Ολυμπιακός: Καθημερινότητα και νοοτροπία σε φέρνουν πιο κοντά στο στόχο

• Η συγκλονιστική άμυνα του Ολυμπιακού
• Η πίεση του Παναθηναϊκού στα γκαρντ του Ολυμπιακού
• Όταν μπήκαν 2 σουτ τα πράγματα έγιναν πιο απλά για τον Ολυμπιακό
• Η κυριαρχία των ψηλών του Ολυμπιακού
• Το Final 8 έδειξε ΞΑΝΑ το δρόμο

Ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον έβδομο διαδοχικό εγχώριο τίτλο και το τρίτο Κύπελλο στη σειρά. Δεν είναι εύκολο. Δείχνει συνέπεια, αλλά δεν περιμέναμε την κατάκτηση του τροπαίου για να καταλάβουμε τη νοοτροπία του συγκεκριμένου συνόλου. Και επίσης τώρα που το σκέφτομαι ξανά, ακόμη κι αν έχανε το Κύπελλο πάλι θα έδειχνε συνέπεια.

Οι «ερυθρόλευκοι» απέδειξαν πως παρά την αδιαμφισβήτητη βελτίωση του Παναθηναϊκού, ακολουθούν πιστά τη φιλοσοφία τους και μέσα από τη δική τους καθημερινότητα βελτιώνονται. Μία καθημερινότητα αρκετά μοναχική ορισμένες φορές, αλλά τόσο απαραίτητα σωστή η διαχείριση αν θες να πας μπροστά με σταθερά βήματα.

• Μπαρτζώκας στο Gazzetta: «Αφιερώνω τη νίκη στον Γουίλιαμς Γκος και κυρίως στον Μιλουτίνοφ που μας είδε από το σπίτι»
• Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος: «Συγχαρητήρια στον Μπαρτζώκα για αυτό που έχει φτιάξει στον Ολυμπιακό, έχει εμπνεύσει την ομάδα» (vid)

Ο Ολυμπιακός επικράτησε δικαίως του Παναθηναϊκού στον τελικό, ήταν καλύτερος και απλά περίμενε πότε θα μπουν 2-3 σουτ για να ξεφύγει στο σκορ και να πάρει αυτό που αξίζει. Ο τίτλος είναι τίτλος. Ο θεσμός του Κυπέλλου δεν έχει την ίδια σημασία με τους δύο που ακολουθούν (πρωτάθλημα και Euroleague), ωστόσο σίγουρα δείχνει πως η ομάδα βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση προκειμένου να εξαντλήσει κάθε πιθανότητα που της αναλογεί.

Σε κάθε περίπτωση ο Ολυμπιακός έπαιξε τρία διαδοχικά παιχνίδια και έβγαλε την απαραίτητη ενέργεια, έπαιξε με ένταση κι έδειξε πως είχε προετοιμαστεί άριστα για αυτό το ταξίδι στην Κρήτη. Η προπόνηση και γενικά το πρόγραμμα της καθημερινότητας ήταν προσαρμοσμένο από τους προπονητές και τους γυμναστές ώστε αυτή την εβδομάδα, οι παίκτες να μπορούν να ανταποκριθούν σε τρία ματς σε 50 ώρες.

Ο Αταμάν επέμενε τις προηγούμενες μέρες να τονίζει την αδιαφορία του για το Κύπελλο και αυτό ενδεχομένως να επηρέασε ορισμένους ξένους παίκτες της ομάδας, αλλά στον Παναθηναϊκό γνώριζαν καλά πως ήταν στόχος. Σίγουρα πάντως ούτε οι «πράσινοι» καταστράφηκαν με το αποτέλεσμα, ούτε οι «ερυθρόλευκοι» αισθάνονται απόλυτα πετυχημένοι.

Η συγκλονιστική άμυνα του Ολυμπιακού

Η αγωνιστική φιλοσοφία του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει την άμυνα σε περίοπτη θέση. Γνωστό σε όλους, ωστόσο κάτι τέτοια βράδια που η μπάλα μπαίνει με… αίμα στο αντίπαλο καλάθι βοηθούν να αναγνωριστεί ακόμη περισσότερο το μεγαλείο της. Ο Ολυμπιακός στον τελικό έπαιξε συγκλονιστική άμυνα τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε ομαδικό.

Ο Γουόκαπ ανέλαβε τον Ναν και του έδωσε να καταλάβει πόσο δύσκολη βραδιά θα είχε. Και πως αν σκόραρε θα έπρεπε να παλέψει αρκετά και να κουραστεί. Ο Ναν είναι εκπληκτικός σκόρερ και δεν μπορεί να τον σταματήσει ένας παίκτης μόνος του. Ο Γουόκαπ σίγουρα έκανε πολύ καλή δουλειά, αλλά ήξερε πως αν κάτι στράβωνε θα είχε πίσω του έναν φύλακα – άγγελο, τον Φαλ.

• Ολυμπιακός: Ο πανηγυρισμός της Εστρέλα Νούρι με φανέλα Γουόκαπ (vid)

Ο Γάλλος δεν πήρε ούτε μία λάθος απόφαση στα αμυντικά του καθήκοντα. Ξέρετε πολλές φορές ο ψηλός πρέπει να αποφασίζει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο αν θα βγει επιθετικά στον παίκτη με τη μπάλα ή αν θα προσποιηθεί και θα τον περιμένει μέσα. Αν θα πηδήξει να τον κόψει ή αν θα του δώσει ένα δύσκολο σουτ. Ο Φαλ πήρε σωστές αποφάσεις σε κάθε περίπτωση.

Ακόμη καλύτερη ήταν η ομαδική άμυνα των παικτών του Μπαρτζώκα. Δεύτερη περιστροφή, τρίτη ακόμη και τέταρτη. Σαν αλυσίδα που τραβούσε ο ένας τον άλλον. Πάντα βρισκόταν ένας να καλύψει τον άλλον και πάντα ο αντίπαλος με τη μπάλα έβρισκε κάποιον με ερυθρόλευκη φανέλα μπροστά του. Με αυτόν τον τρόπο οι επιλογές περιορίζονταν κι απέμενε ένα σουτ παρέα με την κόρνα λήξης των 24 δευτερολέπτων ή ένα λάθος που γινόταν κλέψιμο και αιφνιδιασμός.

Η πίεση του Παναθηναϊκού στα γκαρντ του Ολυμπιακού

Ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει πολύ καλή εικόνα φέτος και προσωπικά με εκπλήσσει η καλή άμυνα που παίζει. Κόντρα στον Ολυμπιακό γνώριζαν πως η απουσία του Γουίλιαμς Γκος στερούσε τον δεύτερο χειριστή του Μπαρτζώκα οπότε ήθελαν να πιέσουν τα γκαρντ για να τα οδηγήσουν σε λάθος ή να βγάλουν τον Ολυμπιακό από τη ροή του επιθετικού συστήματος που ήθελε να ακολουθήσει.

Ο Γκραντ πίεσε αρκετά τον Κάνααν στο ξεκίνημα, ο Ναν τον Γουόκαπ αλλά σε γενικές γραμμές όσο κυλούσε ο χρόνος τόσο γινόταν πιο αδύναμη η πίεση. Η επιθετικότητα που έβγαλαν αποκτούσε φθίνουσα πορεία.

Ο Ολυμπιακός πάντως βρήκε λύσεις στο πρόσωπο του Μήτρου Λονγκ ο οποίος ανταποκρίθηκε περίφημα ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Εδωσε σωστό ρυθμό, πήρε σωστές αποφάσεις για την εξέλιξη των κατοχών και απέφυγε τα λάθη.

Όταν μπήκαν 2 σουτ τα πράγματα έγιναν πιο απλά για τον Ολυμπιακό

Χαμηλό σκορ, κακό ποιοτικά το πρώτο ημίχρονο. Όμως μία σημαντική διαφορά ήταν πως αρκετά από τα άστοχα σουτ των παικτών του Μπαρτζώκα ήταν υπό άριστες προϋποθέσεις. Πολλές φορές αναφέρω πως δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο τα ποσοστά, αλλά και το γεγονός πως μέσα από το παιχνίδι βγαίνουν ελεύθερα σουτ.

Ηταν θέμα χρόνου λοιπόν και στην ομάδα ήξεραν πως όταν θα έβρισκαν στόχο από τα 6.75 τα πράγματα θα απλούστευαν. Βρήκε δύο σερί ο Κάνααν, ένα ο Πίτερς και… σχόλασε ο γάμος. Η άμυνα των «πράσινων» υποχρεώθηκε να βγει πιο μακριά, οι διαστάσεις του γηπέδου μεγάλωσαν υπέρ των Πειραιωτών και οι λύσεις αυξήθηκαν.

Η κυριαρχία των ψηλών του Ολυμπιακού

Η «αεροπορία» του Μπαρτζώκα έκανε μεγάλη διαφορά. Ο Φαλ ήταν παντού μπροστά και πίσω. Ο Ράιτ ήταν απολαυστικός στο πρώτο του ντέρμπι. Ο Πετρούσεφ επίσης. Οι ψηλοί του Ολυμπιακού αισθάνονταν άνετα στο παρκέ. Ειδικά ο Αμερικανός μπήκε στο τέταρτο δεκάλεπτο για να προσφέρει 2-3 ποιοτικά λεπτά ξεκούρασης στον Φαλ και ήταν τόσο καλός που δε βγήκε ξανά.

Ο Σέρβος εξελίσσεται σε σημείο αναφοράς στην επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού. Ο Μπαρτζώκας απέκτησε μεσούσης της σεζόν έναν έτοιμο παίκτη και έχει δικαιωθεί για την επιλογή του. Μάλιστα ο Πετρούσεφ σε ημιτελικό και τελικό εμπιστεύτηκε ξανά το μακρινό του σουτ κάτι το οποίο έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά δεν είχε δείξει στην μικρή έως τώρα παρουσία του στη ομάδα.

Ο Λεσόρ ήταν ανήμπορος. Καλά κλεισμένος δεν μπορούσε να κοιτάξει το καλάθι και όταν γύριζε προς τα έξω έβλεπε ελάχιστους διαδρόμους πάσας σε συμπαίκτη του. Ο Γάλλος του Παναθηναϊκού δεν ήταν καλός και το δικαιούται. Το θέμα είναι πως πίσω από αυτόν δεν υπάρχουν οι λύσεις να σου δίνουν σιγουριά. Ο Αντετοκούνμπο κάνει ό,τι μπορεί αλλά σπάνια θα κάνει τη διαφορά. Ο Μπαλτσερόφσκι δεν υπολογίζεται και έτσι πήγε αρκετό χρόνο με τον Μήτογλου στο «5». Πήρε πράγματα από τον διεθνή Ελληνα ψηλό, αλλά ήταν μόνος.

Το Final 8 έδειξε ΞΑΝΑ το δρόμο

Θέλω να αναφέρω την άποψή μου για το δεύτερο διαδοχικό Final 8. Πριν μπω σε λεπτομέρειες να θέσω δύο δεδομένα. Το πρώτο είναι πως αν θες να βρεις σώνει και ντε κάτι κακό, θα το βρεις και θα το αναφέρεις ως σχόλιο. Το δεύτερο είναι πως η επιτυχία και η αποτυχία είναι υποκειμενική και ορίζεται από τον στόχο που έχεις θέσει.

Για μένα το Final 8 παίρνει άριστα. Δε θα γίνουμε ποτέ Ισπανία να βγαίνει κόσμος με διαφορετικά κασκόλ ομάδων και να πίνουν μαζί. Αλλά θυμάμαι πριν λίγα χρόνια τους τελικούς σε άδειο Ελληνικό με 300 και 300 κι ένα τεράστιο πανί απλωμένο στη μέση. Βήμα βήμα προχωράμε.

Από τον τελικό με τα παιδάκια έχουμε φτάσει σε σημείο για δεύτερη σεζόν να κάθονται δίπλα δίπλα οπαδοί όλων των ομάδων και να μην ανοίγει ρουθούνι. Στον τελικό με εξαίρεση 100 πιο φωνακλάδες πράσινους οπαδούς που είχαν λίγους αστυνομικούς γύρω τους, δεν υπήρχε άλλη παρουσία αστυνομίας. Και αυτό είναι άθλος.

Αν κάποιους τους ενοχλεί η απαγόρευση διακριτικών είναι σεβαστό. Αν κάποιους τους ενοχλεί που δεν ακούμε για δύο ώρες μπινελίκια στα συνθήματα και η ατμόσφαιρα είναι ομολογουμένως πιο… φλώρικη, επίσης σεβαστό. Εγώ την προτιμώ.

Φυσικά και έγιναν λάθη. Φυσικά και πρέπει να σκεφτούν ξανά την παρουσία ομάδας από τις μικρότερες κατηγορίες. Η ΕΟΚ όμως δείχνει ξεκάθαρη διάθεση να βελτιώσει όσο μπορεί το προϊόν της.

Δε θυμάμαι 5.500 κόσμο σε Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός και να μην αισθάνεται απειλή ο οπαδός. Τωρα για το άδειο γήπεδο στο Προμηθέας – Πανιώνιος, νομίζω και στην Πάτρα να γινόταν το ματς αυτό, δε θα είχε περισσότερους από 1500.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός είχε 13 ασίστ στο ημίχρονο με 30 πόντους παραγωγικότητα και μόλις ένα εύστοχο τρίποντο.

ΥΓ 2: Πρόκειται για δύο διαφορετικές προπονητικές φιλοσοφίες. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος. Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα με περιορισμένο ατομικό ταλέντο και υψηλή καθοδήγηση από τον προπονητή της. Ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα με πλούσιο ατομικό ταλέντο και λιγότερη καθοδήγηση από τον προπονητή της. Ετσι έκανε ο Αταμάν πρωταθλήτρια Ευρώπης την Εφές, έτσι έκανε ο Μπαρτζώκας τον Ολυμπιακό μόνιμο θαμώνα των Final 4. Το θέμα είναι να ταιριάζει.

ΥΓ 3: Πολλά συγχαρητήρια στον Παπανικολάου και τον Μπαφέ που ζήτησαν από τον κόσμο να σταματήσει το σύνθημα «καζούρας» προς τον Σλούκα (σ.σ. «βάλε μέσα τον Σλούκα»).

ΥΓ 4: Πολλά συγχαρητήρια στον Παπαπέτρου, τον Μπετσίροβιτς και τον Κοντό που ζήτησαν από τα μέλη της ομάδας τους να μείνουν στην απονομή του Ολυμπιακού ως ένδειξη σεβασμού. Ορισμένοι έφυγαν, αρκετοί έμειναν. Γενικά οι ομάδες βοήθησαν πάρα πολύ όλες αυτές τις μέρες στη διατήρηση της ηρεμίας και του καλού κλίματος.

ΥΓ 5: Δεν μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό το πόσο σημαντική είναι η καθοδήγηση του Παναγιώτη και του Γιώργου Αγγελόπουλου. Στις δύσκολες στιγμές η διαχείριση και ο τρόπος με τον οποίον ηγούνται της ομάδας αποτελεί ιδανική συνθήκη. Μπορεί να μην είναι άνθρωποι που επιδιώκουν δημοσιότητα και λάμψη από τις επιτυχίες, αλλά ορισμένα πράγματα πρέπει να αναφέρονται.

ΥΓ 6: Οι διοικήσεις των δύο ομάδων έχουν φρέσκα πρόσωπα, με ιδέες, κατανόηση και πολλά θετικά στοιχεία που οφείλει το ελληνικό μπάσκετ να εκμεταλλευτεί.

ΥΓ 6: Όλοι κάνουμε όνειρα. Για να τα κάνουμε πραγματικότητα χρειάζονται αφοσίωση, πειθαρχία και προσπάθεια. Ο Μπάμπης ο Μαρκάκης αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για κάθε αθλητικό παράγοντα της χώρας. Αν του μπει κάτι στο μυαλό δεν του το βγάζεις. Αυτή η κρητικιά τρέλα. Από την άλλη έχει τη γνώση, την εμπειρία και τη μεγαλύτερη καρδιά του κόσμου όλου. Έτοιμα να τα δώσει όλα απλόχερα και χωρίς ανταπόδοση σε όποιον του τα ζητήσει.