω) τι κάνει μέσα στις τέσσερις γραμμές στο παρκέ.

Δεν δικαιολογείται αυτή η εικόνα

Κάτι που -προς το παρόν τουλάχιστον- δεν το έχουμε δει. Μπορεί μέσα στην ομάδα να μην επικαλούνται (και πολύ σωστά δεν τις επικαλούνται κατ' εμέ) δικαιολογίες λόγω των απουσιών που υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν με αποτέλεσμα να μη γίνεται και σωστή δουλειά, αλλά όπως και αν το κάνουμε είναι μία πραγματικότητα. Όμως και πάλι. Στο δικό μου το μυαλό δεν δικαιολογείται αυτή η εικόνα που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός στην αφετηρία της σεζόν.

Παραδείγματα; Ένα σωρό. Θέλετε με το Μαρούσι όταν και έσβησε εντελώς τις μηχανές στο τελευταίο πεντάλεπτο; Θέλετε με την Μπάγερν Μονάχου όπου ναι μεν δεν κινδύνευσε αλλά δεν εντυπωσίασε κιόλας; Θέλετε με το Περιστέρι που βρέθηκε να κυνηγάει διαφορά 19 πόντων και στο τέλος -ουσιαστικά- έκλεψε τη νίκη;

• Αταμάν: «Δεν δείξαμε χαρακτήρα, ήμασταν φοβισμένοι στο 1ο δεκάλεπτο»

Μάνι-μάνι ύστερα από αυτά τα παραδείγματα εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι ο Παναθηναϊκός είναι κατώτερος του μετρίου. Προσέξτε. Δεν λέω ότι δεν θα αλλάξει η κατάσταση. Θα αλλάξει. Δεν γίνεται να μην αλλάξει. Τα υλικά υπάρχουν φέτος. Όμως ρε... διάβολε δεν γίνεται να παρουσιάζεται η ίδια αποκαρδιωτική εικόνα όπως πέρυσι και πρόπερσι. Δεν γίνεται να ξεκινάει το παιχνίδι στην Κωνσταντινούπολη και να το χάνει από το πρώτο 10λεπτο όπως το έχανε στις περισσότερες έδρες που πήγαινε τα 2-3 τελευταία χρόνια.

Μπορεί να ακούγεται λίγο μπακαλίστικο και να παραπέμπει σε καφενειακή κουβέντα μεταξύ φίλων αλλά καλώς ή κακώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Αλλιώς τα περιμέναμε (ναι, ακόμα και τώρα που είναι νωρίς ακόμα) και αλλιώς τα βλέπουμε. Υπάρχουν παίκτες από το πάνω ράφι φέτος. Οπότε είναι λογικό να υπάρχουν κάποιες παραπάνω απαιτήσεις. Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα τη δεδομένη χρονική στιγμή. Οι πρωτοκλασάτοι παίκτες ακόμα... αναζητούνται.

Το τελευταίο δεκάλεπτο ήταν το δέντρο, οι συνολικές εμφανίσεις είναι το δάσος

Γιατί κακά τα ψέματα. Δεν γίνεται να χάνει ο φετινός Παναθηναϊκός με τόσο κάτω τα χέρια. Ακόμα και αν παίζει σε μια δύσκολη έδρα όπως είναι αυτή της Φενέρμπαχτσε. Και όχι μόνο έχασε. Μιλάμε για «big time» ήττα μέσα στο παρκέ. Βαθμολογικά δεν έγινε και κάτι. Είναι νωρίς ακόμα. Και ούτε ήταν από τα κυκλωμένα ματς για νίκη. Απλά από τον φετινό Παναθηναϊκό περιμένεις τη νίκη ακόμα και σε... μη must win παιχνίδια.

Και φυσικά δεν πρέπει επ' ουδενί να σταθεί κάποιος στην τελευταία περίοδο του αγώνα όπου κουτσά-στραβά κάτι προσπάθησε να κάνει. Αν και τα πάντα είχαν κριθεί οπότε και η Φενέρμπαχτσε δεν έπαιζε στα ίδια επίπεδα ενέργειας και συγκέντρωσης όπως στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Το τελευταίο δεκάλεπτο είναι το δέντρο. Το δάσος είναι η συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού. Και εκεί πρέπει να εστιάσει ο Εργκίν Αταμάν ενόψει της συνέχειας.

• Ιτούδης: «Ο Καλάθης έκανε εξαιρετικό παιχνίδι»

Και αν θέλετε την άποψη μου πρέπει να τραβήξει -τρόπον τινά- και μερικά αυτιά. Να τους δώσει να καταλάβουν που παίζουν και ότι #everygamematters όπως αναφέρεται και στο χαρακτηριστικό σλόγκαν. Είτε είναι με το Μαρούσι για την Basket League είτε είναι με τη Ρεάλ στον τελικό της Euroleague. Τουλάχιστον όσον αφορά το επίπεδο της συγκέντρωσης και της στοχοπροσήλωσης που πρέπει να έχουν. Μα έξι λάθη και μηδέν ασίστ σε ένα δεκάλεπτο; Και να υπάρχει τόσο μεγάλη αδράνεια στο ριμπάουντ δίνοντας για ένα ακόμη ματς 10+ επιθετικά ριμπάουντ στην αντίπαλη ομάδα;

Δεν λέω ότι ο Λεσόρ είναι ο καλύτερος ριμπάουντερ του κόσμου και ούτε ότι ο Μπαλτσερόφσκι ή ο Κώστας Αντετοκούνμπο θα πάρουν παρατσούκλι «the Round Mound of Rebound» όπως το είχε καλή ώρα ο Μπάρκλεϊ. Όμως είναι διαφορετικό το «πηδάω, διεκδικώ αλλά χάνω το ριμπάουντ» και διαφορικό το «βλέπω τους άλλους να τα παίρνουν (τα ριμπάουντ)» και να σκοράρουν σε δεύτερες ή και τρίτες ευκαιρίες.

Ριμπάουντ και περιφερειακή άμυνα τα μόνιμα προβλήματα

Επίσης: Μεγάλο το πρόβλημα στην περιφερειακή άμυνα. Οι αντίπαλες ομάδες έχοντας διαβάσει αυτήν την αδυναμία, χτυπάνε ανελέητα τον Παναθηναϊκό. Εκεί χρειάζεται ένας... Έξουμ (λέω εγώ τώρα). Ταμάμ θα ήταν. Γιατί μην ξεχνάμε ότι (όπως είπε πρόσφατα και ο Αταμάν) ο Παναθηναϊκός είναι στην αγορά και ψάχνει. Περιμένοντας παράλληλα και τα κοψίματα στο ΝΒΑ την επόμενη εβδομάδα. Ο Παναθηναϊκός, καλώς ή κακώς, πρέπει να ενισχυθεί περεταίρω. Και όπως δείχνει έχει ανάγκη και από παίκτη ο οποίος να μπορεί να σκοράρει με συνέπεια.

Ο Χουάντσο είναι παίκτης που μπορεί να το κάνει. Όμως ακόμα δεν έχει απελευθερωθεί, δεν παίρνει προσπάθειες και δεν έχει μπει στην πράσινη εξίσωση. Δεν τον φοβάμαι. Θα το κάνει. Ο Βιλντόζα το ίδιο. Και όσο οι αντίπαλες ομάδες θα διαβάζουν πολύ καλά το παιχνίδι του Σλούκα προσπαθώντας να το αναχαιτίσουν με δυναμικά hedge out (όπως έκανε ο Χέιζ Ντέιβις) και δεν βοηθάει ο Αργεντινός ο οποίος παραμένει εκτός τόπου και χρόνου, ο Παναθηναϊκός θα έχει πρόβλημα. Σίγουρα δεν ξέχασε το μπάσκετ που ήξερε. Και (θέλω να πιστεύω ότι) θα το δείξει στη συνέχεια.

• Ένταση με Σλούκα-Γουίλμπεκιν μετά το τέλος

Ακόμα και ο Λεσόρ πρέπει να είναι λιγότερο επιπόλαιος στις αντιδράσεις του και στις δύο πλευρές του παρκέ αλλά την ίδια ώρα πρέπει να τροφοδοτείται σωστά από τα τα γκαρντ. Όσο για την περίπτωση του Κάιλ Γκάι; Φάνηκε ξεκάθαρα ότι αν βρει ρυθμό μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο όπλο. Απλά με την έλλειψη της εμπειρίας και των παραστάσεων πολύ φοβάμαι ότι θα είναι ή του ύψους ή του βάθους. Και είναι και λογικό. Πρώτη φορά «πατάει» στα παρκέ της Euroleague. Ο χρόνος είναι απαραίτητος.

Ο Παναθηναϊκός οφείλει να αφήσει πίσω αυτήν την εμφάνιση και να τρέξει να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Δεν λέω να αρχίσει να παίζει διαστημικό μπάσκετ, αλλά τουλάχιστον να γίνονται τα βασικά. Στην τελική να σας πω κάτι; Πιο πολύ θα ανησυχούσα εάν έβγαζε μάτια η ομάδα σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά της τη δεδομένη χρονική στιγμή. Στην τελική πρέπει να το λέμε συνέχεια. Είναι μια νέα ομάδα και προέρχεται από κακές χρονιές. Ε, δεν γίνεται να πατήσεις απλά ένα κουμπί και να αλλάξουν τα πάντα εν μία νυκτί. Απλά, δεν γίνεται.

ΥΓ: Τι ζόρι τράβηξε ο Γουιλμπεκιν; Ουδείς κατάλαβε. Ήθελαν εκείνοι να είναι στο κέντρο για το τελευταίο «ζντο». Σε δουλειές να βρισκόμαστε. Είδα ότι εκνεύρισε τον Σλούκα μετά το τέλος. Και ομολογώ ότι σπάνια τον έχουμε δει να «μιλάει» στο κοινό. Λέτε να πείσμωσε τόσο ώστε να βγει σε καλό; Για να δούμε...

ΥΓ2: Τουλάχιστον αστείο να έχει δεχθεί «επίθεση» ο Παπαγιάννης επειδή πήρε το τελευταίο σουτ. Πρώτον: Μιλάμε για μπασκετακι, έτσι; Και δεύτερον: Που ξέρετε πως μπορεί να είναι οι ισοβαθμίες στο τέλος της κανονικής περιόδου; Και παίκτης του Παναθηναϊκού να ήταν στη θέση του, το ίδιο θα έκανε.