Παναθηναϊκός: Αδικαιολογήτως ανέτοιμος για έναν τελικό!
Εγώ να καταλάβω τα όσα είχε πει ο Εργκίν Αταμάν μετά το ματς πρωταθλήματος με την ΑΕΚ. Ότι πρώτος στόχος του Παναθηναϊκού AKTOR είναι η Euroleague, δεύτερος το πρωτάθλημα και τρίτος το Κύπελλο. Για καθίστε όμως. Μιλάμε για ένα τρόπαιο. Θέλετε το τρίτο τη τάξει σε ιεραρχία; Σαφέστατα το τρίτο. Όμως δεν παύει να είναι ένα τρόπαιο που μπορεί να «φτιάξει» τη συνέχεια μιας δύσκολης χρονιάς. Και ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στην Κρήτη δίνοντας την εντύπωση ότι θα έδινε... φιλικά προετοιμασίας.
Παντελώς ανέτοιμη η ομάδα. Αδικαιολογήτως ανέτοιμη εάν θέλετε την άποψη μου. Οι «πράσινοι» ΟΦΕΙΛΑΝ να μπουν στο παρκέ και να παίξουν το μπάσκετ τους. Το μπάσκετ που τους έχει φέρει στην 3η θέση της Euroleague. Αντίθετα στον τελικό παρουσίασαν ένα κάκιστο πρόσωπο. Ειδικά στην επίθεση καθώς είχαν να αντιμετωπίσουν έναν άριστα προετοιμασμένο Ολυμπιακό και στις στις δύο πλευρές του παρκέ, απόρροια και του «δεσίματος» που έχει ως ομάδα τα τελευταία χρόνια.
Έπαιξε πανέξυπνα, ήταν άριστα διαβασμένος και όταν βρήκε ρυθμό στη δική του επίθεση «καθάρισε» το ματς με συνοπτικές διαδικασίες. Αντίστοιχα οι παίκτες του Παναθηναϊκού αντιμετώπιζαν το ματς σαν να περίμεναν να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν.
Όλα... λάθος
Μιλάμε για ένα τρόπαιο. Και έπρεπε ο Παναθηναϊκός να παρουσιαστεί έτοιμος. Και αν στο πρώτο ματς της σεζόν όπου οι «ερυθρόλευκοι» είχαν νικήσει πανεύκολα στον τελικό του Super Cup υπήρχε η δικαιολογία της «νέας ομάδας», τώρα δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία. Μιλάμε για ομάδα πεντέμισι μηνών. Για ομάδα που έχει βρεθεί στις υψηλότερες θέσεις στην κατάταξη της Euroleague.
Η ομάδα του Αταμάν μου έδωσε την εντύπωση ότι μπήκε φοβισμένη στο παρκέ. Δεν ξέρω αν υπήρχε ένα μεγάλο «πρέπει» πάνω από τις πλάτες της από τη στιγμή που έχει να πανηγυρίσει την κατάκτηση ενός τροπαίου περισσότερο από δυόμιση χρόνια με αποτέλεσμα να μην λειτουργούσε τίποτα σωστά στο ματς, αλλά η γενική εικόνα της ομάδας ήταν τραγική. Όλα λάθος! Και ομολογώ ότι δεν το περίμενα. Καθόλου. Θεώρησα ότι στα δύο ματς του Final 8 όπου ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καθόλου καλός απέναντι σε ΑΕΚ και Άρη, είχε «ηχήσει» το καμπανάκι. Όμως όπως φαίνεται είχε μπει στο... mute.
Απλούστατα είναι τόσο μεγάλη η διαφορά δυναμικότητας με αυτές τις ομάδες, που ακόμα και σε μέτρια βράδια, είναι δύσκολο να βρεθεί ο Παναθηναϊκός με την πλάτη στον τοίχο. Από εκεί και πέρα ωστόσο αποτυπώθηκε αυτό που βλέπουμε όλοι τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Ότι το «τριφύλλι» δεν βρίσκεται σε καλή αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση. Θέλετε να δείτε το ματς στο Κάουνας; Το ματς με τον Άρη στο ΟΑΚΑ; Ακόμα και αυτό με τη Φενέρμπαχτσε όπου οι «πράσινοι» κέρδισαν περισσότερο με την βοήθεια του κόσμου και λιγότερο με το δικό τους μπάσκετ. Απλά υπενθυμίζω ότι το είχε «καθαρίσει» ο Ναν με αρκετή δόση από «hero ball».
Άμεσα ανασύνταξη στην διακοπή
Θέλω να ελπίζω ότι στο διάστημα της διακοπής θα μπορέσει να γίνει καλύτερη δουλειά. Παίκτες όπως ο Γκραντ, ο Ναν, ο Γκριγκόνις να πάρουν «ανάσες» και να ξεκουραστούν σωματικά και ψυχικά, οι Σλούκας, Παπαπέτρου και Βιλντόζα να ολοκληρώσουν τις αποθεραπείες τους και να σταματήσουν αυτό το συνεχόμενο «μπες-βγες» (σ.σ. ειδικά ο Σλούκας) με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βρουν με τίποτα ρυθμό. Και όσο για τους διεθνείς; Η λογική λέει ότι θα «μοιράσουν» τα παιχνίδια και ότι δεν αγωνιστούν σε «φουλ ρυθμούς» και στις δύο αναμετρήσεις με Τσεχία και Ολλανδία.
Πρέπει από εδώ και στο εξής να γίνει σωστή διαχείριση από τον Αταμάν και τους συνεργάτες του ώστε να παρουσιάσει η ομάδα «φρεσκάδα» και «καθαρό μυαλό» μετά την επανέναρξη της σεζόν. Βλέπετε πόσο λεπτές είναι οι ισορροπίες στην Euroleague και πόσο μικρές είναι οι διαφορές στην κατάταξη. Τα λάθη, οι ολιγωρίες και το ενδεχόμενο παρατεταμένης «κοιλιάς» (ή ντεφορμαρίσματος εάν προτιμάτε) μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω και να αλλάξει άρδην τα δεδομένα.
Δεν ξέρω εάν και εφόσον «αύριο (σ.σ. σήμερα) θα έχει ξεχαστεί το Κύπελλο» όπως είπε ο Τούρκος προπονητής αλλά σίγουρα πρέπει, αφενός να προβληματίσει τους «πράσινους» και αφετέρου να τους πεισμώσει. Αν και εδώ που τα λέμε θα έπρεπε να είναι πεισμωμένοι από τη στιγμή που συμπληρώνονται περισσότερο από δυόμισι χρόνια χωρίς τρόπαιο.
Σίγουρα δεν ήρθε το τέλος του κόσμου με την απώλεια του Κυπέλλου Ελλάδας και ούτε η απόλυτη καταστροφή. Απλά θα πρέπει οι «πράσινοι» να παρουσιαστούν τελείως διαφορετικοί και να αφήσουν πίσω το άσχημο πρόσωπο των τελευταίων εβδομάδων. Έχουν τα υλικά, το «βάθος» ενώ έχουν δείξει ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Και ίσως αυτή η διακοπή να τους κάνει καλό για το... απαραίτητο restart.
Η αναλογία ασίστ/λαθών, όλος ο τελικός
Όσον αφορά τον τελικό; Όπως ανέφερα και προηγουμένως, παντελώς και αδικαιολογήτως ανέτοιμος ο Παναθηναϊκός. Στην εκπομπή που ακολούθησε στο Gazzetta μετά το τέλος του τελικού, στάθηκε σ' ένα χαρακτηριστικό στατιστικό και είχε να κάνει με την αναλογία ασίστ/λαθών και στις δύο ομάδες. Ο μεν Ολυμπιακός είχε 24 ασίστ για 10 λάθη, ο δε Παναθηναϊκός 14 ασίστ για 17 λάθη. Και κάπου εδώ τελειώνει οποιαδήποτε κουβέντα. Προσθέστε τα 10 κλεψίματα των «ερυθρολεύκων» και κάπως έτσι μπορεί να καταλάβει κάποιος για ποιον λόγο δεν επηρεάστηκαν από τα μόλις 5/28 τρίποντα.
Απλούστατα έκαναν όλα τα υπόλοιπα σε εξαιρετικό βαθμό. Θεωρώ ότι ήταν μνημειώδης η αλλαγή του Φαλ στα γκαρντ του Παναθηναϊκού με αποτέλεσμα να «χαλάει» το 60% των «πράσινων» επιθέσεων. Δηλαδή δεν ήταν μόνο ότι βοήθησε τον Ολυμπιακό επιθετικά αλλά κυρίως λόγω της επιβλητικής παρουσίας του στην άμυνα. Και αν προσθέσουμε και τους Ράιτ, Πετρούσεφ, η front line των «πρασίνων» αντιμετώπιζε το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Ουσιαστικά αποτυπώθηκε η γενικότερη εικόνα του Παναθηναϊκού στον τελικό. Από τη μία μια ομάδα που δεν θα έφευγε από το γήπεδο εάν δεν έπαιρνε από το Κύπελλο και από την άλλη μια ομάδα που δεν την... ένοιαζε και τόσο να πάρει το Κύπελλο. Πραγματικά δεν μπορώ να δώσω άλλη εξήγηση για το κάκιστο πρόσωπο των «πρασίνων» σ' ένα ματς που κρίνεται ένα τρόπαιο.
Ο Ναν τα βρήκε... μπαστούνια απέναντι στην (ομαδική) άμυνα του Ολυμπιακού. Κακές επιλογές, λάθη και έλλειψη plan b από τη στιγμή που δεν «έβγαινε» στον τελικό η ελευθερία του Αταμάν στον Αμερικανό σκόρερ. Δεν είχε ιδέες ο Παναθηναϊκός στον τελικό. Και αν δεν έβρισκε ο Μήτογλου τέσσερις φορές τον στόχο έξω από τα 6.75 μέτρα σε spot up καταστάσεις, ίσως τώρα να λέγαμε... πολύ χειρότερα πράγματα για το μέγεθος της διαφοράς.
Από εδώ και στο εξής, τα κεφάλια κάτω στον Παναθηναϊκό. Ώστε στο τέλος της σεζόν η απώλεια του Κυπέλλου Ελλάδας να ήταν απλά και μόνο μια κακή παρένθεση και τίποτε άλλο...
ΥΓ: Μπράβο στον Παπαπέτρου που πρόλαβε τους παίκτες της ομάδας για να παραστούν στην απονομή του Κυπέλλου. Είναι σεβασμός στον αντίπαλο.
ΥΓ2: Μπράβο στον Παπανικολάου που έκανε νεύμα για να σταματήσει το σύνθημα-καζούρα προς τον Κώστα Σλούκα. Είναι σεβασμός στον πρώην συμπαίκτη του και συναθλητή του.
ΥΓ3: Εξαιρετική διαιτησία σε τελικό.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
