Παναθηναϊκός: Η υπέρβαση, το ισορροπημένο ρόστερ και το μεγάλο ερωτηματικό

Ήταν 3 Ιουλίου 2020 όταν πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη Τύπου των Τάκη Τριαντόπουλου, Φραγκίσκου Αλβέρτη, Δημήτρη Διαμαντίδη, Γιώργου Βόβορα και Ιωάννη Παπαπέτρου. Τότε που ο Παναθηναϊκός έμπαινε σε μια νέα εποχή, σε μια νέα αφετηρία και με εντελώς διαφορετικά δεδομένα σε σχέση με όλες τις άλλες χρονιές.

Τι χρειαζόταν; Σωστή διαχείριση του χαμηλού μπάτζετ, προσεγμένες κινήσεις και μπόλικη δόση τύχης. Βάσει της νέας τάξης των πραγμάτων, το έργο της διοίκησης και του προπονητή ήταν πολύ δύσκολο. Για πολλούς ίσως και... ακατόρθωτο. Όμως έναν μήνα αργότερα, με ΠΟΛΛΗ δουλειά, ατελείωτα ξενύχτια, συνεχόμενες επαφές, διαπραγματεύσεις, διάφορες ατυχίες και αρκετές κλειστές πόρτες, οι «πράσινοι» κατάφεραν να φτιάξουν μια άκρως ελκυστική και ανταγωνιστική ομάδα.

Τουλάχιστον στα χαρτιά. Γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει στο παρκέ. Όχι μόνο όσον αφορά τον Παναθηναϊκό, αλλά και για ΟΛΕΣ τις ομάδες. Είτε αυτή λέγεται Μπαρτσελόνα, είτε ΤΣΣΚΑ, είτε Αρμάνι, είτε Εφές, είτε οποιαδήποτε άλλη. Το σίγουρο είναι ότι ο «Εξάστερος» υπόσχεται αυτό ακριβώς που ήθελε και είχε πει ο προπονητής στις 3 Ιουλίου: «Θέλουμε να κάνουμε μια αξιοπρεπή και τίμια παναθηναϊκή προσπάθεια που ο κόσμος θα στηρίξει. Θα δει μια ομάδα που θα παλεύει και δεν θα μιλάει πολύ» ήταν τα λόγια του Βόβορα εκείνη την ημέρα.

Εκείνη την ημέρα ο μοναδικός παίκτης που είχε συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό ήταν ο Μάρκους Φόστερ (σ.σ. όμως δεν είχε ανακοινωθεί) και στη συνέχει ακολούθησαν άλλες επτά προσθήκες (Νέντοβιτς, Όγκουστ, Σαντ-Ρος, Μποχωρίδης, Κασελάκης, Ουάιτ, Τζάκσον + η επιστροφή του Καλαϊτζάκη) για να κλείσει το ρόστερ ενόψει της νέας αγωνιστικής σεζόν. Ο τελευταίος που θα γίνει κάτοικος ο ΟΑΚΑ είναι ο βραχύσωμος, πλην όμως ταλαντούχος και εξαιρετικός σκόρερ point guard, Πιερ Τζάκσον συμπληρώνοντας ένα παζλ άκρως... μπασκετικών και ορθολογικών κινήσεων.

Αν δούμε συνολικά τις κινήσεις που έκανε ο Παναθηναϊκός, τους παίκτες που πήρε, την αξία τους και το κίνητρο που έχουν, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι... έπεσε από την Ακρόπολη και βρήκε πορτοφόλι. Δεν προδικάζω τι θα συμβεί μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, αλλά βάσει του μπάτζετ και των φετινών οικονομικών της ομάδας, όλες οι επιλογές ήταν Value For Money και άκρως... υποσχόμενες για κάτι καλό. Λίγοι ήταν εκείνοι που πίστεψαν ότι στις 10 Αυγούστου οι «πράσινοι» θα είχαν αυτό το ρόστερ.

Οι άμεσες αντιδράσεις και το ερωτηματικό

Και το ευχάριστο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι δεν πτοήθηκε κανείς όταν κάποιοι παίκτες ή ομάδες «έριχναν πόρτα» στο «τριφύλλι»! Όπως ο Λορέντζο Μπράουν ή ο Γκρεγκ Ουίτινγκτον. Όπως και η Ρεάλ Μαδρίτης στην περίπτωση του Λαπροβίτολα. Άπαντες δούλευαν παράλληλα και τα άλλα πλάνα που είχαν φτιάξει από την αρχή του «πράσινου» σχεδιασμού. Γι' αυτό και οι αντιδράσεις ήταν άμεσες και προχωρούσαν οι άνθρωποι της ομάδας παρακάτω.

Ο Γιώργος Βόβορας και οι συνεργάτες του είχαν καταστρώσει τα πλάνα τους, είχαν τις εναλλακτικές λύσεις και σε συνεργασία με τους Αλβέρτη-Διαμαντίδη, όπως και με τον Νίκο Παππά (ο υπεύθυνος του scouting που έπαιξε ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ρόλο για τον φετινό σχεδιασμό και τις επαφές με όλους τους παίκτες) φρόντιζαν να μην χαθεί καθόλου χρόνος. Επίσης και τα αντανακλαστικά ήταν άμεσα!

Παράδειγμα η περίπτωση του Σαντ-Ρος. Μόλις πληροφορήθηκαν στον Παναθηναϊκό ότι ο Κουβανός θα μείνει ελεύθερος από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, έκλεισαν τον παίκτη εν ριπή οφθαλμού και χωρίς καν να... βγει στην αγορά της EuroLeague. Πιστεύει κανείς ότι αν γινόταν διαθέσιμος δεν θα υπήρχαν ομάδες με πιο «δυνατά» πορτοφόλια από τον Παναθηναϊκό για να τον δελεάσουν; Όμως όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, δεν παίζουν ρόλο μόνο τα χρήματα, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα πλησιάσεις τους παίκτες, τα όσα θα πεις και το πώς θα μπορέσεις να τον δελεάσεις αγωνιστικά.

Βέβαια μέσα σ' όλα υπάρχει και ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ένας αστερίσκος. Για πρώτη φορά μετά την σεζόν 2004-05 ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει στο ρόστερ του έναν εκ των Δημήτρη Διαμαντίδη ή Νικ Καλάθη! Για 16 συνεχόμενα χρόνια υπήρχε η «σίγουρη λύση» του οργανωτή. Εκείνου που θα έπαιρνε τις σημαντικές αποφάσεις. Του παίκτη από του οποίου θα εξαρτιόταν στο μεγαλύτερο βαθμό το παιχνίδι της ομάδας. Άραγε ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να τα βγάλει εις πέρας χωρίς τον κλασσικό και αξιόπιστο point guard; Αν μη τι άλλο αλλάζει τελείως αγωνιστικό προφίλ και φιλοσοφία, αναμένεται να παρουσιάσει διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που μας είχε συνηθίσει και σίγουρα αποτελεί μεγάλο δέλεαρ, τόσο για τους ίδιους τους παίκτες, όσο και για τον Βόβορα.

Ας δούμε, λοιπόν, πώς διαμορφώθηκε ο φετινός Παναθηναϊκός:

POINT GUARDS

Ο Πιερ Τζάκσον είναι εκείνος που θα κληθεί να «γεμίσει» τα παπούτσια του Νικ Καλάθη, αλλά όχι με τον τρόπο τον οποίο αγωνιζόταν ο πρώην αρχηγός του Παναθηναϊκού. Ουσιαστικά το στυλ παιχνιδιού του θα φέρνει στον τρόπο με τον οποίο αγωνιζόταν ο... Γιάκα Λάκοβιτς (σ.σ. δηλαδή ο βασικός point guard πριν από τους Διαμαντίδη και Καλάθη) και πολύ λιγότερο από αυτό του Νικ. Και εδώ αναμένεται να δούμε και την μεγάλη διαφορά. Ο Τζάκσον είναι ένας ταλαντούχος σκόρερ, ένας παίκτης που ξέρει να δημιουργεί για τον εαυτό του, ένας παίκτης που σουτάρει καλά, ένας παίκτης που αν και δεν είναι pass first point guard, μπορεί να βρει την ασίστ και να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες του. Χωρίς ωστόσο να είναι το πρώτο πράγμα που θα έχει στο μυαλό του.

Σίγουρα τα 180 εκατοστά του ύψους του θα του δημιουργούν πρόβλημα στην άμυνα, αλλά εκείνος (και ο Βόβορας) ποντάρει στην αθλητικότητά του, στη δύναμή του και στο πόσο... δεν θα αφήνει τους αντιπάλους του να τον ποστάρουν. Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι (τηρουμένων των αναλογιών) είναι καλός αμυντικός πάνω στην μπάλα, αλλά δεν πρόκειται να αποτελέσει και το πρώτο του μέλημα. Στην τελική είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει νοοτροπία ένας παίκτης που έχει μάθει να παίζει με ένα συγκεκριμένο στυλ όλα αυτά τα χρόνια.

Ο Παναθηναϊκός επέλεξε να μην έχει από πίσω του έναν πλέι μέικερ με την... πραγματική έννοια του όρου. Ουσιαστικά εκείνος που θα τον συμπληρώνει είναι ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος, ο οποίος ανταποκρίθηκε εξαιρετικά σε αυτόν τον ρόλο στην ΑΕΚ, ενώ πήρε αρκετά λεπτά συμμετοχής και στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε αυτή τη θέση. Σίγουρα δεν είναι η κλασσική του θέση, αλλά θα υπάρξουν στιγμές (και δεν θα είναι και λίγες) που θα κληθεί να «κατεβάσει» τη μπάλα, αλλά χωρίς να έχει την ευθύνη της δημιουργίας.

Δεν αποκλείεται να δούμε και τον Νεμάνια Νέντοβιτς να χρησιμοποιείται ως point guard σε κάποια σημεία του αγώνα, αφού είναι μια θέση που μπορεί να ανταποκριθεί και να «υπηρετήσει». Φυσικά υπάρχει και ο Γιώργος Καλαϊτζάκης, ο οποίος θα πάρει αρκετό χρόνο συμμετοχής στα ματς της Basket League και αποκομίζοντας εμπειρίες και παραστάσεις, δεν αποκλείεται να κάνει και το παραπάνω βήμα στην EuroLeague.

SHOOTING GUARDS

Οι δύο παίκτες που θα μοιραστούν τη θέση στο «δύο» με τον «μπαλαντέρ» Χάουαρντ Σαντ-Ρος να βοηθάει ανά πάσα ώρα και στιγμή, δεν είναι άλλοι από τους Νεμάνια Νέντοβιτς και Μάρκους Φόστερ.

Αν μη τι άλλο πρόκειται για δύο παίκτες-στοιχήματα, καθένας για διαφορετικό λόγο. Ο μεν Νέντοβιτς δεν χρειάζεται συστάσεις. Πρόκειται για έναν άκρως ποιοτικό μπασκετμπολίστα η κανονική τιμή του οποίου ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο ευρώ, αναγνωρισμένης αξίας και έτοιμο να πάρει και την μπαγκέτα του ηγέτη εάν και εφόσον χρειαστεί. Απλά στην προκειμένη περίπτωση το μεγάλο στοίχημα αφορά την κατάσταση που θα βρεθεί και αν και εφόσον δεν έχει (άλλα) προβλήματα τραυματισμών.

Αν και εφόσον ο Νέντοβιτς είναι υγιής, οι «πράσινοι» όχι μόνο θα έχουν κάνει απόσβεση του συμβολαίου του, αλλά θα έχει αποδειχθεί πόσο εύστοχη, προσεγμένη και σωστή ήταν η επιλογή του. Με το όποιο ρίσκο θα τη συνόδευε. Άλλωστε το ρίσκο ήταν επιβεβλημένο σε αυτόν τον Παναθηναϊκό και οι άνθρωποι της ομάδας έπρεπε να ρισκάρουν.

Όσο για τον Μάρκους Φόστερ; Μιλάμε για έναν από τους καλύτερους σκόρερ του BCL. Φυσικά άλλο το BCL και άλλη η EuroLeague, αλλά πρόκειται για έναν παίκτη που μπορεί να βάλει άνετα τη μπάλα στο καλάθι. Εδώ τα ερωτηματικά είναι δύο. Το πρώτο εάν και εφόσον θα μπορέσει να προσαρμοστεί άμεσα και γρήγορα στην EuroLeague και στο (σαφώς) υψηλότερο επίπεδο και το δεύτερο για τον χρόνο συμμετοχής του. Μιλάμε για έναν παίκτη με 30+ λεπτά συμμετοχής στην Χολόν. Στον Παναθηναϊκό δεν πρόκειται να τα βρει αυτά τα λεπτά (εκτός και αν αποδείξει ότι πρέπει και μπορεί να τα έχει) κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να μάθει να βρίσκει ρυθμό στα... μισά από αυτά! Παρόλα αυτά είναι ο παίκτης που ανταποκρίνεται στο έπακρο όσον αφορά τα ζητούμενα του 43χρονου τεχνικού.

Σημειώστε ότι στο «δύο» υπάρχει και ο Λευτέρης Μποχωρίδης, ο οποίος με τη σειρά του θα έχει αυξημένη παρουσία στην Basket League και ουσιαστικά θα ξεκουράζει τον Νέντοβιτς, στον οποίο αναμένεται να γίνει ιδιαίτερη διαχείριση μέσα στην σεζόν από τον Γιώργο Βόβορα.

SMALL FORWARDS

Στη θέση «τρία» δεσπόζει το όνομα του Ιωάννη Παπαπέτρου. Τόσο ο ίδιος, όσο και στον Παναθηναϊκό περιμένουν την «break out season» του 26χρονου φόργουορντ, ο οποίος θα έχει και ένα επιπλέον κίνητρο από τη στιγμή που θα είναι ο επόμενος αρχηγός της ομάδας. Ουσιαστικά εκείνος θα είναι ο ηγέτης των «πρασίνων» φέτος και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα βρίσκεται για... πολλή ώρα στο παρκέ.

Δεν αποκλείεται να βρεθεί στο τέλος της σεζόν (τουλάχιστον στην EuroLeague) με 30+ λεπτά κατά μέσο όρο και να έχει ανεβάσει κατακόρυφα τα στατιστικά του σε σχέση με τα δύο τελευταία χρόνια στο ΟΑΚΑ. Εκτός απροόπτου θα είναι το σημείο αναφοράς της ομάδας. Δεν αποκλείεται να τον δούμε να χρησιμοποιείται και στο «τέσσερα» σε κάποια ματς και να χρησιμοποιείται στο ίδιο σχήμα με τον Σαντ-Ρος στο «τρία». Όπου «Σαντ-Ρος» συμπληρώστε και τη λεξη «πασπαρτού» γιατί θα είναι εκείνος που θα λύσει τελείως τα χέρια του Βόβορα. Και αυτό διότι, εκτός όλων των άλλων, θα μπορεί να παίξει και άμυνα από το «ένα» έως και το «τέσσερα».

Φυσικά θα υπάρξουν στιγμές που θα τον δούμε να βρίσκεται στο «τρία» ως αντί-Παπαπέτρου σε κάποια σημεία του αγώνα, ενώ μερικά ποιοτικά λεπτά στην EuroLeague θα αναζητήσει και ο Λεωνίδας Κασελάκης. Έδειξε στο Eurocup τη σεζόν που δεν ολοκληρώθηκε ότι έχει ρίξει πολλή δουλειά τα τελευταία χρόνια και ότι μπορεί να διεκδικήσει τις ευκαιρίες που θα του παρουσιαστούν και στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Εντός των συνόρων είναι δεδομένο ότι θα έχει μεγαλύτερο και πιο ενεργό ρόλο.

POWER FORWARDS

Μία θέση για τρεις παίκτες! Ο Ντίνος Μήτογλου αναμένεται να αποτελέσει το βασικό «τεσσάρι» της ομάδας (αν και στο σύγχρονο μπάσκετ δεν υπάρχουν βασικοί και αναπληρωματικοί) και τον παίκτη από τον οποίο ο Παναθηναϊκός περιμένει το «step up» τη νέα αγωνιστική χρονιά. Σίγουρα θα έχει αυξημένες ευθύνες σε σχέση με τα τρία προηγούμενα χρόνια που βρίσκεται στο ΟΑΚΑ, τόσο όσον αφορά το επιθετικό κομμάτι, όσο και όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι της «πράσινης» λειτουργίας.

Βέβαια ο Μήτογλου δεν θα νιώθει μόνος και θα μπορεί ταυτόχρονα να λύνει τα χέρια του Γιώργου Βόβορα! Είναι δεδομένο ότι ο Έλληνας τεχνικός θα χρησιμοποιήσει τον 24χρονο πάουερ φόργουορντ και στο «πέντε» ανάλογα τις συνθήκες των αγώνων. Δίπλα του θα βρεθεί ο Άαρον Ουάιτ. Ένας παίκτης με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Ντεσόν Τόμας, ο οποίος έχει το δικό του κίνητρο να επιστρέψει δυναμικά στην EuroLeague και να αφήσει πίσω του, την κακή σεζόν που είχε στην Αρμάνι με αποτέλεσμα να βρεθεί στο BCL και στην Τενερίφη.

Ο Ουάιτ είναι πολύ καλύτερος αμυντικός από τον Τόμας, υστερεί στο κομμάτι του low post παιχνιδιού (δεν παίρνει τη μπάλα στο χαμηλό post για να παίξει με πλάτη όπως έκανε ο προκάτοχός του) αλλά γνωρίζει εξαιρετικά το pick n roll και να τελειώνει φάσεις πάνω από τη στεφάνη. Επιπλέον μπορεί να βοηθήσει και με το περιφερειακό του σουτ και να «ανοίξει» άμυνες όταν και εφόσον το χρειαστεί η ομάδα του.

Ο 3ος της... παρέας είναι ο Μπεν Μπέντιλ. Ένας ακόμη παίκτης με αθλητικότητα και σκληράδα στο παιχνίδι του. Ο Βόβορας δεν τον προορίζει καθόλου για το «πέντε» και είναι δεδομένο ότι θα παίζει μόνο στο «τέσσερα». Αν μη τι άλλο ο Παναθηναϊκός περιμένει πολλά από εκείνον φέτος και γι' αυτόν τον λόγο αποφάσισε να τον κρατήσει στο ρόστερ. Μην ξεχνάτε ότι υπό τις οδηγίες του Έλληνα προπονητή πέρυσι, πραγματοποίησε τα καλύτερα αμυντικά του παιχνίδια.

CENTERS

Από τη στιγμή που αποχώρησε από την ομάδα ο Ίαν Βουγιούκας, η θέση του βασικού σέντερ θα μοιραστεί στους Γιώργο Παπαγιάννη και Ζακ Όγκουστ ενώ όπως είπαμε θα πάρει κάποια λεπτά συμμετοχής ως «πεντάρι» και ο Ντίνος Μήτογλου.

Ο Παπαγιάννης βρίσκεται σε εξαιρετική σωματική κατάσταση, την καλύτερη από τότε που επέστρεψε από το ΝΒΑ για να ενσωματωθεί και πάλι στον Παναθηναϊκό. Ο Έλληνας σέντερ δούλεψε πολύ κατά τη διάρκεια της καραντίνας και είναι πιο έτοιμος από ποτέ να μπει στο παρκέ και να αποδείξει... πράγματα. Πρώτα στον εαυτό του και στη συνέχεια σε όλους τους άλλους.

Φέτος αναμένεται να κάνει το «παραπάνω βήμα» έχοντας δίπλα του τον Ζακ Όγκουστ. Η επιλογή του Ελληνοαμερικανού σέντερ μόνο τυχαία δεν ήταν για τον Παναθηναϊκό. Τόσο επειδή απελευθέρωσε θέση ξένου (ώστε να αποκτηθεί ο Σαντ-Ρος), όσο (και κυριότερο) επειδή δεν θυμίζει ούτε στο ελάχιστο τον σέντερ που είχε βρεθεί στον Παναθηναϊκό την σεζόν 2017-18. Η διετία του στην Γαλατασαράι τον εξέλιξε ως παίκτη, τον ωρίμασε μπασκετικά και έχει και εκείνος από τη πλευρά του το τεράστιο κίνητρο να διακριθεί στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Και φυσικά ο φετινός του ρόλος δεν θα έχει καμία σχέση με τον προηγούμενο ρόλο του στην ομάδα.