Final 8 Κυπέλλου: Το τρίπτυχο που «διαγράφει» το δικαίωμα στην έκπληξη!

• Ολυμπιακός: Σεβάστηκε πολύ το Περιστέρι και γι’ αυτό δεν απειλήθηκε!
• Ο εκπρόσωπος της μικρότερης κατηγορίας δεν προσδίδει τίποτε στο Final 8!

Το είχα γράψει και στο blog της 1ης μέρας στην προημιτελική φάση του Final 8, ότι το ποσοστό έκπληξης (με θύμα κάποιον εκ των δύο «μεγάλων») στην εφετινή διοργάνωση ήταν εξαιρετικά χαμηλό.

Παρ’ ότι τόσο η περυσινή φιναλίστ ομάδα του Περιστερίου ρίχτηκε στην μάχη του Κυπέλλου, εβρισκόμενη σε τρομερή φόρμα και έχοντας καλύτερο ρεκόρ από πέρυσι, σε Ελλάδα και Ευρώπη, ουσιαστικά πέρασε και δεν ακούμπησε, ενώ το ίδιο πιστεύω και για τους δύο αποψινούς ημιτελικούς για τις πιθανότητες του εντυπωσιακού Άρη και του πολύ δουλεμένου Προμηθέα.

Το παραδέχτηκαν, άλλωστε, με διαφορετικά επιχειρήματα έκαστος, ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Βασίλης Σπανούλης. Ο μεν προπονητής του Ολυμπιακού έδωσε πολλή περισσότερη τύχη στο ενδεχόμενο «γκέλας» της ομάδας του σε αγώνα πρωταθλήματος, ειδικότερα μετά από «διαβολοβδομάδα» ή από εκτός έδρας ευρωπαϊκή αναμέτρηση! Στηρίζοντας την άποψή του στο χαμηλότερο κίνητρο των παικτών του για τα παιχνίδια της Basket League.

Ο δε ομοσπονδιακός τεχνικός και coach του Περιστερίου, συμφώνησε ότι το σενάριο της έκπληξης σε νοκ-άουτ αγώνες Κυπέλλου, μπορεί να προκύψει αν το φαβορί δεν παρουσιαστεί με την δέουσα σοβαρότητα και συγκέντρωση και δώσει δικαίωμα στο αουτσάιντερ να αμφισβητήσει την κυριαρχία του.

Ολυμπιακός: Σεβάστηκε πολύ το Περιστέρι και γι’ αυτό δεν απειλήθηκε!

Ε, αυτό, λοιπόν, δεν συνέβη επ’ ουδενί στον 3ο προημιτελικό του Final 8, παρά το γεγονός ότι αν μία ομάδα βρισκόταν στο κατάλληλο momentum και είχε τα υλικά αλλά και τον τρόπο παιχνιδιού (physicality) για να βάλει δύσκολα στους «ερυθρόλευκους», αυτή ήταν ο σύλλογος των δυτικών προαστίων.

Όταν βλέπεις, όμως, τους πρωταθλητές να χρειάζονται ουσιαστικά ένα κυριαρχικό δεκάλεπτο και στις δύο πλευρές του γηπέδου, για να χαλάσουν το καλό ξεκίνημα των αντιπάλων τους και να επιβάλλουν τον δικό τους νόμο, τότε καταλαβαίνεις ότι η διαφορά της «ελίτ» και του αμέσως επόμενου επιπέδου, συνίσταται σε τρεις βασικές παραμέτρους:

• Κατ’ αρχάς στην αμυντική συνέπεια! Αν και οι Πειραιώτες δεν ξεκίνησαν καλά στο ανασταλτικό κομμάτι και οι δύο γρήγοροι κοντοί των «κυανοκιτρίνων» (Ράγκλαντ και Λοβ) δημιούργησαν αρκετές αμυντικές ανισορροπίες, όταν αύξησαν την πίεση και προέταξαν το μέγεθος τους (με εξαιρετικό τον Παπανικολάου να επιστρέφει στο “3”), το γήπεδο ξαφνικά μίκρυνε για τους παίκτες του Σπανούλη και μεγάλωσε για εκείνους του Μπαρτζώκα. Με 16 ασίστ και 7 κλεψίματα πριν συμπληρωθεί το 17ο λεπτό, ο Ολυμπιακός είχε τρέξει ένα σερί 14-0 κι ένα επιμέρους 26-7 και είχε ξεφύγει με +16 (39-23 στο 16’25”). Το ότι συνολικά, το Περιστέρι έμεινε στους 68 πόντους (14,4 πόντους κάτω από την μέση παραγωγικότητά του ανά παιχνίδι), υποχρεώθηκε σε 17 λάθη και ηττήθηκε πεντακάθαρα με -19 (68-87), δείχνει ότι δεν βρήκε πουθενά τον αντίπαλό του «μπόσικο» για να τον «τρυπήσει»!
• Kατά δεύτερον στο τεράστιο βάθος! Όταν το second unit στο δίδυμο ψηλών (Πετρούσεφ και Ράιτ) κρύβει το οπτικό πεδίο, κόβει σουτ, κατεβάζει τα ριμπάουντ και τρέχει στον αιφνιδιασμό και παράλληλα ο Λαρεντζάκης (15π. & 4ασ. με 3/4 τριπ.) με τον Μήτρου-Λονγκ (12π., 2ρ. & 2ασ.) ανεβάζουν τον ρυθμό στην επίθεση, επιτρέποντας στον 58χρονο coach να μοιράσει τον χρόνο και να μην επιβαρύνει τους περισσότερους παίκτες του (πλην του Γουόκαπ των 10 ασίστ, που χρειάστηκε να παίξει 31 λεπτά, λόγω των ενοχλήσεων του Γουίλιαμς-Γκος), τότε βλέπεις μία ομάδα που ξέρει να αξιοποιεί τα πλεονεκτήματά της, χωρίς να στηρίζεται σε 5-6 παίκτες που ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν να καούν!
• Τρίτον στην σοβαρότητα των νικητών. Το ότι το Περιστέρι δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να πιστέψει ότι μπορεί να απειλήσει τον δευτεραθλητή Ευρώπης, ενώ όλοι ξέρουμε πόσο μεγάλο κίνητρο είχε και σε πόσο καλή κατάσταση ήταν, τότε αυτό αποτελεί credit για την προσέγγιση των νικητών και το mindset που εξέπεμψαν μόλις πατησαν παρκέ. Νούμερα όπως το 65,6% στα δίποντα, οι 26 ασίστ και τα 11 κλεψίματα, υποδηλώνουν τον βαθμό συγκέντρωσης των παικτών.

Με αυτά και με εκείνα, λοιπόν, οι περυσινοί φιναλίστ του θεσμού επέστρεψαν στην βάση τους χωρίς ουσιαστικά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και ο κάτοχος του τροπαίου, ετοιμάζεται να ριχτεί στην μάχη του τελευταίου εμποδίου που τον χωρίζει από την επιστροφή στον τελικό για 3η συνεχή σεζόν!

Ο εκπρόσωπος της μικρότερης κατηγορίας δεν προσδίδει τίποτε στο Final 8!

Αντίπαλός του ο σαφώς αναβαθμισμένος εφετινός Προμηθέας, ο οποίος έδειξε στον πρωτοπόρο και νο1 υποψήφιο για την άνοδο στην Α1 Κατηγορία, Πανιώνιο, ότι η παρ’ ολίγον “κασκαρίκα” που πήγε να σκάσει πέρυσι στην ΑΕΚ (ως ομάδα Β’ Εθνικής τότε), ήταν μάλλον τυχαίο γεγονός!

Το +40 (88-48) των Πατρινών επί του «ιστορικού» έδειξε ότι η ομοσπονδία ίσως θα πρέπει να επανεξετάσει την επιλογή να επιβραβεύει τον κάτοχο του Unicef Cup, δίνοντάς του το τελευταίο εισιτήριο για το Final 8, από την άποψη ότι ουσιαστικά μειώνει το ενδιαφέρον του ενός εκ των τεσσάρων προημιτελικών και προσφέρει σε μία ομάδα την ευκαιρία για ένα φιλικό προπόνησης με χαρακτήρα νοκ-άουτ αγώνα!

Με 9 ασίστ απέναντι σε 18 λάθη και με 19/59 σουτ, η ομάδα του Άρη Λυκογιάννη δεν μπόρεσε να κρατήσει να παρουσιάσει ούτε καν για 10 λεπτά ανταγωνιστική εικόνα, με την διαφορά να αγγίζει τους 50 πόντους (85-37 στο 36’) και τους νικητές (Ρέινολντς 16π. & 4ρ. με 4/6 τριπ.) να κάνουν και συντήρηση δυνάμεων, χωρίς να χρησιμοποιήσουν κανέναν παίκτη περισσότερο από 23 λεπτά!

Σε τι εξυπηρέτησε (εκτός από το να δούμε όλοι από κοντά, ένα από τα ιερά τέρατα της μπασκετικής μας κληρονομιάς, τον Φάνη Χριστοδούλου και να χειροκροτήσουμε την διαφαινόμενη επιστροφή των «κυανέρυθρων» στα «σαλόνια» του ελληνικού μπάσκετ), η συμμετοχή μίας ομάδας από μικρότερη καρτηγορία; Κατά την ταπεινή μου άποψη, σε τίποτε από την στιγμή που ήδη η «ψαλίδα» ανάμεσα στα δύο φαβορί και τις υπόλοιπες πέντε ομάδες, είναι ήδη πολύ δύσκολο να καλυφθεί…

Τώρα, η απάντηση στο κατά πόσο ο Ηλίας Παπαθεοδώρου και οι παίκτες μπορούν να βάλουν δύσκολα στον Ολυμπιακό και να συνεισφέρουν στο να δούμε έναν ανταγωνιστικό δεύτερο ημιτελικό, είναι σχεδόν αδύνατον να είναι θετική, όταν πριν από δύο εβδομάδες δεν μπόρεσαν να είναι ανταγωνιστικοί στο ματς πρωταθλήματος που έγινε στην Πάτρα (57-81), στο τελείωμα της 7ης «διαβολοβδομάδας» κι ενώ οι πρωταθλητές προέρχονταν από δύο απαιτητικούς ευρωπαίκούς αγώνες (με Άλμπα εντός και με Μπάγερν εκτός)!

Πολύ απλά, επειδή οι «ερυθρόλευκοι» τους σεβάστηκαν περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε και δεν πήραν το ματς κάθολου αψήφιστα! Αν υπήρχαν λίγες πιθανότητες για να είναι ο εκάστοτοτε Προμηθέας ανταγωνιστικός, αυτός θα προέκυπτε αν είχε την πολυτέλεια να έχει μίνιμουμ 10 κανονικούς παίκτες, δηλαδή τέσσερις Έλληνες που να είναι μπορούν να μπουν ανά πάσα στιγμή σε ένα μεγάλο rotation δεκα παικτών.

Κοινώς, στην περίπτωση μίας επαρχιακής ομάδας με μίνιμουμ έξι ξένους παίκτες, πρέπει να έχει στην διάθεσή της τέσσερις Έλληνες που να παίζουν σε όλα τα παιχνίδια της σεζόν! Και όχι όπως ο πολλά υποσχόμενος φέτος, Μπαζίνας (13π., 4ρ. & 3ασ. με 3/4 τριπ. σε 19’), ο οποίος έκανε season high σε συμμετοχή, λόγω της μεγάλης διαφοράς δυναμικότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες!

Εκτός κι αν ο 20χρονος Πατρινός point guard και ο 19χρονος Νίκος Πλώτας, φτάσουν στο σημείο να γίνουν αναντικατάστατοι στο rotation του προπονητή και προικίσουν την ομάδα τους με δύο Έλληνες που θα μας απασχολήσουν για πολλά χρόνια! Με έξι ξένους και 2-3 Έλληνες (Κόνιαρης, Χρυσικόπουλος και Πάπας) και αυτούς όχι πρώτης γραμμής, δεν μπορείς να κοιτάξεις Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στα μάτια.