Μπάνκι στο gazzetta.gr: «Βλέπαμε την Κίνα και γελάγαμε...»

Όσο περνούν οι μέρες, η Ιταλία συνεχίζει να μετράει πληγές από τον κορονοϊό.

4.207 νέα κρούσματα και 475 νεκροί κατεγράφησαν την Τετάρτη (19/03) και ανέβασαν τον συνολικό αριθμό σε 35.713 και 2.978, αντίστοιχα.

Στη γειτονική χώρα δεν πρόσεξαν από την αρχή το θέμα της εξάπλωσης του Covid-19. Νόμιζαν πως ήταν κάτι παροδικό και θα περάσει γρήγορα...

Όμως, έκαναν λάθος και τώρα, όλοι όσοι βρίσκονται εκεί, κάνουν μια παράκληση στις άλλες χώρες: Να αφυπνιστούν, πριν να είναι αργά και θρηνήσουν κι εκείνες θύματα.

Ο πρώην προπονητής της ΑΕΚ, Λούκα Μπάνκι, μίλησε στο gazzetta.gr από την γενέτειρά του το Γκροσέτο για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα του, μην μπορώντας να πιστέψει τι συμβαίνει, εν έτει 2020.

Αναφέρεται επίσης στη νέα καθημερινότητά του και διευκρινίζει πως για να βγεις για οποιοδήποτε άλλο λόγο έξω, εκτός από το να πας για προμήθειες, χρειάζεσαι ειδικό έγγραφο, που το παίρνεις μέσω e-mail.

Όσον αφορά το μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα, τονίζει «Γαμ@στε το πρωτάθλημα! Η ζωή αξίζει πολλά περισσότερα από έναν τίτλο!».

Αναλυτικά όσα είπε στο gazzetta.gr:

«Η περιοχή μας είναι σχετικά καλά. Μένω στη μέση της Ιταλίας, στην Τοσκάνη (Γκροσέτο). Αυτή τη στιγμή ο Βορράς είναι σε κατάσταση πανικού. Δεν περιμέναμε τόσο μεγάλους αριθμούς κρουσμάτων.

Τα νοσοκομεία είναι υπερ-πλήρη, προσπαθούν να ελέγξουν την κατάσταση. Δεν είμαστε Κίνα... Δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα νοσοκομείο μέσα σε 15 ημέρες, όπως έκαναν εκείνοι, οπότε οι γιατροί εδώ και όλοι προσπαθούν πολύ. Είναι τρελό! Ο κόσμος πεθαίνει. Δεν έχουμε την δυνατότητα να ανοίξουμε ούτε μια εκκλησία, δεν υπάρχει χώρος ούτε στα νεκροταφεία. Δεν υπάρχουν καν μάσκες διαθέσιμες το 2020, έχουν εξαντληθεί! Είναι εξωπραγματικό... Ζουν μια "Αποκάλυψη" στον Βορρά.

Οι αριθμοί θα μεγαλώνουν και τις επόμενες ημέρες. Δεν μπορούμε ούτε να κάνουμε εκτίμηση μέρα με τη μέρα. Από την αρχή της προηγούμενης εβδομάδας, που εφαρμόστηκαν πιο αυστηρά μέτρα, η ζημιά είχε ήδη γίνει. Το Σάββατο ή την Κυριακή το βράδυ, δεν θυμάμαι ακριβώς, η Κυβέρνηση έκανε μια "τρελή" ανακοίνωση. Δήλωσε πως το βόρειο τμήμα της χώρας κλείνει, απομονώνεται από την υπόλοιπη χώρα και ο κόσμος άρχισε να το σκάει από εκεί. Ίσως να είδατε κάποια βίντεο. Ο κόσμος, στην διάρκεια της νύχτας, πήγαινε στους σταθμούς των τρένων, ανέβαινε σε ένα τρένο κι έφευγε και πήγαινε σε μέρη, όπως η δική μου περιοχή, που είναι παραθαλάσσια, οπότε ο ιός έφτασε σχεδόν παντού.

Τις επόμενες ημέρες θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί οι αριθμοί θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν. Χρειαζόμαστε σίγουρα μια εβδομάδα ακόμα, μέχρι να δούμε κάποια βελτίωση. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο, γιατί ο ιός είναι πολύ γρήγορος. Δεν μπορούμε να "σπάσουμε" την απομόνωση, γιατί όπως είπα, δεν είμαστε Κίνα και δεν έχουμε τη δυνατότητα να φτιάξουμε νοσοκομεία τόσο γρήγορα. Οι γιατροί δίνουν μεγάλο αγώνα και φτάνουν στο σημείο να αρρωστήσουν επίσης. Είναι τρομερό!

Δεν με φοβίζουν τόσο οι αριθμοί, όσο η κατάσταση. Έχω ξεκάθαρη εικόνα και τα κρούσματα δεν πρόκειται να σταματήσουν σύντομα. Κατά κάποιο τρόπο, οι αριθμοί μπορεί να σε αποπροσανατολίσουν και αυτό αυτό είναι απογοητευτικό, όταν περιμένεις να ξυπνήσεις την άλλη μέρα και να δεις μικρότερο αριθμό κρουσμάτων. Καλύτερα να μην το κοιτάμε, μόνο να το αναλύουν οι ειδικοί, για να καταλάβουν το ελάττωμα του ιού και να ελέγχουν περιοχή - περιοχή.

Είναι πολύ νωρίς ακόμα για εμάς, για να περιμένουμε μείωση. Μόλις αρχίσαμε να σεβόμαστε και να ακολουθούμε πιο αυστηρούς κανόνες. Δεν είναι τόσο εύκολο. Θα πάρει πολύ καιρό ακόμα.

Βλέπαμε τι έπαθαν οι Κινέζοι και κάναμε αστεία. Θυμάσαι που βλέπαμε εικόνες και βίντεο από την Κίνα; Και λέγαμε πως είναι δυνατόν; Υπάρχει πόλη - φάντασμα; Ο κόσμος μένει σπίτι; Αλλά τελικά, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντιδράσεις. Αυτό πρέπει να κάνουμε και δυστυχώς το καταλάβαμε πολύ αργά.

Ελπίζω κατά κάποιο τρόπο, αυτό που πέρασε και περνάει η Ιταλία, να γίνει παράδειγμα για τις άλλες χώρες. Να μην υποτιμήσουν την κατάσταση και να αρχίσουν να ακολουθούν τους κανόνες, πριν τα πράγματα εξελιχθούν άσχημα, όπως σε εμάς.

Δεν ήμασταν καθόλου προετοιμασμένοι. Στην αρχή νομίζαμε πως τα μέτρα αφορούν τους λίγους, που είχαν κάποια σύνδεση με την Κίνα και εκείνη την περιοχή, επειδή μπορεί να είχαν κάνει ένα ταξίδι εκεί. Κόλλησαν τον ιό και όλοι έλεγαν "εντάξει, θα γίνουν καλά". Στο τέλος, όμως, οι αριθμοί είναι ίδιοι, κάθε χειμώνα έχουμε ηλικιωμένους που "φεύγουν" από τις γρίπες. Τώρα, όμως, ο κόσμος έχει αρχίσει να φοβάται. Δεν είναι μια απλή γρίπη. Ο τρόπος που μεταδίδεται ο ιός είναι αφύσικος. Καλύτερα να είσαι πολύ προσεκτικός.

Εμείς κάναμε λάθη στην αρχή, υποτιμήσαμε την κατάσταση κι επιτρέψαμε στον κόσμο να ακολουθεί τον τρόπο ζωής που είχε και να μην αλλάξει τίποτα. Κανείς δεν ήταν σε εγρήγορση. Στον Βορρά άρχισαν να το καταλαβαίνουν πιο γρήγορα, αλλά δεν είχαν ξεκάθαρη κατεύθυνση από την Κυβέρνηση. Ήταν ώρα για την χώρα να επιβάλει νέα μέτρα και συμπεριφορές.

Εγώ και η οικογένειά μου είμαστε περίπου 10 ημέρες σε καραντίνα. Δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά είμαστε σχεδόν από την αρχή. Θυμάμαι που ο γιος μου έπαιζε μπάσκετ το βράδυ της Παρασκευής, ήρθε σπίτι το Σάββατο, όταν επέστρεψα κι εγώ από την Αθήνα. Όσο ήμουν στην χώρα σας, έβλεπα ιταλική τηλεόραση κι άρχιζα να συνειδητοποιώ πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση. Όταν ταξίδευα από την Αθήνα για την Ρώμη, το αεροδρόμιο ήταν απίστευτα άδειο, όπως και το αεροπλάνο. Υπήρχαν μόλις 20 άτομα μέσα. Όλοι ήταν φοβισμένοι και κατάλαβα πως περνάμε μια πολύ άσχημη κατάσταση. Από όταν επιστρέψαμε όλοι, αποφασίσαμε πως δεν θα βγούμε από το σπίτι ξανά, παρά μόνο για να πάμε στο σούπερ μάρκετ και να πάρουμε είδη ανάγκης.

Για τον γιο μου είναι λίγο πιο δύσκολα, γιατί είναι 20 χρονών και θέλει να δει τους φίλους του. Συμφωνήσαμε, όμως, πως είναι για το καλό όλων να μείνουμε μέσα. Η γυναίκα μου έχει ένα βιβλιοπωλείο και αποφάσισε να το κρατήσει κλειστό από την προηγούμενη Δευτέρα. Κανείς δεν έβγαινε έξω. Μόνο ίσως λίγο το πρωί, που έβγαιναν γονείς ή παππούδες με τα παιδιά και ήθελαν να αγοράσουν πράγματα, για να τα κρατούν απασχολημένα στο σπίτι. Το απόγευμα, όμως, κανένας δεν κυκλοφορούσε έξω.

Από την προηγούμενη Τρίτη, η Κυβέρνηση πήρε μια απόφαση να μην ανοίξει κανένα μαγαζί και δεν επιτρέπεται σε κανέναν να κυκλοφορεί έξω, παρά μόνο αν έχει ειδική άδεια και παίρνουμε ένα σχετικό έγγραφο μέσω e-mail. Έξω υπάρχει Αστυνομία και Στρατός, όλοι όσοι μπορούν να σε ελέγξουν και να δουν αν όντως έχεις σοβαρό λόγο να βγεις και δεν "κλέβεις".

Από ό,τι βλέπω σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το τι έκανε η Κίνα για να το σταματήσει όλο αυτό, εκείνοι έχουν καλύτερες και πιο κατάλληλες υποδομές και οικονομικούς πόρους, από την Ευρώπη. Θέλω να πιστεύω πως με καλή στρατηγική, κάτι θα βοηθήσει και θα πάει καλά. Έχω διαβάσει ότι οι υψηλές θερμοκρασίες είναι ο χειρότερος εχθρός του ιού, οπότε θέλω να πιστεύω ότι το καλοκαίρι θα βοηθήσει η κατάσταση. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο! Αλλά η λύση τώρα είναι να αντισταθούμε.

Οι υπόλοιπες χώρες που δεν είναι σαν την Ιταλία, πρέπει να προσέχουν, γιατί ο ιός κινείται με αυξημένους ρυθμούς. Χρησιμοποιήστε την εμπειρία της Ιταλίας, για να μην κάνετε τα ίδια λάθη.

Δεν νομίζω πως θα δούμε ξανά μπάσκετ φέτος. Αυτή είναι η άποψή μου. Είμαι και λίγο εκνευρισμένος, γιατί διαβάζω κάθε μέρα συνεντεύξεις, ειδικά στην Ιταλία, που μιλάει ο κόσμος για την πιθανότητα να αρχίσει το μπάσκετ σε λίγες εβδομάδες, ακόμα και να γίνουν προπονήσεις. Αυτό είναι τρελό!

Πρέπει να σεβαστούμε πολύ την κατάσταση που περνάμε και όχι να υποτιμήσουμε το ρίσκο που εκθέτουμε τους ανθρώπους αυτή τη στιγμή. Οι αθλητές δεν είναι σούπερ- ήρωες, είναι απλοί αθλητές. Όπως έχει αποδειχθεί, έχουν τις ίδιες πιθανότητες να κολλήσουν τον ιό, όπως όλος ο κόσμος, και να τον μεταδώσουν. Στον κόσμο του αθλητισμού, είσαι σε συνεχή επαφή με άτομα και μοιράζεσαι την καθημερινότητά σου με συμπαίκτες, προπονητές, διοίκηση, εργαζομένους...

Αυτή τη στιγμή πρέπει να επικεντρωθούμε στη υγεία όλων. Το μπάσκετ, και όποια άλλη δραστηριότητα, είναι το τελευταίο που θα πρέπει να σκεφτόμαστε. Προτεραιότητα είναι να φροντίσουμε τον κόσμο να επενδύσουμε σε όλες τις διαθέσιμες πηγές, για να γίνουν καλά. Ξεχάστε όλοι τον τρόπο που θα βρείτε για να τελειώσει η σεζόν. Όταν μιλάς και σκέφτεσαι έτσι, δεν έχεις προτεραιότητες. Είναι καιρός να σκεφτούμε και κάτι άλλο και δεν βλέπω πως θα επιστρέψουν σύντομα οι παίκτες στις υποχρεώσεις τους.

Και για να σου πω την αλήθεια, δεν με νοιάζει κιόλας ποιος θα πάρει ένα πρωτάθλημα. Γαμ@στε το πρωτάθλημα. Ας μην μας νοιάζει ποιος θα είναι πρωταθλητής στην Ιταλία το 2020. Ξεχάστε το, δεν είναι αυτό το πρόβλημα τώρα. Άλλη είναι η προτεραιότητα. Ο κόσμος πρέπει να μείνει σπίτι, ενωμένος με την οικογένειά του, να προσέχει ο καθένας την υγεία του και των δικών του ανθρώπων και όλοι να σεβαστούν τους κανόνες. Ο αθλητισμός μπαίνει τελευταίος στην κουβέντα, ας κοιτάξουμε την επόμενη σεζόν.

Η ζωή, η μία και μοναδική αυτή ζωή, αξίζει πολλά περισσότερα από έναν τίτλο κι εμείς εδώ μιλάμε για εκατοντάδες, χιλιάδες ζωές...».