Ανάλυση: Που βρίσκεται ο Ολυμπιακός, τι δρόμο έχει ο Παναθηναϊκός!

• Ολυμπιακός
• Παναθηναϊκός

Πλάκα-πλάκα και χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, γιατί το εφετινό αθλητικό καλοκαίρι δεν είναι σαν όλα τα προηγούμενα, φτάσαμε στο σημείο να μετράμε αντίστροφα για την έναρξη της προετοιμασίας των δύο εκπροσώπων μας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης.

Για την ακρίβεια, ο μεν Ολυμπιακός που έχει σχεδόν ολοκληρώσει το ρόστερ του, θα ξεκινήσει επίσημα προπονήσεις στις 10 Αυγούστου και ορισμένοι εκ των παικτών, ίσως και νωρίτερα. Ο δε Παναθηναϊκός, που ειδικότερα φέτος, βρίσκεται σε μία μεταβατική περίοδο, θα συγκεντρωθεί αμέσως μετά τον Δεκαπενταύγουστο.

Μέσες-άκρες, κοινώς, μέσα σε περίπου έναν μήνα από τώρα, οι «αιώνιοι» θα μπουν στο γήπεδο για να αρχίζουν να «χτίζουν» τη νέα χρονιά κι εμείς επιτέλους, θα αρχίσουμε να μπαίνουμε αγωνιστικό mood, ενόψει των πρώτων φιλικών αγώνων που θα μας δώσουν εικόνες και τροφή για σχόλια και κριτική.

Ως τότε, λοιπόν, δεν έχουμε περισσότερες επιλογές από το να αξιολογήσουμε τα μέχρι τώρα μετεγγραφικά πεπραγμένα των δύο ομάδων, λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ειδικές συνθήκες της εποχής και τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που αντιμετώπισαν η κάθε ομάδα ξεχωριστά. Ας αρχίσουμε με τους «ερυθρόλευκους», των οποίων το ρόστερ έχει ήδη ξεκαθαρίσει και στο οποίο απομένει μία τελευταία αλλά πολύ σημαντική προσθήκη.

Ολυμπιακός

Oι Πειραιώτες στάθηκαν τυχεροί μέσα στην γενικότερη ατυχία της χρονιάς που λόγω κορονοϊού δεν τελείωσε ποτέ κι αυτό λόγω της συμφωνίας τους με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στις 12 Ιανουαρίου. Η δέσμευση με τον 55χρονο έμπειρο τεχνικό, μέχρι το 2022, τους έδωσε αυτομάτως την ευχέρεια να οργανώσουν τον σχεδιασμό τους από τις αρχές Φεβρουαρίου και να εκτελέσουν το πλάνο τους, νωρίτερα από τις περισσότερες ομάδες και ουσιαστικά πριν αποφασιστεί η οριστική διακοπή της διοργάνωσης λόγω πανδημίας.

Μοιραία, λοιπόν, οι τρεις φορές πρωταθλητές Ευρώπης κινήθηκαν πολύ γρήγορα και συντονισμένα για την διαμόρφωση του ρόστερ και σε έναν βαθμό «εκμεταλλεύτηκαν» την αβεβαιότητα που υπήρχε στην αγορά. Η συγκεκριμένη παράμετρος βοήθησε πολύ στις διαπραγματεύσεις με τους παίκτες, υπό την έννοια ότι κατάφεραν να πετύχουν αρκετά συμφέρουσες οικονομικές συμφωνίες με παίκτες, που σκεπτόμενοι την ιδιαιτερότητα της επόμενης χρονιάς, είπαν το «ναι» πολύ πιο εύκολα απ' ότι θα το έκαναν υπό άλλες συνθήκες.

Σημαντικό ρόλο στην περίπτωση των ορισμένων Αμερικανών, έπαιξε και η επέκταση της χρονιάς στο ΝΒΑ. Με δεδομένο ότι η free-agency και το draft θα διεξαχθούν σχεδόν ταυτόχρονα με την έναρξη της επόμενης αγωνιστικής περιόδου στον υπόλοιπο – εκτός Αμερικής – μπασκετικό κόσμο, αντιλαμβάνεστε ότι ειδικότερα οι παίκτες που ήταν στο μεταίχμιο του να βρουν ή όχι δουλειά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, είναι λογικό να δεχθούν πιο εύκολα ένα εγγυημένο συμβόλαιο στην Ευρώπη. Έστω και με χαμηλότερες αποδοχές.

Εκ κατακλείδι, ο Ολυμπιακός κατόρθωσε να συμπληρώσει όλα τα κενά στο ρόστερ του και – συμπεριλαμβανομένου και του ποσού για την τελευταία μετεγγραφή – να αναβαθμίσει την ομάδα του, βελτιώνοντας σε μεγάλο βαθμό το αγωνιστικό χαρακτηριστικό που του έλλειπε τα προηγούμενα χρόνια: την αθλητικότητα.

Ποιοι έφυγαν: Μιλουτίνοφ (ΤΣΣΚΑ), Ρούμπιτ (Ζάλγκιρις), Πολ, Ρότσεστι, Μπάικς, Μπόλντουιν

Ποιοι ήρθαν: Τζένκινς, Χάρισον, Λαρεντζάκης, Μάρτιν, Ζαν-Σαρλ

Ποιοι ανανέωσαν: Σπανούλης, Πρίντεζης, Βεζένκοβ

Ποιοι είχαν συμβόλαιο: Παπανικολάου, Κόνιαρης, Χαραλαμπόπουλος, Έλις, ΜακΚίσικ, Ποκουσέφσκι, Νικολαϊδης, Χρηστίδης

Πόσες μετεγγραφές απομένουν: Μία (Σλούκας ή ξένος point-guard)

Τι μπάσκετ θα παίξει: Είναι ξεκάθαρο ότι μεγάλη έμφαση θα δοθεί στην άμυνα. Ο Ολυμπιακός θα παίζει πολύ επιθετικά στα μετόπισθεν, θα επιχειρεί συνεχείς αλλαγές στα screens και γενικά θα δέχεται με «αίμα» πάνω από 70-75 πόντους. Σε γενικές γραμμές, ο Γιώργος Μπαρτζώκας θέλει να ελέγξει τα ριμπάουντ, να επαναφέρει το χαμένο αμυντικό dna και την σκληράδα που χαρακτήριζε την ομάδα τα προηγούμενα χρόνια στα ανασταλτικά της καθήκοντα. Στην επίθεση θα εφαρμόσει την γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας σε οργανωμένη επίθεση αλλά και στο transition και εκτιμώ ότι θα παραχωρήσει μία σεβαστή ελευθερία κινήσεων σε παίκτες που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σκοράρουν και να δημιουργήσουν.

Ποια είναι τα πλεονέκτηματά του: Ένα από τα πιο σημαντικά είναι η αύξηση της αθλητικότητας στο ρόστερ και ειδικότερα στους ψηλούς. Οι τρεις παίκτες που θα καλύψουν την θέση του σέντερ (Έλις, Μάρτιν και σε κάποια σχήματα ο Ζαν-Σαρλ) διαθέτουν όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτεί το σύγχρονο μπάσκετ (έκρηξη, ταχύτητα, δύναμη). Από 'κει και πέρα, η ανανέωση των Σπανούλη, Πρίντεζη και Βεζένκοβ, έδωσε στους «ερυθρόλευκους» την ευκαιρία να διατηρήσουν τον βασικό κορμό των γηγενών (μαζί με τους Παπανικολάου και Κόνιαρη), ενώ αν οριστικοποιηθεί η επιστροφή του Σλούκα, τότε η πιο σημαντική προσθήκη του καλοκαιριού, θα είναι ένας παίκτης που ανδρώθηκε στο ΣΕΦ και θα επιστρέψει ως ο νέος ηγέτης!

Που υστερεί: Στην έλλειψη εμπειρίας των νεοαποκτηθέντων (πλην του Τζένκινς) στο επίπεδο της Euroleague. Ο Χάρισον και ο Λαρεντζάκης δεν έχουν παίξει καθόλου, ο ΜακΚίσικ και ο Έλις έχουν αγωνιστεί από 3 και 7 παιχνίδια αντίστοιχα, ενώ ο Γάλλος power-forward ήταν από τις ευχάριστες εκπλήξεις των rookies στην περυσινή διοργάνωση. Μία άλλη παράμετρος είναι το χαμηλό μέγεθος στην θέση “5” και γενικότερα η low-post άμυνα απέναντι σε βαριά πεντάρια, καθώς επίσης η απουσία πολλών παραδοσιακών δημιουργών, υπό την έννοια ότι μόνο ο Σπανούλης (και φυσικά ο Σλούκας αν υπογράψει) και ο Πρίντεζης (από το low-post) μπορούν να προσφέρουν με συνέπεια σ' αυτόν τον τομέα.

Που στοχεύει: Φυσικά στην δημιουργία μίας ανταγωνιστικής ομάδας, που θα είναι σε θέση να παλέψει όλα τα ματς (μέσα κι έξω) και θα ξαναγίνει υπολογίσιμο μέγεθος στην Euroleague, διεκδικώντας επί ίσοις όροις την επιστροφή στα playoffs.

Καλοκαιρινή πρόβλεψη: Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Ολυμπιακός έχει κάνει κάτι περισσότερο από καλή δουλειά στην off-season, κι έχοντας κινηθεί αθόρυβα και οικονομικά, έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να κάνει ξανά αισθητή την παρουσία του. Εκτιμώ ότι με την προσθήκη του Σλούκα, θα συνδυάσει το τερπνόν μετά του ωφελίμου (επικοινωνιακό κέρδος και ουσιαστική ενίσχυση) και θα μπορέσει να προσπεράσει ομάδες, που πέρυσι, ήταν πιο μπροστά απ' αυτόν, πλησιάζοντας τον στόχο του.

Υγ.: Μεγάλο credit για την οργάνωση, την μεθοδικότητα και τους χαμηλούς τόνους πρέπει να αποδοθεί στον general manager, Νίκο Λεπενιώτη, ο οποίος συμπληρώνει έναν χρόνο στα καθήκοντά του και πλέον μπορεί να κριθεί με ασφάλεια.

Παναθηναϊκός

Οι «πράσινοι» βιώνουν την πιο δύσκολη off-season των τελευταίων τριαντα τριών χρόνων. Το τέλος εποχής της οικογένειας Γιαννακόπουλου στον σύλλογο, κόστισε σε χρήμα καθώς για πρώτη φορά μετά το 1987, η «πράσινη» ΚΑΕ δεν έχει κανέναν βασικό χρηματοδότη και πορεύεται με βάση τα έσοδα και τα έξοδά της. Το αντίο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, όμως, συνδυάστηκε και με την αποχώρηση του Μάνου Παπαδόπουλου (μετακόμισε στη Ζενίτ), που για τρεις δεκαετίες πέρασε από όλα τα διοικητικά πόστα και το κενό που άφησε είναι δίχως άλλο δυσαναπλήρωτο.

Οι ραγδαίες αυτές εξελίξεις κόστισαν και σε πολύτιμο χρόνο, υπό την έννοια ότι ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε να αναδιοργανωθεί εκ βάθρων πριν ξεκινήσει τον σχεδιασμό της νέας σεζόν, ενώ ακόμη και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές ο νέος πρόεδρος, Τάκης Τριαντόπουλος δεν είναι σε θέση να γνωρίζει το ακριβές ύψος του budget, με βάση το οποίο θα στηθεί η ομάδα.

Κι αυτό γιατί ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει το τηλεοπτικό τοπίο για την Basket League (όλα δείχνουν ότι οι «πράσινοι» θα μπουν στην κεντρική διαχείριση, αλλά κανείς ακόμη δεν ξέρει το ύψος των χρημάτων που θα εισπράξουν πιθανότατα από την κρατική τηλεόραση), ενώ θολή είναι ακόμη η εικόνα και στο τομέα των χορηγιών.

Η μεγαλύτερη απώλεια, όμως, εντοπίζεται στο κομμάτι των εισιτηρίων (άγνωστο το αν και πόσοι θεατές θα επιτραπούν στα γήπεδα της νέας σεζόν), υπό την έννοια ότι οι 6 φορές πρωταθλητές Ευρώπης, συγκαταλέγονταν μεταξύ των ομάδων που συγκέντρωναν τις μεγαλύτερες εισπράξεις.

Κατά συνέπεια, οι πρωταθλητές δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν όπως θα ήθελαν την πολλή καλή δουλειά που είχε γίνει στην διάρκεια της διακοπής στον τομέα της βάσης δεδομένων για παίκτες, από τον τεχνικό διευθυντή, Νίκο Παππά.

Παρ' αυτά, ο Γιώργος Βόβορας και οι συνεργάτες του έσπευσαν να «κλείσουν» πολύ γρήγορα δύο έμπειρους Έλληνες παίκτες που θα έχουν συμπληρωματικό ρόλο στις θέσεις των guards (Μποχωρίδης) και των forwards (Κασελάκης), ενώ για την θέση του back-up shooting-guard προκρίθηκε η φτηνή, πλην όμως ενδιαφέρουσα επιλογή του Μάρκους Φόστερ.

Η ενεργοποίηση του Φραγκίσκου Αλβέρτη και του Δημήτρη Διαμαντίδη που εκτελούν χρέη general manager και η εγγύηση και ο σεβασμός που εκπέμπουν σαν προσωπικότητες, προσέδωσαν επιπλέον κύρος στην προσέγγιση και την επικοινωνία με τους Ευρωπαίους ατζέντηδες των μετεγγραφικών στόχων.

Οι δύο ζωντανοί «θρύλοι» του μπασκετικού Παναθηναϊκού κατέστησαν σαφές ότι ο «Εξάστερος» θα κινηθεί ανάλογα με το βάθος που θα έχει το «πορτοφόλι» του, ενώ στην περίπτωση παικτών όπως ο Νέντοβιτς (μίλησε μαζί του ο “Μήτσος”) ή πιθανά ο Λαπροβίτολα και ο Όγκουστ, η παρουσία τους είναι ικανή να τους πείσει να υπογράψουν με λιγότερα χρήματα, απ' όσα μπορούν να βρουν στην μετεγγραφική αγορά.

Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός μπορεί να έχει μείνει αρκετά πίσω (λόγω καθυστερημένης εκκίνησης) όσον αφορά στην διαμόρφωση του ρόστερ (ψάχνει ακόμη 4+1 παίκτες), ωστόσο, οι πρώτες ενδείξεις φανερώνουν ότι κινείται μεθοδικά, με πλάνο και χωρίς πίεση και βιασύνη. Στα συν του λογίζονται το γεγονός ότι ξέρει που βαδίζει και τι ακριβώς ψάχνει αλλά και ότι ο κόσμος καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να έχει τις προσδοκίες του πρόσφατου παρελθόντος. Το πιθανότερο είναι να ξεκινήσει προετοιμασία, έχοντας αφήσει μόλις μία εναπομείνασα μετεγγραφική εκκρεμμότητα και αυτό γιατί ακόμη και μέχρι τα μέσα Αυγούστου, ίσως να μην γνωρίζει οριστικά το συνολικό ποσό που μπορεί να ξοδέψει για την ενίσχυση του ρόστερ.

Ποιοι έφυγαν: Καλάθης (Μπαρτσελόνα), Ουάϊλι (Γκραν Κανάρια), Τζόνσον, Παππάς, Ράϊς, Ράουτινς, Βουγιούκας (;), Αθηναίου (;)

Ποιοι ήρθαν: Νέντοβιτς, Φόστερ, Μποχωρίδης, Κασελάκης

Ποιοι ανανέωσαν: -

Ποιοι είχαν συμβόλαιο: Παπαπέτρου, Παπαγιάννης, Μήτογλου, Μπέντιλ, Καλαϊτζάκης, Περσίδης, Παπαδάκης

Πόσες μετεγγραφές απομένουν: 4+1 παίκτες και πιθανά δύο ανανεώσεις (2 ξένοι point-guards, ένας σέντερ, ένας Αμερικανός power-forward και ενδεχομένως ένα παίκτης για τις θέσεις “2” και “3”, με τους Βουγιούκα και Αθηναίου να παραμένουν μέχρι νεωτέρας στο κάδρο)

Τι μπάσκετ θα παίξει: Πολύ πιο physical από κάθε άλλη χρονιά με μεγάλη έμφαση στο αμυντικό κομμάτι. Δηλαδή το παιχνίδι του θα έχει πολλές ομοιότητες με την φιλοσοφία του Ολυμπιακού και θα επιδιώκει να δεχτεί λιγότερους πόντους απ' όσους θα πετύχει. Επιθετικά το βάρος θα πέσει στην περιφέρεια και στο μακρινό σουτ, ενώ το αρχικό αφήγημα έχει να κάνει με αξιοσημείωτη αύξηση των αρμοδιοτήτων του Παπαπέτρου κατά πρώτο λόγο και των Μήτογλου-Παπαγιάννη κατά δεύτερο.

Ποια θα είναι τα πλεονέκτηματά του: Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, όλες αυτές οι απαντήσεις πρέπει να έχουν τον αστερίσκο “με πάσα επιφύλαξη”, πολύ απλά γιατί δεν έχει συμπληρωθεί ούτε το 60% του ρόστερ. Από 'κει και πέρα, μοιάζει δεδομένο ότι οι «πράσινοι» θα θυμίζουν εν πολλοίς ομάδα του κολεγιακού πρωταθλήματος, που θα έχει μεγάλη δόση αθλητικότητας και δεν θα στηρίζεται σε έναν παίκτη, από τον οποίο θα αρχίζουν και θα τελειώνουν όλα (βλ. Καλάθης). Ο Βόβορας θέλει να αλλάξει αυτή τη νοοτροπία και να φτιάξει ένα ρόστερ με 9-10 παίκτες, που θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να φορέσουν τον μανδύα του πρωταγωνιστή.

Που υστερεί: Στο έλλειμα ποιότητας από το ανώτατο ράφι της αγοράς, κάτι που τηρουμένων των οικονομικών συνθηκών του εφετινού budget, μοιάζει απολύτως λογικό. Θα λείπει δηλαδή ο παίκτης, που στο σύγχρονο μπάσκετ, αποκαλείται “game changer”. Από 'κει και πέρα, η έλλειψη εμπειρίας και παραστάσεων από το υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού στην Ευρώπη, αποτελεί μία ακόμη αρνητική παράμετρο. Ανεξαρτήτως των παικτών που θα έρθουν, το τελικό ρόστερ δεν αποτελείται από ονόματα που έχουν γράψει «χιλιόμετρα» στα playoffs της διοργάνωσης.

Που στοχεύει: Κανείς έως τώρα δεν έχει μιλήσει για στόχους και δεν πρόκειται να το κάνει, πριν ολοκληρωθεί το ρόστερ. Σε μία νέα προσπάθεια με τελείως διαφορετικά δεδομένα απ' αυτά που είχε συνηθίσει και χωρίς κανείς να γνωρίζει ακόμη τι θα γίνει με την προσέλευση του κόσμου, θα ήταν παράλογο να ακούσουμε τους ανθρώπους της ομάδας να τοποθετούν κάπου συγκεκριμένα τον πήχη της επόμενης χρονιάς. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός θα φτιάξει ομάδα που δεν θα έχει στόχους. Επομένως, το πρωτάθλημα και το Κύπελλο στην Ελλάδα και η – υπό προϋποθέσεις – πρόκριση στα playoffs στην Ευρώπη, αποτελούν αδιαπραγμάτευτους στόχους εντός κι εκτός των τειχών.

Καλοκαιρινή πρόβλεψη: Όσο παρακινδυνευμένο κι αν ακουστεί και παρ' ότι λείπει ένα μεγάλο ποσοστό της πληροφορίας που απαιτείται για την εξαγωγή συμπερασμάτων, η εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που τρέχουν το project της ενίσχυσης, με κάνει να πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός θα φτιάξει καλύτερη και πιο ελκυστική μπασκετικά ομάδα, απ' ότι πιστεύει η πλειοψηφία των φιλάθλων του.

Υγ.1: Παρακολουθώντας αρκετά στενά τον Γιώργο Καλαϊτζάκη (από πέρυσι το καλοκαίρι στο Πανευρωπαϊκό Νέων και στην διάρκεια της σεζόν στη Λιθουανία), πραγματικά δυσκολεύομαι να δεχθώ πως και γιατί ένα πολύ ταλαντούχο κι αθλητικό παιδί 21 ετών, δεν μπορεί να βρει 15 λεπτά χρόνο συμμετοχής στον εφετινό Παναθηναϊκό, όπου δεν υπάρχει η πίεση ενός Final 4. Κάποια στιγμή στην Ελλάδα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην αξιοποιούμε έναν δίμετρο point-guard (ακόμη κι αν σε πρώτη φάση «φάμε τα μούτρα μας» σε επίπεδο αποτελέσματος). Αν δεν αλλάξουμε τρόπο προσέγγισης, φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουμε να σηκώσουμε ξανά ποτέ κεφάλι και να ζήσουμε ξανά τα μπασκετικά μεγαλεία του παρελθόντος.

Υγ.2: Αναφέρομαι φυσικά στην απόφαση των «πρασίνων» να παραχωρήσουν τον νεαρό άσο σε ευρωπαϊκή ομάδα που θα έχει σεβαστό χρόνο συμμετοχής (πέρυσι έπαιξε δανεικός στη Νεβέζις), επειδή πιστεύουν ότι αν επιστρέψει στην ομάδα, η ανάπτυξή του είναι πιθανό να καθυστερήσει.