Ολυμπιακός: Εκεί που ο Παναθηναϊκός είχε βάλει τις βάσεις, ήρθε το αήττητο με... Μωυσή!

• Τι μας έδειξε το 2/2 του Ολυμπιακού μέσα σ’ ένα μήνα!
• Το αγωνιστικό και ψυχολογικό "effect" του «πράσινου» 0/2!
• Που κρίθηκε το ντέρμπι

Μελετώντας τα δεδομένα της 6ης αναμέτρησης ανάμεσα στις δύο αντιπάλους, πριν από το τζάμπολ και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα εκατέρωθεν προβλήματα αλλά και τις αγωνιστικές ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν «ερυθρόλευκους» και «πράσινους», είχα γράψει την περασμένη Δευτέρα (11/03), ότι η ομάδα που θα σκοράρει 75 πόντους, θα είχε το μεγαλύτερο προβάδισμα για τη νίκη.

Ήταν τόσο κομβικό – βαθμολογικά αλλά και ψυχολογικά – το συγκεκριμένο ματς, που ήμουν πεπεισμένος ότι και οι δύο προπονητές θα έδιναν τεράστια έμφαση στο αμυντικό κομμάτι, που αποτελεί την σημαντικότερη και την πιο αποτελεσματική σταθερά του παιχνιδιού τους.

Κακά τα ψέματα, ίσως λίγο περισσότερο ο Ολυμπιακός (1η άμυνα στην Euroleague με μ.ο. 74,2π. και 4ος στα κοψίματα με μ.ο. 2,8) και αμέσως μετά ο Παναθηναϊκός (2η άμυνα με μ.ο. 75,6π. και 1ος στα κλεψίματα με μ.ο. 7,3), οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν στηρίξει την έως τώρα επιτυχημένη πορεία τους (που τις φέρνει κοντά στην απευθείας πρόκριση στα play off), στην ανασταλτική τους απόδοση. Άσχετα αν οι «πράσινοι» έχουν δείξει ότι μπορούν να κερδίσουν με μεγαλύτερη συνέπεια από την επίθεση.

Ήμουν δε σίγουρος ότι το τελικό αποτέλεσμα (71-65) θα κρινόταν στις λεπτομέρειες αλλά και ότι η απόσταση του νικητή με τον ηττημένο δεν θα ήταν μεγαλύτερη από 2-3 κατοχές! Κι αυτό γιατί ούτε η πιο φορμαρισμένη – στην παρούσα φάση – ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, πίστευα ότι μπορεί να βρει ουσιαστικό επιθετικό ρυθμό χωρίς τον Λαρεντζάκη και με τους δύο βασικούς κουμανταδόρους του (Γουόκαπ και Γουίλιαμς-Γκος) να λογίζονται ως ανέτοιμοι.

Και από την άλλη πλευρά δεν μπορούσα να δω πως το συνήθως πολύ περιορισμένο rotation των 6-7 παικτών στο οποίο βασίζεται ο Εργκίν Αταμάν (και με απόντες τους Βιλντόζα και Κώστα Αντετοκούνμπο), θα μπορούσε να αντέξει στην ασφυκτική πίεση των γηπεδούχων, ώστε να βγάλει αδιαμφισβήτητη ποιότητα που διαθέτει στην επίθεση!

Κοινώς, λίγο έως πολύ περίμενα ότι το ματς θα κριθεί από τις λεγόμενες μικρές λεπτομέρειες που καθορίζουν τα ντέρμπι και φυσικά από την ομάδα που θα έβγαζε την μεγαλύτερη ενέργεια και σκληράδα στο παρκέ.

Τι μας έδειξε το 2/2 του Ολυμπιακού μέσα σ’ ένα μήνα!

Σε πρώτη φάση ότι εκεί που ο Παναθηναϊκός «τους είχε πάρει τον αέρα» με τις δύο διαδοχικές νίκες στην Basket League, με την κατάκτηση της πρωτιάς στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και κυρίως με το ρεκόρ 10-3 στην Euroleague, από τα μέσα Δεκέμβρη μέχρι και τις 9 Φλεβάρη (που τον έβαλε για τα καλά σε τροχιά 4άδας), στα τέλη Γενάρη οι δευτεραθλητές Ευρώπης έκαναν μία κίνηση-ματ, που άλλαξε τους συσχετισμούς μεταξύ των δύο ομάδων.

Αναφέρομαι φυσικά στην προσθήκη της χρονιάς (Μόουζες Ράιτ), με την οποία, όχι απλά ξεχείλισαν την πληρότητα της frontline τους, αλλά όπως αποδείχτηκε ιδίως στον τελικό του Κυπέλλου αλλά και στην ευρωπαϊκή ρεβάνς του ΣΕΦ, βρήκαν τον παίκτη-αντίδοτο για το πλεονέκτημα που είχε ο μεγάλος τους αντίπαλος με το physicality, την αθλητικότητα και την εκρηκτικότητα του Ματίας Λεσόρ.

Σημαντική λεπτομέρεια; Είναι αήττητοι σε 14 αγώνες (και 6 της Euroleague), από τότε που ο πρώην παίκτης της Μερκεζεφέντι μετακόμισε στον Πειραιά (σε 13 από αυτά έπαιξε ο Ράιτ)!

H αρχή έγινε στην Κρήτη (69-58), όπου ο 25χρονος Αμερικανός σέντερ (13π. & 6ρ. με 5/6 σουτ σε 13’) είχε ένα εκπληκτικό επιθετικό διάστημα στην 4η περίοδο απέναντι στον Λεσόρ (12π. & 2ρ. με 6/6 σουτ) στην 4η περίοδο και με την βοήθεια των Φαλ (13π. & 7ρ. με 6/7 σουτ) και Πετρούσεφ (10π. & 2ρ.), η «ερυθρόλευκη» γραμμή των ψηλών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση του Κυπέλλου.

Για να ακολουθήσει μία ακόμη πιο εμφατική απόδοση του εκ Βόρειας Καρολίνας ορμώμενου Μωυσή (ρεκόρ καριέρας), ο οποίος εξέθεσε ακόμη περισσότερο τον Γάλλο (11π., 6ρ. & 2λ. με 4/9 σουτ σε 33’) με καταγωγή από την Μαρτινίκα. και οδήγησε σε νέα νίκη (71-65). Το ότι για 2η φορά μέσα σε σχεδόν ένα μήνα οι πρωταθλητές κερδίζουν χωρίς να δεχθούν περισσότερους από τους 65 πόντους, λέει πολλά.

Με την επιστροφή και την σταδιακή ενσωμάτωση του ΜακΚισικ να τους προσδίδει το κάθετο παιχνίδι με την μπάλα στο πάτωμα (που τόσο πολύ τους έλειπε στο πρώτο μισό της σεζόν), με το 2/2 μέσα σε 27 μέρες επί του Παναθηναϊκού και με το 6/6 (και 14/14 σε Ελλάδα και Ευρώπη) που μετρούν από τις 25 Γενάρη και στην Euroleague, οι Πειραιώτες έχουν αποκτήσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ψυχολογικό και αγωνιστικής πλεονέκτημα ενόψει της τελικής ευθείας της σεζόν.

Με ήττα της Βίρτους απόψε (21.30) από την Ρεάλ, ο Ολυμπιακός θα βρίσκεται πολύ κοντά στην εξασφάλιση της απευθείας πρόκρισής στα play off (μέσω της πρώτης εξάδας) και θα κρατάει την τύχη στα χέρια του για την 4άδα και το πλεονέκτημα έδρας!

Για να τα καταφέρει, βέβαια, θα πρέπει σταδιακά, να περάσει από την φάση που του αρκεί η νίκη με μισό μηδέν σε εκείνη που θα αρχίσει να παίζει ολοένα και πιο ποιοτικό μπάσκετ.

Το αγωνιστικό και ψυχολογικό "effect" του «πράσινου» 0/2!

Στην αντίπερα όχθη, ο «εξάστερος» σε καμία περίπτωση δεν γνώρισε κάποια καταστροφική ήττα. Ίσα-ίσα που με 9 ασίστ έναντι 18 λαθών και με 38,9% εντός πεδιάς, είναι προς τιμήν του ότι στην 4η περίοδο πήγε οκτώ φορές το ματς στην μία κατοχή και τελικά, με κάκιστη εμφάνιση έχασε από έναν αντίπαλο που σούταρε με 44,1% στα σουτ, 13 ασίστ και 7 λάθη (μόλις 1 στο τελευταίο δεκάλεπτο).

Με 2/2 στην αποχαιρετιστήρια «διαβολοβδομάδα» που ακολουθεί (με τον αδιάφορο Ερυθρό Αστέρα εκτός και με την Μπαρτσελόνα εντός), στην χειρότερη περίπτωση, θα διατηρήσει την τριπλή ισοβαθμία της 4ης θέσης (με Φενέρ και Ολυμπιακό) και στις 29 Μάρτη θα πάει στην Μπολόνια για το colpo grosso που θα τον κρατήσει ανάμεσα στο 4 και το 5, μέχρι την τελευταία αγωνιστική, οπότε και οι «ερυθρόλευκοι» θα υποδεχτούν την ομάδα του Saras.

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή αμφισβήτηση, αυτό έχει να κάνει ότι οι δύο διαδοχικές ήττες που γνώρισε από τον «αιώνιο αντίπαλό» του επέφεραν σημαντικό πλήγμα στο γόητρο και την ψυχολογία του για την συνέχεια. Ειδικότερα αν μετά την απώλεια του Κυπέλλου, χάσουν και το πλεονέκτημα έδρας στα play off από τον Ολυμπιακό!

Στο καθαρά αγωνιστικό μέρος, όμως, είναι ηλίου φαεινότερον ότι το «τριφύλλι» «πληρώνει» την εμμονή του προπονητή του να στηρίζεται σε τέσσερις παίκτες που παίζουν από 33 έως 35 λεπτά (Λεσόρ, Γκραντ, Μήτογλου και Ναν), στον Γκριγκόνις λίγο κάτω από τα 30, στον Σλούκα, που συνήθως είναι ανάμεσα στα 20 και τα 25 λεπτά και τους Ερνανγκόμεθ και Παπαπέτρου να χρησιμοποιούνται σταθερά με τρόπο που δείχνει ότι δεν τους πιστεύει και μοιραία δεν τους επιτρέπει να βοηθήσουν. Την ίδια ώρα που εννέα παίκτες του Μπαρτζώκα έπαιξαν από 16 έως 27 λεπτά και οι Μήτρου-Λόνγκ και Μπραζντέικις 6 και 2 αντίστοιχα!

Καθώς πλέον η σεζόν εισέρχεται στην πιο κρίσιμη καμπή της, τα περισσότερα ευρωπαϊκά ματς είναι “must win” και με τα βασικά του όπλα να έχουν υποστεί μεγάλη επιβάρυνση, είναι πραγματικά απορίας άξιο πως ο Τούρκος coach πιστεύει ότι η ομάδα του μπορεί να εξακολουθεί να συνδυάζει την ποιότητα στην επίθεση με την σκληράδα στην άμυνα, βασιζόμενος σε πολύ κλειστό rotation. Κοινώς, δεν μπορεί να αντέξει σε τόσο ασφυκτική πίεση από τις αντίπαλες άμυνες, παίζοντας ταυτόχρονα με σταθερότητα στο παραγωγικό κομμάτι, πολύ απλά γιατί το πρόβλημα είναι πλέον ενεργειακό.

Και αντίστοιχα, πως μπορεί να θεωρεί ότι η εικόνα αυτή μπορεί να αλλάξει ξαφνικά, πατώντας ένα κουμπί και αρχίζοντας να χρησιμοποιεί παίκτες που είναι εδώ και καιρό εκτός ρυθμού;

Που κρίθηκε το ντέρμπι

Πέραν των παραμέτρων του κλειστού rotation του Αταμάν και της συντριπτικής υπεροχής του παράγοντα Ράιτ (19π., 3ρ., 1ασ., 1κλ. & 1κοψ. με 9/9 σουτ σε 16’) μέσα στην ρακέτα του Παναθηναϊκού, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε σαφώς πολύ πετυχημένες αντιδράσεις στην «σκακιέρα» των προπονητών.

O 58χρονος Έλληνας τεχνικός διέγνωσε γρήγορα το πρόβλημα που προκάλεσε στην επιθετική ανάπτυξη των παικτών του η ασφυκτική πίεση του Παναθηναϊκού στην μπάλα (στην ντρίμπλα αλλά και στην πάσα), με αποτέλεσμα να τελειώσουν την 1η περίοδο στο -10 (7-17) και με μόλις 1 ασίστ και 3/13 σουτ!

Χαμήλωσε το σχήμα του στην 2η περίοδο (έπαιξε με Γουόκαπ, Γουίλιαμς-Γκος και ΜακΚίσικ) και οι τρεις κοντοί μαζί με την συνεισφορά του Ράιτ στα deflection και το σκοράρισμα, βοήθησαν την ομάδα τους να κλέψει (τέσσερις φορές), να κόψει (μία τάπα) και να ανοίξει το γήπεδο, με αποτέλεσμα να σκοράρει εύκολα καλάθια αλλά και να βρει πόντους από δημιουργία (6 ασίστ έναντι ενός λάθους).

Το ενεργητικό των 26 πόντων ήταν υπερτριπλάσιο από το αντίστοιχο του πρώτου δεκαλέπτου και ουσιαστικά εξανέμισε το πλεονέκτημα που είχαν αποκτήσει οι φιλοξενούμενοι. Στην 3η περίοδο, παίχτηκε το «έργο» που έχει δει ουκ ολίγες φορές φέτος το κατάμεστο Φαληρικό Στάδιο, με τους φιλοξενούμενος να μένουν για 4’56” χωρίς πόντο (0/6 σουτ & 2 λάθη) και τους γηπεδούχους να τρέχουν ένα σερί που κάποια στιγμή έφτασε μέχρι και το 19-3 (από το 28-33 του 18’40” στο 47-36 του 26’13”).

Αν σε εκείνο το σημείο, μέχρι το τέλος το τέλος του δεκαλέπτου, ο δευτεραθλητές Ευρώπης δεν αστοχούσαν σε 4 τρίποντα υπό πολύς καλές προϋποθέσεις, τότε το ματς ίσως να είχε κριθεί αρκετά νωρίτερα και να είχε τελειώσει με μεγαλύτερη διαφορά.

Επίσης, αν ο Τόμας Γουόκαπ δεν έπαιζε ή έμενε λιγότερο στο παρκέ (παρ’ ότι αγωνίστηκε με μόλις μία προπόνηση στις τελευταίες 10 μέρες, τελείωσε με τον 2ο μεγαλύτερο χρόνο από τους συμπαίκτες του), τότε σίγουρα ο Ναν δεν θα έκανε 7 λάθη (ούτε ο Παναθηναϊκός 18) και ούτε η άμυνα του Ολυμπιακού θα ήταν τόσο επιδραστική! Η δήλωση του του 31χρονου βιονικού ελληνοποιημένου point guard από το Τέξας (4π., 5ρ., 6ασ. & 4κλ. με 1/6 σουτ σε 26’) μετά από μία ακόμη κατάθεσης ψυχής και... οστών στο παρκέ, τα λέει όλα για την ιδιοσυγκρασία του...

Φυσικά θα ήταν τεράστια παράλειψη να μην αναφερθεί κανείς στο all around παιχνίδι του Παπανικολάου (9π. & 2ρ. με 2/4 τριπ. σε 24’) που ήταν πιο σοβαρός και μετρημένος από ποτέ στην επίθεση κι έτρωγε σίδερα στην άμυνα και στην αμυντική συνεισφορά του Κάνααν (παρά τα 1/8 τρίποντα).